10 października 2020

Katarzyna Łaniewska



 

Katarzyna Janina Łaniewska-Błaszczak (ur.* 20 czerwca 1933 w Łodzi, zm. 7 grudnia 2020 tamże)  – polska aktorka teatralna i filmowa. Oboje rodzice Katarzyny Łaniewskiej pochodzili z Łodzi. Ojciec był działaczem spółdzielczym, byłym legionistą, zamordowanym jako „element niebezpieczny” przez Niemców w Auschwitz, do którego trafił zadenuncjowany przez współpracownika, z pochodzenia Białorusina. Wraz z matką i rodzeństwem przeżyła powstanie warszawskie, przeszła przez obóz w Pruszkowie. Wraz z rodziną wróciła do Warszawy już 17 stycznia 1945 roku. Po wojnie wstąpiła do harcerstwa. W 1955 roku ukończyła PWST w Warszawie, debiutowała 26 listopada tego samego roku. Była przewodnicząca oddziału warszawskiego Związku Artystów Scen Polskich. Od 1992 r. do 2006 r. zasiadała w Komisji Skolimowskiej przy Zarządzie Głównym ZASP. We wrześniu 2013 roku została publicystką tygodnika „W Sieci” (później „Sieci"). Pod koniec lat siedemdziesiątych związała się z opozycją antykomunistyczną. W 1980 roku współtworzyła struktury NSZZ „Solidarność” w Teatrze Ateneum. Uczestniczyła w organizowaniu koncertów patriotycznych i kolportażu podziemnych wydawnictw. Współpracowała w tym okresie z ks. Jerzym Popiełuszką. Wybrana filmografia: 1956 Nikodem Dyzma / 1959 Wszystko o Ewie / 1964 Przerwany lot / 1966 Sublokator / 1971 Złote Koło / 1973 Wielka miłość Balzaka / 1974 Święty Mikołaj pilnie poszukiwany / 1975 Czterdziestolatek / 1979 Godzina „W” / 1982 Popielec / 1986 Tulipan / 1987–1991 Smerfy / 1988 Kogel-mogel / 1989 Galimatias, czyli kogel-mogel II / 1990 W labiryncie / 1993 Czterdziestolatek. 20 lat później / 1997–2001 Klan / 2000–2012 Plebania / 2012 Ojciec Mateusz / 2014 Na dobre i na złe / 2016 Ojciec Mateusz / 2019 Miszmasz, czyli kogel-mogel 3 / 2021 Koniec świata, czyli kogel-mogel 4. 

źródło: wikipedia

1 komentarz: