Florence Henderson

Florence Henderson (ur. 14 lutego 1934 w Dale w Indianie) − amerykańska aktorka i piosenkarka. Zdobyła sławę jako Carol Brady w serii telewizyjnej The Brady Bunch nadawanej w latach 1969-1974. Na kanale Network Cable RLTV prowadzi The Florence Henderson Show.

źródło: wikipedia                           

Dan Tyminski

Daniel John "Dan" Tymiński (urodzony 20 czerwca 1967), amerykański bluegrass kompozytor, wokalista, instrumentalista. Jest członkiem zespołu Alison Krauss i Union Station i wydała dwa albumy solowe, Carry Me Across the Mountain (2000), Doobie Shea (2008). Najbardziej znana jest jego zaktualizowana wersja piosenki "Man of Constant Sorrow", która została wykorzystany w filmie Bracie, gdzie jesteś? i zdobył nagrodę CMA dla najlepszego singla 2001 oraz nagrodę Grammy dla najlepszego wokalisty Country.

źródło: wikipedia                          

Jorge Garcia

Jorge Garcia (ur. 29 kwietnia 1973 w Omaha, stan Nebraska w USA) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny, znany przede wszystkim z roli Hugo "Hurleya" Reyesa w amerykańskim serialu telewizyjnym Lost. Wybrana filmografia: Jak pan może, panie doktorze? (Becker, 1998-2004) jako Hector Lopez / Zagubieni (Lost, 2004-2010) jako Hugo "Hurley" Reyes / Wesołych Świąt (Deck the Halls, 2006) jako Wallace.

źródło: wikipedia                               

Dominika Wójciak

Gdyby miała się porównać do jakiegoś dania, to byłby to bigos – pyszny, prosty, swojski, ale gotując często inspiracji szuka w egzotycznych zakątkach świata. Uwielbia podróże  ze swoim partnerem – Himalaje, Borneo, Indie – to między innymi z takich miejsc przywozi inspiracje i przyprawy do swoich potraw. Uwielbia robić sery, masło i jogurty z mleka, które w olbrzymich ilościach przywozi ze swojej rodzinnej miejscowości, Sidziny. Jest marzycielką i często zapomina o otaczającym ją świecie i może właśnie dlatego kilka razy zdążyło jej się spalić owsiankę, bo popijając zieloną herbatę i czytając kulinarne blogi zapominała, że coś gotuje.  Marzy o prowadzeniu niewielkiej restauracji. Jej ulubionym szefem kuchni jest Yotam Ottolenghi , który jest pomysłowy i tradycyjny jednocześnie, wspaniale łączy kuchnię izraelską, arabską z szeroko pojętą kuchnią zachodu. Zwyciężczyni III polskiej edycji programu MasterChef. Autorka książki "Kulinarne Opowieści".

