Kaen

Kaen (stylizowany zapis: KaeN) właściwie Dawid Henryk Starejki (ur. 4 lipca 1988) – polski raper i kick-bokser pochodzący z Sanoka. Były członek formacji RSA Konqrent. Jako twórca solowy zadebiutował w 2008 roku nielegalem pt. Żyj albo umieraj. Współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: Słoń, Bezczel, Buczer, Peja, Chada i Kroolik Underwood. Charakterystyczną cechą wizerunku rapera jest czarna maska, budząca skojarzenia z Jasonem Voorheesem – bohaterem serii horrorów pt. Piątek, trzynastego. Kaen zadebiutował w 2008 nielegalem Żyj albo umieraj, jednakże tworzyć zaczął już w roku 2000. Rok później ukazał się drugi nielegal rapera zatytułowany Sztuka ulicy. W latach późniejszych zaczął trenować kick-boxing w szkółce "Street Fighter", należącej do rapera i wielokrotnego mistrza polski w tej dyscyplinie - Jurasa. Ten zainteresował twórczością Kaena wytwórnię muzyczną Prosto, która podpisała z młodym muzykiem kontrakt wydawniczy. W efekcie, już w 2010 roku raper wystąpił na kompilacji Prosto Mixtape 600V, w utworach "Nie musisz być bogaty" i "U nas na śródmieściu", m.in. u boku zespołu Pokój z Widokiem na Wojnę oraz raperów Sokoła i Fusznika. 28 września 2012 roku ukazał się debiutancki album Kaena, dostępny w powszechnej sprzedaży pt. Od kołyski aż po grób. W 2013 roku wideoklip do utworu "Alter ego" uzyskał nominację do nagrody 22. Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film 2013 w kategorii Cyber Yach. Drugi album studyjny Kaena zatytułowany Piątek 13-go trafił do sprzedaży 14 lutego 2014. W listopadzie 2014 roku albumy Od kołyski aż po grób i Piątek 13-go zostały wyróżnione tytułem złotej płyty. 13 lutego 2015 roku ukazał się kolejny album studyjny rapera zatytułowany Tylko śmierć może mnie zatrzymać.

źródło: wikipedia         

Michał Piela

Michał Piela (ur. 21 grudnia 1978 w Katowicach) – polski aktor filmowy, telewizyjny i dubbingowy. Popularność przyniosła mu rola aspiranta Nocula w serialu Ojciec Mateusz. Mierzy 196 cm wzrostu. W 2003 ukończył PWST w Warszawie, ale jeszcze przed jej ukończeniem pojawił się w serialu Plebania. Zagrał rolę psa w filmie reklamowym na rzecz ochrony psów „Mafia dla Psa”, w filmie udział brał m.in. Piotr Cyrwus. Oprócz występów w serialach i filmach zajmuje się także dubbingiem w filmach i grach komputerowych. Wybrana filmografia: 2003–2004: Glina, jako Grzegorz Stańczak „Pulpet” / 2004: Pensjonat pod Różą, jako Maksymilian Kozioł / 2005: Kryminalni, jako Jarosław Golik / 2006: Magda M., jako Kamil Zander, mąż Alicji / 2006–2008: Hela w opałach, jako Jacek / 2006: Dublerzy, jako policjant / 2008: To nie tak, jak myślisz, kotku / 2008: Rozmowy nocą, jako Misiek, chłopak Karoliny / 2011: Sztos 2, jako SB-ek Marian Lachoń / 2014: Wkręceni, jako kadrowy Witek / 2016: 7 rzeczy, których nie wiecie o facetach, jako „Bohater Domu” / 2019: Nerd jako agent Karczyk.

