19 listopada 2025

Jerzy Mielewski

 

 

Jerzy Mielewski (ur. 27 października 1980) – polski dziennikarz sportowy, komentator sportowy Polsatu, Polsatu Sport. 

Od 2002 pracuje w redakcji sportowej Polsatu. Jest współautorem i prowadzącym programu o siatkówce Punkt, Set, Mecz oraz programu dotyczącego mistrzostw świata w siatkówce Polska 2014. Komentuje głównie mecze siatkówki w Polsacie Sport i Polsacie Sport Extra, prowadzi także serwisy sportowe. W 2017 prowadził naukowe talent-show w telewizji Polsat The Brain. Genialny umysł, a obecnie jest jednym z prowadzących program Ninja Warrior Polska. Od 2020 roku jest także prowadzącym gali Nagród Bukmacherskich, która związana jest z Legalnymi Bukmacherami. W 2019, 2020 i 2021 otrzymał Telekamerę w kategorii – osobowość sport, a w 2022 Złotą Telekamerę. Podczas Gali Polskiej Ligi Siatkówki 2025 został wybrany Dziennikarzem sezonu 2024/2025 PlusLigi.  

      źródło: wikipedia      

15 listopada 2025

Kasia Cerekwicka



Kasia Cerekwicka, właśc. Katarzyna Elżbieta Cerekwicka (ur. 17 marca 1980 w Koszalinie) – polska piosenkarka i autorka tekstów. 

W 1997 za interpretację piosenki Ewy Bem „Wyszłam za mąż, zaraz wracam” zdobyła pierwsze miejsce w jednym z odcinków programu Szansa na sukces, po czym zwyciężyła w koncercie finałowym programu przygotowywanym w Sali Kongresowej w Warszawie. Nagrodą za wygraną był udział w koncercie „Debiutów” podczas 34. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1998 wzięła udział w koncercie w Sali Kongresowej z okazji jubileuszu pięciolecia Szansy…, śpiewając u boku Violetty Villas oraz laureatek programu piosenkę „Śpiewać każdy może”. Występowała w zespole towarzyszącym Edycie Górniak. W marcu 1999 podpisała kontrakt z wytwórnią płytową Sony Music Entertainment Poland, pod której szyldem w 2000 wydała debiutancki album pt. Mozaika. Ogólnopolską popularność przyniosła jej piosenka „Na kolana”, z którą zajęła drugie miejsce w koncercie Piosenka dla Europy 2006 oraz za którą otrzymała Superjedynkę w kategorii „Przebój roku 2006” na 43. KFPP w Opolu. Utworem promowała album pt. Feniks, na którym umieściła także single: „Ostatnia szansa” i „Potrafię kochać”. Wiosną 2007 uczestniczyła w piątej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami. W październiku 2007 wydała trzeci album studyjny pt. Pokój 203, który promowała utworami: „Zostań” i „S.O.S.”. W listopadzie zaprezentowała singel „Żyj intensywnie”, który w zamyśle promował reedycję płyty Pokój 203. W 2010 wydała utwór „Wszystko czego chcę od ciebie”, którym zapowiadała album pt. Fe-Male wydany 31 maja 2010. W tym samym roku wzięła udział w nagraniu utworu „Muzyki moc” stworzonego z okazji 10-lecia stacji Viva Polska. Była nominowana do nagrody Viva Comet 2010 w kategorii Artysta 10-lecia. Nagrała cover utworu Hanny Banaszak „Żegnaj kotku” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do Śniadanie do łóżka. W 2011 nagrała partie wokalne dla Glorii, jednej z głównych bohaterek filmu animowanego Happy Feet: Tupot małych stóp 2, a także została jurorką w programie Viva Polska Hot or Not. Wiosną 2015 uczestniczyła w trzeciej edycji programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo. 26 maja 2015 wydała album pt. Między słowami. Wydawnictwo promowała tytułowym singlem, a także piosenkami: „Puls” (duet z Grzegorzem Hyżym) i „Szczęście”. „Między słowami” i „Szczęście” notowane były na liście najczęściej odtwarzanych utworów w polskich rozgłośniach radiowych AirPlay – Top, kolejno na 17. i 16. miejscu. W listopadzie 2016 wydała album z kolędami zatytułowany Kolędy. W lutym 2017 wydała singiel „Bez Ciebie”, którym zwiastowała swój siódmy album studyjny. 15 września 2017 podczas koncertu Debiuty w ramach 54. KFPP w Opolu zagrała recital z okazji 20 lat pracy artystycznej. Kolejnego dnia festiwalowego wygrała konkurs „Premiery” z utworem „Bez ciebie” i zdobyła Nagrodę im. Karola Musioła, a także nagrodę ZAiKS-u za najlepszy tekst do „Bez ciebie” wspólnie z Romanem Szczepankiem i Anną Dąbrowską. W 2018 zagrała samą siebie w filmie Patryka Vegi Kobiety mafii. 18 września 2020 wydała album pt. Pod skórą, który promowała singlem „Nigdy”. 

      źródło: wikipedia      

10 listopada 2025

Lost Frequencies

 
Lost Frequencies, właśc. Felix De Laet (ur. 30 listopada 1993 w Brukseli) – belgijski producent muzyczny i muzyk, wykonujący muzykę z pogranicza elektroniki, electro, dance-popu, edm i house'u. 
 
