Sting

Sting, właściwie Gordon Matthew Sumner (ur. 2 października 1951 w Wallsend) – brytyjski muzyk, multiinstrumentalista, kompozytor i wokalista, odznaczony tytułem komandora Orderu Imperium Brytyjskiego. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku lider, główny kompozytor i gitarzysta basowy grupy muzycznej The Police. Sting wyjaśnił, że otrzymał swój pseudonim podczas występu z Phoenix Jazzmen. Na jednym z koncertów wystąpił w swetrze w czarno-żółte pasy. Lider grupy Gordon Solomon stwierdził, że Gordon wygląda jak trzmiel i stąd jego pseudonim Sting (czyli Żądło). W 1977 roku Sting, Stewart Copeland i Henry Padovani utworzyli w Londynie rockową grupę The Police. Grupa wydała szereg znanych albumów i zdobyła 6 nagród Grammy na początku lat osiemdziesiątych. Ich ostatni album Synchronicity ukazał się w 1983 roku. Grupa reaktywowała się w 1986, aby nagrać nową wersję piosenki Don't Stand So Close to Me, ale nie na długo. Od tej pory Sting rozpoczął karierę solową. W 1994 roku na rynek wyszła kompilacja utworów Stinga, zatytułowana "Fields of Gold" - od jednego z utworów. Album pokrył się dwukrotną platyną w Stany Zjednoczone, potrójną w Wielkiej Brytanii oraz złotem w Polsce. Wersja piosenki "It's Probably Me" została wykorzystana w filmie Zabójcza broń 3, zaś "Shape Of My Heart" w filmie Leon zawodowiec. Sting występował także w produkcjach telewizyjnych (gościnnie w Kapitanie Planecie i Planetarianach, Simpsonach i Ally McBeal) oraz teatralnych. W 1989 roku wystąpił w broadwayowskim musicalu Opera za 3 grosze w reżyserii Johna Dextera.
źródło: wikipedia

Anna Mucha

Anna Maria Mucha (ur. 26 kwietnia 1980 w Warszawie) – polska aktorka, celebrytka. Na dużym ekranie zadebiutowała w wieku 10 lat, w filmie Andrzeja Wajdy Korczak, gdzie zagrała Sabinkę – wychowankę Korczaka. Swą pierwszą główną rolę (Karoliny Szymańskiej) zagrała w filmie Przeklęta Ameryka Krzysztofa Tchórzewskiego. Punktem zwrotnym w jej karierze była rola Danki Dresner w filmie Lista Schindlera Stevena Spielberga. Następnie wystąpiła w kilku polskich filmach, m.in. Panna Nikt, Chłopaki nie płaczą, Młode wilki 1/2 oraz serialach i spektaklach Teatru Telewizji. Od 2003 roku, z przerwami występuje w serialu M jak miłość jako Madzia (Magda Marszałek). W latach 2010–2011 w serialu Prosto w serce grała główną rolę – Monikę Milewską, bokserkę. W 2008 brała udział w programie Jak oni śpiewają, zajmując 5. miejsce. W roku 2009 znalazła się w październikowym wydaniu „Playboya” W tym samym roku wygrała w parze z Rafałem Maserakiem dziesiątą edycję programu Taniec z gwiazdami. W finale, dzięki głosom widzów, pokonała Nataszę Urbańską. Jej partnerem był Kuba Wojewódzki. Rozstali się po czterech latach w 2007 roku. Wybrana filmografia: 1993: Lista Schindlera (tyt. oryg. Schindler's List) jako Danka Dresner / 1995–1998: Matki, żony i kochanki jako Klara / 1996: Panna Nikt jako Kasia Bogdańska / 1997: Młode wilki 1/2 jako Ania / 2000: Chłopaki nie płaczą jako Lili / 2010–2011: Prosto w serce jako Monika Milewska / 2016: Pitbull. Nowe porządki jako „Kinia”.
źródło: wikipedia