źródło: wikipedia         

John Lundvik

John Lundvik (ur. 27 stycznia 1983 w Londynie) – szwedzki piosenkarz, autor piosenek, lekkoatleta specjalizujący się w sprincie, brązowy medalista mistrzostw kraju. Reprezentant Szwecji w 64. Konkursie Piosenki Eurowizji (2019). W 2010 rozpoczął karierę muzyczną, komponując piosenkę „When You Tell the World You’re Mine”, która została napisana z okazji ślubu szwedzkiej księżniczki Wiktorii i Daniela Westlinga. Stworzył również ścieżkę dźwiękową do filmu Szybki cash oraz do serialu telewizyjnego Imperium. W 2016 wystąpił na ogólnokrajowym festiwalu Allsång på Skansen. W 2018 z piosenką „My Turn” uczestniczył w programie Melodifestivalen 2018, mającym na celu wyłonienie reprezentanta Szwecji w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji. 3 lutego 2018 pomyślnie przeszedł przez półfinał i awansował do finału rozgrywanego 10 marca, zajmując w nim trzecie miejsce w głosowaniu jurorów i telewidzów. W 2019 z piosenką „Too Late for Love” uczestniczył w programie Melodifestivalen 2019. 23 lutego 2019 pomyślnie przeszedł przez półfinał i dostał się do finału rozgrywanego 9 marca. Zajął w nim pierwsze miejsce, zdobywając największą liczbę głosów od jurorów i telewidzów, dzięki czemu został ogłoszony reprezentantem Szwecji w 64. Konkursie Piosenki Eurowizji w Tel Awiwie. 16 maja wystąpił w koncercie półfinałowym, w którym z 3. miejsca awansował do finału. 18 maja w finale zajął 5. miejsce po zdobyciu 334 punktów. Podczas występu wspomagały go wokalem wspierającym Ashley Haynes, Loulou Lamotte, Dinah Yonas Manna oraz Paris Renita z zespołu The Mamas. W tymże konkursie Wielką Brytanię reprezentowała napisana przez niego piosenka „Bigger Than Us”, którą wykonał Michael Rice. Z singlem „Too Late for Love” dotarł na pierwsze miejsce szwedzkiej listy przebojów.

źródło: wikipedia          

Bartek Marszałek

Bartek Marszałek to pierwszy polski kierowca, który rywalizuje w serii międzynarodowych wyścigów Formuły 1 H2O. Tym samym kontynuuje rodzinną wyścigową tradycję – jest synem sześciokrotnego Mistrza Świata  w sportach motorowodnych, Waldemara Marszałka. Karierę rozpoczął w 2005 roku w klasie 250 i od razu w pierwszym sezonie startów został Mistrzem Polski. Rok później otrzymał licencję międzynarodową, pojechał na pierwsze zawody za granicę i wrócił ze srebrnym medalem Mistrzostw Świata w klasie 350 (sezon 2006). W Formule 1 H2O zadebiutował w 2011 roku. Od tego momentu do dzisiaj Bartek Marszałek pozostaje pierwszym i jedynym Polakiem startującym w Mistrzostwach Świata F1 H2O. Jest zawodnikiem, który wkroczył do elit najbardziej prestiżowych sportów na świecie. Przełomowy w jego karierze w F1H2O był sezon 2014 – Bartek zakończył go na 7. miejscu w klasyfikacji generalnej. Zajął też najlepsze – jak dotąd - w swojej karierze 5. miejsce na mecie w Liuzhou w Chinach, a przez cały sezon, w każdym wyścigu, plasował się w pierwszej dziesiątce. Sezon 2017 w F1H2O był dla Bartka Marszałka wyjątkowy. Polak zakończył go w wielkim stylu osiągając najlepsze wyniki w swojej karierze. Po raz pierwszy w karierze stanął podium w F1 H2O zdobywając trzeci czas kwalifikacji w Grand Prix Szardży, a w wyścigu głównym zdobywając nagrodę Fast Lap Trophy za najlepszy czas okrążenia. Polak po raz pierwszy w karierze miał również najszybszy czas okrążenia podczas treningów. Te wspaniałe wyniki są dowodem na to, że Polak awansował do elity najlepszych kierowców w F1 H2O. Dzięki tak spektakularnym wynikom Marszałek otrzymał propozycję zmiany zespołu. Po 5 latach opuszcza Team Blaze Performance z Włoch. Od sezonu 2018 będzie reprezentował nasz kraj w barwach zespołu Emirates F1 Team. Mistrzostwa Świata F1 H2O 2018 składają się z 7 Grand Prix, które rozegrane zostaną w Europie (Portugalia - Portimao, Francja - Evian, Wielka Brytania - Londyn), Chinach (Harbin, Liuzhou) i Emiratach Arabskich (Abu Dhabi i Szardża).

