Leon Myszkowski

Leon Myszkowski (ur. 1 września 2000) - Jest synem piosenkarki, Justyny Steczkowskiej oraz architekta, Macieja Myszkowskiego. Leon od najmłodszych lat próbował swoich sił w kuchni. Uczył się tej sztuki od doskonale gotującego taty oraz od babci. Przez kilka lat Leon prowadził bloga likeleo.pl, gdzie z pasją pisał o gotowaniu, modzie oraz podróżach.  Jesienią 2014 roku Leon Myszkowski zadebiutował w roli modela na pokazie kolekcji ubrań Puma. Syn Justyny Steczkowskiej gościł też w studiu "Dzień dobry TVN" jako bloger kulinarny. Leon Myszkowski pojawiał się również w "Pytaniu na śniadanie". W ostatnich latach Leon Myszkowski zamienił swoją pasję kulinarną na dj’ską konsolę. Założył także kanał na YouTube i spełnia się jako muzyk. 3 maja 2022 roku premierę miał utwór "Now", który Justyna Steczkowska nagrała właśnie we współpracy ze swoim synem oraz jego przyjacielem z duetu "Mike&Laurent". Zaprezentowali go m.in. podczas 59. KFPP w Opolu. 

Justyna Steczkowska

 

Justyna Maria Steczkowska (ur. 2 sierpnia 1972 w Rzeszowie) – polska wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów, skrzypaczka i osobowość medialna, okazjonalnie także aktorka filmowa i teatralna, prezenterka telewizyjna, projektantka mody i fotografka. Karierę muzyczną zaczynała od śpiewania w zespołach rockowych i jazzowych. W 1994 została laureatką finału pierwszej edycji programu Szansa na sukces oraz zdobyła nagrodę „Karolinki” na 31. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1995 zwyciężyła w finale Festiwalu Piosenki Krajów Nadbałtyckich i reprezentowała Polskę w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji. Od 1996 wydała 17 albumów studyjnych, w tym 12 solowych: Dziewczyna Szamana (1996), Naga (1997), Dzień i Noc (2000), Alkimja (2002), Femme Fatale (2004), Daj mi chwilę (2007), Puchowe kołysanki (2008), To mój czas (2009), XV (2012), Puchowe kołysanki 2 (2013), Anima (2014), Maria Magdalena. All is One (2019), Szamanka (2022) i Steczkowska Demarczyk (2023) oraz cztery nagrane z innymi wykonawcami: Mów do mnie jeszcze (2001) z Pawłem Delągiem, Mezalianse (2011) z Maciejem Maleńczukiem, Ale szopka z Urszulą Dudziak (2011) i I na co mi to było? (2015) z Bobanem Markoviciem. Ponadto skomponowała i nagrała ścieżkę dźwiękową do filmu Na koniec świata (1999). Wypromowała takie przeboje jak: „Dziewczyna Szamana”, „Grawitacja”, „Oko za oko, słowo za słowo”, „Wracam do domu” czy „Sanktuarium”. Laureatka licznych nagród muzycznych, w tym sześciu Fryderyków, dwóch Wiktorów, Superjedynki i Bursztynowego Słowika. Uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Była główną bohaterką filmu dokumentalnego Justyna, zagrała też epizodyczne role w kilku filmach i serialach oraz wystąpiła w kilku spektaklach teatralnych. Była wielokrotnie uwzględniana w rankingach na liście najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu. Prowadzi czynnie działalność charytatywną. Była uczestniczką, jurorką, prowadzącą bądź bohaterką wielu telewizyjnych programów rozrywkowych oraz wzięła udział w ogólnopolskich kampaniach reklamowych dla czterech dużych firm. Zaprojektowała własną kolekcję ubrań dla dziewczynek. 

źródło: wikipedia   

Wiktor Jasiński

Wiktor Jasiński (ur. 25 września 2000) – polski żużlowiec. Rozpoczął swoją przygodę ze sportami motorowymi od motocrossu. Zwyciężył w Pucharze Polski (sezony 2013–2014), został mistrzem strefy Polski Zachodniej (2013–2015) i zdobył tytuł drugiego wicemistrza Polski (2019). Wychowanek Stali Gorzów Wielkopolski. Licencję żużlową uzyskał 4 lipca 2019 roku na torze w Toruniu. Finalista srebrnego kasku (2021 – 3. miejsce), młodzieżowych mistrzostw Polski par klubowych (2019 – 5. miejsce, 2020 – 3. miejsce) i drużynowych mistrzostw Polski juniorów (2019 – 3 m.). Uczestnik ligi juniorów (2020 – 4 m.) i młodzieżowych indywidualnych mistrzostw wielkopolski (2019 – 4 m.). 

