Krzysztof Kowalewski (ur. 20 marca 1937 w Warszawie, zm. 6 lutego 2021 tamże) – polski aktor filmowy, telewizyjny, teatralny i radiowy. Znany głównie z licznych ról komediowych. Na filmowym ekranie zadebiutował w 1960 w filmie Aleksandra Forda Krzyżacy, do dziś wystąpił w około 120 filmach i serialach telewizyjnych. Zagrał ponad tysiąc ról w Teatrze Polskiego Radia. Wieloletni wykładowca PWST w Warszawie. Zadebiutował jako aktor epizodyczny w Krzyżakach Aleksandra Forda. W marcu 1961 wystąpił po raz pierwszy na deskach Teatru Dramatycznego, z którym był związany do 1962. W latach 70. i 80. wystąpił m.in. w filmach wojennych Witolda Lesiewicza Kwiecień (1961) oraz Miejsce dla jednego (1965), kryminale Janusza Nasfetera Zbrodniarz i panna (1963), filmach Janusza Majewskiego Urząd (1969), Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) oraz C.K. Dezerterzy (1985), serialu wojennym Janusza Morgensterna „Kolumbowie” (1970) czy komedii Jerzego Stefana Stawińskiego Godzina szczytu (1973). Kowalewski często występował w filmach Stanisława Barei. W filmie Nie ma róży bez ognia (1974) zagrał milicjanta. W 1976 roku zagrał główną rolę Michała Romana w Brunecie wieczorową porą. W 1978 w Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz grał Tadeusza Krzakoskiego, dyrektora „Pol-Pimu”, natomiast w Misiu (1981) – Jana Hochwandera, kierownika produkcji filmu Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta. Aktor teatrów: Klasycznego, Dramatycznego, Polskiego, Studenckiego Teatru Satyryków, Rozmaitości, Kwadrat oraz Teatru Współczesnego w Warszawie (od 1977). Od lat związany z Teatrem Polskiego Radia. Dyrektor tegoż, Janusz Kukuła, przyznaje, że Krzysztof Kowalewski jest jego ulubionym (radiowym) aktorem. Kowalewski znany jest radiosłuchaczom przede wszystkim za sprawą głównej roli w słuchowisku „Kocham pana, panie Sułku”, emitowanym na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia. 29 lutego 2012, niedługo przed 75. urodzinami aktora, Program Trzeci Polskiego Radia zorganizował benefis Krzysztofa Kowalewskiego. Wydarzenie było emitowane na żywo na antenie rozgłośni. W latach 2004–2020 wspierał działania Fundacji Polsat rokrocznie wcielając się w rolę Świętego Mikołaja podczas Mikołajkowego Bloku Reklamowego.Wybrana filmografia: 1960: Krzyżacy – jako łucznik krzyżacki / 1974: Potop – jako Roch Kowalski / 1974–1977: Czterdziestolatek – jako Benek / 1976: Brunet wieczorową porą – jako Michał Roman / 1976: Czy jest tu panna na wydaniu? – jako Henio Bąbała / 1978: Co mi zrobisz jak mnie złapiesz – jako dyrektor Tadeusz Krzakoski / 1986: Zmiennicy – jako Tomasz Michalik / 1991: Rozmowy kontrolowane – jako pułkownik Molibden / 1994: Panna z mokrą głową – jako teść Podkówki / 1995: Awantura o Basię – jako nauczyciel geografii / 1996: Nocne graffiti – jako szef Laleczki / 1997: Boża podszewka – jako masarz Bartoszewicz / 1999: Ogniem i mieczem – jako Onufry Zagłoba / 2000–2001: Graczykowie – jako szef Wieśka Graczyka / 2001: W pustyni i w puszczy – jako Grek Kaliopuli / 2002: Kariera Nikosia Dyzmy – jako major Borewicz / 2003–2009: Daleko od noszy – jako ord. mgr Roman Łubicz / 2004: Nigdy w życiu! – jako ojciec Judyty / 2013: Prawo Agaty – jako Lucjan Zawilski / 2017: Daleko od noszy. Reanimacja – minister zdrowia Roman Łubicz / 2019: Proceder – więzień „Szajba” / 2020: Amatorzy – Bartoszek.
źródło: wikipedia
Gratulacje :) Zapraszam do mnie: http://grafkamil.blogspot.com/2017/04/190-robert-korzeniowski.html
OdpowiedzUsuń