Jerzy Grunwald, ps. George&G (ur. 7 kwietnia 1950 w Katowicach) – polski wokalista, kompozytor, producent muzyczny, związany niegdyś z nurtem folk rocka, a współcześnie z soft rockiem. Czerpał również z roots rocka. Zaczynał w amatorskich zespołach bigbitowych. Profesjonalnie zadebiutował w zespole No To Co, który współtworzył nurt muzyki skifflowej, aby w latach 70. XX w. zostać frontmanem grupy En Face, wykonującej harmonijnego folk rocka spod znaku The Byrds, America, a przede wszystkim Crosby, Stills and Nash. W takiej właśnie stylistyce utrzymany został najważniejszy album Grunwalda, Sennym świtem (1975), proponując akustyczne brzmienie, wielogłosowe harmonie wokalne oraz melancholijne teksty oscylujące wokół tematyki wolności, samotności i poszukiwania sensu życia. Niektóre spośród nagrań dryfowały w stronę blues rocka i progresywnego rocka, wykonywanego przez towarzyszącą piosenkarzowi grupę Apokalipsa. Nagrana w 1981 roku płyta Grunwalda i Janusza Hryniewicza (występującego pod pseudonimem John Hilton), Try, obok utworów utrzymanych w stylistyce The Eagles i nurtu Americana, zawierała piosenki pop rockowe. Jerzy Grunwald pracuje głównie za granicą, wykonując własne kompozycje soft rockowe i smoothjazzowe. Jak sam mówi, obecne jego dokonania muzyczne prezentują kolejny etap artystycznego rozwoju, a przy tym zasadniczo odmienny stylistycznie od tego, który reprezentował w latach 70. Z wykształcenia jest technikiem mechanikiem oraz skrzypkiem. W wieku 15 lat debiutował jako perkusista. Początkowo (lata 1964–1967) występował w zespołach Ametysty, Monsuny (kwiecień 1965 – wygrana na I Przeglądzie Młodzieżowych Zespołów Muzycznych w Katowicach), Ślęzanie oraz w grupie skifflowej w ramach zespołu Niebiesko-Czarni. Latem 1967 roku wszedł w skład grupy Piotra Janczerskiego No To Co. Z grupą występował do września 1970 r. W tym okresie muzyk nawiązał współpracę z Katarzyną Gaertner biorąc udział w śpiewogrze Janosik, czyli na szkle malowane, z Klubem Piosenki ZAKR, a od stycznia 1971 r. z zespołem Ryszarda Poznakowskiego. Z formacją wziął w imprezie Karnawałowy Poznań nocą oraz dokonał nagrań radiowych. We wrześniu 1971 r. na bazie zespołu R. Poznakowskiego, J. Grunwald utworzył własny zespół En Face, a w roku 1972 został uznany w plebiscytach Panoramy i Na przełaj piosenkarzem roku. W 1973 r. na zaproszenie Alana Freemana (legendarny prezenter Radia Luxembourg), Grunwald gościł w Londynie, gdzie nagrał z piosenkami To Much To Say / Just For You. Zespół En Face zakończył działalność pod koniec 1975 roku a piosenkarz w lutym 1976, zarejestrował singiel dla wytwórni CBS. Latem koncertował także w Belgii i Szwecji. Na stałe zatrzymał się w tym drugim kraju, gdzie nawiązał współpracę z Januszem Hryniewiczem (John Hilton), występując z nim w duetach Guitar Brothers oraz Grunwald & Hilton. Formacja zadebiutowała w 1977 roku singlem Everyday Loves Her / Maria och Consuela. Pozostałe płyty Jerzego Grunwalda z tego okresu to: Try (CBS, 1980) i One More Day (Warner Bros., 1982). Do kraju piosenkarz zawitał dopiero w 1981 biorąc udział w programie telewizyjnym pt. Dobry wieczór – tu Łódź (zaprezentował piosenki Wanted Dead Or Alive i Tennessee Mama) a później promował polską wersję albumu Try. Na MFP Sopot '85 wystąpił z zespołem Grunwald Ice Band, natomiast na IMF Sopot '92 pojawił się jako artysta solowy. Był także menedżerem grupy Bai Bang. W 1993 roku przedsiębiorstwo Sonic wydało album na którym wokalista przedstawił premierowe, anglojęzyczne utwory w tym nowa wersja przeboju grupy No To Co – Gwiazdka z nieba. W kolejnych latach Jerzy Grunwald otworzył własne studio nagraniowe. Wydał płytę So Much To Say nagrany w 2006 r. i wydany pod nazwą George & G; płyta była popularna w Malezji, Singapurze, Tajwanie, Hongkongu, a w lutym 2007 roku w Japonii; płyta sprzedała się łącznie w 200 tysiącach egzemplarz. Polska edycja albumu So Much To Say ukazała się we wrześniu 2007 roku. Ponadto artysta mieszkał przez sześć lat w San Diego, przez rok w Nowym Jorku i pięć miesięcy w Los Angeles.
źródło: wikipedia
Gratulacje :) Zapraszam na nowy post: https://autografymalutkiej.blogspot.com/2022/08/1150-izabela-kuna.html
OdpowiedzUsuń