Krzysztof Antkowiak

Krzysztof Antkowiak (ur. 23 stycznia 1973 w Poznaniu) – polski piosenkarz, kompozytor, autor tekstów i aktor. Zadebiutował w branży muzycznej jako pięcioletnie dziecko podczas koncertu ojca, gdy bez próby zaśpiewał „Rzeki Babilonu” (Rivers of Babylon) z Orkiestrą PRiTV w Poznaniu Zbigniewa Górnego. W 1986 zdobył nagrodę jury na Festiwalu Piosenki Dziecięcej w Koninie. W połowie lat 80. XX wieku występował w programie telewizyjnym Jacka Cygana pt. Dyskoteka Pana Jacka. Dwie piosenki - „Za mały” i „Przyjaciel wie” - zaśpiewał w filmie przygodowym Waldemara Dzikiego Cudowne dziecko (1986), nagrodzonym Srebrnymi Lwami Gdańskimi na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych '87. W 1988 za wykonanie piosenki „Zakazany owoc" (z tekstem Cygana i muzyką Krzesimira Dębskiego) otrzymał wyróżnienie oraz nagrodę publiczności podczas 25. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Rok później ukazała się jego debiutancka płyta studyjna zatytułowana Zakazany owoc, która otrzymała certyfikat złotej płyty, a następnie złotej kasety w Polsce. Utwór „Zakazany owoc” znalazał się też w filmie młodzieżowym Waldemara Szarka Mów mi Rockefeller (1990). Przez kilka lat grał koncerty w kraju i za granicą (USA, Kanada). W 1990 zdobył I Nagrodę na Festiwalu Piosenki Włoskiej w Zamościu. Został też laureatem plebiscytu słuchaczy audycji Lato z Radiem, a piosenki w jego wykonaniu szybko zajmowały najwyższe miejsca na listach przebojów. W połowie lat 90. XX wieku powrócił na rynek muzyczny, występując m.in. z Edytą Górniak, z którą krótko stanowił parę także w życiu prywatnym. Nawiązał współpracę z Grzegorzem Ciechowskim, co zaowocowało wydaniem w 1997 albumu studyjnego pt. Delfin. W tym samym roku zagrał w filmie Młode wilki 1/2. W 2000 ponownie zawiesił karierę, by skupić się na nauce. 26 września 2000 ukazała się płyta pt. Złota Kolekcja - Jacek Cygan, na której znalazły się wykonanego przez niego piosenki: „Zakazany owoc”, „Za mały”, „Pada śnieg” w duecie z Edytą Górniak oraz „Dłonie” z Anną Jurksztowicz, Pawłem Stasiakiem, Anią Stawieraj i Kasią Zdulską. W lipcu 2001 ukazała się debiutancka płyta studyjna Kai Paschalskiej, której Antkowiak był współautorem i współproducentem. W styczniu 2003 wystąpił w finale krajowych eliminacji do 48. Konkursu Piosenki Eurowizji, śpiewając gościnnie w utworze „Time” Olissy Rae. Przez pewien okres występował w formacji Drum Machina, w tamtym czasie mieszkał m.in. w Niemczech i Szwecji, wraz z zespołem Gaelforce Dance zagrał trasę koncertową w Niemczech. W 2005 z piosenką „Roses All Around” zajął siódme miejsce w wewnętrznych eliminacjach do 50. Konkursu Piosenki Eurowizji. Od maja 2012 pracuje wraz z gitarzystą i kompozytorem Marcinem Domuratem nad projektem muzycznym o nazwie Simplefields. W połowie października ukazał się pierwszy utwór zespołu – „Tenderness”. W 2015 ukazała się ich pierwsza wspólna płyta studyjna zatytułowana Dirt on TV. W 2017, nakładem Wydawnictwa WAM, ukazała się książka Katarzyny Olubińskiej Bóg w wielkim mieście będąca zbiorem wywiadów, m.in. z Krzysztofem Antkowiakiem. Również w 2017 brał udział w ósmej edycji programu Twoja twarz brzmi znajomo. Wygrał pierwszy i szósty odcinek programu, za co dwukrotnie otrzymał czek w wysokości 10 tys. złotych, które przekazał na rzecz Ewy Woźniak, podopiecznej Fundacji „Avalon”, oraz Kacpra z Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Słoneczko”. Po dziewięciu odcinkach dotarł do finału, w którym zajął drugie miejsce. W grudniu 2017 wspólnie ze Stanisławą Celińską nagrał świąteczną piosenkę „Czas pojednań”. W emitowanej przez stację TVP2 operze mydlanej Barwy szczęścia (2018) wcielił się w postać Piotra Wolana, bezdomnego narkomana, który zjawił się na osiedlu „Pod Sosnami”, próbując zdobyć jedzenie przy sklepiku prowadzonym przez Aldonę (w tej roli Elżbieta Romanowska). W 1988 spotykał się z Edytą Górniak.

źródło: wikipedia