źródło: wikipedia          

Karolina Gruszka

Karolina Gruszka (ur. 13 lipca 1980 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, czterokrotnie nominowana do Orłów za drugoplanowe role kobiece w filmach Pani z przedszkola i Ach śpij kochanie oraz za pierwszoplanowe w filmach Kochankowie z Marony i Maria Skłodowska-Curie. Zadebiutowała w programie Dyskoteka Pana Jacka, w wieku 9 lat. W 2003 ukończyła studia w Akademii Teatralnej w Warszawie. W latach 2003–2008 była aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Wybrana filmografia: Daleko od okna (2000) jako Helusia / Wiedźmin (2001) jako Morenn / Przedwiośnie (2001) jako Wanda / Oficer (2004) jako Malwina Wielgosz / Kochankowie z Marony (2005) jako Ola / Wszyscy jesteśmy Chrystusami (2006) jako Weronika / Francuski numer (2006) jako Magda / Czas honoru (2010) jako Ingeborg Neumann / Maria Curie (2016) jako Maria Skłodowska-Curie / Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej (2017) jako Karolina Siwicka, pacjentka Wisłockiej / Ach śpij kochanie (2017) jako Anna / Kod genetyczny (2020) jako Izabela Berger / Królestwo kobiet (2020).

źródło: wikipedia         

Gang Marcela

Gang Marcela – polska grupa muzyczna wykonująca muzykę country-pop. Grupa powstała jesienią 1978 w Katowicach, a zadebiutowała w roku 1979 nagraniami dla Polskiego Radia. W pierwszym składzie zespołu znaleźli się muzycy: Barbara Pysz (od 1982 B. Trojan; wokal, skrzypce, akordeon),Marceli Trojan, lider (wokal, harmonijka ustna), Jerzy Różycki (wokal, gitara basowa, instrumenty perkusyjne). W 1980 roku grupa nawiązała współpracę z popularnymi wówczas piosenkarzami – Krzysztofem Krawczykiem i Marylą Rodowicz. Występowała z nimi na koncertach oraz brała udział w nagraniach radiowych. Od 1983 roku koncertowała i nagrywała samodzielnie. W repertuarze miała zarówno utwory swoje, jak i innych autorów (również zagranicznych). Wypracowała własny styl, który był wypadkową country, folku i popu. Koncertowała w kraju (Opole, Mrągowo, Sopot) i za granicą (Czechosłowacja, Holandia, Mongolia, NRD, RFN, Stany Zjednoczone, Szwecja, Węgry, ZSRR). W 1985 roku zawiesiła działalność. Zespół reaktywował się w roku 1989, na dobre powrócił na scenę w 1992. Brał udział w licznych festiwalach i koncertach poświęconych muzyce country (m.in. w Sopocie). W latach 90. współpracował też ze Zbigniewem Górnym, występując w programach z cyklu Gala piosenki biesiadnej. Zamiast Jerzego Różyckiego pojawił się inny wokalista – Mariusz Kalaga. Kolejne zmiany personalne nastąpiły w połowie roku 1996, kiedy ustalił się obecny skład zespołu – Barbara i Marceli Trojanowie oraz Jan „Johny” Maliński, który śpiewa, a także gra na gitarze i saksofonie.