źródło: wikipedia                               

Kayah

Kayah, właśc. Katarzyna Szczot (ur. 5 listopada 1967 w Warszawie) – polska wokalistka, autorka tekstów i producentka muzyczna, osobowość telewizyjna, członkini Rady Polskiej Fundacji Muzycznej, założycielka własnej wytwórni płytowej Kayax w 2001 roku. Swój debiutancki utwór, „Córeczko”, wydała w 1988 roku, a przełomowym momentem w jej karierze było wydanie pierwszego autorskiego albumu zatytułowanego Kamień z 1995 roku. Największą popularność przyniosły wokalistce utwory „Testosteron”, „Fleciki”, „Supermenka”, „Na językach” oraz „Śpij kochanie, śpij” i „Prawy do lewego”, promujące album studyjny Kayah i Bregović, nagrany z Goranem Bregoviciem w 1999 roku. Jej ostatni solowy album studyjny, Transoriental Orchestra, został wydany w listopadzie 2013 roku. W 1988 roku Kayah zadebiutowała na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu propozycją „Córeczko”, która przyniosła jej rozgłos w kraju. W tym samym roku wystąpiła w Zielonej Górze na Festiwalu Piosenki Radzieckiej i nagrała solową płytę zatytułowaną Kayah. Po wydaniu albumu, na przełomie lat 80. i 90. Kayah zamieszkała w Wiedniu, gdzie pracowała jako modelka. W 1991 roku Kayah wydała anglojęzyczną wersję swojej debiutanckiej płyty. W tym czasie wokalistka nagrywała także jako artystka drugoplanowa, zaśpiewała m.in. na albumach De Mono, Stanisława Soyki, Obywatela G.C., Atrakcyjnego Kazimierza i Martyny Jakubowicz. W 1993 roku Kayah wystartowała w konkursie o Bursztynowego Słowika podczas Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie, z utworem „Jak liść”, z którym ostatecznie wygrała. Rok później, podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, wokalistka zaprezentowała piosenkę „Ja chcę ciebie”, za którą otrzymała nagrodę prezydenta miasta. Pierwsza autorska płyta jazzowa Kayah, zatytułowana Kamień, ukazała się w listopadzie 1995 roku. Pierwszym singlem wysłanym do stacji radiowych został utwór „Jak liść”, a drugim – „Nawet deszcz”. W 1996 roku ukazały się dwa kolejne numery promujące wydawnictwo – „Santana” i „Fleciki”. Kolejny album artystki, Zebra, wydany został wiosną 1997 roku. Odniósł on duży sukces komercyjny, zawierał materiał nawiązujący do stylistyki disco i soul. Single „Na językach” i „Supermenka” okazały się jednymi z największych przebojów roku i należały do najchętniej prezentowanych w radiu piosenek, o czym świadczyły dwie zdobyte przez nie statuetki PlayBox w kategorii Złota Dziesiątka. W 1997 roku artystka uzyskała osiem nominacji do Fryderyków, wygrała w czterech kategoriach: kompozytor roku, autor roku, album roku pop (Zebra) i wokalistka roku. W tym samym roku wyszła za mąż za Rinke Rooyensa i urodziła syna, Rocha. W 1999 roku artystka nawiązała współpracę z bałkańskim muzykiem Goranem Bregoviciem, z którym nagrała album pt. Kayah i Bregović. Płyta okazała się największym sukcesem komercyjnym w całej karierze Kayah i została jednym z największych bestsellerów w całej historii polskiej fonografii. Osiągnęła status diamentowej płyty, rozchodząc się w liczbie ponad 700 tysięcy egzemplarzy. 12 maja 2000 roku ukazała się płyta JakaJaKayah, którą cztery dni po premierze sprzedano w 50 tysiącach egzemplarzy, sześć dni później otrzymała tytuł płyty miesiąca w 68 stacjach radiowych w Polsce. Pod koniec 2000 roku Kayah nawiązała współpracę z Cesárią Évorą, co na początku 2001 roku zaowocowało wydaniem wspólnego singla „Embarcação”. Kolejny album Kayah, zatytułowany Stereo typ, wydany został w sierpniu 2003 roku. Natychmiast osiągnął szczyt polskiej listy bestsellerów płytowych i otrzymał status złotej płyty, osiągając nakład ponad 50 tysięcy sprzedanych egzemplarzy. Pod koniec kwietnia 2005 roku premierę miał debiutancki dwupłytowy album kompilacyjny Kayah pt. The Best & The Rest. Pod koniec listopada 2006 roku w Łodzi po raz pierwszy w Polsce i Europie środkowo-wschodniej odbył się koncert z cyklu MTV Unplugged, na którym Kayah w towarzystwie