W 2011 zaczął tworzyć swoje pierwsze nagrania, zaś jego pierwszym remiksem była przeróbka utworu „Crushcrushcrush” zespołu Paramore, którą wysłał kilku wytwórniom muzycznym, jednak nie otrzymał żadnych odpowiedzi. Pod koniec października 2014 pod pseudonimem Lost Frequencies opublikował swój remiks piosenki „Are You with Me” amerykańskiego piosenkarza muzyki country Eastona Corbina. Singel dotarł do pierwszego miejsca belgijskiej listy przebojów, zaś w ciągu kolejnych miesięcy dotarł do czołówki notowań m.in. w Austrii, Szwajcarii, Szwecji, Australii, Wielkiej Brytanii i Polsce. W listopadzie 2014 współtworzył utwór „Eagle Eyes” wraz z niemieckim producentem muzycznym Felixem Jaehnem oraz piosenkarką Linying. W kwietniu 2015 wyprodukował singel „Run” dla belgijskiej piosenkarki Emmy Bale. W lipcu wydał swój drugi singiel – „Reality”, w którym gościnnie zaśpiewał Janieck Devy. W 2017 zapowiedział pracę nad materiałem na drugą płytę. W 2018 wydała dwa utwory: „Melody”, do którego teledysk w serwisie YouTube osiągnął ponad 130 mln wyświetleń, oraz „Like I Love You”, który ma blisko 60 mln wyświetleń. W 2019 wydał album pt. Alive and Feeling Fine. W 2020 zajął 21. miejsce w plebiscycie „DJ MagTop 100 DJ's”. W 2021 r. rozpoczął współpracę z wytwórnią muzyczną Sony Music, z którą nagrał singiel „Rise”. Utwór ten miał swoją premierę 19 marca tego właśnie roku.  

      źródło: wikipedia      

6 listopada 2025

Ewa Gawryluk

 


Ewa Anna Gawryluk (ur. 13 grudnia 1967 w Miastku) – polska aktorka filmowa i teatralna. 

Zadebiutowała rolą w filmie Wiatraki z Ranley (1989). Jako aktorka teatralna zadebiutowała po ukończeniu studiów w 1992 rolą Vicki w sztuce Michaela Frayna Czego nie widać w Teatrze Współczesnym w Warszawie. Popularność przyniosła jej rola Ewy Nowak-Hoffer w serialu TVN Na Wspólnej, w którym gra od 2003. Zagrała Beatę, główną rolę żeńską w filmie Olafa Lubaszenki Sztos 2 (2011). Wystąpiła także w epizodycznych rolach w serialach: Niania (2006), Grzeszni i bogaci (2009), Hotel 52 (2011), Ojciec Mateusz (2013), Komisarz Alex (2014) i Na dobre i na złe (2014). Od 2015 gra Ewę Nowak w serialu Pierwsza miłość w telewizji Polsat. Była zastępcą prezesa zarządu Stowarzyszenia Aktorów Filmowych i Telewizyjnych (SAFT) w kadencji 2005–2009. Wybrana filmografia: 1992: Żegnaj, Rockefeller jako Tamara / 1993: Goodbye Rockefeller jako Tamara / 1995: Matki, żony i kochanki jako Ewa / 1997–1998: Z pianką czy bez jako Beata / od 2003: Na Wspólnej jako Ewa Nowak-Hoffer / od 2015: Pierwsza miłość jako Ewa Nowak / 2018: Podatek od miłości jako matka Klary / 2018–2019: O mnie się nie martw jako Iwona. 

      źródło: wikipedia      

2 listopada 2025

Jacek Krzynówek

 

Jacek Kamil Krzynówek (ur. 15 maja 1976 w Kamieńsku) – polski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika, reprezentant Polski. Wystąpił w 96 spotkaniach reprezentacji Polski, zdobywając 15 bramek. Był uczestnikiem turniejów finałowych mistrzostw świata w 2002 i w 2006 oraz Mistrzostw Europy w 2008, rozegrał na tych turniejach łącznie 9 meczów – jest jedynym zawodnikiem reprezentacji, który tego dokonał. Należy do Klubu Wybitnego Reprezentanta. Dwukrotnie wybierany był piłkarzem roku w plebiscycie „Piłki Nożnej” (2003, 2004). 

Karierę piłkarską rozpoczął w LZS Chrzanowice. Następnie w 1994 trafił do RKS Radomsko. W sezonie 1997/1998 awansował z drużyną z Bełchatowa do ekstraklasy. Jeszcze jako zawodnik GKS Bełchatów zadebiutował w reprezentacji Polski, 10 listopada 1998 w meczu ze Słowacją wygranym 3:1. W 1999 przeniósł się do 1. FC Nürnberg występującego w 2. Bundeslidze. Do drużyny narodowej powrócił na początku 2000, po objęciu funkcji selekcjonera przez Jerzego Engela, stając się wkrótce jednym z podstawowych zawodników drużyny, która wywalczyła awans w eliminacjach do Mistrzostw Świata w 2002. W 2002 przyczynił się do awansu 1. FC Nürnberg do 1. Bundesligi, został uznany za najlepszego lewoskrzydłowego 2. Bundesligi, a z reprezentacją Polski pojechał na Mundial w Korei Południowej i Japonii. W 2004 przeszedł do czołowej drużyny 1. Bundesligi – Bayeru 04 Leverkusen. Po nieudanym sezonie 2005/06 przeszedł do VfL Wolfsburg. 2 lutego 2009 Krzynówek przeszedł do Hannover 96, zawierając z tym klubem kontrakt obowiązujący do końca lipca 2010. W ostatnim swoim oficjalnym meczu wystąpił w listopadzie 2009 roku przeciwko Bayernowi Monachium. 15 sierpnia 2011 roku piłkarz oficjalnie ogłosił koniec kariery piłkarskiej. Pożegnalny mecz rozegrał 11 maja 2012 roku w Radomsku. 

