Anna Karwan

Anna Karwan ma 30 lat i jak sama przyznaje jest szansonistką, śpiewarką oraz matka Karwan. Anna Karwan już od wielu lat udziela się muzycznie, gra koncerty i występuje na festiwalach. W przeszłości współpracowała m.in. z Moniką Brodką (współkompozycja hitu "Miałeś Być"), Sidneyem Polakiem (współkompozycja piosenki "Stop Global Experiment") czy grupą Afromental, co zaowocowało piosenką „I'm Right Here”. Ponadto zdolna wokalistka występowała także w chórkach takich artystów jak m.in. Edyta Górniak, Anna Wyszkoni czy Pinnawela.

źródło: wikipedia 

Barbara Horawianka

Barbara Horawianka (ur. 14 maja 1930 w Katowicach) – polska aktorka teatralna i filmowa. Pracę aktorską rozpoczęła 8 grudnia 1951 w Teatrze Rapsodycznym w Krakowie, ukończyła Studio Dramatyczne Teatru, będąc m.in. uczennicą prof. Józefa Gaczyńskiego. Występowała w krakowskim Starym Teatrze (1954–1955) i w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1955–1957), następnie w zespole Kazimierza Dejmka w Teatrze Nowym w Łodzi (1957–1963 i 1974–1976). W 1957 zdała aktorski egzamin eksternistyczny. Od 1963 występowała na deskach teatrów warszawskich: Narodowego (1963–1966), Dramatycznego (1966–1974 i 1976–1979), Na Woli (1979–1985), Na Targówku (1985–1988) i Polskiego (1988–1990). Żona aktora Mieczysława Voita. Wybrana filmografia: Zobaczymy się w niedzielę (1959) – Wanda / Godzina pąsowej róży (1963) – wychowawczyni Felicja / Kochankowie z Marony (1966) – Ola Czekaj, nauczycielka w Maronie / Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – Anna-Maria Elken / W labiryncie (serial telewizyjny) (1988–1990) – Maria Jarosz, laborantka w pracowni / Pułkownik Kwiatkowski (1996) – właścicielka pensjonatu w Spale / M jak miłość (serial telewizyjny) 2000–2004) – Jadwiga Zduńska, matka Krzysztofa / Trzy siostry (2012) – Anfisa / Obywatel (2014) – matka Jana / Na dobre i na złe (2016) – babcia Agaty.

źródło: wikipedia 

Pogoń Szczecin

Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin – polski klub piłkarski z siedzibą w Szczecinie. W debiucie pierwszoligowym drużyna Portowców przegrała u siebie z Gwardią Warszawa 0:1. Pierwsze sezony w ekstraklasie nie były udane. W 1959 roku Pogoń zajęła 10. miejsce (na 12 zespołów), zaś w kolejnym – ostatnie, co oznaczało spadek do II ligi. Spowodowało to wyprzedaż zawodników klubowych i od 1961 r. w klubie postawiono na pracę z młodzieżą. Sukcesy młodzieżowe, a później seniorskie, wiążą się z osobami szczególnie zasłużonymi dla Pogoni: Zbigniewem Ryziewiczem i Florianem Krygierem. W 1962 roku Pogoń powróciła do I ligi, gdzie zagościła na trzy sezony. Później jeden sezon spędziła na zapleczu pierwszego frontu, aby znowu awansować, tym razem na długo (13 sezonów). Był to najdłuższy nieprzerwany okres gry Pogoni w I lidze. Lata 80 XX w. to czasy największych sukcesów klubu. Zachodniopomorska jedenastka dwa razy walczyła w finale Pucharu Polski, w obu przypadkach jednak minimalnie uległa rywalom: w roku 1981 Legii Warszawa 0:1 (po dogrywce), a w 1982 Lechowi Poznań 0:1. W 2013 roku klub obchodził także swoje 65-lecie. Z tej okazji 10 lipca zorganizowano towarzyski mecz z Olympique Lyon, który zakończył się wynikiem 0:0.