Andre Schurrle

André Schürrle (ur. 6 listopada 1990 w Ludwigshafen am Rhein) – niemiecki piłkarz, występujący na pozycji napastnika w niemieckim klubie Borussia Dortmund oraz w reprezentacji Niemiec. Schürrle zaczynał swoją karierę w Ludwigshafener SC, jednakże w 2006 roku przeszedł do drużyny FSV Mainz 05. To właśnie z tym klubem w 2009 roku zdobył młodzieżowe mistrzostwo Niemiec. We wrześniu 2010 roku Mainz ogłosiło, iż od lipca 2011 roku Schürrle będzie zawodnikiem Bayeru Leverkusen. W czerwcu 2013 Schürrle został sprzedany do angielskiej Chelsea, z którą podpisał pięcioletni kontrakt. 2 lutego 2015 podpisał ważny do 2019 roku kontrakt z Wolfsburgiem. 15 października 2013 roku, podczas meczu El.Mistrzostw Świata 2014 skrzydłowy zdobył trzy gole w meczu ze Szwecją. Mecz zakończył się zwycięstwem Niemiec 5:3. W półfinale MS 2014 trafił dwa razy z rzędu do bramki reprezentacji Brazylii, ustalając wynik na 7:0 (mecz zakończony wynikiem 7:1).
źródło: wikipedia

Tom Odell

Thomas Peter Odell (ur. 24 listopada 1990 roku w Chichester) – brytyjski piosenkarz. Za swój debiutancki minialbum Songs from Another Love wydany w 2012 roku otrzymał nagrodę BRITs Critics' Choice Award, którą we wcześniejszych latach wygrały m.in. Florence and the Machine czy Adele. Przed premierą swojego pierwszego krążka Tom Odell wystąpił jako support grupy The Rolling Stones w Londynie, co bez wątpienia pomogło muzykowi osiągnąć większą popularność. 10 czerwca 2016 roku ukazał się jego kolejny album zatytułowany Wrong Crowd. Za swój debiutancki minialbum "Songs from Another Love", na którym znalazła się piosenka Another Love, Tom otrzymał nagrodę BRITs Critics' Choice Award. W czerwcu tego roku Odell wystąpił jako support grupy The Rolling Stones, na ich koncercie w Hyde Parku w Londynie.
źródło: wikipedia

Elaiza

Elaiza – niemiecki zespół muzyczny grający muzykę folkową i alternatywną założony w 2013 roku, reprezentant Niemiec podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2014 roku. Jako reprezentantki Niemiec, czyli kraju należącego do państw tzw. „Wielkiej Piątki” wpłacających Europejskiej Unii Nadawców (EBU) największe składki na organizację konkursu, artystki miały zapewnione miejsce w finale imprezy, który odbył się w sobotę, 10 maja. Zajęły w nim ostatecznie 18. miejsce po zdobyciu łącznie 39 punktów. 28 marca 2014 premierę miała debiutancka płyta studyjna zespołu zatytułowana Gallery.  23 sierpnia zespół wystąpił podczas koncertu „Muzodajnia Gwiazd" organizowanego w ramach drugiego dnia Polsat Sopot Festival w Sopocie. W 2015 roku zespół pracował nad materiałem na swoją drugą płytę. W lutym 2016 roku ogłosiły, że płyta zatytułowana Restless została wydana w kwietniu tegoż roku.
źródło: wikipedia

Bronisław Wrocławski

Bronisław Wrocławski (ur. 31 sierpnia 1951 w Łodzi) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog. Zawodowo związany z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie do jego największych osiągnięć należy gra w trzech monodramach Erica Bogosiana: Seks, prochy & rock'n'roll, Czołem wbijając gwoździe w podłogę i Obudź się i poczuj smak kawy, których reżyserem jest Jacek Orłowski. W latach 1996–2002 i 2008–2012 dziekan Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Wybrana filmografia: 1984: Vabank II, czyli riposta − jako Edward Sztyc / 1987: Kingsajz − jako Pycio, krasnal Kilkujadka / 1989: Bal na dworcu w Koluszkach − jako Baranowski / 2000: Na dobre i na złe − jako brat Andrzej Zach / 2002: Wiedźmin − jako Istredd / 2004: Pensjonat pod Różą − jako Olek Dudera / 2005: Magda M. − jako Maurycy Zakrzewski / 2009: Idealny facet dla mojej dziewczyny − jako ojciec Leon / 2013: Czas honoru − jako Blachnitzky / 2014: Prawo Agaty – jako doktor Grzegorz Garda.
źródło: wikipedia

