Michał Kamiński

 

Michał Tomasz Kamiński (ur. 28 marca 1972 w Warszawie) – polski polityk. Poseł na Sejm III, IV i VIII kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego V, VI i VII kadencji, w latach 2007–2009 rzecznik prasowy prezydenta Lecha Kaczyńskiego, w 2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, senator X kadencji, wicemarszałek Senatu X kadencji. Od 1 maja 2004 do 6 sierpnia 2007 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Od 23 lipca 2007 do 16 kwietnia 2009 był sekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP, odpowiedzialnym za politykę medialną (zastąpił na stanowisku rzecznika prasowego Macieja Łopińskiego). W 2009 po raz drugi został wybrany na deputowanego do PE z okręgu wyborczego Warszawa I. W październiku 2017 wydał powieść, thriller polityczny, pod tytułem 15 sierpnia. W styczniu 2018, jako przedstawiciel UED, wstąpił do klubu poselskiego PSL (aby liczył on potrzebną do istnienia liczbę posłów). W następnym miesiącu wraz z innymi posłami UED współtworzył federacyjny klub PSL-UED, zasiadając w jego prezydium. W wyborach w 2019 został wybrany w skład Senatu X kadencji. Kandydował z ramienia PSL w okręgu nr 41, otrzymując 176 496 głosów. 12 listopada 2019 został wicemarszałkiem Senatu. 

źródło: wikipedia

Krzysztof Kasowski K.A.S.A.

  

Krzysztof Jan „K.A.S.A.” Kasowski (ur. 25 grudnia 1970 w Kielcach) – polski muzyk, kompozytor i podróżnik, założyciel Kapeli z Miasta Kielce. Lider pierwszej kieleckiej grupy rapowej o nazwie Zespół Downa, z którą w 1991 r. wystartował w eliminacjach do festiwalu w Jarocinie, jednak został zdyskwalifikowany z powodu wulgarnych tekstów. Był członkiem ekipy tancerzy towarzyszącej Liroyowi (wówczas występującemu jako „P.M. Cool Lee”). W 1996 rozpoczął solową karierę. Przyjął pseudonim K.A.S.A., a po podpisaniu kontraktu z wytwórnią BMG Poland wydał swój debiutancki album studyjny pt. Reklama. W wyniku intensywnej promocji koncertowej płyta osiągnęła duży sukces, a Kasowski otrzymał liczne nagrody: Indywidualność roku (1996), Dance Music Awards za debiut roku (1996) oraz nominację do Fryderyka (1996) w kategorii muzyki tanecznej (za Reklamę). 30 czerwca 1997 wydał płytę pt. Prezes Kuli Ziemskiej, a w 1998 – album pl. K.A.S.A. no. 3, za który w 1999 otrzymał Fryderyka w kategorii Album roku – dance & techno. W tym okresie zyskał dużą popularność i był zapraszany do wielu programów talk-show. W swojej twórczości łączy klimaty latynoskie, muzykę ragga oraz nawet elementy muzyki ludowej. Znany ze współpracy z wieloma artystami, m.in. z Piaskiem i Funky Filonem. W lipcu 2007 wydał płytę pt. Wszystko od nova, którą promował przebojem „To właśnie lato”. W grudniu 2008 nawiązał współpracę z firmą menedżmentową Music Zone Katarzyny Litwin. W maju 2009 nakręcił z wytwórnią Music Zone wideoklip do utworu „Powiedz, gdzie jesteś”, który zakwalifikował się do opolskich premier. W 2011 wystąpił w teledysku „Zabierz ze sobą mnie” zespołu Junior. W 2019 był jednym z jurorów drugiej edycji talent-show telewizji Polsat Śpiewajmy razem. All Together Now.

