Filip Pławiak

Filip Pławiak (ur. 26 września 1989 w Nowym Sączu) – polski aktor filmowy i teatralny. 

Urodził się 26 września 1989 w Nowym Sączu jako syn Marka Pławiaka, nauczyciela i działacza samorządowego oraz Ireny Pławiak, nauczycielki i poetki. Dzieciństwo spędził w Witowicach Górnych. Maturę zdał w II LO w Nowym Sączu. W trakcie nauki w liceum szlifował swój talent aktorski w Miejskim Ośrodku Kultury w Nowym Sączu. Wyższą Szkołę Filmową i Teatralną w Łodzi ukończył w 2012. Na 32. Międzynarodowym Festiwalu Szkół Filmowych i Teatralnych w Moskwie jego przedstawienie dyplomowe zdobyło nagrodę specjalną. Związany z Teatrem na Woli. Występuje w teatrze i filmach. 10 marca 2025 r. FIlip Pławiak został nagrodzony za najlepszą główną rolę męską podczas 27. gali nagrody Polskiej Akademii Filmowej Orły 2025. Zwycięstwo przyniosła mu rola w filmie Marcina Koszałki "Biała odwaga". Wybrana filmografia: 2011: Pokaż kotku, co masz w środku reż. Sławomir Kryński, rola: Jacek Paluch / 2012: Pokłosie reż. Władysław Pasikowski, rola: posterunkowy Góral / 2013: Bilet na Księżyc reż. Jacek Bromski, rola: Adam Sikora / 2014: Kamienie na szaniec reż. Robert Gliński, rola: Zygmunt Kaczyński ps. „Wesoły” / 2016: Wołyń reż. Wojciech Smarzowski, rola: kpt. Zygmunt Krzemieniecki / 2017: Listy do M. 3 reż. Tomasz Konecki, rola: Rafał / 2018: 303. Bitwa o Anglię reż. David Blair rola: Mirosław ,,Ox'' Ferić / 2018–2021: Chyłka, Kordian Oryński „Zordon” / 2024: Biała odwaga, reż. Marcin Koszałka, rola: Andrzej / 2025: Aniela „Armani”. 

źródło: wikipedia     

Mateusz Gamrot

 

 

Mateusz Gamrot (ur. 11 grudnia 1990 w Bielsku-Białej) – polski zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Dwukrotny mistrz Europy w amatorskim MMA z 2012 oraz 2013. W latach 2016–2020 międzynarodowy mistrz KSW w wadze lekkiej oraz w latach 2018–2020 międzynarodowy mistrz KSW w wadze piórkowej. Aktualnie związany z UFC.

 

W 2012 zdobył złoty medal na Mistrzostwach Europy w amatorskim MMA (Bruksela) a rok później obronił tytuł mistrzowski ponownie zdobywając złoto w kategorii 70 kg (Budapeszt). W zawodowym MMA zadebiutował 4 lutego 2012 na gali XFS – Night of Champions, wygrywając przed czasem z pochodzącym z Czeczenii – Arbim Szamajewem. Do końca roku stoczył dla tej federacji jeszcze dwa zwycięskie pojedynki po czym związał się z KSW. 8 czerwca 2013 stoczył pierwszą walkę w KSW, pokonując Mateusza Zawadzkiego przez TKO. 28 września na KSW 24 zastąpił w karcie walk kontuzjowanego Macieja Jewtuszkę i zmierzył się z byłym zawodnikiem UFC – Andre Winnerem. Po zaciętym boju zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów. Na gali KSW 27, które odbyło się 17 maja 2014 w Ergo Arenie zmierzył się z Jeffersonem George’em. Zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów (2 x 30-27, 30-26). 13 września 2014 stoczył swój pierwszy zagraniczny pojedynek dla brytyjskiej organizacji Cage Warriors. Podczas Cage Warriors 72 w Newport pokonał Walijczyka Tima Newmana przez poddanie w 1 rundzie. 27 maja 2017 roku zmierzył się z byłym zawodnikiem UFC – Normanem Parke na gali KSW 39: Colosseum. Wygrał walkę przez jednogłośną decyzję. 1 grudnia 2018 na gali KSW 46 zawalczył o drugi pas, tym razem kategorii piórkowej, ze specjalistą od poddań Kleberem Koike Erbstem. Po pięciorundowej dominacji zwyciężył pojedynek, zdobywając drugą koronę organizacji. 11 lipca 2020 w walce wieczoru podczas gali KSW 53 stoczył trzeci pojedynek z Normanem Parke. Polak zwyciężył pojedynek w 3. rundzie przez TKO (przerwanie przez lekarza). 9 marca 2024 podczas UFC 299 w Miami zmierzył się z byłym mistrzem kategorii lekkiej UFC, Rafaelem dos Anjosem. Zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów. Po tej wygranej Gamrot awansował do Top 5 oficjalnego rankingu UFC w wadze lekkiej. Pod koniec kwietnia 2025 roku, podpisał kontrakt na 11 walkę w UFC. 31 maja 2025 podczas walki wieczoru gali UFC on ESPN: Gamrot vs. Klein w Las Vegas, zawalczył ze Słowakiem, Ludovitem Kleinem. Zwyciężył pojedynek jednogłośnie na kartach punktowych.  