kilku gości wykonała czternaście utworów. Album MTV Unplugged, zawierający zapis występu, ukazał się w formie CD i DVD w marcu 2007 roku. We wrześniu 2008 wystąpiła podczas PKO BP London Live – Polish Music Festival na Wembley Arenie w Londynie. We wrześniu 2009 roku na rynek trafił pierwszy od sześciu lat album studyjny Kayah, zatytułowany Skała. Stylistycznie wokalistka powróciła do korzeni, do brzmień znanych z albumu Kamień. W marcu 2010 roku odbyła się premiera kolejnego projektu muzycznego w dorobku artystki, Kayah & Royal Quartet, będącego wynikiem współpracy Kayah z Royal String Quartet, nawiązanej w 2009 roku. Album zawierał znane utwory wokalistki, nagrane przy użyciu jedynie instrumentów smyczkowych i osiągnął status złotej płyty. Tego samego roku powstał także wspólny album Kayah z Renatą Przemyk, zatytułowany Panienki z temperamentem, na którym znalazły się interpretacje piosenek z repertuaru Kabaretu Starszych Panów. Wiosną 2011 roku artystka powróciła na listy przebojów z singlem „Za późno”. Pod koniec sierpnia 2012 roku Kayah wystąpiła w Warszawie w ramach IX Festiwalu Kultury Żydowskiej „Warszawa Singera”. Koncert okazał się sukcesem i zaowocował albumem Transoriental Orchestra, wydanym jesienią następnego roku, eksplorującym brzmienia muzyki żydowskiej. Również w 2014 wraz z Andrzejem Piasecznym nagrała nową wersję piosenki Arethy Franklin „I Say a Little Prayer” na potrzeby kampanii reklamowej sieci sklepów Freshmarket oraz uświetniła występem plenerowy koncert „Sylwester 2014 – Kraków: Miasto Królów” organizowany przez TVN na krakowskim Rynku Głównym. We wrześniu zagrała, pierwszy od 17 lat, koncert z Goranem Bregoviciem, który odbył się w warszawskiej Progresji. W listopadzie wydała album pt. Gdy pada śnieg, na którym znalazły się jej interpretacje popularnych kolęd, a także kilka autorskich piosenek świątecznych. W 2017 nawiązała współpracę z izraelskim kompozytorem i producentem Idanem Raichelem, z którym wylansowała przebój „Po co”. W listopadzie, wraz z Grzegorzem Hyży nagrała utwór „Podatek od miłości” na potrzeby filmu o tym samym tytule. Również w 2018 udzieliła się wokalnie w projekcie artystycznym „Czarna Polana” w reżyserii Tomasza Bagińskiego. W kwietniu 2019 zagrała trzy koncerty z Goranem Bregoviciem i wydała singel „Dawaj w długą”. W styczniu 2020 miał premierę singiel „Ramię w ramię”, którą nagrała wspólnie z Viki Gabor. W marcu ukazał się teledysk do piosenki „Przejazdem” zespołu Pectus, w której gościnnie zaśpiewała. W sierpniu ukazał się singiel „Płacz nad młodością, co odchodzi” Karoliny Cichej nagrany z udziałem Kayah i album Natalii Kukulskiej pt. Czułe struny z utworem „Pod powieką (Preludium e-moll)”, do którego tekst napisała Kayah. We wrześniu wydała utwór „Królestwo kobiet”, nagrany z Mery Spolsky, promujący serial TVN pod tym samym tytułem. W październiku odbyła się premiera singla Marii Sadowskiej „Kocham Cię” z gościnnym udziałem Kayah. W maju 2021 ukazała się płyta Andrzeja Piasecznego pt. 50/50, na której znalazł się utwór „Powiedz kotku” z gościnnym udziałem Kayah. Również w maju ukazał się singiel Krzysztofa Iwaneczki „Nie dzielcie nas”, który został nagrany w duecie z Kayah. W czerwcu wydała utwór „Kochaj Różnym Być” nagrany z Nickiem Sincklerem. Równolegle z działalnością muzyczną, skupiła się na działalności producenckiej. W 2001, wraz z Tomikiem Grewińskim, zawiązała spółkę producencką Kayax. Pierwszym efektem współpracy było siedem utworów na płycie Ewy Bem pt. Mówię tak, myślę nie. W kolejnych latach wydała albumy wykonawców, takich jak Monika Brodka, Zakopower, Hey, Andrzej Smolik, Urszula Dudziak, Artur Rojek, Krzysztof Kiljański, Maria Peszek, Krzysztof Zalewski, Daria Zawiałow czy Mary Komasa. Dyskografia: Kayah (1988) / Kayah (1991) / Kamień (1995) / Zebra (1997) / Kayah i Bregović (1999) / JakaJaKayah (2000) / Stereo typ (2003) / Skała (2009) / Kayah & Royal Quartet (2010) / Transoriental Orchestra (2013) / Gdy pada śnieg (2016).

źródło: wikipedia

Jeremy Renner

Jeremy Lee Renner (ur. 7 stycznia 1971 w Modesto) − amerykański aktor i muzyk, dwukrotnie nominowany do Oscara: za rolę pierwszoplanową w filmie The Hurt Locker. W pułapce wojny w 2009 roku oraz za rolę drugoplanową w filmie Miasto złodziei w 2010 roku. W 2003 roku wystąpił w teledysku do piosenki Pink − Trouble. Wybrana filmografia: 2003: S.W.A.T. Jednostka Specjalna (S.W.A.T.) jako Brian Gamble / 2007: 28 tygodni później jako Doyle / 2007: Zabójstwo Jesse’ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda jako Wood Hite / 2011: Mission: Impossible – Ghost Protocol jako Brandt / 2011: Thor jako Clint Barton / Sokole Oko / 2012: Avengers jako Clint Barton / Sokole Oko / 2012: Dziedzictwo Bourne'a jako Aaron Cross / 2013: Hansel i Gretel: Łowcy czarownic jako Hansel. 

źródło: wikipedia                              

Daniel Ricciardo

Daniel Ricciardo (ur. 1 lipca 1989 w Perth) – australijski kierowca wyścigowy Red Bull Racing w Formule 1. W połowie sezonu 2013 kierowca Red Bull Racing Mark Webber ogłosił odejście z Formuły 1 po zakończeniu sezonu. W związku z tym naturalnym kandydatem do jego zastąpienia stał się jeden z kierowców Scuderii Toro Rosso. 2 września 2013 ogłoszono wybór Daniela Ricciardo.

źródło: wikipedia                             

Jane Fonda

Jayne Seymour Fonda (ur. 21 grudnia 1937 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka, producentka, pisarka oraz działaczka polityczna. Pomimo nagród (oprócz Oscarów niejednokrotnie wyróżniano ją Złotym Globem, Emmy, a także statuetką Brytyjskiej Akademii Filmowej) i zainteresowania publiczności powoli zaczęła wycofywać się z kina. Popierała „Solidarność” i odwiedziła Polskę w 1987. W 2006 została twarzą koncernu kosmetycznego L'Oréal. Wybrana filmografia: 1968: Barbarella jako Barbarella / 1977: Julia jako Lillian Hellman / 1980: Od dziewiątej do piątej jako Judy Bernly / Tajemnica klasztoru Marii Magdaleny jako Margaret Livingston / 1990: Stanley i Iris jako Iris King / 2005: Sposób na teściową jako Viola Fields / 2007: Twarda sztuka jako Georgia / 2011: Pokój, miłość i nieporozumienia jako Grace / 2014: Simpsonowie jako Maxine Lombard.

źródło: wikipedia                            

Lou Marini

Lou "Blue Lou" Marini junior (ur. 13 maja 1945 w Navarre w Ohio), amerykański saksofonista, kompozytor i aranżer. Po ukończeniu studiów rozpoczął profesjonalną karierę muzyczną i został członkiem grupy Blood, Sweat and Tears. W latach 1975 - 1983 był członkiem grupy grającej w programie Saturday Night Live. Marini zagrał w filmach "The Blues Brothers" (1980) oraz w "Blues Brothers 2000" (1998).

źródło: wikipedia                            

Paul Hutsch

Paul Hutsch, bardziej znany jako PH Electro/Greatest Deejay (ur. 15 czerwca 1976) – niemiecki DJ/Producent muzyki klubowej. Odpowiedzialny za różne projekty. Jest członkiem wielu znakomitych zespołów takich jak Rave Allstars, Pitchers oraz wiele innych.

źródło: wikipedia                           

Jan A.P. Kaczmarek

Jan Andrzej Paweł Kaczmarek (ur.* 29 kwietnia 1953 w Koninie, zm.† 21 maja 2024) – polski kompozytor. Autor muzyki do ponad 70 filmów długometrażowych i dokumentalnych oraz polskich i amerykańskich spektakli teatralnych. Laureat Nagrody Akademii Filmowej (2005) za muzykę do filmu Marzyciel. Wirtuoz gry dwoma smyczkami na fidoli Fischera. W 1983 wraz z poznańskimi lutnikami Stefanem i Jakubem Niewczykami stworzył instrument muzyczny niewkacz, którego konstrukcja została oparta na Fidoli Fischera. Dyrektor i twórca Międzynarodowego Festiwalu Filmu i Muzyki Transatlantyk, który odbywał się w Poznaniu, Łodzi i na Śląsku. Od wczesnych lat dzieciństwa matka zabierała go do poznańskiej filharmonii. Jego dziadek był skrzypkiem i grał z miejscowymi muzykami do filmów w kinie. Uczęszczał na lekcje gry na fortepianie. Odniósł swój pierwszy sukces w I Liceum w Koninie, gdy skomponował muzykę do hymnu szkolnego, a potem podkładów muzycznych do szkolnych przedstawień. Myślał jednak o karierze dyplomaty i wybrał studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie był seminarzystą profesora Zygmunta Ziembińskiego w Katedrze Teorii Państwa i Prawa UAM. Przełomem w karierze muzycznej były dla niego staże w awangardowym Teatrze Laboratorium Jerzego Grotowskiego. W 1977 rozpoczął dwuletnią współpracę z Teatrem Ósmego Dnia i stworzył kameralną Orkiestrę Ósmego Dnia, a w latach 1978–1988 współpracował z Teatrem Polskim w Poznaniu. W 1982 po swojej pierwszej trasie koncertowej po USA nagrał debiutancki album pt. Music for the End dla chicagowskiej, niezależnej wytwórni Flying Fish Records. W 1989 osiadł na stałe w Los Angeles. W 1992 otrzymał nagrodę Drama Desk przyznaną przez nowojorskich krytyków za najlepszą muzykę teatralną roku do spektaklu Joanne Akalaitis 'Tis Pity She’s a Whore, wystawionego w ramach The New York Shakespeare Festival. Nagrywał płyty m.in. dla Sony Classical, Decca, Varèse Sarabande, Milan i Savitor Records, stale koncertował zarówno w USA, jak i w Europie. Był członkiem Amerykańskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej. W 2001 został nominowany do nagrody Orzeł w kategorii najlepsza muzyka za film Quo vadis. W 2005 zdobył Oscara za muzykę do filmu Marzyciel wyreżyserowanego przez Marca Forstera. Za muzykę do tego filmu dostał też nagrodę National Board of Review dla najlepszego kompozytora oraz nominacje do Złotego Globu i nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA). Latem tego samego roku władze województwa pomorskiego zamówiły u niego muzykę upamiętniającą działalność „Solidarności”. Tak powstała Kantata o Wolności, której prawykonanie odbyło się w czasie obchodów 25. rocznicy Solidarności w sierpniu w Gdańsku, a premiera koncertowa we wrześniu w Poznaniu. W 2006 kompozytor skomponował Oratorium 1956, którego prawykonanie odbyło się 28 czerwca 2006 w dniu 50. rocznicy Powstania Poznańskiego Czerwca. Fragmenty obu utworów stały się ścieżką dźwiękową spektaklu tańca współczesnego Alexanderplatz w choreografii Pauliny Wycichowskiej, który powstał w kontekście dwudziestej rocznicy upadku Muru Berlińskiego oraz obrad Okrągłego Stołu. W 2011 w Filharmonii Narodowej odbyła się prapremiera jego utworu Koncert Jankiela na troje cymbałów i orkiestrę. Utwór został napisany z okazji 200-lecia wydarzeń opisanych w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza. Kompozycję wykonała Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Marca Minkowskiego. 30 listopada 2011 na otwarciu odcinka Świecko–Nowy Tomyśl autostrady A2 miała miejsce premiera utworu Fanfary dla A2 na orkiestrę dętą, gitarę basową i sopran. Utwór zagrała Orkiestra Kameralna L’Autunno pod batutą Adama Banaszaka. Solistką była Barbara Gutaj z poznańskiego Teatru Wielkiego. 10 maja 2014 odbyła się światowa premiera Universa – Opera Otwarta, utworu napisanego z okazji obchodów 650 – lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego. 25 lutego 2017 roku prapremierę miała „Emigra – Symfonia bez Końca”, skomponowana na zamówienie Muzeum Emigracji w Gdyni. 31 sierpnia 2019 roku na Stadionie Śląskim w Chorzowie odbyła się prapremiera „Rapsodii Śląskiej”, napisanej z okazji 100-lecia Powstań Śląskich. W 2004 powołał do życia Instytut Rozbitek, w Rozbitku, w gminie Kwilcz (powiat międzychodzki) zajmujący się działalnością edukacyjną i produkcją artystyczną. Był twórcą i dyrektorem Transatlantyk Festival, którego pierwsza edycja odbyła się w Poznaniu, 5–13 sierpnia 2011. 13 stycznia 2006 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Także w 2006 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuna”. Otrzymał Honorowe Członkostwo ZAiKS (19 marca 2018). 28 maja 2023 odsłonięto gwiazdę kompozytora w Alei Gwiazd w Krakowie. 25 lipca 2023 odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd w Łodzi. 