Wirginia Szmyt

Wirginia Szmyt (ur. 1938) (DJ Wika) – polska działaczka społeczna zaangażowana w sprawy seniorów. Z wykształcenia pedagog, całe życie zawodowe pracowała z dziećmi niepełnosprawnymi i trudną młodzieżą. Po przejściu na emeryturę aktywnie włączyła się w działalność na rzecz seniorów w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Jest matką i babcią, pisała wiersze i teksty satyryczne. Jest najstarszą didżejką w Polsce (DJ Wika), a może i na Świecie. Łamie stereotypy dotyczące wizerunku polskiego seniora.
źródło: wikipedia

Igor Lewczuk

Igor Lewczuk (ur. 30 maja 1985 w Białymstoku) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy we francuskim klubie Girondins Bordeaux oraz w reprezentacji Polski. Lewczuk rozpoczął swoją karierę w Hetmanie Białystok, w którym występował w latach 2003-2006. W sezonie 2006/2007 trafił do Znicza Pruszków i wywalczył z tą drużyną awans do II ligi. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 2007/2008 przebywał na testach w Zagłębiu Lubin, gdzie rozegrał jeden mecz w Pucharze Ekstraklasy. Latem 2008 roku trafił do Jagiellonii Białystok. Rundę wiosenną sezonu 2010/11 spędził na wypożyczeniu w Piaście Gliwice, zaś kolejne rozgrywki w Ruchu Chorzów. Z chorzowską drużyną zdobył wicemistrzostwo Polski oraz doszedł do finału Pucharu Polski. Latem 2012 roku Ruch zatrudnił Lewczuka na stałe. Przed sezonem 2013/14 Polak przeszedł do Zawiszy Bydgoszcz, z którym związał się dwuletnim kontraktem. 19 czerwca 2014 roku przeszedł do Legii Warszawa. 31 sierpnia 2016 podpisał dwuletni kontrakt z francuskim klubem Girondins Bordeaux.
źródło: wikipedia

Zbigniew Waleryś

Zbigniew Waleryś (ur. 4 października 1957 w Wąsoszu) – polski aktor, ukończył Studium Aktorskie przy Teatrze Polskim we Wrocławiu w 1979. Zadebiutował 3 listopada 1977 rolą teatralną w „Hamlecie” Williama Shakespeare’a na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu. Występował w teatrach: Polskim we Wrocławiu (1977–1979), Lubuskim w Zielonej Górze (1979–1980), Polskim we Wrocławiu (1982–1986), im. Stefana Jaracza w Olsztynie (1991–1992), Dramatycznym w Legnicy (1992–1995), im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze (1995–1996), Wrocławskim Teatrze Współczesnym (1996–1997), im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy (2003–2004) oraz w Teatrze Polskim w Poznaniu (2008–2012). Od 1986 do 1990 roku aktor przebywał na emigracji w Niemczech, Kanadzie i USA. Wybrana filmografia: 1986 – Na kłopoty... Bednarski / 2001 – Quo Vadis jako Paweł z Tarsu / 2002 – Wiedźmin jako członek rady elfów / 2002 – Pianista / 2004–2012 – Pierwsza miłość jako Boduch / 2009–2011 – Na dobre i na złe jako patomorfolog Manfred Piątkowski / 2013 – Papusza jako Dionizy Wajs / 2013 – Lekarze jako profesor Zbigniew Nurowski / 2015 – Sprawiedliwy jako Szmul.
źródło: wikipedia

Susie Dent

Susie Dent (ur. 19 listopada 1964), Woking, Wielka Brytania - jest pisarzem i lektorem języka. Zagrała ponad 2000 występów jako ekspert w dziedzinie znaków specjalnych w C4's Countdown. Wystąpiła gościnnie w wielu programach telewizyjnych, w tym BBC Breakfast, Newsnight, This Morning, Blue Peter, Test Nation i One Show. Susie także odpowiada na notatki i zapytania dotyczące słów i zwrotów w kolumnie tygodniowej, Corner Słownika, dla Radio Times i jest kolumną na stronie internetowej Mental Floss. Pisała dla niezależnych w niedzielę, Telegrafu i Daily Mail, a także jest autorem kilku książek, w tym słowa Susie Dent. Jest rzeczniczką Oxford University Press, a także sędzią w sprawie nagród Costa Book i Nagrody Akademii Excellence.
źródło: wikipedia