źródło: wikipedia     

Bonnie Tyler

Bonnie Tyler, właśc. Gaynor Hopkins-Sullivan (ur. 8 czerwca 1951 w Skewen) – walijska piosenkarka. 

 

W 1975 została zauważona w Townsman Club w Swansea przez łowcę talentów Rogera Bella, który zaprosił ją do Londynu. Jej debiutancki singiel „Lost in France” z 1976 stał się hitem Top 10 w Wielkiej Brytanii. Kolejny utwór, „More Than a Lover”, dotarł do 27. miejsca na liście przebojów. W lutym 1977 wydała album pt. The World Starts Tonight. Tyler wylansowała międzynarodowy hit „It's a Heartache”, który ukazał się pod koniec 1977. Drugi album, Natural Force, wydany w 1978, osiągnął 16. miejsce na liście Billboard 200 i zdobył certyfikat złotej płyty Recording Industry Association of America (RIAA). W 1983 wydała album studyjny pt. Faster Than the Speed of Night, który zapewnił jej światową rozpoznawalność. Płytę promowała m.in. przebojem „Total Eclipse of the Heart”. W tym okresie została uznana za wybitną osobowość muzyki pop i uzyskała nominację do nagrody Grammy. Następnie wylansowała m.in. hity: „If You Were a Woman (And I Was a Man)” (1986) i „A Rockin' Good Way” (1987), który nagrała w duecie z Shakin’em Stevensem. W latach 1991–1994 współpracowała z Dieterem Bohlenem, dzięki czemu zyskała popularność w krajach niemieckojęzycznych. W tym okresie wydała trzy albumy: Bitterblue (1991), Angel Heart (1992) i Silhouette in Red (1993).W 2004 nagrała „Si demain…”, francuskojęzyczną wersję piosenki „Total Eclipse of the Heart”, którą nagrała w duecie z Kareen Antonn. Utwór dotarł do pierwszego miejsca list przebojów we Francji, Belgii i Polsce.Jej przebój „Holding Out for a Hero” pojawił się m.in. w brytyjskim serialu Na sygnale (1987), komedii fantastycznonaukowej Krótkie spięcie 2 (1988), serialu Nowe przygody Supermana (1993) i w filmie Shrek 2 (2004) oraz w reklamie Era GSM. Z kolei piosenkę „Say Goodbye” można było usłyszeć w filmie animowanym Asterix podbija Amerykę (1994). 18 maja 2013, reprezentując Wielką Brytanię z utworem „Believe in Me”, zajęła 19. miejsce w finale 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö. 15 marca 2019 wydała album pt. Between the Earth and the Stars, na którym umieściła m.in. utwory nagrane w duetach: „Battle of the Sexes” z Rodem Stewartem, „Someone's Rockin' Your Heart” z Francisem Rossi i „Taking Control” z Cliffem Richardem. 

źródło: wikipedia     

Zofia Wichłacz

Zofia Wichłacz (ur. 5 kwietnia 1995 w Warszawie) – polska aktorka. Laureatka Orła oraz nagrody Festiwalu Filmowego w Gdyni za pierwszoplanową rolę kobiecą w filmie Miasto 44. Wyróżniona także tytułem „Europejskiej Gwiazdy Jutra” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. 

Debiutowała w 2013 w filmach Był sobie dzieciak (reż. Leszek Wosiewicz) i Niegdyś moja matka (reż. Sophia Turkiewicz). W tym roku wcieliła się też w rolę Meli Dulskiej w spektaklu Teatru Telewizji Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej (reż. Marcin Wrona) oraz gościnnie wystąpiła w drugim sezonie serialu Głęboka woda. Za rolę w Moralności pani Dulskiej uzyskała wyróżnienie aktorskie na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie. W 2014 zagrała jedną z głównych ról w filmie wojennym Miasto 44 w reżyserii Jana Komasy. Za rolę sanitariuszki „Biedronki” otrzymała Orła w kategorii Odkrycie roku oraz nagrodę dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej na 39. Festiwalu Filmowym w Gdyni. Ponadto była nominowana do Orła za najlepszą główną rolę kobiecą. W 2014 wystąpiła również w spektaklu telewizyjnym Magdaleny Łazarkiewicz Karski, przedstawiającym życie Jana Karskiego, w którym wcieliła się w postać squatterki Aśki. W tym roku pojawiła się także w etiudzie szkolnej Będzie lepiej oraz zagrała w kilku odcinkach serialu Lekarze, wcielając się w rolę Hanny Karskiej. W maju 2015 zadebiutowała na deskach teatru rolą Hanny Zach w monodramie Porozmawiajmy po niemiecku, wystawianym w warszawskim Teatrze „Polonia”. Spektakl oparty na pamiętniku Hanny Zach wyreżyserował Łukasz Kos. W 2016 pojawiła się w dwóch etiudach szkolnych: Męski wieczór i Siostrzyczka. Pod koniec 2016 odbyła się premiera ostatniego obrazu w reżyserii Andrzeja Wajdy Powidoki, w którym wcieliła się w postać Hani. W kolejnym roku znalazła się w grupie wyróżnionych tytułem „Europejskiej Gwiazdy Jutra” („Shooting Star”) dla najbardziej obiecujących aktorek i aktorów europejskich na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. W lutym 2017 do kin trafił dramat Pokot oparty na powieści Olgi Tokarczuk Prowadź swój pług przez kości umarłych w reżyserii Agnieszki Holland, w którym Wichłacz zagrała matkę „Matogi”. Miesiąc później premierę miał film kryminalny Kasi Adamik Amok na podstawie opartej na faktach powieści Krystiana Bali o tym samym tytule. Aktorka w filmie wcieliła się w Zofię Balę, żonę Krystiana Bali i otrzymała za swoją rolę nominację do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego. Pod koniec 2017 premiery miały dwie produkcje z jej udziałem: Twój Vincent – film animowany w którym podłożyła głos Marguerite Gachet w polskiej wersji językowej oraz dramat Macieja Sobieszczańskiego Zgoda, w którym wcieliła się w postać Anny. Ponadto zagrała w dwóch odcinkach drugiego sezonu serialu Belfer, wcielając się w postać Karoliny Gontarskiej. W kolejnych latach zagrała w serialach: Rojst (2018), 1983 (2018), Świat w ogniu: Początki (2019),  DNA (2019), Warszawianka (2022). 

źródło: wikipedia     

Miley Cyrus

 

Miley Ray Cyrus (ur. 23 listopada 1992 we Franklin jako Destiny Hope Cyrus) – amerykańska piosenkarka, aktorka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka muzyczna, producentka filmowa, reżyserka i filantropka. Laureatka trzech nagród Grammy, jednej Brit i trzech MTV Video Music Awards. 

Zadebiutowała rolą Miley Stewart / Hannah Montany w młodzieżowym serialu telewizyjnym Hannah Montana (2006–2011) stacji Disney Channel i jego adaptacji filmowej Hannah Montana: Film (2009). Pod fikcyjną postacią Hannah Montany nagrała pięć ścieżek dźwiękowych, z których trzy dotarły do pierwszego miejsca amerykańskiej listy sprzedaży Billboard 200. Równolegle rozpoczęła solową działalność muzyczną z wytwórnią Hollywood Records, z którą wydała trzy albumy studyjne: Meet Miley Cyrus (2007), Breakout (2008) i Can’t Be Tamed (2010), a także minialbum The Time of Our Lives (2009), ponadto wylansowała przeboje takie jak „The Climb” (2009) i „Party in the U.S.A.” (2009). Po zakończeniu prac nad serialem podpisała kontrakt z RCA Records, zainagurowany albumem Bangerz (2013), którego promujący singel „Wrecking Ball” dotarł do pierwszego miejsca amerykańskiego notowania Hot 100. W kolejnych latach wydała albumy Miley Cyrus & Her Dead Petz (2015), Younger Now (2017) i Plastic Hearts (2020) oraz minialbum She Is Coming (2019). Po przeniesieniu do wytwórni Columbia Records wydała album Endless Summer Vacation (2023), za który otrzymała nominację do Grammy za album roku. Promujący go singel „Flowers” był największym przebojem 2023 w skali globalnej i przyniósł jej dwie pierwsze nagrody Grammy, w tym za nagranie roku. W 2025 wydała album Something Beautiful, któremu towarzyszył współreżyserowany przez nią film muzyczny pod tym samym tytułem. Wystąpiła między innymi w filmach Piorun (2008, dubbing), Ostatnia piosenka (2010) i LOL (2012) oraz serialach Crisis in Six Scenes (2016) i Czarne lustro (2019). Była trenerką talent show The Voice (2016, 2017) i reżyserowała kilka swoich teledysków. Jej działalność filantropijna obejmuje między innymi fundację Happy Hippie Foundation, którą założyła w 2015 w celu wsparcia bezdomnych i społeczności LGBT.

źródło: wikipedia     

Joanna Koroniewska

 

 

Joanna Magdalena Koroniewska-Dowbor (ur. 27 maja 1978 w Toruniu) – polska aktorka i prezenterka telewizyjna. 

 

 W okresie szkolnym grała w Spiętym Teatrze Spinaczy w Toruniu. Następnie współpracowała z warszawskimi teatrami Bajka i Komedia. Pracowała także w Teatrze Polskiego Radia. Powszecną rozpoznawalność zyskała dzięki roli Małgorzaty Mostowiak w serialu M jak miłość w TVP2, w którym grała w latach 2000–2013. W międzyczasie zagrała Magdę, główną bohaterkę filmu Mateusza Dymka Zwierzę powierzchni (2003), który był nagradzany na festiwalach filmów niezależnych i zakwalifikował się do konkursu Polskiego Kina Niezależnego podczas Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni w 2003. Jest aktorką dubbingową; użyczyła głosu np. Maggie Peyton w polskiej wersji językowej filmu Garbi: super bryka (2005), Daisy w filmie Krowy na wypasie (2006), Lorelai w filmie Hannah Montana: Film (2009) i Barbarze w filmie Janosik. Prawdziwa historia (2009). W 2021 weszła w skład kabaretu PanDemon. Wiosną 2006 w parze Robertem Kochankiem została półfinalistką trzeciej edycji programu rozrywkowego Taniec z gwiazdami w TVN. W 2010 uczestniczyła w programie Just the Two of Us. Tylko nas dwoje w Polsacie i była nominowana do tytułu najpiękniejszej Polki w plebiscycie Viva! Najpiękniejsi. W 2012 była kapitanką jednej z drużyn w teleturnieju TVP2 Kocham cię, Polsko!, prowadziła program Matka czy nastolatka i została ambasadorką linii kosmetycznej Avon Solutions. W 2013 wystąpiła w kampanii reklamowej lodów marki Koral i reklamowała obuwniczą firmę Wojas. W 2015 prowadziła program Tajemniczy składnik na antenie Polsatu i nagrała polską wersję audiobooka Pięćdziesiąt twarzy Greya. W 2021 zdobyła nagrodę #Hashtag Roku w kategorii Influencer roku na gali organizowanej przez See Bloggers. Prowadzi program Zróbmy sobie dom, który od 2025 jest emitowany na antenie stacji TVN. 26 grudnia 2014 poślubiła Macieja Dowbora, z którym ma dwie córki: Janinę (ur. 13 sierpnia 2009) i Helenę (ur. 10 lutego 2018). 

