1 lutego 2016

Jan Nowicki


Jan Nowicki (ur.* 5 listopada 1939 w Kowalu, zm. 7 grudnia 2022 w Krzewencie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser teatralny, pedagog, felietonista, pisarz i poeta. Zagrał niemal 200 ról w teatrze telewizji i filmowych, m.in. w Niepochowanym, Wielkim Szu, Magnacie, Spirali i Sanatorium pod Klepsydrą. Przez ponad 30 lat był aktorem Starego Teatru w Krakowie, gdzie zagrał dziesiątki ról, a kreacje Stawrogina w Biesach, Rogożyna w Nastazji Filipownej, Artura w Tangu czy księcia Konstantego w Nocy listopadowej przeszły do historii polskiego teatru. Uczęszczał do siedmiu różnych szkół średnich, m.in. do Technikum Przemysłowo-Pedagogicznego Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego w Radziejowie i liceum kulturalno-oświatowego w Bydgoszczy. Maturę ostatecznie zdał w jednym z łódzkich liceów. W latach 1958–1960 studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Po skreśleniu z listy studentów zatrudnił się w kopalni, gdzie pracował przez rok. Następnie podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, które ukończył w 1964. 7 października 1964 zadebiutował w Zaproszeniu do zamku Jeana Anouilha na deskach Starego Teatru w Krakowie. Na ekranie debiutował w 1963. Związany z kręgiem twórców kabaretu Piwnica pod Baranami. Pozostał związany z PWST w Krakowie jako wykładowca, a w latach 1973–1974 był prodziekanem wydziału aktorskiego. W 1998 podczas III Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd. W latach 1998–1999 był felietonistą „Przekroju”, felietony dedykował przyjacielowi, Piotrowi Skrzyneckiemu. W latach 2015–2019 był felietonistą w Kieleckim Magazynie Kulturalnym „Projektor”. Był autorem kilku książek, tekstów piosenek i kolęd. W 2006 został członkiem rady programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. 1 czerwca 2007 był narratorem w premierowym wykonaniu kantaty Zakochani w Krakowie. Przedstawienie miało miejsce na Rynku Głównym w Krakowie i skomponowane zostało z okazji obchodów 750-lecia lokacji miasta. W czerwcu 2011 wziął udział w kampanii reklamowej sieci T-Mobile, występując w pierwszych spotach tej sieci tuż po jej wejściu na polski rynek. 16 maja 2009 zawarł związek małżeński z Małgorzatą Potocką, z którą rozwiódł się 6 lipca 2015. Zmarł 7 grudnia 2022 roku w swoim domu w Krzewencie, w wieku 83 lat. Zgodnie z życzeniem aktora, zostanie on pochowany na cmentarzu w Kowalu. Wybrana filmografia: Pierwszy dzień wolności (1964) – Anglik / Popioły (1965) – kapitan Wyganowski / Hasło Korn (1968) – kapitan Nawrot vel Marek Olszewski / Pan Wołodyjowski (1969) – Ketling-Hassling of Elgin / Anatomia miłości (1972) – Adam / Sanatorium pod Klepsydrą (1973) – Józef / Opowieść w czerwieni (1974) – plutonowy Kuryło / Noce i dnie (1975) – Preusker, oficer pruski w Kalińcu / Krab i Joanna (1980) – Zygmunt Brzeziński, technolog na „Rybaku Morskim” / Wielki Szu (1982) – „Wielki Szu” / Schodami w górę, schodami w dół (1988) – malarz / Panny i Wdowy (1991) – Cyprian Lechicki, mąż Eweliny / Pajęczarki (1993) – Ryszard Brun / Matki, żony i kochanki (serial telewizyjny) (1995–1998) – rzeźbiarz Adam, kochanek Doroty / Młode wilki (1995) – Jerzy Chmielewski, ojciec Cleo / Tulipany (2004) – „Matka” / Kochaj mnie, kochaj! (serial telewizyjny) (2006) – Grzegorz Dajewski, ojciec Darka / Magda M. (serial telewizyjny) (2007) – Tomasz Korzecki, ojciec Piotra / Pokaż kotku, co masz w środku (2011) / Pan T. (2019) – handlarz kombatant / Taksiarz (2021) – tytułowy taksówkarz Staszek. 


                                                                           źródło: wikipedia                                                                              

4 komentarze:

  1. Gratuluje ;)
    http://skokinarciarskie98.blogspot.com/2016/01/20-adam-maysz.html

    OdpowiedzUsuń
  2. Witaj, gratuluję autografu, jak również świetnego bloga. Często go odwiedzam i podziwiam Twoje zdobycze. Ja także założyłam bloga i pojawiła się pierwsza notka. Jeśli możesz to proszę dodaj mnie do linków. Ja już to zrobiłam z przyjemnością. Pozdrawiam Kaśka

    OdpowiedzUsuń