źródło: wikipedia 

Classic

 

Classic – discopolowa grupa muzyczna. Została założona w 1992 w Iłowie. Na początku skład zespołu stanowili: Robert Klatt, Jacek Ambroziak i Waldemar Kiełbasiński. W lutym 1993. Kiełbasińskiego zastąpił Mariusz Winnicki. Grupa od początku zyskała w swoim regionie duże grono wielbicieli. W 1995 zespół wydał swoją pierwszą kasetę pt. Jolka Jolka. Do tytułowej piosenki tej kasety powstał również teledysk, a piosenką promującą tę kasetę był utwór Piękną miałaś twarz. Wiosną 1996 ukazała się płyta CD Jolka Jolka i dołączono kilka nowych przebojów m.in. Tam za rzeką. W 1997 kapelę opuścił Ambroziak. Zastąpił go Wiesław Uczciwek. W kwietniu 1997 ukazała się nowa płyta i kaseta zespołu pt. Warto żyć. Promowała ją tytułowa piosenka Warto żyć do której nakręcony został wideoclip, który został pokazany w programie Disco Polo Live w telewizji Polsat. Drugim utworem promującym płytę i kasetę Warto żyć był utwór pt. Jesteś wielkim spełnieniem moich marzeń. Również w roku 1997 zespół Classic wyjechał do USA. Za album „Warto żyć” otrzymali złotą i platynową płytę. Później w 1998 grupa koncertowała także w Wiedniu i w Niemczech. Wraz z zespołem Boys zagrała łącznie 35 koncertów. W kwietniu 1999 roku ukazał się czwarty album zespołu – To dla Was. Był to przełomowy rok kariery zespołu Classic, który w tym roku zagrał 172 koncerty. Z tego okresu pochodzą takie przeboje jak: Jeszcze dzień, Nie chcę więcej, To dla was, Masz w sobie coś, Obejmij mnie. Dzięki firmie napojów energetycznych Power Horse zespół grał swoją trasę koncertową zatytułowaną CLASSIC POWER TOUR. W 2001 zespół radykalnie się zmienił. Grupę opuścił perkusista Krzysztof Rybus, a dołączyli: gitarzysta Waldemar Orłowski i perkusista Michał „Kacper” Kacperczyk. W 2002 dwaj wcześniej wspomnieni odeszli, a zastąpili ich: Tomasz Orłowski i Sebastian Dorosiewicz (także gitarzysta i perkusista). W 2003 grupa wyruszyła na dwie trasy koncertowe. Wtedy doszedł saksofonista Mieczysław Grubiak. W 2005 zespół opuścił Wiesław Uczciwek, a zastąpił go Norbert Sztuk. W grudniu 2005 grupa zagrała kolędy, zarejestrowane na zlecenie firmy Carlsberg Polska, które zostały dołączone do zimowej promocji produktów takich jak: Kasztelan Zimowy, Piast czy Bosman. Dwa lata później z kapeli odszedł Norbert Sznuk, a jego miejsce zajął Piotr Strycharski – wieloletni przyjaciel zespołu. W tym samym roku po raz pierwszy w historii zespół zaczął koncertować na Juwenaliach Studenckich. W 2009 roku Classic wydał kolejną płytę pt. „Wielka Kolekcja” w której były największe hity tego zespołu. W lipcu 2010 zespół wydał kolejną płytę pt. „Wszystko się zmienia”. Znalazły się tam takie piosenki jak: W perły zmienić deszcz, Tutaj jest oraz Wszystko się zmienia. Za ten album otrzymali platynową płytę za sprzedaż ponad 30 tysięcy egzemplarzy. 27 września 2017 zmarł Wiesław Uczciwek – klawiszowiec zespołu w latach 1997–2005.Wydane w 2017 single „Ja dla Ciebie, Ty dla mnie” oraz „Miłość gorąca jak ogień” osiągnęły certyfikaty złotych płyt. 