źródło: wikipedia   

Krzysztof Daukszewicz

 

Krzysztof Antoni Daukszewicz (ur. 30 października 1947 w Wichrowie) – polski satyryk, artysta kabaretowy, felietonista, poeta, autor tekstów, piosenkarz, gitarzysta i kompozytor. Występuje z własnymi programami satyrycznymi, realizował programy w telewizji. Jest autorem kilkunastu książek i kilku albumów studyjnych. Działalność estradową rozpoczął w 1975, zostając dyrektorem Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie oraz współtwórcą kabaretu Gwuść, który zakończył działalność do 1978. W 1976 za autorski program Dookoła Wojtek otrzymał drugą nagrodę na 1. Biesiadzie Humoru i Satyry w Lidzbarku Warmińskim, a w następnym roku zwyciężył na tym festiwalu z programem Mity i nity, czyli nasza Monachomachia. Również w 1977 otrzymał nagrodę Złote Rogi Kozicy na Ogólnopolskim Turnieju Kabaretów w Zakopanem, gdzie był także jednym z organizatorów Festiwalu Piosenki Antyradzieckiej. Po przeprowadzce w 1978 do Warszawy przez kolejne trzy lata zaczął działać w kabarecie Na Pięterku założonym przez Związek Polskich Autorów i Kompozytorów. W 1979 wystąpił w Podwieczorku przy mikrofonie. W latach 1979–1984 był kierownikiem literackim Teatru na Targówku, w którym wystawił przedstawienie satyryczne Dziury na drodze i musical dla dzieci Dzieci taty Zeusa. Na przełomie lat 70. i 80. zrealizował programy telewizyjne: Na tronie i U pana Krzysia. W latach 1983–1984 odbywał trasę koncertową z zespołem Vox. W latach 1983–1986 w duecie z Januszem Gajosem występował w programie kabaretowym Hotel Nitz. W 1986 za antywojenną farsę Cycek otrzymał trzecią nagrodę na Międzynarodowym Konkursie na sztukę teatralną. Od 1986 do 1990 występował w kabarecie Pod Egidą. W 1990 na 27. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu premierowo wystąpił z programem kabaretowym Listy do Pana Hrabiego, który później ukazywał się również w formie książek. W 1991 otrzymał nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki podczas 28. KFPP w Opolu. Prowadzi własną rubrykę w tygodniku „Przegląd”. W latach 1994–1997 był redaktorem naczelnym kwartalnika kulturalno-literackiego więźniów „Stygmat”. W latach 2007–2016 był felietonistą w miesięczniku „Łowiec Polski”; zbiór jego tekstów został wydany w formie książki pt. „Prosto z ambony” z 2016. W 2011 wziął udział w nagraniu utworu „Mazurski cud”, powstałego w ramach akcji „Mazury Cud Natury” promującego region Mazur. W latach 2005–2023 był stałym gościem i komentatorem w programie publicystyczno-satyrycznym Szkło kontaktowe w TVN24. W latach 2020–2021 był komentatorem Halo.Radia.

źródło: wikipedia   

Loreen

Loreen, właśc. Lorine Zineb Nora Talhaoui (ur. 16 października 1983 w Åkersberdze) – szwedzka piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka pochodzenia marokańsko-berberyjskiego. Dwukrotna zwyciężczyni Konkursu Piosenki Eurowizji w 2012 i 2023. W 2004 uczestniczyła w pierwszej szwedzkiej edycji programu Idol (2004). Krajowy rozgłos zyskała dzięki udziałowi w programie Melodifestivalen 2011 z utworem „My Heart Is Refusing Me”, za którego sprzedaż w nakładzie ponad 80 tys. egzemplarzy uzyskała certyfikat podwójnej platynowej płyty w Szwecji. W 2012 z utworem „Euphoria” zwyciężyła w finale Melodifestivalen 2012 oraz w finale 57. Konkursie Piosenki Eurowizji, dzięki czemu trafiła na wiele zagranicznych list sprzedaży, a w samej Szwecji był najczęściej kupowanym singlem w 2012 i przyznano mu dziewięć platynowych certyfikatów za sprzedaż ponad 360 tys. egzemplarzy. W tym samym roku wydała swój debiutancki album studyjny pt. Heal, który sprzedał się w ponad 40 tys. sztuk w Szwecji, dzięki czemu uzyskał status platynowej płyty, a w klasyfikacji rocznej uplasował się na 14. pozycji najlepiej sprzedających się albumów. W 2017 wydała drugi album studyjny pt. Ride. W 2023 zwyciężyła z utworem „Tattoo” w finale programu Melodifestivalen 2023 oraz w finale 67. Konkursu Piosenki Eurowizji. Laureatka Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego szwedzkiego wykonawcy oraz nagrody Rockbjörnen. 