      źródło: wikipedia      

28 października 2025

Katy Perry


 
 

Katy Perry, właśc. Katheryn Elizabeth Hudson (ur. 25 października 1984 w Santa Barbara) – amerykańska piosenkarka muzyki pop, autorka tekstów, aktorka, producentka muzyczna, businesswoman, filantropka oraz ambasadorka dobrej woli UNICEF. 

 Swój pierwszy album, zatytułowany Katy Hudson, wydała w wytwórni Red Hill Records i zawarła na nim piosenki utrzymane w stylu gospel. Postanowiła zmienić później swój pseudonim, ponieważ „Katy Hudson” wiązało się z nazwiskiem amerykańskiej aktorki Kate Hudson. „Perry” było panieńskim nazwiskiem jej matki. W 2004 roku została wokalistką zespołu producenckiego The Matrix, który pracował wcześniej m.in. z Avril Lavigne i Britney Spears. Zaczęła równocześnie pracę nad własnym albumem, współpracując z Glenem Ballardem, producentem sławnego debiutu Alanis Morissette pt. Jagged Little Pill. Jeden z jej utworów, „Simple”, został nagrany jako część ścieżki dźwiękowej do filmu Stowarzyszenie wędrujących dżinsów z 2005 roku. W maju 2008 wydano singel „I Kissed a Girl”, który stał się numerem 1 w 30 krajach na całym świecie i jednym z największych przebojów 2008 roku. Latem ukazał się album One of the Boys. W 2009 roku wokalistka była nominowana do nagrody Grammy. W tym samym roku zaśpiewała w piosenkach innych wokalistów: nagrała duet z amerykańskim zespołem 3OH!3, a także przebój „If We Ever Meet Again” z Timbalandem.W 2010 roku Katy Perry ukończyła pracę nad kolejnym albumem, Teenage Dream. 27 marca 2012 roku Katy Perry wydała reedycję drugiego albumu pt. Teenage Dream: The Complete Confection. 3 sierpnia 2012 roku miała miejsce polska premiera filmu Madagaskar 3, w którym została zamieszczona jej piosenka pt. „Firework”. Artystka została nazwana kobietą roku 2012 według magazynu Billboard. W tym samym roku, w ramach współpracy z Electronic Arts, pomagała przy wydaniu dodatku do gry komputerowej The Sims 3 – Zostań Gwiazdą i Słodkie niespodzianki Katy Perry.Artystka współpracowała razem z Bonnie McKee przy singlu „Oh La La” Britney Spears, który promował ścieżkę dźwiękową do filmu Smerfy 2. 29 lipca ogłoszono, że nowy album nazywać się będzie Prism i jego premiera nastąpi 22 października 2013 roku. 24 lutego 2015 roku Katy Perry wystąpiła w Kraków Arenie, gdzie przybyło 17 tysięcy ludzi. 1 lutego 2015 roku wraz z Lennym Kravitzem i Missy Elliott wystąpiła w czasie przerwy finału Super Bowl XLIX (SuperBowl Halftime Show). 9 czerwca 2017 wydana została nowa płyta studyjna piosenkarki zatytułowana Witness. 28 sierpnia 2017 roku poprowadziła galę MTV Video Music Awards 2017. W marcu 2018 roku Perry dołączyła do jury programu American Idol w jego szesnastym sezonie. 14 lutego 2019 roku Katy wraz z Zeddem wydała utwór „365” oraz teledysk do niego. Utwór zaśpiewała na żywo podczas występu Zedda na Coachelli 12 kwietnia 2019 roku. 5 marca 2020 piosenkarka wydała singiel „Never Worn White”, ogłaszając tym samym, że jest w ciąży z Orlando Bloomem. 15 maja 2020 roku Katy opublikowała pierwszy singiel „Daisies”, zapowiadający jej szósty album studyjny. Album zatytułowany Smile ukazał się 28 sierpnia 2020 roku. W styczniu 2021 Perry zaśpiewała „Firework” na koncercie inauguracyjnym prezydentury Joe Bidena. W maju ukazał się jej utwór „Electric”, nagrany z okazji 25-lecia marki Pokémon. W grudniu 2021 rozpoczęła się jej rezydentura Play w Resorts World w Las Vegas. W maju 2023 wystąpiła na koncercie koronacyjnym Karola III. W lutym 2024 roku Perry ogłosiła odejście z programu American Idol po zakończeniu 22. sezonu, by skupić się na nowym albumie. Album 143 ukazał się 20 września 2024 roku. Z okazji premiery albumu wystąpiła na festiwalu Rock in Rio oraz podczas finału AFL w Australii. Otrzymała także nagrodę im. Michaela Jacksona za całokształt twórczości na gali MTV VMA. 27 lutego 2025 roku ogłoszono, że Perry zostanie częścią załogi misji NS-31 organizowanej przez prywatną firmę Blue Origin, wraz z Amandą Nguyen, Aishą Bowe, Kerianne Flynn, Gayle King i Lauren Sánchez. Był to pierwszy załogowy lot kosmiczny z wyłącznym udziałem kobiet od czasu lotu Walentiny Tierieszkowej w ramach misji Wostok 6 przeprowadzonej w 1963 roku. Start misji miał miejsce 14 kwietnia 2025 roku i odbył się za pomocą rakiety New Shepard. W 2025 roku, w ramach promocji albumu, Katy wyruszy w swoją piątą trasę koncertową The Lifetimes Tour. Wystąpi również w Polsce, 28 października w Tauron Arenie w Krakowie. 