źródło: wikipedia         

Julianna Margulies

Julianna Luisa Margulies (ur. 8 czerwca 1966 w Spring Valley, blisko Nowego Jorku w USA) – amerykańska aktorka. Jest najmłodsza z trojga rodzeństwa (ma dwie starsze siostry), pochodzi z rodziny żydowskiej, jej rodzice byli potomkami imigrantów z Europy Wschodniej. Jej ojcem był pisarz i filozof Paul Eli Margulies (1935–2014). Po urodzeniu Julianny cała rodzina przeprowadziła się na dwa lata do Paryża, a następnie do Wielkiej Brytanii. Gdy Margulies miała pięć lat jej rodzina wróciła do Spring Valley, lecz po kilku latach wróciła do Wielkiej Brytanii. Studiowała historię sztuki. Ukończyła ją z tytułem licencjata uczelni Sarah Lawrence College w Bonxwill w stanie Nowy Jork. Mieszkała także przez rok we Florencji. Julianna, przez rok, pracowała jako kelnerka, a wkrótce udało jej się otrzymać rolę w filmie Szukając sprawiedliwości (Out of Justice). Partnerowała Stevenowi Seagalowi. Grała także w teatrach na Florydzie: Yale Repertory Theatre i Asolo Theathre. Występowała również w krajowych reklamach. Gościnnie zagrała w kilku serialach, m.in. w Prawo i porządek czy w Hoży doktorzy. Największą popularność przyniosła jej rola pielęgniarki Carol Hathaway (sezon 1-6) w serialu Ostry dyżur (ER), za tę rolę w 1995 roku otrzymała nagrodę Emmy dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu lub filmie telewizyjnym. Za tę rolę była także wielokrotnie nominowana do nagrody Emmy i Złotego Globu. Odeszła z serialu, gdyż chciała wrócić do Nowego Jorku, aby zająć się karierą teatralną. Za powrót do serialu proponowano jej 27 milionów dolarów, ale odrzuciła tę propozycję. W 1998 roku została wybrana, przez magazyn „People”, do 50. „Najpiękniejszych Ludzi Świata". W latach 2009 – 2016 grała główną rolę w serialu Żona idealna (The Good Wife, CBS). Za rolę w tym serialu otrzymała w sezonie 2010 nagrody Złotego Globu i Gildii Aktorów Filmowych dla najlepszej aktorki w serialu dramatycznym. Wybrana filmografia: 1991: Szukając sprawiedliwości jako Rica / 1994–2009: Ostry dyżur (ER) jako pielęgniarka Carol Hathaway / 1997: Naciągacze jako Jean / 2000: Rodzina to grunt jako Carla / 2002: Statek widmo (Ghost Ship) jako Epps / 2006: Węże w samolocie (Snakes on a Plane) jako Claire Miller / 2006–2007: Rodzina Soprano (The Sopranos) jako Julianna Skiff / 2009–2016: Żona idealna (The Good Wife) jako Alicia Florrick.

źródło: wikipedia        

Małgorzata Lewińska

Małgorzata Lewińska-Mirecka (ur. 19 czerwca 1971 w Warszawie) – polska aktorka. Debiutowała w spektaklu „Cyrano” na scenie Teatru Komedia w Warszawie. W 1998 była aktorką wrocławskiego Teatru nr 12, zaś w latach 2001–2002 ponownie występowała na deskach Teatru Komedia. Popularność telewizyjną przyniosła jej rola Patrycji Cwał-Wiśniewskiej w komediowym serialu Lokatorzy oraz jego spin-offie Sąsiedzi. W 2007 wzięła udział w pierwszej edycji programu telewizji Polsat Jak oni śpiewają. Odpadła w czwartym odcinku, zajmując jedenaste miejsce. Od 2008 jest Honorowym Ambasadorem Dzieci Chorych na Nowotwory Mózgu. Współpracowała nad programem TVN Szymon Majewski Show, w którym parodiowała Małgorzatę Foremniak, Edytę Górniak, Ewę Kopacz oraz Grażynę Szapołowską w części Rozmowy w tłoku. Wybrana filmografia: 2001–2003: Lokatorzy jako Patrycja Cwał-Wiśniewska / 2001: Przedwiośnie jako Laura Kościeniecka / 2003–2008: Sąsiedzi jako Patrycja Cwał-Wiśniewska / 2010: Ojciec Mateusz / 2011–2012: M jak miłość jako redaktor naczelna, szefowa Kasi.