źródło: wikipedia   

Dawid Podsiadło

 

Dawid Henryk Podsiadło (ur. 23 maja 1993 w Dąbrowie Górniczej) – polski piosenkarz, kompozytor oraz autor tekstów. Wokalista zespołu Curly Heads. W 2011 wystartował w pierwszej edycji programu X Factor, w której odpadł na tzw. bootcampie, czyli w drugim etapie eliminacji. Następnie ze swoim zespołem Curly Heads brał udział w przesłuchaniach do programu Mam talent!, jednak nie przeszli do kolejnego etapu, a Podsiadło nie zgodził się na samodzielny awans do drugiej rundy. W 2012 ponownie wystartował w X Factorze i tym razem dotarł do odcinka finałowego, w którym decyzją telewidzów został laureatem drugiej edycji programu. W finale wykonał m.in. piosenkę Katie Melui „Better Than a Dream” w duecie z artystką. W maju 2013, nakładem wytwórni płytowej Sony Music Entertainment Poland, ukazał się jego debiutancki album studyjny pt. Comfort and Happiness, który w pierwszym tygodniu po premierze uplasował się na 1. miejscu w zestawieniu OLiS. 2 czerwca na warszawskim Torwarze wystąpił jako support przed koncertem Lany Del Rey. We wrześniu został nominowany do nagrody Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego polskiego wykonawcy, a pod koniec 2013 – do Paszportów „Polityki” w dziedzinie muzyki popularnej. W lutym 2014 otrzymał cztery Fryderyki, a w marcu został laureatem nagrody Wiktora dla gwiazdy piosenki. Miesiąc później otrzymał dwie nominacje do Superjedynek, odbywających się w ramach Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, w kategoriach: SuperArtysta i SuperAlbum (za Comfort and Happiness). W sierpniu poinformował, że poza granicami kraju będzie posługiwał się anglojęzycznym pseudonimem David Ross. 29 maja 2015 otrzymał Bursztynowego Słowika podczas koncertu Polsat SuperHit Festiwal 2015. We wrześniu 2015 poinformował o nadchodzącej premierze drugiej płyty. 9 września wydał pierwszy singiel z albumu – „W dobrą stronę”. Singel również pokrył się statusem diamentowym. 6 listopada 2015 ukazał się album Annoyance and Disappointment. Album był piątą najlepiej sprzedającą się płytą w Polsce w 2015. 26 sierpnia 2016 podczas gali Eska Music Awards 2016 otrzymał statuetkę w kategorii Najlepszy artysta. Pod koniec roku ogłosił zawieszenie kariery, polegające m.in. na rocznej przerwie od grania koncertów. 6 czerwca 2018 powrócił na rynek teledyskiem do piosenki „Małomiasteczkowy”, który został pierwszym singlem z jego trzeciego albumu oraz dotarł na szczyt listy Airplay. 19 października 2018 zadebiutował jako prowadzący audycję Małomiasteczkowy program na antenie radia RMF FM. 19 października wydał album pt. Małomiasteczkowy, z którym zadebiutował na pierwszym miejscu listy OLiS. W maju 2019 wraz z Taco Hemingwayem ogłosił koncert na Stadionie Narodowym w Warszawie. Wydarzenie zdobyło duży rozgłos, a w niemal trzy godziny wyprzedano wszystkie bilety, ponad 60 tysięcy miejsc, co pozwoliło zapełnić cały stadion. Tym samym pobili rekord Polski i sprzedali więcej biletów, niż Metallica czy Coldplay. Również w 2019 został współproducentem filmu (Nie)znajomi. Od 2021 razem z Radosławem Kotarskim prowadzi podcast Podsiadło Kotarski Podcast o tematyce szeroko pojętej popkultury. W tym samym roku wraz z Darią Zawiałow i Vito Bambino wszedł w skład supergrupy Męskie Granie Orkiestra 2021, z którą nagrał singiel „I Ciebie też, bardzo” promujący festiwal Męskie Granie 2021. W czerwcu 2022 zapowiedział trasę koncertową Postprodukcja Tour, na której będzie promował swój nowy album pt. Lata dwudzieste. Singlem przewodnim z płyty jest „Post”, który został opublikowany 24 czerwca 2022 na platformach streamingowych. Łącznie sprzedał ponad 600 tys. płyt w Polsce. Był 18 razy nominowany do nagród Fryderyków, z czego 12-krotnie wygrywał plebiscyt.