źródło: wikipedia 

Borys Mańkowski

 

Borys Mańkowski (ur. 13 października 1989 w Poznaniu) – polski zapaśnik i zawodnik MMA wagi półśredniej oraz lekkiej, od 2014 do 2017 międzynarodowy mistrz KSW w wadze półśredniej. Karierę w zawodowym MMA rozpoczął wygranym pojedynkiem z Tomaszem Jeruszką (29 marca 2008 roku). 12 czerwca 2009 roku na gali „XFS - X Fights Series 3” wygrał turniej wagi półśredniej (pokonał Jordana Błocha i Marka Chwalibogowskiego). 6 grudnia 2009 roku wziął udział w turnieju wagi lekkiej „MMA Challengers 2”. W ćwierćfinale znokautował w 1. rundzie Bartosza Pietrowskiego. W półfinale poddał w 1. rundzie Marka Sikorę. W finale przegrał z Marcinem Heldem. 17 kwietnia 2011 roku na gali „Quest Arena 2” pokonał Wiktora Sobczyka. 5 listopada 2011 na gali „MMA Attack 1” stoczył pojedynek z byłym zawodnikiem UFC, pochodzącym z Polski, Niemcem Peterem Sobottą. Sędziowie po dogrywce orzekli niejednogłośną decyzją wygraną Mańkowskiego. 22 grudnia 2011 roku federacja MMA Attack zmieniła werdykt na remis, po pozytywnym rozpatrzeniu protestu teamu Sobotty. 28 września 2013 na gali „KSW 24: Starcie Gigantów” zmierzył się po kontuzji z byłym rywalem Saidowa - Benem Lagmanem. Mańkowski zdominował boksersko Lagmana w 1. rundzie, a w drugiej znokautował go obszernym ciosem sierpowym, zmuszając sędziego do przerwania pojedynku. 31 października 2015 w Londynie podczas gali „KSW 32: Road to Wembley” poddał Amerykanina Jesse'ego Taylora duszeniem gilotynowym w pierwszej rundzie, broniąc drugi raz mistrzostwa. 3 grudnia 2016 w swojej trzeciej obronie pasa na gali „KSW 37: Circus of Pain” zdominował boksersko oraz zapaśniczo byłego zawodnika UFC Johna Maguira, po trzech rundach odniósł zwycięstwo i obronił pas. 11 lipca 2020 podczas gali „KSW 53: Reborn” pokonał jednogłośnie byłego mistrza wagi piórkowej Marcina Wrzoska. 19 grudnia 2020 w Łodzi na gali „KSW 57: De Fries vs. Kita” zwyciężył pojedynek dominując zapaśniczo Artura Sowińskiego, który również był byłym mistrzem KSW w wadze piórkowej. 

źródło: wikipedia  

Hardwell

  

Hardwell, właściwie Robbert van de Corput (ur. 7 stycznia 1988 w Bredzie) – holenderski producent muzyczny oraz DJ. Znany z komponowania muzyki zaliczającej się do gatunków bigroom house, electro house i dutch house. We wrześniu 2018 roku ogłosił przerwę od kariery DJ-a, koncentrując się na produkcji muzyki. Współpracował z takimi producentami, jak Tiësto, Showtek czy Nicky Romero. W 2011 roku pierwszy raz pojawił się w rankingu DJ Magazine, zajmując 24 miejsce, plasując się między Steve'em Angello i Artym. W 2010 roku założył własną wytwórnię płytową pod nazwą Revealed Recordings, która wypromowała takich wykonawców, jak Dannic, Dyro czy Jordy Dazz. 2011 rok był czasem, kiedy zyskał największy rozgłos i uznanie w środowisku elektronicznej muzyki tanecznej, a następnie podjął współpracę z wykonawcami muzyki electro i progressive house, oraz wystąpił na takich festiwalach muzyki elektronicznej, jak Tomorrowland, Ultra Music Festival, Creamfields czy Electric Zoo. W tym samym roku rozpoczął realizację własnej audycji radiowej Hardwell On Air. W 2012 roku w rankingu DJ Magazine zajął szóste miejsce. W 2013 oraz 2014 roku zwyciężył w zestawieniu zyskując tytuł najpopularniejszego DJ-a na świecie, w 2015 uplasował się na drugim, w 2016 na trzecim, a w 2017 roku na czwartym miejscu. 17 listopada 2013 odbyła się premiera filmu dokumentalnego I Am Hardwell. Projekcja miała miejsce podczas festiwalu Amsterdam Dance Event, w amsterdamskim kinie Tuschinski. Wydanie na DVD ukazało się 5 dni później. 7 września 2018 roku Hardwell ogłosił, że kończy karierę DJ-a i wycofuje się ze wszystkich występów na żywo. Nastąpiło to oficjalnie z dniem 18 października, kiedy to zagrał ostatni występ na Amsterdam Dance Event. Wszystkie pozostałe wydarzenia do końca roku zostały odwołane, a swoją decyzję artysta motywuje problemami osobistymi, wyczerpaniem i wypaleniem związanym ze zbyt intensywnym harmonogramem. Muzyk zapewnił jednocześnie, że nie kończy kariery całkowicie - dalej będzie komponował, jednak już tylko i wyłącznie jako producent. 