źródło: wikipedia      

26 października 2025

Edyta Herbuś



Edyta Herbuś (ur. 26 lutego 1981 w Kielcach) – polska tancerka, aktorka, prezenterka telewizyjna i osobowość telewizyjna. Trzykrotna mistrzyni Polski formacji tanecznych. Dwukrotna zdobywczyni pucharu Polski formacji tanecznych. Półfinalistka drugiej i czwartej edycji programu Taniec z gwiazdami (2005, 2006). Zwyciężczyni (z Marcinem Mroczkiem) 2. Konkursu Tańca Eurowizji (2008).

 W wieku dziewięciu lat zaczęła uczęszczać do szkoły tańca Step by Step w Kielcach. Reprezentuje najwyższą, międzynarodową klasę „S” w tańcach latynoamerykańskich. Jest finalistką Mistrzostw Polski, Europy i świata w tańcu nowoczesnym, trzykrotną Mistrzynią Polski Formacji Tanecznych, dwukrotną zdobywczynią Pucharu Polski Formacji Tanecznych i wicemistrzynią Polski w tańcach latynoamerykańskich. Brała udział jako trenerka tańca w dwóch edycjach programu telewizyjnego Taniec z gwiazdami, w których partnerowała aktorom: Jakubowi Wesołowskiemu (2005) i Marcinowi Mroczkowi (2006). W 2008 w parze z Mroczkiem wygrała drugi Konkurs Tańca Eurowizji. Była jurorką w programach rozrywkowych: Królowie Densfloru (2010) i World of Dance Polska (2018). Jest choreografką przy produkcjach filmowych i spektaklach. W latach 2010–2017 tańczyła w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie; wystąpiła w spektaklach operowych: Traviata, Turandot, Latający Holender, Powder Her Face i Salome.Po zagraniu niewielkich ról w Plebanii (2003) i Kryminalnych (2004) wcieliła się w Urszulę, dziewczynę Igora Nowaka (Jakub Wesołowski) w serialu Na Wspólnej (2006–2007). Następnie zagrała Zuzannę Karaś w Tylko miłość (2007–2009), dwulicową Anetę Walińską w Samym życiu (2009–2010) i Martę Orłowską w Klanie (2010–2017). Grała Sylwię Konecką w serialu Pierwsza miłość (2017–2022). W 2025 dołączyła do obsady serialu Przyjaciółki, w którym wciela się w Gabi. 30 maja 2015 zadebiutowała w głównej roli podczas premiery spektaklu Diwa. Użyczyła głosu Królewnie Śnieżce w polskiej wersji językowej filmu animowanego 7 krasnoludków: Las to za mało – historia jeszcze prawdziwsza (2006), Frani w Wyspie dinozaura (2006) i Basi w Księżniczce i smoku (2018).W 2007 uczestniczyła w programie rozrywkowym Polsatu Jak oni śpiewają i prowadziła programy: W rytmie MTV (2006–2007), You Can Dance. Nowa generacja (2023) i Tańcząca ze światem (2023). Jesienią 2025 będzie brała udział w 22. edycji programu Twoja twarz brzmi znajomo. 

źródło: wikipedia      

22 października 2025

Maciej Stuhr


Maciej Jerzy Stuhr (ur. 23 czerwca 1975 w Krakowie) – polski aktor, reżyser i scenarzysta filmowy i teatralny, felietonista, konferansjer, psycholog, wykładowca akademicki.

Zadebiutował w 1988 rolą Piotrka w filmie Krzysztofa Kieślowskiego Dekalog X. W kolejnych latach udzielał się na scenie kabaretowej, był aktorem Kabaretu Artura I i założonego przez siebie kabaretu Po Żarcie. Uznanie widzów i popularność zdobył dzięki kreacji Aleksa w filmie Fuks w reż. Macieja Dutkiewicza. Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: Chłopaki nie płaczą, Poranek kojota, 33 sceny z życia, Listy do M., Pokłosie, Obława, Planeta singli, Czerwony kapitan i Sala samobójców. Hejter oraz w serialach: Glina, Bez tajemnic, Belfer, Diagnoza i Szadź. W latach 2004–2008 był aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, od 2008 występuje w Nowym Teatrze w Warszawie. Z dubbingu został zapamiętany jako Kuzco z Nowych szat króla, Hector Rivera z Coco i Timon z Króla lwa oraz tytułowi bohaterowie filmów Kurczak Mały, Gnomeo i Julia, Pokémon: Detektyw Pikachu i Roman barbarzyńca, a także gry komputerowej Szymek czarodziej. Uhonorowany tytułem Mistrza Mowy Polskiej. Laureat Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego za rolę w 33 scenach z życia i dwóch Orłów za pierwszoplanowe role w filmach Pokłosie i Powrót do tamtych dni, jak też dwóch Róż Gali i Węża. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Prowadzi czynnie działalność charytatywną, angażuje się w liczne akcje społeczne.Jest synem aktora Jerzego Stuhra i skrzypaczki Barbary Kóski. 