źródło: wikipedia  

Beata Orbik

Beata Orbik - wokalistka, autorka tekstów z praktyką estradową ma do czynienia od najmłodszych lat. Dziś zachwyca precyzją wokalną, dobrą techniką oraz zaangażowaniem w pracę, zarówno solistyczną, jak i zespołową. Jest autorką tekstów i współtwórcą kompozycji w swoim zespole, który założyła w 2011 roku. Od 2010 r. wokalistka zdobywa cenną wiedzę oraz doświadczenie w Autorskiej Szkole Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Krzysztofa Komedy w Warszawie. Tu, pod okiem Magdaleny Ptaszyńskiej, nieustannie kształci talent oraz aktywnie uczestniczy w projektach muzycznych o różnej stylistyce (Kabaret Starszych Panów, Musicale, Lata 20, lata 30, Gospel, koncerty szkolne). W 2013 r. wzięła udział w programie muzycznym The Voice of Poland. Obecnie jest chórzystką w zespole Marii Sadowskiej i wokalistką w zespole Powergrass. Pracuje także nad autorskim materiałem.

źródło: wikipedia                           

William Shockley

William Martin Shockley (ur. 17 września 1963 roku w Lawrence, w stanie Kansas) – amerykański aktor i muzyk. Wystąpił w dwóch adaptacjach telewizyjnych powieści Jackie Collins – miniserialu NBC Uśmiechy losu (Lucky/Chances, 1990) i tele dramacie Lady Boss (1992). Popularność na małym ekranie zdobył w roli Hanka Lawsona, ponurego dozorcy baru na Dzikim Zachodzie i właściciela domu publicznego w serialu CBS Doktor Quinn (Dr. Quinn, Medicine Woman, 1993-1997). Swojego głosu użyczył w kampaniach reklamowych w radio i telewizji m.in. dla Toyoty, Siemens, Cisco Systems, Isuzu, Fruit of the Loom i XM Satellite Radio.

źródło: wikipedia                          

Agnieszka Szulim

Agnieszka Szulim (ur. 15 kwietnia 1978 w Warszawie) – polska dziennikarka, prezenterka radiowa i telewizyjna. W latach 2003–2004 współpracowała z Radiową Jedynką w Redakcji Magazynów Informacyjnych i Dzienników oraz prowadziła poranną audycję Obudź się. Od maja 2005 do grudnia 2009 była gospodynią oprawy dnia w TVP1, w stacji tej prowadziła również poranny program Kawa czy herbata?. Jesienią 2012 wraz z Hubertem Urbańskim prowadziła drugą edycję show TVP2 Bitwy na głosy. Od lutego 2013 prowadzi na antenie TVN show-biznesowy magazyn Na językach. Od marca 2013 jest gospodynią Stylowego magazynu w TVN Style. W wakacje 2013 i 2014 prowadziła poranny program Dzień Dobry TVN.