Krzysztof Kowalewski

Krzysztof Kowalewski (ur. 20 marca 1937 w Warszawie, zm. 6 lutego 2021 tamże) – polski aktor filmowy, telewizyjny, teatralny i radiowy. Znany głównie z licznych ról komediowych. Na filmowym ekranie zadebiutował w 1960 w filmie Aleksandra Forda Krzyżacy, do dziś wystąpił w około 120 filmach i serialach telewizyjnych. Zagrał ponad tysiąc ról w Teatrze Polskiego Radia. Wieloletni wykładowca PWST w Warszawie. Zadebiutował jako aktor epizodyczny w Krzyżakach Aleksandra Forda. W marcu 1961 wystąpił po raz pierwszy na deskach Teatru Dramatycznego, z którym był związany do 1962. W latach 70. i 80. wystąpił m.in. w filmach wojennych Witolda Lesiewicza Kwiecień (1961) oraz Miejsce dla jednego (1965), kryminale Janusza Nasfetera Zbrodniarz i panna (1963), filmach Janusza Majewskiego Urząd (1969), Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) oraz C.K. Dezerterzy (1985), serialu wojennym Janusza Morgensterna „Kolumbowie” (1970) czy komedii Jerzego Stefana Stawińskiego Godzina szczytu (1973). Kowalewski często występował w filmach Stanisława Barei. W filmie Nie ma róży bez ognia (1974) zagrał milicjanta. W 1976 roku zagrał główną rolę Michała Romana w Brunecie wieczorową porą. W 1978 w Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz grał Tadeusza Krzakoskiego, dyrektora „Pol-Pimu”, natomiast w Misiu (1981) – Jana Hochwandera, kierownika produkcji filmu Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta. Aktor teatrów: Klasycznego, Dramatycznego, Polskiego, Studenckiego Teatru Satyryków, Rozmaitości, Kwadrat oraz Teatru Współczesnego w Warszawie (od 1977). Od lat związany z Teatrem Polskiego Radia. Dyrektor tegoż, Janusz Kukuła, przyznaje, że Krzysztof Kowalewski jest jego ulubionym (radiowym) aktorem. Kowalewski znany jest radiosłuchaczom przede wszystkim za sprawą głównej roli w słuchowisku „Kocham pana, panie Sułku”, emitowanym na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia. 29 lutego 2012, niedługo przed 75. urodzinami aktora, Program Trzeci Polskiego Radia zorganizował benefis Krzysztofa Kowalewskiego. Wydarzenie było emitowane na żywo na antenie rozgłośni. W latach 2004–2020 wspierał działania Fundacji Polsat rokrocznie wcielając się w rolę Świętego Mikołaja podczas Mikołajkowego Bloku Reklamowego.Wybrana filmografia: 1960: Krzyżacy – jako łucznik krzyżacki / 1974: Potop – jako Roch Kowalski / 1974–1977: Czterdziestolatek – jako Benek / 1976: Brunet wieczorową porą – jako Michał Roman / 1976: Czy jest tu panna na wydaniu? – jako Henio Bąbała / 1978: Co mi zrobisz jak mnie złapiesz – jako dyrektor Tadeusz Krzakoski / 1986: Zmiennicy – jako Tomasz Michalik / 1991: Rozmowy kontrolowane – jako pułkownik Molibden / 1994: Panna z mokrą głową – jako teść Podkówki / 1995: Awantura o Basię – jako nauczyciel geografii / 1996: Nocne graffiti – jako szef Laleczki / 1997: Boża podszewka – jako masarz Bartoszewicz / 1999: Ogniem i mieczem – jako Onufry Zagłoba / 2000–2001: Graczykowie – jako szef Wieśka Graczyka / 2001: W pustyni i w puszczy – jako Grek Kaliopuli / 2002: Kariera Nikosia Dyzmy – jako major Borewicz / 2003–2009: Daleko od noszy – jako ord. mgr Roman Łubicz / 2004: Nigdy w życiu! – jako ojciec Judyty / 2013: Prawo Agaty – jako Lucjan Zawilski / 2017: Daleko od noszy. Reanimacja – minister zdrowia Roman Łubicz / 2019: Proceder – więzień „Szajba” / 2020: Amatorzy – Bartoszek.  