źródło: wikipedia      

14 października 2025

Marcin Karpiński


 Marcin Karpiński (ur. 10 stycznia 1973 w Zgierzu) – polski polityk, prawnik, rolnik i samorządowiec, senator XI kadencji. 

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W 1998 został wybrany do rady powiatu zgierskiego. Mandat utrzymywał następnie w wyborach samorządowych w 2002, 2006 oraz 2010. Pełnił funkcje wiceprzewodniczącego rady i przewodniczącego klubu radnych SLD. W 2001 został powołany na urząd wicestarosty, który sprawował do 2002. Powrócił na to stanowisko w 2006, utrzymał je następnie w 2010, sprawując urząd do 2014. W wyborach do rady powiatu w tymże roku nie uzyskał reelekcji. Powrócił natomiast do tego gremium w 2018. Bez powodzenia kandydował z ramienia SLD do Senatu w 2005 oraz do Sejmu w 2007, 2015 i 2019. W wyborach parlamentarnych w 2023 był kandydatem paktu senackiego z ramienia Nowej Lewicy w okręgu nr 26. Uzyskał mandat senatora XI kadencji, otrzymując 98 107 głosów. 

źródło: wikipedia      

9 października 2025

In-Grid



In-Grid, właśc. Ingrid Alberini (ur. 11 września 1978 w Guastalli) – włoska piosenkarka wykonująca muzykę pop i dance głównie w języku francuskim, ale także angielskim. 

Działalność artystyczną rozpoczęła od nawiązania współpracy z włoskim duetem producentów: Alfredem „Larrym” Pignagnoli i Marco Soncinim. Zadebiutowała w lipcu 2002 singlem „Tu es foutu”, który osiągnął sukces komercyjny. Następnie wydała single „In-Tango” i „Shock”, którymi promowała swój album pt. Rendez-Vous z 2003. Dużą popularnością cieszy się szczególnie w Polsce, gdzie w 2003 była muzycznym gościem reality show Bar w telewizji Polsat, a w 2004 wystąpiła podczas polskich eliminacji do Konkursu Piosenki Eurowizji. W 2004 wydała album pt. La vie en rose, na którym umieściła standardy francuskiej muzyki popularnej zaaranżowane w stylistyce dance. Wróciła do Polski, występując podczas koncertu „Viva la France” na festiwalu w Sopocie. W 2005 wydała album pt. Voilà !, który promowała przebojem „Mama mia”. W 2006 była jedną z jurorek Sopot Festivalu. Pod koniec listopada 2007 do radia trafiła piosenka „I Love”, którą nagrała w duecie ze Stachurskym i którą wykonała z piosenkarzem jako gość muzyczny w programie Piosenka dla Europy 2008.W kwietniu 2009 wydała singiel „Le Dragueur”, którym zapowiadała album pt. Passion. Latem zajęła z tą piosenką czwarte miejsce w konkursie na zagraniczny hit lata podczas Sopot Hit Festiwal 2009. W 2011 wydała album pt. Lounge Musique zawierający muzykę chilloutową oraz wystąpiła jako gość specjalny w jednym z odcinków rumuńskiej wersji programu X Factor. We wrześniu 2012 wydała singiel „La Trompette”, który nagrała we współpracy z Garym Caosem i Rico Bernasconim.

źródło: wikipedia      

6 października 2025

Paweł Wawrzecki

Paweł Wawrzecki (ur. 12 lutego 1950 w Warszawie) – polski aktor filmowy oraz teatralny, prezenter telewizyjny i artysta kabaretowy. Najbardziej znany z ról w serialach telewizyjnych: Złotopolscy, Graczykowie, Graczykowie, czyli Buła i spóła, Daleko od noszy oraz Kowalscy kontra Kowalscy. 

Jego ekranowym debiutem była rola w filmowej adaptacji Mazepy Gustawa Holoubka (1975). Zagrał Jeremiego w filmie Akcja pod Arsenałem Jana Łomnickiego (1977) i Pawła w filmie Spirala Krzysztofa Zanussiego (1978), a w 1980 roku zagrał epizod w komedii Stanisława Barei Miś. W 1998 roku dostał jedną z głównych ról w telenoweli Złotopolscy, w której kreował postać Wiesława Gabriela, syna Eleonory, komendanta posterunku policji na Dworcu Centralnym w Warszawie, za którą był trzykrotnie nominowany do Telekamer (1999, 2004 i 2005). W 1999 roku związał się z kolejną produkcją, serialem komediowym Graczykowie (później przemianowanym na Graczykowie, czyli Buła i spóła), gdzie przez dwa lata grał jedną z głównych ról Romana „Bułę” Bułkowskiego. W międzyczasie zagrał w komedii romantycznej Zakochani (2000) Piotra Wereśniaka z Magdaleną Cielecką i Bartoszem Opanią. W latach 2001–2003 grał jedną z głównych ról doktora Kidlera w sitcomie Szpital na perypetiach, od 2003 roku znanym jako Daleko od noszy. Od 2021 roku grał Zenona Kowalskiego w serialu Polsatu pt. Kowalscy kontra Kowalscy. W 2002 roku został laureatem nagrody dla Najlepszego Aktora Komediowego, wręczonej podczas III Festiwalu Dobrego Humoru w Trójmieście.  

źródło: wikipedia      

3 października 2025

Fisz

 
Fisz, właśc. Bartosz Waglewski (ur. 19 marca 1978 w Warszawie) – polski muzyk, kompozytor, wokalista i instrumentalista, a także producent muzyczny. Pisze teksty, zwykle oparte na zabawie słowem. Zajmuje się także malarstwem. Członek zespołów Tworzywo Sztuczne, Bassisters Orchestra, Kim Nowak oraz radiowej orkiestry The Redaktors. Wraz z ojcem – Wojciechem Waglewskim – prowadził audycję „Magiel Wagli” w Programie Trzecim Polskiego Radia, a aktualnie audycję „Wagle” w internetowym Radiu Nowy Świat. W 2011 roku Waglewski został sklasyfikowany na 22. miejscu listy 30 najlepszych polskich raperów według magazynu Machina. Jest synem muzyka Wojciecha Waglewskiego i starszym bratem Piotra Waglewskiego.
 
Styl Fisza nie mieści się w jednym gatunku muzycznym. Na początku był członkiem hip-hopowego warszawskiego zespołu RHX. Na pierwszym solowym albumie, Polepione dźwięki (2000), nadal ocierał się o hip-hop; wskazywano na jego inspiracje twórczością Mos Defa. Rok później ukazał się kolejny album Fisza zatytułowany Na wylot. W 2002 roku jako pierwszy artysta hip-hopowy wystąpił w Muzycznym Studio Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej. Później rozpoczął eksperymenty muzyczne między innymi z jazzem na płycie F3, by wrócić do swoich hiphopowych korzeni na płycie Piątek 13.  Fisz zdobył 8 nominacji do Nagrody Akademii Fonograficznej Fryderyk. W 2001 roku kolejna nominacja album roku hip hop („Na wylot”). W 2003 Fisz i Emade jako Tworzywo Sztuczne zostali nominowani w kategorii album roku muzyka klubowa („F3”). Tworzywo Sztuczne zdobyło nominację do Fryderyka 2004 za album roku muzyka alternatywna („Wielki Ciężki Słoń”). W 2006 roku Fisz razem z bratem Emade otrzymał dwie nominacje do Fryderyków – album roku hip hop / r&b (Piątek 13) i grupa roku (FiszEmade). Fisz zdobył nagrodę Machiner 2000 w kategorii „Płyta niszowa” oraz za sprawą Pawła Sito, wówczas szefa Radiostacji, nominację do „Paszportu Polityki” w kategorii „Jazz, Rock, Pop, Estrada”. „Polepione dźwięki” wybrane zostały polską płytą roku 2000 przez redakcję pisma „Fluid”. Hiphopowy miesięcznik „Klan” nazwał Fisza „najlepszym / najważniejszym wykonawcą polskim 2001”, jego brata Emade „najlepszym / najważniejszym producentem polskim 2001” a video do singla „Tajemnica” – „najlepszym klipem polskim 2001”. W kwietniu 2005 roku cała trójka – Fisz, Emade oraz ich ojciec Wojciech Waglewski – otrzymała wspólnie (obok 4 innych wyróżnionych) „Fenomen”, nagrodę tygodnika „Przekrój”. W styczniu 2007 otrzymał razem z Emade Paszport „Polityki” w kategorii pop-rock-estrada za (jak napisano w uzasadnieniu): „twórcze poszukiwania i wyznaczanie standardów na krajowej scenie, nową definicję hip-hopu i konsekwentny kurs pod prąd”. Fisz Emade otrzymali również nominację do nagrody Asy Empiku w kategorii najlepszy album hip hop 2006 za „Piątek 13". W 2012 roku wraz z Emade uzyskał nominację do Fryderyka za album Zwierzę bez nogi w kategoriach Album roku hip-hop/reggae/R&B i Najlepsza oprawa graficzna albumu. 

źródło: wikipedia      

29 września 2025

Ewa Bem


 




 
 
Ewa Maria Bem-Sibilska (ur. 23 lutego 1951 w Warszawie) – polska wokalistka jazzowa, wykonująca także muzykę pop oraz blues, autorka tekstów piosenek. Uznawana za jedną z najpopularniejszych wokalistek jazzowych w Polsce, nazywana „pierwszą damą polskiego jazzu”. Do historii piosenki jazzowej i rozrywkowej weszły jej wykonania utworów: „Żyj kolorowo”, „Moje serce to jest muzyk”, „Pomidory”, „Gram o wszystko” czy „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. Współpracowała z czołówką muzyków jazzowych, takimi jak Andrzej Jagodziński, Marek Bliziński czy Jan Ptaszyn Wróblewski, poza tym występowała także z grupami Big Warsaw Band, Alex Band i Górny Orchestra. Koncertowała w Polsce i na całym świecie, m.in. na Kubie, w Indiach, państwach skandynawskich, Czechosłowacji, państwach Europy Zachodniej oraz USA.  
 
Karierę artystyczną rozpoczęła w 1969 w Grupie Bluesowej Stodoła. W 1970 wystąpiła z kwartetem Zbigniewa Seiferta na festiwalu Jazz Jamboree w ramach koncertu „Nowe twarze w polskim Jazzie”. W tym samym roku została wokalistką zespołu Bemibek (potem nazwa została zmieniona na Bemibem). Z zespołem wypromowała przeboje takie jak: „Kolorowe lato”, „Sprzedaj mnie wiatrowi” czy „Podaruj mi trochę słońca”. Po rozpadzie grupy w 1974 rozpoczęła karierę solową. W czerwcu 1975 z utworem „Miłość jest jak niedziela” wystąpiła w koncercie „Premier” na 13. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, ponadto odebrała nagrodę za interpretację za wykonanie piosenki „Kolega Maj”. W latach 1983–1984 i 1986–1987 została okrzyknięta wokalistką roku w plebiscycie „Jazz Forum”. W lipcu 1986 za wykonanie utworu „Gram o wszystko” otrzymała wyróżnienie na 23. KFPP w Opolu. W 1995 przerwała karierę, koncentrując się na życiu rodzinnym. W 1997 powróciła na rynek fonograficzny albumem pt. Bright Ella’s Memorial, za który odebrała Fryderyka za Najlepszy album jazzowy. W 2000 świętowała 30-lecie pracy artystycznej występem z kompilacją swoich największych hitów na 37. KFPP w Opolu. Rok później wydała album Mówię tak, myślę nie, za który otrzymała Fryderyka w kategorii Album roku – pop, ponadto odebrała statuetkę dla wokalistki roku.  W latach 2000–2003 była przewodniczącą jury w programie TVN Droga do gwiazd. W 2007 wydała album pt. Kakadu, za który rok później odebrała status złotej płyty. W 2008 otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 19 sierpnia wystąpiła w koncercie TVN24 #Nasze20Lecie w ramach Top of the Top Sopot Festival 2021, a 18 października wydaniem utworu „Wyrzeźbiłam twoją twarz w powietrzu” zapowiedziała album koncertowy pt. Live. 

źródło: wikipedia      

26 września 2025

Beata Rybotycka


 
 

Beata Maria Anna Rybotycka (ur. 21 lipca 1964 w Gliwicach) – polska aktorka i piosenkarka. 

Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (dyplom w 1987). Zadebiutowała w teatrze w 1988. Występowała w: Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1987–1997), Teatrze STU (1990, 1992, 1995, 1998, 2000-2023), Piwnicy pod Baranami (od 1989), Teatrze Ludowym w Nowej Hucie (1990), Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni (1994). Jest żoną Krzysztofa Jasińskiego. Jej ciotką była aktorka Lidia Rybotycka-Zaremba.

źródło: wikipedia      

23 września 2025

KęKę

 
KęKę, również , Kędzior, Kiki, Mr Kękę, KęKi, właśc. Piotr Dominik Siara (ur. 15 września 1983 w Radomiu) – polski raper. Swoją karierę rozpoczął w radomskim podziemiu w 2001 roku. Od 2013 roku związany z wytwórnią Prosto, w której wydał krążki Takie rzeczy (2013) oraz Nowe rzeczy (2015). Obie płyty okazały się ogromnym sukcesem sprzedażowym, pierwszy krążek otrzymał certyfikat platynowej płyty,  kolejny potrójną platynę. Powołał do życia własną wytwórnię, w której w 2016 roku wydał swój trzeci album pt. Trzecie Rzeczy. Tytuł bardzo szybko przypadł do gustu fanom i niedługo po premierze uzyskał status podwójnej platyny.
 
Przed rozpoczęciem kariery rapera pracował jako listonosz w Radomiu. W 2007 roku stworzył wraz z raperem i producentem muzycznym Kotzim album EP Weź nas podrób, nagranym w ramach projektu KoKę. Wcześniej, na początku roku ukazał się drugi nielegal KęKę nagrany we współpracy Kotzim zatytułowany BoaSnake’s, sygnowany jako produkcja Boa’s. W 2012 roku KęKę został zaproszony do udziału w projekcie Popkiller młode wilki 2012. 4 listopada 2013 Na początku 2014 roku został opublikowany trzeci teledysk promujący Takie rzeczy – „Zostaję” ukazał się pierwszy album rapera zatytułowany Takie rzeczy. Latem muzyk wystąpił na kolejnych festiwalach m.in.: na Hip Hop Raport Projekt w Ełku, Hip Hop Na Żywca 2014, Mazury Hip Hop Festiwal oraz Hip Hop Kemp w Czechach.W październiku do sprzedaży trafiła kompilacja nagrań Nowe pokolenie 14/44 z udziałem KęKę. W międzyczasie raper gościł na debiutanckim albumie producenckim Pawbeatsa – Utopia, drugiej płycie Czarnego Nokturny & demony oraz płycie Made in Heaven projektu rapera Palucha i producenta Chrisa Carsona – PCC. 