źródło: wikipedia   

Lewis Capaldi

Lewis Capaldi (ur. 7 października 1996 w Glasgow) – szkocki piosenkarz i autor tekstów. W październiku 2017 roku Capaldi wypuścił na rynek swój debiutancki minialbum Bloom, zawierający utwory „Bruises”, „Lost On You”, czy „Fade”. W listopadzie 2018 r. swoją premierę miała EP-ka Breach. Pochodzący z niej singel „Someone You Loved” osiągnął sukces komercyjny docierając na szczyt listy UK Singles Chart, gdzie pozostał tam przez siedem tygodni oraz prestiżowego notowania Billboard Hot 100. To nagranie było również nominowane w kategorii „Piosenka roku” podczas 62. ceremonii wręczenia nagród Grammy. W Polsce „Someone You Loved” uzyskało certyfikat diamentowej płyty. 17 maja 2019 miał premierę debiutancki album studyjny Capaldiego, Divinely Uninspired to a Hellish Extent. Osiągnął pierwsze miejsce najlepiej sprzedających się płyt w Wielkiej Brytanii. W Polsce w kwietniu 2023 nagrania uzyskały certyfikat dwukrotnie platynowej płyty.

źródło: wikipedia   

Kacperczyk

 

 

Kacperczyk (Bracia Kacperczyk, potocznie również Kacperczyki) – polski duet muzyczny. W skład duetu wchodzą bracia – Maciej Kacperczyk (ur. 22 stycznia 1998) oraz Paweł Kacperczyk (ur. 29 października 1999). Popularność zyskali przy okazji dołączenia do SBM Label. Ich pierwszy album Sztuki piękne zadebiutował na 20 miejscu na liście sprzedaży OLIS. Drugi album Kryzys wieku wczesnego osiągnął 11 miejsce po pierwszym tygodniu.

źródło: wikipedia   

Przemysław Niemiec

 

Przemysław Niemiec (ur. 11 kwietnia 1980 w Oświęcimiu) – polski kolarz szosowy, zawodnik drużyn UCI WorldTeams. Olimpijczyk, pierwszy polski zwycięzca etapu Vuelta a España. Za zasługi dla polskiego kolarstwa, za znaczące osiągnięcia sportowe 20 października 2014 roku został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Brązowym Krzyżem Zasługi. Od 2011 roku ściga się w dywizji UCI ProTour. W barwach Lampre-ISD wystartował dwukrotnie w wyścigu Giro d’Italia, a także raz w Vuelta a España. W ich trakcie pełnił funkcję najważniejszego górskiego pomocnika lidera ekipy – Michele Scarponiego. W sezonie 2014 został jednym z liderów zespołu Lampre-Merida, w barwach którego walczyć miał na trasie Giro. Niemiec do startu przygotował się dobrze, po drodze stając na podium Giro del Trentino. Nadzieje na dobry wynik w Italii prysły po kraksach i deszczowych etapach, jakimi przywitały kolarzy Włochy. Porażka na Giro skłoniła Niemca do zmiany priorytetów i skupienia się na drugiej części sezonu. W sierpniu zaliczył bardzo udany start w Tour de Pologne, kończąc zmagania w Krakowie na 5. miejscu. Kolejnym celem stała się hiszpańska Vuelta a España. Niemcowi nie układało się w walce o klasyfikacji generalnej, więc na 15. odcinku zabrał się do ucieczki i po samotnym rajdzie na Lagos de Covadonga zdołał wygrać trudny górski etap, na metę docierając zaledwie pięć sekund przed szarżującymi faworytami wyścigu. 14 października 2018 zakończył zawodową karierę wyścigiem Tour of Turkey. 