źródło: wikipedia  

Ania Karwan

Anna Magdalena Karwan (ur. 6 grudnia 1985 w Łaszczowie) – polska piosenkarka wykonująca muzykę popularną, kompozytorka, autorka tekstów, okazjonalnie aktorka. Finalistka siódmej edycji programu talent show TVP2 The Voice of Poland (2016). Laureatka nagrody „Premiery” na 56. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2019). Mając 15 lat, wystąpiła w programie TVN Droga do gwiazd. Następnie śpiewała m.in. w restauracjach i na weselach. Zanim rozpoczęła solową karierę muzyczną, śpiewała w chórkach u Ani Dąbrowskiej, Moniki Brodki, Sylwii Wiśniewskiej, Andrzeja Piasecznego, Pauliny Przybysz, Stanisława Soyki i Ani Wyszkoni. W 2006 nagrała utwór przewodni serialu TVN Hela w opałach. W 2010 wygrała jeden z odcinków Szansy na sukces, śpiewając piosenkę Wojciecha Kordy i Niebiesko-Czarnych „Na betonie kwiaty nie rosną”, a w 2011 została półfinalistką drugiej edycji programu rozrywkowego Polsatu Must Be the Music. Tylko muzyka. W 2015 wraz z DJ Morowym stworzyła klubowy projekt koncertowy „Mr&Mrs Karwan Morowy”. Na początku 2016 wydała singiel „Aleja gwiazd”, będący jej interpretacją przeboju Zdzisławy Sośnickiej z 1987, który stworzyła z Matheo. 17 maja wydała singiel „Mam was”. Na przełomie lata i jesieni brała udział w siódmej edycji programu TVP2 typu talent show The Voice of Poland. Należała do drużyny prowadzonej przez Natalię Kukulską i ostatecznie dotarła do finału, w którym zajęła trzecie miejsce. Po udziale w programie wydała singiel „W prezencie”, który napisali dla niej Kukulska. 23 września wydała teledysk do piosenki „Aleja gwiazd”, który zrealizowała na potrzeby projektu „Legendy Polskie” tworzonego przez Allegro. Nagranie koncertowe, udostępnione 24 lutego na kanale „AniaKarwanVEVO”, osiągnęło ponad 12 mln wyświetleń w serwisie YouTube. W latach 2017–2018 grała piosenkarkę Ulę Skowrońską w kilkunastu odcinkach serialu TVP2 Barwy szczęścia. W 2018 podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią 2TrackRecords. 10 sierpnia 2018 wydała singel „Głupcy”. 25 stycznia zaprezentowała singiel „Czarny świt”. Obie piosenki znalazły się na jej debiutanckim albumie pt. Ania Karwan, który wydała 15 lutego 2019. 15 czerwca zwyciężyła z piosenką „Słucham Cię w radiu co tydzień” w konkursie „Premier” podczas 56. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Oprócz nagrody jury, otrzymała także dwie nagrody ZAiKS-u (za muzykę i słowa do piosenki). 7 października premierę miał utwór „The Secret Game”, który nagrała na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Ukryta gra. W styczniu 2020 otrzymała nominację do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii „Fonograficzny debiut roku”. W kwietniu wydała czwarty singiel z debiutanckiej płyty – „Dzięki Tobie”, do którego nagrała oficjalny teledysk wyprodukowany przez Błażeja Szychowskiego. W 2020 uczestniczyła w jedenastej edycji programu rozrywkowego Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami, w parze z Janem Klimentem zajęła piąte miejsce. 

źródło: wikipedia  

Monika Mrozowska

 

Monika Mrozowska (ur. 14 maja 1980 w Warszawie) – polska aktorka. Ma młodszego o sześć lat brata Tomasza. W dzieciństwie przez siedem lat śpiewała w zespole dziecięcym Fasolki. Ukończyła studium ceramiki oraz studia pedagogiczne. W latach 1999–2009 wcielała się w postać Majki, najstarszej córki Kwiatkowskich, w serialu Polsatu Rodzina zastępcza. Rola przyniosła jej ogólnopolską popularność. W 2004, wraz z Misheel Jargalsaikhan, Aleksandrą Szwed, Aleksandrem Ihnatowiczem i Sergiuszem Żymełką otrzymała Nagrodę Specjalną Fundacji Polsat Złote serce. Od 2016 gra w serialu kryminalnym TV4 Sprawiedliwi – Wydział Kryminalny. Dwukrotnie brała udział w sesji zdjęciowej dla magazynu „Playboy”: w październiku 2004 i listopadzie 2008. Była gościem programu Rozmowy w toku (2005) i uczestniczyła w programach Jak oni śpiewają (2008), Celebrity Splash! (2015) i Agent – Gwiazdy (2016), ponadto wystąpiła gościnnie w programie Hipnoza (2018). 

źródło: wikipedia 

Nikodem Rozbicki

Nikodem Rozbicki (ur. 4 czerwca 1992 w Warszawie) – polski aktor filmowy, muzyk i DJ. Ukończył studia na Wydziale Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. W 2017 rozpoczął studia na Wydziale Aktorskim warszawskiej Akademii Teatralnej. Debiutował w nagrodzonym na festiwalu Berlinale „Kryształowym Niedźwiedziem” filmem Katarzyny Rosłaniec Bejbi blues, w którym zagrał główną rolę męską u boku Magdaleny Berus i Magdaleny Boczarskiej. Wystąpił w drugiej i trzeciej części filmowego hitu wyprodukowanego przez TVN Listy do M.. Współpracował m.in. z Maciejem Dejczerem, Marcinem Koszałką czy Łukaszem Palkowskim. W 2018 zagrał główną rolę męską w filmie krótkometrażowym Sióstr Bui, Świtezianka, adaptacji ballady Adama Mickiewicza. W filmie wojennym Denisia Delicia Dywizjon 303. Historia prawdziwa wcielił się w historyczną postać Stefana Karubina, sierżanta pilota „Dywizjonu 303”, a w 2019 zagrał Marcina Zawadę w filmie Miszmasz, czyli kogel-mogel 3. W 2014 zadebiutował na małym ekranie, grając w serialach Ojciec Mateusz i Prawo Agaty. W 2015 zagrał Bartka, jednego z głównych bohaterów serialu Powiedz tak. Szerokiej publiczności znany jest też z seriali Singielka i Nie rób scen. W 2016 uczestniczył w piątej edycji programu rozrywkowego Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami; w parze z Agnieszką Kaczorowską odpadł w siódmym odcinku, zajmując szóste miejsce. Również w 2016 wystąpił w teledysku do piosenki Sovinsky’ego i Ofelli „Nim spłoniemy”. W 2018 roku wcielił się w rolę Stefana Karubina w filmie historycznym Dywizjon 303. Historia prawdziwa, w 2019 roku zagrał jedną z głównych ról w filmie Miszmasz, czyli kogel-mogel 3 oraz jego kontynuacji z 2021 roku pt. Koniec świata, czyli kogel-mogel 4. Wcielił się również w główną rolę w filmie udostępnionym na platformie VOD Netflix pt. Wszyscy moi przyjaciele nie żyją. W listopadzie 2020 potwierdzono jego związek z Julią Wieniawą. 

źródło: wikipedia