źródło: wikipedia

Bilguun Ariunbaatar

Bilguun „Bill” Ariunbaatar (mong. Ариунбаатарын Билгүүн, Ariunbaatryn Bilgüün; ur. 31 stycznia 1986 w Ułan Bator) – polski showman, satyryk, celebryta i dziennikarz pochodzenia mongolskiego. Wraz z rodzicami wyemigrował do Polski na początku lat 90. Od wiosny 2010 do końca programu Szymon Majewski Show występował w nim jako reporter fikcyjnej mongolskiej telewizji U1 BATOR. Jesienią 2011 prowadził wspólnie z Szymonem Majewskim na antenie TVN program HDw3D Telewision. Wiosną 2012 występował w programie Szymon na żywo. Od 4 września do 27 listopada 2011 brał udział w trzynastej edycji programu Taniec z gwiazdami, emitowanego w TVN. Jego partnerką była Janja Lesar, z którą dotarł do finału i zajął w nim 2. miejsce, przegrywając jedynie z aktorem Kacprem Kuszewskim i jego partnerką Anną Głogowską. Od 8 marca do 26 kwietnia 2014 roku występował w programie Twoja twarz brzmi znajomo, emitowanym w telewizji Polsat.
źródło: wikipedia

Krystyna Loska

Krystyna Loska z domu Szostak (ur. 25 lipca 1937 w Tychach) – polska spikerka i prezenterka telewizyjna, konferansjerka. Na początku lat 60. współpracowała z katowickim radiem, gdzie prowadziła audycję "To idzie młodość", wówczas najpopularniejszą audycję młodzieżową. Po raz pierwszy na antenie TVP Katowice pojawiła się w czerwcu 1962, zapowiadając emisję popularnego serialu Walta Disneya „Zorro”. Po 10 latach pracy w Katowicach wraz z mężem przeniosła się do Warszawy, gdzie pracowała w Telewizji Polskiej jako prezenterka i konferansjerka. Prowadziła festiwale m.in. w Sopocie i Opolu. Była konferansjerką na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Pozostaje jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w historii TVP. Przetrwała rządy aż 14 prezesów telewizji. Na emeryturę przeszła po 35. latach pracy, w 1994. W 2013 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski z okazji 75. rocznicy nadania w Polsce próbnego sygnału telewizyjnego. Była żoną Henryka Loski (działacza piłkarskiego, współpracownika Kazimierza Górskiego) i jest matką prezenterki telewizyjnej Grażyny Torbickiej.
źródło: wikipedia

Jessica Chastain

Jessica N. Howard (ur. 24 marca 1977 w Sacramento, w stanie Kalifornia) − amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna, dwukrotnie nominowana do Oscara; za drugoplanową rolę w filmie Służące oraz pierwszoplanową rolę w filmie Wróg numer jeden. Chastain studiowała w Juilliard School w Nowym Jorku, dzięki stypendium ufundowanym przez Robina Williamsa. Aktorka aktywnie uczestniczyła w kilku produkcjach teatralnych i projektach filmowych uczelni. Pierwszy raz przed kamerą pojawiła się w 2004 roku w dwóch serialach telewizyjnych: Ostry dyżur oraz Weronika Mars. Rok później wystąpiła w swoim pierwszym filmie, telewizyjnej produkcji Dark Shadows. Największe uznanie oraz szereg nagród aktorka otrzymała grając w dwóch ostatnich filmach: ekranizacji bestsellerowej powieści, komediodramacie Służące z Violą Davis i Emmą Stone w obsadzie. Za rolę w tym filmie aktorkę nominowano do Oscara i Złotego Globu za najlepszą rolę drugoplanową. Drugim tytułem jest niezależny dramat Take Shelter, gdzie aktorka grała u boku Michaela Shannona. Za rolę w tej produkcji, Chastain nominowano do nagrody Independent Spirit za najlepszą żeńską rolę drugoplanową. Wybrana filmografia: 2004: Ostry dyżur (E.R.) jako Dahlia Taslitz / 2004: Weronika Mars jako Sarah Williams / 2011: Drzewo życia (The Tree of Life) jako pani O’Brien / 2011: Służące (The Help) jako Celia Foote / 2012: Wróg numer jeden (Zero Dark Thirty) jako Maya / 2014: Interstellar jako Dr Murph Cooper / 2015: Marsjanin (The Martian) jako kapitan Melissa Lewis / 2016: Azyl jako Antonina Żabińska.
źródło: wikipedia