źródło: wikipedia   

Natalia Szroeder

 

Natalia Weronika Szroeder (ur. 20 kwietnia 1995 w Bytowie) – polska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka. W 2012 nawiązała współpracę muzyczną z Liberem. Wydała dwa solowe albumy studyjne: Natinterpretacje (2016) i Pogłos (2021). Była uczestniczką lub prowadzącą kilku telewizyjnych programów rozrywkowych i zagrała główną rolę kobiecą w filmie Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa. W dzieciństwie wystąpiła w audycji programu Od przedszkola do Opola w TVP1. W 2010 była finalistką i laureatką nagrody specjalnej dyrektor Radia Kaszëbë w muzycznym konkursie „Kaszubski Idol”. W 2011 została laureatką jednego z odcinków Szansa na sukces, w którym zaśpiewała utwór Maryli Rodowicz „Cicha woda”. W 2012 zadebiutowała teledyskiem do piosenki „Potrzebny je drech”, którą nagrała w języku kaszubskim, niedługo później wydała również debiutancki singel „Jane” do którego muzykę i słowa napisał Marek Kościkiewicz. Również w 2012 wydała dwie piosenki we współpracy z Liberem: „Wszystkiego na raz” (singiel dotarł do drugiego miejsca na liście AirPlay – Top i „Nie patrzę w dół”. Obie piosenki znalazły się na albumie studyjnym rapera pt. Duety. Szroeder wzięła również udział w jubileuszowym koncercie Ireny Santor. 2 grudnia 2013 wydała drugi solowy singiel, „Tęczowy”. W 2014 opublikowała dwa single: „Nie pytaj jak” i „Teraz ty” (w duecie z Liberem). W 2015 zasiadła w polskim składzie jurorskim 60. Konkursu Piosenki Eurowizji oraz uczestniczyła w czwartej edycji programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo. W marcu 2016 z utworem „Lustra” zajęła piąte miejsce w finale polskich eliminacji do 61. Konkursu Piosenki Eurowizji. 28 października 2016 wydała debiutancki album pt. Natinterpretacje, z którym zadebiutowała na 15. miejscu polskiej listy przebojów OLiS i który zapowiedziała singlem „Domek z kart”. W 2017 w parze z Janem Klimentem zwyciężyła w finale siódmej edycji programu rozrywkowego Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami i zasiadła w jury krajowych eliminacji do 15. Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci. W styczniu 2018 w rozmowie z serwisem Plejada.pl zapowiedziała rozpoczęcie pracy nad drugim albumem studyjnym. Płytę zwiastowała singlami: „Parasole”, „Nie oglądam się” i „Nie mów nic”. Album jednak nigdy nie został wydany. W styczniu 2020 odbyła się premiera filmu Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa, w którym zagrała Magdę, żonę głównego bohatera. W kwietniu miał premierę album rapera Quebonafide pt. Romantic Psycho, na którym zaśpiewała gościnnie w piosenkach: „Jesień” i „Tęskniezastarymkanye”. Trzy miesiące później wydała singiel „Pestki”, który w marcu 2021 osiągnął status złotej płyty. Również w 2020 poprowadziła telewizyjny program typu talent show Polsatu The Four. Bitwa o sławę. W lutym 2021 nawiązała współpracę z wytwórnią płytową Kayax, pod której szyldem zadebiutowała teledyskiem do singla „Powinnam?”. W kolejnych miesiącach wydała jeszcze trzy single: „Połóż się tu” i „Przypływy" (w duecie z Ralphem Kaminskim) i „Para", a 5 listopada premierę miał jej drugi album pt. Pogłos, który promowała jeszcze dwoma singlami: „1-2 X" i „Początki”. W tym czasie została wyróżniona w ramach akcji EQual prowadzonej przez Spotify, w ramach akcji jej zdjęcie zostało wyświetlone na Times Square w Nowym Jorku. 3 czerwca 2022 wydała singiel z klipem „Osiedle”, a krótko po nim wraz z Igo opublikowała własną interpretację utworu „Przetańczyć z tobą chcę całą noc” z repertuaru Anny Jantar. Na początku sierpnia wraz z Darią Zawiałow wydała wspólny singiel „Czyj sen dziś śnisz?”. Na początku września ogłosiła trasę koncertową promującą album Pogłos. 

źródło: wikipedia