źródło: wikipedia                         

Sebastian Vettel

Sebastian Vettel (ur. 3 lipca 1987 w Heppenheim) – niemiecki kierowca wyścigowy, czterokrotny mistrz świata Formuły 1 z sezonów 2010, 2011, 2012 i 2013, w których występował w zespole Red Bull Racing. 

źródło: wikipedia                         

Cameron Diaz

Cameron Michelle Diaz (ur. 30 sierpnia 1972) – amerykańska aktorka i modelka. Zyskała sławę w latach 90., dzięki rolom w filmach Maska, Mój chłopak się żeni oraz Sposób na blondynkę. Od tego czasu wystąpiła w m.in.: Aniołkach Charliego, Vanilla Sky i Gangach Nowego Jorku, a także dubbingowała postać księżniczki Fiony w serii animowanej Shrek. Diaz była czterokrotnie nominowana do nagrody Złotego Globu. 22 czerwca 2009 roku Diaz odsłoniła swoją gwiazdę w Hollywood Walk of Fame. Wybrana filmografia: 1994 Maska / 1997 Mój chłopak się żeni / 1998 Sposób na blondynkę / 2000 Aniołki Charliego / 2002 Ostrożnie z dziewczynami / 2003 Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość / 2005 Siostry / 2006 Holiday / 2008 Co się zdarzyło w Las Vegas / 2009 Bez mojej zgody / 2010 Wybuchowa para / 2011 Zła kobieta  / 2011 Jak urodzić i nie zwariować / 2013 Inna kobieta / 2014 Seks taśma.

źródło: wikipedia                 

Shaquille O'Neal

Shaquille Rashaun „Shaq” O’Neal (ur. 6 marca 1972 w Newark, New Jersey) – były koszykarz amerykański grający w lidze NBA na pozycji centra, czterokrotny mistrz NBA: trzykrotnie z zespołem Los Angeles Lakers i raz z Miami Heat, w sezonie 2007/08 przeszedł do Phoenix Suns, a w sezonie 2009/10 grał w Cleveland Cavaliers. W sierpniu 2010 roku podpisał kontrakt na 2 sezony z Boston Celtics. Mistrz olimpijski i mistrz świata. 1 czerwca 2011 ogłosił zakończenie kariery sportowej. W maju 2012 uzyskał tytuł doktora na uniwersytecie Barry.

źródło: wikipedia                 

Joanna Moro

Joanna Moro (ur. 13 grudnia 1984 w Wilnie) – polska aktorka. Wiosną 2014 brała udział w pierwszej emitowanej przez Polsat edycji programu Dancing with the Stars: Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Rafał Maserak. Ostatecznie zajęła 2. miejsce. Wybrana filmografia: 2006–2007: Kopciuszek jako Sandra Rubińska / 2007–2012: Na Wspólnej jako Edyta Dudek / 2007: Barwy szczęścia jako Zosia Karnicka / 2008–2009: Klan jako Patrycja Wolska / 2009–2010: Majka jako pielęgniarka Kamila / 2012: Anna German jako Anna German.

źródło: wikipedia                 

Jack Black

Jack Black, właśc. Thomas Jacob Black, Jr. (ur. 28 sierpnia 1969 w Hermosa Beach) – amerykański muzyk rockowy i aktor. Wraz z Kylem Gassem tworzy zespół rockowy Tenacious D. Wystąpił w takich filmach jak świetnie przyjęta przez krytyków produkcja Stephena Frearsa Przeboje i podboje (High Fidelity), w której zagrał Barry'ego, sarkastycznego pracownika sklepu muzycznego prowadzonego przez Johna Cusacka. Ta przełomowa rola przyniosła mu nominacje do nagród American Comedy oraz Blockbuster Entertainment w kategorii dla Najlepszego Aktora Drugoplanowego.Wybrana filmografia: 1993 – Człowiek Demolka / Demolition Man / 1994 – Niekończąca się opowieść III: Ucieczka z krainy Fantazji / 1996 – Marsjanie atakują! / 1998 – Koszmar następnego lata / 2005 – King Kong / 2006 – Holiday / 2010 – Podróże Guliwera.