źródło: wikipedia        

Jake Miller

Jake Miller, właśc. Jacob Harris Miller (ur. 28 listopada 1992) – amerykański raper, piosenkarz i autor tekstów z Weston, we Florydzie.Od 2016 również występuje w branży modelingowej. Od 2017 roku występuje jako niezależny artysta, nie mając w wytwórniach podpisanego kontraktu. Swoją karierę rozpoczął na YouTube, gdzie wrzucał swoje filmiki. Pierwszymi kawałkami, które dodawał były wiersze napisane na lekcje angielskiego, a przemienione na utwory muzyczne. Jego pierwszym występem na żywo było otwarcie koncertu Snoop Doga na Florydzie w 2011. Tego samego roku występował przed Mac Miller'em, Jasonem Derulo czy Ne-Yo. W listopadzie 2013 roku ogłosił, że podpisał kontrakt płytowy z Warner Bros. Records. W tym samym miesiącu wydał album „Us Against Them”, który promował trasą koncertową.  „Up Against Them” zadebiutował na pierwszym miejscu na iTunes. 7 maja 2014 roku znalazł się na pierwszym miejscu na liście FoxWeekly jako „Artist To Watch". „Lion Heart” to kolejny minialbum Millera, który trafił do sprzedaży 4 listopada 2014 roku. Krążek promował singiel „First Flight Home”. Na płycie znalazły się również takie utwory jak „Ghost” z Nikki Flores, czy „Dazed And Confused” nagrane z Travie McCoy. W marcu 2015 roku Jake Miller ogłosił daty trasy koncertowej „Dazed And Confused Tour” promującej płytę, która rozpocznie się w lipcu. Data wydania 8 lipca 2015 roku przez Warner Bros. Piosenki z tego albumu to Yellow Lights, Sunshine, Selfish Girls oraz o takiej samej nazwie jak album- Rumors. W kwietniu 2016 roku Jake podał informacje o tym, że zostanie wypuszczona jego EP. Oficjalna premiera odbyła się 30 lipca 2016, a w ramach promocji wokalista wyruszył w mini trasę jako support wraz z zespołem Fifth Harmony. Na EP znajduje się 7 utworów, a w teledysku do głównego utworu zwanego Overnight wystąpiła amerykańska uczestniczka igrzysk olimpijskich Simone Biles. Do utworów z albumu – Parade, Good Thing i Overnight powstały również wersje akustyczne.
 
źródło: wikipedia        

Ewa Kania

Ewa Kania (ur. 22 stycznia 1948 w Warszawie) – polska aktorka teatralna, filmowa, głosowa, reżyser dubbingu. Ukończyła PWST w Warszawie w 1969. 18 lipca tegoż roku, zadebiutowała w teatrze. Jest jedną z bohaterek książki „Siła codzienności” Marzanny Graff. W 2009 otrzymała „Bursztynowe drzewo” – prestiżową nagrodę przyznawaną przez Kaszubów za zasługi wobec kultury. Nagrodę przyznano jej w kategorii „najlepszy aktor” (nagrodę w tej kategorii otrzymali również Janusz Zakrzeński i Marzanna Graff). W 2009 VI Światowy Zjazd Sybiraków przyznał jej honorowy tytuł „Ambasador Sybiraków”. Wybrana filmografia: 1979-1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy / 1988: Niezwykła podróż Baltazara Kobera / 1988: Kogel-mogel – koleżanka Wolańskiej / 1988: Dekalog I – Ewa Jezierska / 1989: Modrzejewska – Maria, garderobiana Modrzejewskiej / 1997-2001, 2005, 2007-2011, 2015, od 2017: Klan – Zofia Borecka, matka Jacka / 1999: Dług / 2002: Samo życie – Lena, pielęgniarka w szpitalu psychiatrycznym (2004-2005) / 2002-2003: Psie serce – Sąsiadka Baśki / 2003, 2004, 2007-2008: Na dobre i na złe – Pani Maria, opiekunka Ewy z ośrodka adopcyjnego / 2005: Pitbull – Jadźka / 2009: Londyńczycy 2 – nauczycielka Stasia Malca.