źródło: wikipedia     

Jacek Wójcicki

 

Jacek Wójcicki (ur. 21 stycznia 1960 w Krakowie) – polski aktor, śpiewak (tenor) i muzyk.

Dorastał na krakowskim Zwierzyńcu z rodzicami i siostrą Małgorzatą. Gdy był dzieckiem, śpiewał w chórze Filharmonii Krakowskiej, z którym koncertował po świecie. Jako nastolatek grał epizodyczną rolę w spektaklu Dziady w Starym Teatrze w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W latach 1982–1991 był aktorem Teatru Słowackiego w Krakowie, w którym zagrał m.in. główną rolę w spektaklu Niebieski ptak. W 1986 został laureatem Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W 1987 za wykonanie utworu „Wiersz gazetowo-miłosny” odebrał nagrodę za interpretację na 24. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W latach 1992–1997 występował w Kabarecie Olgi Lipińskiej, poza tym wcielał się w Pana Tenorka w telewizyjnym programie dla dzieci Budzik w TVP1. Wykonuje piosenki filmowe i serialowe (Szpital na perypetiach, Konie apokalipsy, Ostatni dzwonek). 9 września 2016 prezydent Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz polskiej kultury oraz za osiągnięcia w pracy artystycznej. 

źródło: wikipedia     

Wiktor Waligóra

Wiktor Waligóra to młody wokalista z Krakowa, który zwrócił na siebie uwagę coverami piosenek publikowanymi na YouTube, na tyle, że gościnnie na jego kanale zaśpiewali m.in. Natalia Przybysz, Dawid Tyszkowski czy Ignacy. W 2023 roku Wiktor Waligóra wydał pierwszy singiel – „Przypomnieć nas”. A kilka miesięcy temu dołączył do niego „Ikar”. To niezwykle poruszający utwór, który celnie trafia w czułe struny. Płynące z niego melancholia i subtelność kontrastują z wyrazistą barwą artysty. Te poszczególne elementy tworzą ultra ciekawą mieszankę. Największy rozgłos Wiktor Waligóra zawdzięcza jednak piosence „Zagrajmy", która trafiła do zestawienia TOP 10 najczęściej granych utworów w polskich radiach, a także do telewizji. Została ona wykorzystana w oficjalnym spocie promującym ramówkę TVN7. Wspomniane single pochodzą z debiutanckiego albumu Wiktora Waligóry, który został zatytułowany „Czekam na świt”. Warto wspomnieć, że ujrzała ona światło dzienne 23 sierpnia 2024 roku. I została doskonale przyjęta przez słuchaczy i słuchaczki, jak również przez rodzimą branżę muzyczną. Był odkryciem zeszłorocznego Męskiego Grania, gdzie pojawił się zarówno w ramach projektu Wodecki Twist, jak i z orkiestrą Miousha. Nagranie z jego występu obejrzano na kanale festiwalu już ponad 3 miliony razy! Wiktor Zaczął 2024 rok z przytupem. Jego utwory „ZAGRAJMY” znajduje się na listach przebojów radia RMFfm i Radio ZET, oraz został użyty do Promesa kanału TVN7.

Mia Wasikowska

Mia Wasikowska (ur. 25 października 1989 w Canberze) – australijska aktorka pochodzenia polskiego. 

Urodziła się 25 października 1989 roku w Canberze. Jej matka, Marzena Wasikowska – z zawodu fotografka – pochodzi z Polski, natomiast jej ojciec, John Reid jest australijskim fotografem i kolażystą. Mia jest drugim z trojga dzieci – ma starszą siostrę i młodszego brata. W 1998 roku, kiedy miała 8 lat, Wasikowska i jej rodzina mieszkała w Szczecinie przez prawie rok. Od czasu do czasu aktorka odwiedza Polskę. W wolnym czasie jest zapaloną fotografką. Wasikowska trenowała balet od 9 do 15 roku życia. Przez dwa lata tego okresu treningi trwały 35 godzin tygodniowo. W wieku 14 lat zrezygnowała z baletu. Powiedziała: „zbyt dużą wagę przywiązywano do zdobywania fizycznej perfekcji, moje nastawienie stało się wtedy negatywne – twoje poczucie własnej wartości może w takiej sytuacji po prostu upaść”. Stała się popularna dzięki roli Sophie w amerykańskim serialu telewizyjnym Terapia. Po nim podjęła próbę w filmach zza oceanu. Seria mniejszych ról poprowadziła ją do pojawienia się w dziełach Tima Burtona Alicja w Krainie Czarów (główna rola), oraz w adaptacji Cary’ego Fukunagi Jane Eyre (2011). W tych dwóch filmach wcieliła się w postać tytułową. Za rolę w filmie Wieczorne słońce została nominowana do Independent Spirit Awards 2009. W wywiadach Mia Wasikowska podkreśla, że jest Polką z Australii i kocha kino Kieślowskiego. Wybrana filmografia: 2006: Szatański plan (Suburban Mayhem) jako Lilya / 2007: Zabójca (Rogue) jako Sherry / 2009: Amelia Earhart (Amelia) jako Elinor Smith / 2010: Alicja w Krainie Czarów (Alice in Wonderland) jako Alicja Kingsleigh / 2011: Jane Eyre jako Jane Eyre / 2011: Albert Nobbs jako Helen / 2012: Gangster (Lawless) jako Bertha Minnix / 2013: Stoker jako India Stoker / 2013: Tylko kochankowie przeżyją (Only Lovers Left Alive) jako Ava / 2014: Mapy gwiazd (Maps to the Stars) jako Agatha Weiss / 2014: Pani Bovary jako Emma Bovary / 2015: Crimson Peak. Wzgórze krwi (Crimson Peak) jako Edith Cushing / 2016: Alicja po drugiej stronie lustra jako Alicja Kingsleigh / 2017: Kryptonim HHhH (HHhH) jako Anna Novak / 2020: Bergman Island jako Ami. 

źródło: wikipedia     

Mika Urbaniak

 

Mika Urbaniak, właśc. Michelle Urbaniak (ur. 8 stycznia 1980 w Nowym Jorku) – polska wokalistka, najczęściej łącząca takie gatunki muzyczne jak jazz, R&B i hip-hop. Jest córką Michała Urbaniaka i Urszuli Dudziak.

 

Gdy miała siedem lat, wystąpiła w teledysku promującym film Dziennik sierżanta Fridaya (1987). W wieku 11 lat skomponowała swoją pierwszą piosenkę – „Cool Wave”. Jej muzycznymi idolami byli m.in. Lauryn Hill, Quest, Michael Jackson, Janet Jackson, Madonna i Prince. Gdy miała 15 lat, występowała z matką, Urszulą Dudziak, podczas rejsów po Morzu Bałtyckim żaglowcem STS Fryderyk Chopin. Występowała z wieloma artystami, m.in. z Mietkiem Szcześniakiem, O.S.T.R–em, Liroyem, Wzgórzem Ya-Pa 3, Grzegorzem Markowskim, Kayah, Natalią Kukulską, Bolcem i Sławkiem Jaskułke. Była główną wokalistką wspierającą Andrzeja Smolika, z którym nagrała kilka płyt oraz występowała podczas koncertów. W 2007 zajęła czwarte miejsce na Vena Festivalu, na którym wystąpiła pod pseudonimem Miss Mika. W 2010 za swój debiutancki album pt. Closer (2009) otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego „Fryderyk” w kategorii „album roku pop”. W 2011 zaśpiewała w utworze „Nas dwoje nas troje” na płycie Jarosława Wasika pt. Nie dotykaj. W duecie z Victorem Daviesem nagrała trzy albumy: Follow You, Once in a Lifetime i Art Pop. W 2023 we współpracy z dziennikarką Magdaleną Adaszewską wydała książkę autobiograficzną pt. „Będzie lepiej. Mika Urbaniak szczerze o uzależnieniu, chorobie i miłości”.  

źródło: wikipedia