źródło: wikipedia 

Artur Rojek

Artur Rojek (ur. 6 maja 1972 w Mysłowicach) – polski muzyk, wokalista, autor tekstów i piosenek. Były członek zespołów Myslovitz i Lenny Valentino. Pomysłodawca i dyrektor artystyczny Off Festivalu. W 2013 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 14 października 2015 roku odebrał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 1992 przy Miejskim Domu Kultury w Mysłowicach założył zespół Myslovitz (początkowo pod nazwą The Freshmen). Był gitarzystą i wokalistą zespołu, a także autorem tekstów i kompozytorem muzyki. Był wielokrotnie nominowany do nagrody Fryderyka w kategoriach Wokalista roku (1997, 1999, 2000, 2001, 2002), Autor roku (2001), Kompozytor roku (2001); jest laureatem nagród w innych plebiscytach, m.in. pism Teraz Rock i Machina. W 2012 roku po nagraniu ośmiu albumów studyjnych opuścił zespół. W 1998 wraz z liderem zespołu Negatyw, perkusistą Myslovitz Wojtkiem Kuderskim oraz Michałem Kortebą założył grupę Lenny Valentino. Wraz z grupą nagrał jej jedyny album studyjny pt. Uwaga! Jedzie tramwaj. 4 kwietnia 2014 roku nakładem wytwórni muzycznej Kayax ukazał się debiutancki album solowy muzyka zatytułowany Składam się z ciągłych powtórzeń. Wydawnictwo dotarło do 2. miejsca polskiej listy przebojów - OLiS. We wrześniu tego samego roku płyta otrzymała status platynowej znalazłszy w 30 tys. nabywców w Polsce. Natomiast w kwietniu 2015 roku płyta została nagrodzona Fryderykiem w kategorii Album roku – Pop.

źródło: wikipedia 

Sophia Loren

Sophia Loren, właśc. Sofia Villani Scicolone (ur. 20 września 1934 w Rzymie) – włoska aktorka filmowa. Jedna z największych gwiazd włoskiego i światowego kina, występująca z powodzeniem zarówno w filmach europejskich, jak i amerykańskich. Zasłynęła z ról krzykliwych, nieco wulgarnych bohaterek z włoskich przedmieść, biednych dziewczyn z ludu. Pierwszy wielki sukces odniosła rola w filmie Złoto Neapolu w 1954 roku. Choć w 1958 przyjechała do Hollywood i występowała w wielu amerykańskich produkcjach, kluczową rolę w jej karierze odegrała współpraca z włoskim reżyserem Vittorio De Siką. Za rolę w jego Matce i córce (1960) otrzymała Oscara (jako druga Włoszka i pierwsza w historii aktorka za rolę filmie nieanglojęzycznym) oraz nagrodę aktorską w Cannes. Następnie wystąpiła w wielokrotnie nagradzanych komediach De Siki: Wczoraj, dziś, jutro (1963) i Małżeństwo po włosku (1964, nominacja do Oscara). W obydwu filmach partnerował jej Marcello Mastroianni, z którym Loren stworzyła stały ekranowy duet. Zagrali razem w 13 filmach na przestrzeni 40 lat. W czasie swojej kariery, trwającej już 60 lat, współpracowała z wieloma znanymi reżyserami zarówno z Włoch, jak i z Hollywood. Byli wśród nich m.in. Mario Monicelli, Ettore Scola, Dino Risi, Mario Camerini, Charlie Chaplin, Sidney Lumet, George Cukor, Michael Curtiz, Anthony Mann i André Cayatte. W 1991 otrzymała Oscara honorowego za całokształt twórczości.      

 źródło: wikipedia

Piotr Grabowski

Piotr Grabowski (ur. 8 lipca 1968 w Szczecinie) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. W 1991 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Występował w teatrach krakowskich: im. Juliusza Słowackiego (1991–97, 2000), Narodowym Starym im. Heleny Modrzejewskiej (od 1997), Ludowym (1998), na Scenie Fundacji Starego Teatru (2003). Grał także w Teatrze Współczesnym (2005) oraz Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (1994–95). Od 2008 aktor Teatru Dramatycznego w Warszawie. Na dużym ekranie zadebiutował w melodramacie komediowym Waldemara Szarka Oczy niebieskie (1994) u boku Gustawa Holoubka. Później występował głównie w serialach. Był żonaty z aktorką Martą Konarską (ur. 1966), z którą ma dwoje dzieci: Aleksandrę i Macieja. Wziął z nią rozwód w 2008 roku. 30 kwietnia 2008, jego ówczesna partnerka, aktorka Anna Dereszowska urodziła ich wspólną córkę Lenę. Wybrana filmografia: 2000, 2005, 2006: Na dobre i na złe, jako Marcin / 2004, 2005, 2012: M jak miłość, jako doktor nauk prawnych, Wiktor / 2005: Kryminalni, jako Artur Dobiecki / 2007–2008: Egzamin z życia, jako Marek Weber / 2010–2012: Barwy szczęścia, jako Borys Sacewicz / 2011: Życie nad rozlewiskiem, jako Konrad / 2012–2014, 2016: M jak miłość, jako Wiktor Żak / 2013: Prawo Agaty, jako mecenas Tuliński / 2017: Ojciec Mateusz − jako Popielak.