źródło: wikipedia                 

Christian Vietoris

Christian Vietoris (ur. 1 kwietnia 1989 roku w Gerolstein, Nadrenia-Palatynat) – niemiecki kierowca wyścigowy. W roku 2005 Vietoris zadebiutował w Niemieckiej Formule BMW, w zespole Eifelland Racing. Sezon zakończył na 16. pozycji. W sezonie 2011 Christian zadebiutował w niemieckich mistrzostwach samochodów turystycznych – DTM. W sezonie 2013 czterokrotnie stawał na podium. Uzbierane 77 punktów dało mu czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. Sukces ten powtórzył w 2014 roku, kiedy zwyciężył na torze Motorsport Arena Oschersleben.

 źródło: wikipedia               

Anna Tacikowska

Ania pochodzi z Warszawy. Z wykształcenia jest prawniczką, ale chciałaby swoją przyszłość związać z muzyką. Jako już 10 latka śpiewała w chórze parafialnym. Ze względu na bardzo niską i ciemną barwę głosu śpiewała wtedy w altach. Przez trzy lata uczęszczała na zajęcia do Ogniska Teatralnego Machulskich, następnie szkoliła swój głos w śpiewie klasycznym. Była wokalistką w zespole coverowym Channel One. Wraz z grupą muzyków rozpoczęła pracę nad nowym projektem bigbitowym pod nazwą Biało Czarni. Obecnie szuka inspiracji w wielu gatunkach muzycznych: Pop, Soul, R‘n’B, Musical. Finalistka czwartej edycji "X Factor". 

źródło: wikipedia              

Emeli Sandé

Adele Emeli Gouraguine, z domu Sandé (ur. 10 marca 1987 w Sunderlandzie) – zambijsko-szkocka wokalistka i autorka tekstów, znana pod pseudonimem Emeli Sandé. W sierpniu 2011 roku Sandé wydała swój pierwszy solowy singiel „Heaven”, natomiast utwory „Read All About It” (nagrany z gościnnym udziałem Professora Greena), „Next to Me” oraz „Beneath Your Beautiful” (nagrany wspólnie z Labyrinthem) trafiły na pierwsze miejsca list w Wielkiej Brytanii oraz Irlandii. Jej debiutancki album, zatytułowany Our Version of Events, miał premierę w lutym 2012 roku. Niedługo potem trafił na pierwsze miejsce brytyjskiej listy najczęściej kupowanych płyt, gdzie pozostał przez kolejne sześć tygodni, osiągając łącznie 2 miliony egzemplarzy.

źródło: wikipedia             

Robert Wickens

Robert Wickens (ur. 13 marca 1989 w Toronto) – kanadyjski kierowca wyścigowy, obecnie startujący w DTM. Przed Grand Prix Kanady 2011 został ogłoszony kierowcą rezerwowym zespołu Marussia Virgin Racing.

źródło: wikipedia             

Alex Beyrodt

Aleksander Beyrodt ( ur 04 listopada 1964 w Saarbrücken ) to niemiecki gitarzysta , kompozytor i producent. Ma ponad 20-letnie doświadczenie jako gitarzysta sesyjny i pracował przy wielu nagraniach . W tym czasie zagrał ponad 1000 koncertów w ponad 25 krajach .

źródło: wikipedia             

Barbara Hendricks

Barbara Hendricks (ur. 20 listopada 1948 w Stephens, Arkansas) – afroamerykańska śpiewaczka operowa oraz wokalistka jazzowa i negro spirituals. W trakcie swojej kariery operowej występowała m.in. w Operze Paryskiej, Metropolitan Opera, Royal Opera House, Covent Garden, i Teatrze La Scala. Jej repertuar zawiera ponad 20 partii operowych, z większość została nagrana dla takich wytwórni, jak EMI, Erato, CBS, TELARC, DGG, Decca.

źródło: wikipedia