źródło: wikipedia         

Daniel Olbrychski

Daniel Marcel Olbrychski (ur. 27 lutego 1945 w Łowiczu) – polski aktor teatralny i filmowy. Dla kina odkrył go w 1963 Janusz Nasfeter, angażując do roli Korala w filmie „Ranny w lesie” według powieści Witolda Zalewskiego. Olbrychski był wówczas związany z Teatrem Młodzieżowym TVP pod opieką Andrzeja Konica i rozpoczynał studia w PWST w Warszawie. W 1965 zagrał swoją pierwszą dużą rolę u Andrzeja Wajdy – Rafała Olbromskiego w Popiołach. Odtąd regularnie grywał w polskich filmach, pod kierunkiem takich reżyserów jak Andrzej Wajda (Wszystko na sprzedaż, Polowanie na muchy, Krajobraz po bitwie, Brzezina, Piłat i inni, Wesele, Ziemia obiecana, Panny z Wilka, Miłość w Niemczech, Pan Tadeusz, Zemsta), Kazimierz Kutz, Janusz Morgenstern, Julian Dziedzina, Krzysztof Zanussi, Jerzy Antczak, Jerzy Hoffman, Janusz Kijowski, Krzysztof Kieślowski in. Od 1970 zaczął też występować w produkcjach zagranicznych. Wśród wielu reżyserów, w których filmach pojawił się Daniel Olbrychski trzeba wymienić np. Volkera Schlöndorffa, Claude’a Leloucha czy Nikitę Michałkowa. W 2010 zagrał rolę drugoplanową w filmie pt. Salt u boku Angeliny Jolie. Jesienią 2012 dołączył do aktorów grających w polskiej telenoweli Klan. W połowie lat 70. spotykał się z piosenkarką Marylą Rodowicz, co było jednym z najsłynniejszych romansów Polski lat 70. Wybrana filmografia: 1965 Popioły / 1966 Małżeństwo z rozsądku / 1969 Sól ziemi czarnej / 1969 Pan Wołodyjowski / 1970 Krajobraz po bitwie / 1972 Wesele / 1974 Potop / 1975 Ziemia obiecana / 1995 Dzieje mistrza Twardowskiego / 1999 Pan Tadeusz / 1999 Ogniem i mieczem / 2003 Stara baśń / 2009 Idealny facet dla mojej dziewczyny / 2010 Salt / 2012 Bitwa pod Wiedniem / 2016 Marie Curie / 2018 Kamerdyner / 2019 Polityka.

źródło: wikipedia        

Jolanta Fraszyńska

Jolanta Danuta Fraszyńska (ur. 14 grudnia 1968 w Mysłowicach) – polska aktorka filmowa i teatralna. Dzieciństwo spędziła w Mysłowicach. Od szóstego roku życia występowała w zespole wokalno-tanecznym w domu kultury WSS „Społem”, później działała w kościelnej Oazie. Do wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej dostała się po ukończeniu Studium Wychowania Przedszkolnego. W 1990 ukończyła wrocławską filię Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W latach 1991–1998 pracowała w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W 1998 przeniosła się do Teatru Dramatycznego w Warszawie. Zagrała w dwudziestu pięciu spektaklach Teatru Telewizji. Na dużym ekranie zadebiutowała w roku 1991 rolą Ani w In flagranti Wojciecha Biedronia. Od 6 września 2008 brała udział w czwartej edycji programu Jak oni śpiewają, 28 września 2008 z powodów zdrowotnych zrezygnowała z udziału w show, zajęła tym samym 13. miejsce. W 2011 zasiadała w jury trzynastej edycji show Taniec z gwiazdami, zastępując tym samym Beatę Tyszkiewicz. Wybrana filmografia: 1989: Szklany dom / 1992: Białe małżeństwo – Bianka / 1992: Żegnaj Rockefeller – Julia Kuczmańska / 1997: Klan - Dorota Lubicz / 1997: Boża podszewka – Elżutka Jurewicz, siostra Marysi / 1999: Kiler-ów 2-óch – Aldona Lipska / 1999–2010: Na dobre i na złe – Monika Zybert-Jędras / 2001: Pieniądze to nie wszystko – Małgosia, sekretarka Turkota / 2003: Zróbmy sobie wnuka / 2004: Ławeczka – Kasia / 2005: Skazany na bluesa – Małgorzata „Gola” Riedel, żona Ryśka / 2015–2016: M jak miłość – Zuzanna Marszałek / 2015: Ojciec Mateusz – laborantka Agnieszka Murawska / 2018: Leśniczówka – Katarzyna Ruszczyc.