źródło: wikipedia

Kasia Cerekwicka

Kasia Cerekwicka, właśc. Katarzyna Elżbieta Cerekwicka (ur. 17 marca 1980 w Koszalinie) – polska piosenkarka, autorka tekstów. Swoją karierę muzyczną rozpoczęła w 1997 roku, występem oraz wygraną w programie Szansa na sukces z piosenką Ewy Bem „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. Zdobyła także 1. miejsce w IV koncercie finałowym Szansy w Sali Kongresowej w Warszawie. W międzyczasie występowała w zespole towarzyszącym Edycie Górniak. W marcu 1999 roku związała się z firmą Sony Music, która w 2000 wydała jej debiutancki album pt. Mozaika. Wiosną 2007 roku wzięła udział w piątej edycji programu Taniec z gwiazdami transmitowanego w TVN. Wtedy też ukazała się jej kolejna płyta, zatytułowana Pokój 203. 31 maja 2010 odbyła się premiera jej czwartego albumu studyjnego – Fe-Male. 26 maja 2015 roku ukazał się piąty studyjny album piosenkarki zatytułowany Między słowami. Wydawnictwo promował singel tytułowy oraz „Puls” – duet z Grzegorzem Hyżym, i „Szczęście”. „Między słowami” i „Szczęście” notowane były na liście najczęściej odtwarzanych utworów w polskich rozgłośniach radiowych AirPlay – Top, kolejno na 17. i 16. miejscu. Jesienią 2017 roku ukaże się jej nowa płyta studyjna, którą zwiastuje singiel „Bez Ciebie”. Dyskografia: Mozaika (2000) / Feniks (2006) / Pokój 203 (2007) / Fe-Male (2010) / Między słowami (2015) / Kolędy (2016).

źródło: wikipedia

Rafał Bryndal

Rafał Tadeusz Bryndal (ur. 8 stycznia 1960 w Kościanie) – polski satyryk, autor tekstów, dziennikarz, twórca zespołów kabaretowych, sztuk teatralnych oraz scenariuszy sitcomów. W latach 2010–2012 roku redaktor naczelny miesięcznika kulturalnego „Bluszcz”, od 2013 roku redaktor naczelny magazynu literacko-kulturalnego „Chimera”. Jest najstarszym z czwórki rodzeństwa, ma trzech braci-muzyków: Jacka Bryndala – współzałożyciela zespołu Kobranocka, Michała Bryndala – byłego perkusisty zespołu SOFA, oraz aktualnego perkusistę zespołu Staff i Jakuba Bryndala – freestylowca i producenta muzycznego. Po powrocie z Kanady pisał teksty, wykorzystywane w programach telewizyjnych, m.in. w talk-show Alicji Resich-Modlińskiej, a także był autorem felietonów do miesięcznika „Twój Styl” i magazynu pop-kulturalnego „Chimera”, którego został dyrektorem muzycznym. Wraz z Anną Popek prowadził program Załóż się w Radio Zet. W latach 1998–2006 prowadził wraz z Rafałem Sławoniem, Martą Lipińską i Edytą Jungowską program Rozmowy Rolowane w Radiu Zet (wznowiony w 2007), a następnie Szyc z Bryndalem, czyli o dwóch takich, co mogą ukraść wszystko. Wystąpił w roli prowadzącego talk show w filmie Bogusława Lindy Jasne błękitne okna (2006). Wcielił się też w postać Taty w serialu kabaretowym TVP2 Rodzina Trendych. Wystąpił w VI edycji Tańca z gwiazdami. Jego partnerką była Magdalena Soszyńska-Michno. Odpadł w 10. odcinku i zajął 4. miejsce.

