Lenny Kravitz

 

Lenny Kravitz, właściwie Leonard Albert Kravitz (ur. 26 maja 1964 w Nowym Jorku) – amerykański muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów, producent muzyczny i aranżer, a także aktor. Czterokrotny laureat nagrody amerykańskiego przemysłu fonograficznego Grammy. Po przeprowadzce do Los Angeles wraz z rodziną w 1974 roku, Kravitz przez trzy lata śpiewał w chłopięcym chórze kalifornijskim i występował w miejscowej The Metropolitan Opera w takich klasycznych dziełach, jak Czarodziejski flet i Carmen. Śpiewał w Hollywood Bowl pod dyrekcją Erika Leinsdorfa i nagrywał płyty z Zubinem Mehta. W wieku piętnastu lat odszedł od rodziców i zamieszkał w wynajętym samochodzie. W 1982 roku ukończył Beverly Hills High School, gdzie zaprzyjaźnił się ze Slashem, późniejszym gitarzystą zespołu Guns N’ Roses. We wrześniu 1989 roku ukazała się jego debiutancka płyta Let Love Rule, której krytycy zarzucali zbyt duży wpływ twórczości Jimiego Hendriksa, lecz która zyskała przychylność publiczności. W 1990 roku współpracował z Madonną i był kompozytorem inspirowanej rapem piosenki „Justify My Love”. Na początku 1991 roku wydany został jego drugi album Mama Said, który uzyskał w Stanach Zjednoczonych status złotej płyty. Stworzył nową aranżację do utworu Johna Lennona „Give Peace a Chance” i napisał przebój „It Ain’t Over ‘Til It’s Over”, który nagrał pod wspólną nazwą Peace Choir (Chór Pokoju) wraz z Yoko Ono i Seanem Lennonem. W marcu roku 1993 została zrealizowana trzecia płyta Are You Gonna Go My Way, która zdobyła miano złotej, miesiąc później platynowej, a w styczniu 1995 roku album miał w USA status podwójnej płyty platynowej. Jego piosenka „Are You Gonna Go My Way” została nagrodzona przez MTV tytułem najlepszego męskiego teledysku. W maju drugi album Mama Said został także platynowy. W sierpniu tego roku do grona złotych płyt dołączył Let Love Rule. Kolejny album Circus pojawił się we wrześniu 1995 roku, a w maju 1998 roku do sprzedaży trafiła płyta 5, po kilku nominacjach w poprzednich latach w końcu wokalista za utwór „Fly Away” otrzymał nagrodę Grammy w kategorii najlepsza męska piosenka rockowa. Napisał soundtrack do komedii Austin Powers: Szpieg, który nie umiera nigdy (1999) z utworami „American Woman” i „Like Father Like Son” w duecie z Eltonem Jonem. W lutym 2000 roku odebrał drugą nagrodę Grammy za „American Woman”. Na rynku ukazała się składanka najlepszych przebojów Greatest Hits, w kwietniu 2001 została potrójną platynową płytą w USA, a w lutym Kravitz został uhonorowany trzecią z nagrodą Grammy za utwór „Again”. W październiku 2001 roku została wydana płyta Lenny, w grudniu płyta została platynową, a za utwór „Dig In” Lenny otrzymał czwartą w swojej karierze nagrodę Grammy. Pod koniec 2001 roku nagrał przebój „God Gave Me Everything” w duecie z Mickiem Jaggerem. 18 maja 2004 roku w sklepach ukazała się kolejna studyjna płyta Baptism, a 4 lutego 2008 roku ujrzał światło dzienne ósmy album It Is Time for a Love Revolution. W 2011 została wydana studyjna płyta Black And White America. 23 września 2014 roku miał premierę dziesiąty longplay Strut, który promowały single „The Chamber”, „New York City” i „Sex”. Album został pozytywnie przyjęty przez krytyków muzycznych. W 2020 został ambasadorem Y, męskiego zapachu od Yves Saint Laurent Beaute. Pierwszy raz wystąpił w Polsce, koncertując na lotnisku Bemowo w Warszawie w 2004 w ramach trasy koncertowej promującej album Baptism. 20 czerwca 2009 zagrał w ramach krakowskich Wianków. W ramach trasy koncertowej Black and White Europe (płyta Black And White America) zagrał na warszawskim Torwarze (9 listopada 2011 roku). W ramach trasy koncertowej Strut Lenny Kravitz zagrał w łódzkiej Atlas Arenie (15 grudnia 2014 roku), w hali Ergo Arena na granicy Gdańska i Sopotu (8 sierpnia 2015) oraz w krakowskiej Tauron Arenie (8 czerwca 2018). 8 maja 2019 wystąpił ponownie w Atlas Arenie w Łodzi przed ponad 12 tys. widzów. 

źródło: wikipedia