źródło: wikipedia        

Agnieszka Lingas-Łoniewska

Agnieszka Lingas-Łoniewska (ur. 14 listopada 1972 w Wałbrzychu) – polska pisarka powieści obyczajowych. Z wykształcenia jest polonistką. Na rynku wydawniczym zadebiutowała powieścią „Bez przebaczenia“. Pisze książki przede wszystkim dla kobiet, obyczajowe i łączące sensację z romansem. Jest założycielką i prowadzi portal „Czytajmy polskich Autorów“. W 2012 została członkinią Stowarzyszenia Autorów Polskich oddział Wrocław. Od 2017 jest członkiem Kapituły Literackiego Debiutu Roku.

źródło: wikipedia        

Chesney Hawkes

Chesney Lee Hawkes (ur. 22 września 1971 w Windsorze) – angielski piosenkarz pop, a także aktor. Jest przykładem artysty jednego przeboju, zasłynął piosenką "The One And Only", skomponowaną przez Nika Kershawa, która utrzymała się przez pięć tygodni pierwszym miejscu brytyjskiej listy przebojów. Jest synem Chipa Hawkesa, basisty rockowej grupy The Tremeloes. Karierę rozpoczął w 1991, gdy zagrał tytułową rolę w filmie Buddy's Song (obok m.in. Rogera Daltreya), z którego pochodzi wkrótce wydany w formie singla jego największy przebój. Chesney Hawkes nie powtórzył debiutanckiego sukcesu. Zajął się tworzeniem piosenek dla innych artystów, tj. Tricky.

źródło: wikipedia        

Ellen Allien

Ellen Allien (Ellen Fraatz) – urodzona w Berlinie DJ, wokalistka, producentka, wykonująca muzykę elektroniczną, założycielka wytwórni płytowej BPitch Control. Swoją karierę zaczynała w 1992 roku w berlińskich klubach Tresor, Bunker i E-Werk, gdzie była rezydentem. Przez dwa lata prowadziła własną audycję w berlińskim radiu Kiss-FM. W 1995 założyła swój pierwszy label muzyczny nazwany za audycją "Braincandy", jednak po dwóch latach z powodu małej popularności, "Braincandy" przestał istnieć. W zamian, Ellen Allien rozpoczęła organizować cykliczną imprezę pod nazwą "B Pitch", a w 1999 założyła nową wytwórnię "BPitch Control", która okazała się sukcesem. Ellen Allien na swoim koncie ma pięć solowych płyt długogrających oraz niezliczoną liczbę innych wydawnictw.