źródło: wikipedia

Whoopi Goldberg

Whoopi Goldberg właśc. Caryn Elaine Johnson (ur. 13 listopada 1955 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka dramatyczna i komediowa oraz piosenkarka. Laureatka Oscara za rolę drugoplanową w filmie Uwierz w ducha. Wybrała pseudonim Whoopi Cushion (tłum. Poduszka Pierdzioszka), jednak za poradą matki zaczęła używać nazwiska Goldberg, twierdząc że ma żydowskich przodków. Jej kariera filmowa rozpoczęła się od roli Celie w filmie Stevena Spielberga Kolor purpury. Za tę rolę nominowano ją w 1986 do nagrody Oscara jako najlepszą aktorkę. W większości swoich ról filmowy z lat 80. XX w. grała kobiety o wyrazistych i mocnych charakterach. Były to głównie role komediowe, jak we Włamywaczce, Śmiercionośnej ślicznotce, Jumpin’ Jack Flash, ale także role w dramatach, jak w Sercu Klary. Miejsce liczącej się aktorki potwierdziła rolą w filmie Uwierz w ducha jako wróżka-oszustka, nawiązująca kontakty z duchami zmarłych. Za tę rolę otrzymała Oscara w 1990. Aktorka od 2006 do 2008 prowadziła w Stanach Zjednoczonych poranną audycję radiową Wake up with Whoopi. Od 2007 jest prezenterką w programie The View w stacji telewizyjnej ABC Network. Whoopi zagrała do 2006 w stu sześćdziesięciu czterech filmach i serialach. Dnia 17 września 2003 nadano jej tytuł honorowy ambasadorki dobrej woli UNICEF. Jest właścicielką hotelu w Nowym Jorku o nazwie Le Mont Hotel. Wybrana filmografia: 1985: Kolor purpury jako Celie / 1986: Jumpin’ Jack Flash jako Terry Doolittle / 1987: Włamywaczka jako Bernice Rhodenbarr / 1988: Serce Klary jako Clara Mayfield / 1990: Uwierz w ducha jako Oda Mae Brown / 1991: Babka z zakalcem jako Rose Schwartz / 1992: Zakonnica w przebraniu jako Deloris Van Cartier / Siostra Mary Clarence / 1993: Zakonnica w przebraniu 2: Powrót do habitu  jako Deloris Van Cartier / Siostra Mary Clarence / 1994: Star Trek: Pokolenia jako Guinan / 1995: Chłopaki na bok jako Jane / 1996: Duchy Mississippi jako Myrlie Evers / 1996: Bogus, mój przyjaciel na niby jako Harriet Franklin / 1996: Partner jako Laurel Ayres / 1999: Alicja w Krainie Czarów jako Kot Cheshire / 1999: Przerwana lekcja muzyki jako siostra Valerie / 2001: Zawód święty Mikołaj jako Lucy Cullins / 2001: Wyścig szczurów jako Vera Baker / 2002: Absolutnie fantastyczne (Absolutely Fabulous) jako Goldie / 2011: A Little Bit of Heaven jako Bóg.

źródło: wikipedia

Tatiana Okupnik

Tatiana Okupnik (ur. 2 września 1978 w Łodzi) – polska piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka i prezenterka telewizyjna, wokalistka zespołu Blue Café w latach 1998–2005. Absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego, z wykształcenia romanistka. Dostała się do amatorskiego zespołu Carpe Dream. Następnie wystąpiła u Elżbiety Antkowiak w Próbie talentu. Wówczas wypatrzona przez Jarosława Grzelkę weszła w skład kabaretu Chichot 2. Na jednym ze spektakli pojawił się Paweł Rurak-Sokal, z którym w 1998 roku Tatiana Okupnik stworzyła nowy zespół Blue Café. W styczniu 2003 Tatiana Okupnik wraz z zespołem wzięła udział w krajowych eliminacjach do konkursu 48. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „You May Be in Love”. Zajęli ostatecznie drugie miejsce, przegrywając jedynie z zespołem Ich Troje. W czerwcu zespół powtórnie wziął udział w opolskim konkursie premier, otrzymując nagrodę za wykonanie piosenki „Do nieba, do piekła”. Tego samego roku zespół nagrodzony został Superjedynką w kategorii Wykonawca roku – muzyka taneczna. 25 lipca 2007 roku wystąpiła jako support przed koncertem zespołu The Rolling Stones, który odbył się na warszawskim Służewcu. 14 lutego 2009 roku odbyła się premiera nowej piosenki wokalistki pt. „Valentine”, którą nagrała wspólnie z Wyclefem Jeanem, trzykrotnym zdobywcą Nagrody Grammy. 16 maja 2011 roku w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii ukazał się jej drugi album studyjny zatytułowany Spider Web. Od marca 2012 roku Okupnik wraz z Kubą Wojewódzkim, Czesławem Mozilem, a w 4. edycji również Ewą Farną zasiadała w jury programu X Factor emitowanego w TVN. W drugiej edycji prowadziła grupę „16-24” (Dawid Podsiadło – zwycięzca, Ewelina Lisowska – 4. miejsce, Anna Antonik – 7. miejsce), w trzeciej „Zespoły” (Girls On Fire – 5. miejsce, Aicha & Asteya – 6. miejsce, The Voices – 9. miejsce), natomiast w czwartej uczestników „25+” (Anna Tacikowska – 3. miejsce, Joao de Sousa – 11. miejsce, Karolina Duszkiewicz – 12. miejsce). W lutym 2013 w programie Dzień Dobry TVN premierowo zaprezentowany został fragment pierwszego singla promującego płytę Blizna pod tym samym tytułem. Przedstawiona została również okładka albumu. Po raz pierwszy na żywo Okupnik wykonała singel „Blizna” podczas sylwestrowego koncertu telewizji TVN w Krakowie. Od 6 marca do 22 maja 2015 roku brała udział w trzeciej, emitowanej przez telewizję Polsat, edycji programu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Tomasz Barański. Para dotarła do finału, w którym zajęła ostatecznie drugie miejsce.

źródło: wikipedia