źródło: wikipedia       

Mariusz Drężek

Mariusz Drężek (ur. 7 lipca 1972 w Mikołajkach) – polski aktor teatralny, dubbingowy i telewizyjny. W latach 1992–1993 i 2004 występował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. W 1997 otrzymał drugą nagrodę na XVIII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu oraz został uhonorowany pierwszą nagrodą za rolę Fircyka w przedstawieniu Franciszka Zabłockiego Fircyk w zalotach na XV Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Jego debiut telewizyjny w telenoweli Polsat Życie jak poker (1998–1999) spotkał się z serdecznym przyjęciem przez telewidzów. Potem pojawił się gościnnie w sześciu odcinkach sitcomu TVP1 Lokatorzy (2000, 2003, 2004) jako Adam Przypadek, brat Jacka (Michał Lesień). W serialu TVP2 M jak miłość (2003, 2004, 2006, 2007) wystąpił w roli Tadeusza Makowskiego, byłego męża Teresy (Joanna Sydor). W serialu TVP2 Na dobre i na złe (2005–2007) jako Bartosz Domagalski, uzależniony od narkotyków narzeczony Mileny Starskiej (Anita Sokołowska), zajmował się dziennikarstwem śledczym. Wystąpił w roli „Metala” w serialu Polsat Fala zbrodni (2006–2008). Jego dobra znajomość języka rosyjskiego przydała się podczas grania roli turysty Borysa w jednym z odcinków serialu Polsat Rodzina zastępcza (2007). W kilku odcinkach serialu Polsatu Pierwsza miłość (2008) pojawił się jako Krzysiek, pacjent na terapii grupowej leczenia uzależnień prowadzonej przez psychologa Damiana (Łukasz Lewandowski), u którego leczy się także Paweł Krzyżanowski (Mikołaj Krawczyk). W serialu Polsatu Samo życie (2008–2009) wyposażył w cechy pozytywne swoją postać Jerzego Bartnika, bezwzględnego nowego naczelnego redaktora magazynu „Samo Życie”. Wystąpił w teledysku zespołu Afromental do piosenki „Rock&Rollin’ Love” (2011). W budzącym kontrowersje dramacie autorstwa Józefa i Michała Skolimowskich Ixjana. Z piekła rodem (2012) zagrał mrocznego Vigo. W dramacie Tomasza Wasilewskiego Płynące wieżowce (2013) był trenerem pływania głównego bohatera (Mateusz Banasiuk).

źródło: wikipedia      

Yello

Yello – szwajcarski zespół, grający swoistą odmianę muzyki elektronicznej, tzw. electro-pop. Grupę tworzy dwóch członków: Boris Blank (odpowiedzialny za muzykę) i Dieter Meier (wokalista). Ich najbardziej znane utwory to Oh Yeah i The Race wykorzystane w wielu filmach (np. Uciekające zakonnice, Sekret mojego sukcesu, K-9). Yello założyli Boris Blank i Carlos Perón pod koniec lat 70. W 1979 roku postanowili dokooptować wokalistę. Ich wybór padł na Dietera Meiera – playboya milionera, którego niski głos dodał utworom Borisa Blanka wyrazistości. Ich pierwszy singel I.T. Splash został wydany w 1979 roku. W 1980 roku wydali debiutancki album Solid Pleasure, zawierający spory hit taneczny Bostich. Jednakże prawdziwy sukces odnieśli dopiero w 1983 roku singlami I Love You i Lost Again oraz ugruntowali go w 1985 roku wydaniem albumu Stella, zawierającego przeboje Oh Yeah, Vicious Games i Desire. W 1984 roku Carlos Peron odszedł z zespołu, aby skoncentrować się na karierze solowej. Ogromny sukces przyszedł w 1988 roku, kiedy wydali na singlu utwór The Race – do dzisiaj bardzo popularny w ilustrowaniu wszelkich filmów związanych z samochodami, wyścigami i rajdami. W latach dziewięćdziesiątych, zafascynowani współczesnymi twórcami muzyki elektronicznej, zmienili swoje oblicze na bardziej taneczne, nie rezygnując jednak ze swoich charakterystycznych dźwięków. Utworami takimi jak How How, To the Sea czy Planet Dada udało im się dopasować do obecnych trendów muzyki tanecznej. Yello to oryginalny zespół, wyprzedzający swoje czasy (obecnie nazywani są ojcami chrzestnymi muzyki techno, zaraz obok zespołu Kraftwerk). Już na samym początku opanowali techniki samplingu i loopów, tworząc własny styl będący mieszanką ambitnej elektroniki i popowego feelingu. Meier zajmuje się także kręceniem filmów (wszystkie teledyski Yello zostały przez niego wyreżyserowane), napisał scenariusz i wyreżyserował filmy Jetzt und Alles i Lightmaker. Realizował także teledyski dla zespołów Alphaville (utwór Big in Japan) i Trio (Da Da Da).

źródło: wikipedia