źródło: wikipedia      

19 września 2025

Lola Young

Lola Emily Mary Young (ur. 4 stycznia 2001 w Londynie) – brytyjska wokalistka oraz autorka tekstów piosenek. 

Jak przekazała w jednym z wywiadów, od zawsze tworzy muzykę, a pierwszą piosenkę napisała w wieku 11 lat. Young uczęszczała do BRIT School, gdzie doskonaliła swoje umiejętności i została wybrana zwycięzcą konkursu wokalnego Open Mic UK w wieku 15 lat za piosenkę „Never Enough”. W 2016 roku Young pojawiła się w brytyjskim talent show Got What It Takes? emitowanym przez CBBC, gdzie zajęła drugie miejsce. W 2018 roku ukończyła BRIT School i kontynuowała występy na lokalnych koncertach i wydarzeniach open mike. W ten sposób zwróciła uwagę Nicka Shymansky'ego (byłego menedżera Amy Winehouse) oraz Nicka Huggetta (byłego współpracownika Adele). Wkrótce obaj zostali jej menedżerami. W 2019 roku Young podpisała kontrakt z Island Records i wydała swój debiutancki singiel „6 Feet Under”, po którym ukazała się EP Intro. Jej kolejna EP, Renaissance, została wydana 28 kwietnia 2020 roku. W 2021 roku Young zyskała szersze uznanie dzięki występowi w The Late Late Show with James Corden i interpretacji „Together in Electric Dreams w świątecznej reklamie Johna Lewisa. Została nominowana do Brit Awards w kategorii Wschodząca Gwiazda. Główny singiel Young z jej debiutanckiego albumu, „Stream of Consciousness”, został wydany 25 listopada 2022 roku, a następnie odbyła udaną trasę koncertową po Europie. Album My Mind Wanders and Sometimes Leaves Completely został wydany w 2023 roku. 21 czerwca 2024 roku Young wydała swój drugim album This Wasn't Meant for You Anyway, który zawierał single: „Wish You Were Dead”, „Conceited”, „Big Brown Eyes” oraz platynowy singiel numer 1 „Messy. „Messy” przez cztery tygodnie znajdowało się na szczycie listy przebojów UK Singles Chart. Utwór ten uczynił również Young najmłodszą brytyjską solową artystką, która osiągnęła pierwsze miejsce od czasu singla Dua Lipy „New Rules” z 2017 rok. W kwietniu 2025 roku „Messy” stało się najpopularniejszym singlem brytyjskiego artysty na świecie. 21 stycznia 2025 roku Young wykonała utwór „Messy” w programie The Tonight Show Starring Jimmy Fallon. 11 kwietnia 2025 roku wystąpiła na Coachella Festival 2025. 16 maja 2025 wydała singiel „One Thing” stanowiący zapowiedź jej trzeciego albumu. 18 czerwca 2025 roku wydała kolejny singel „Not Like That Anymore”, zapowiadając premierę albumu I’m Only F**king Myself na 19 września 2025. 

źródło: wikipedia      

15 września 2025

Lara Gessler

 
Lara Gessler (ur. 18 września 1989) - to restauratorka, absolwentka socjologii, autorka książek kucharskich. 
 
Lara Gessler: restauratorka, socjolożka, autorka książek kucharskich, osobowość medialna. Urodziła się w rodzinie, gdzie kuchnia zawsze odgrywała znaczącą rolę. Jako córka restauratorki Magdy Gessler i cukiernika Piotra Gesslera początkowo nie planowała iść w ślady swoich rodziców. Uzyskała dyplom prywatnej uczelni Collegium Civitas w Warszawie w zakresie socjologii i perfekcyjnie opanowała dwa języki - angielski i hiszpański. Jednak jej wrodzony talent kulinarny szybko dał o sobie znać. Najpierw gotowała dla przyjaciół, a potem zaczęła robić piękne torty. Cukiernictwo okazało się jej prawdziwą pasją, dlatego zdecydowała się kształcić w tym kierunku. Uczęszczała do szkoły cukierniczej w Londynie, a potem uczyła się w French Culinary Institute w Nowym Jorku. Praktyki zdobywała w prestiżowej restauracji wyróżnionej trzema gwiazdkami Michelin, a po powrocie do Polski wraz z mamą zaczęła zarządzać renomowanymi lokalami gastronomicznymi "Słodki Słony" i "U Fukiera". Swoje zdolności w zakresie socjologii wykorzystuje do zarządzania zespołem. Oprócz tego wydała dwie książki kucharskie "Orzechy i pestki" oraz "Słodki zielnik". Lara Gessler uwielbia swoją pracę, ale sprawy zawodowe nie przeszkadzają jej w budowaniu szczęśliwego życia prywatnego. W 2020 r. urodziła się jej córka Nena. Inspiracją do nadania tak oryginalnego imienia była książka "Kobiety Witkacego", w której żona słynnego dramaturga była nazywana w ten sposób. Jak się okazuje, imię to ma też korzenie w kulturze hebrajskiej i rzymskiej.  Znana z: Świat show-biznesu przedstawia ją przede wszystkim jako córkę słynnej restauratorki Magdy Gessler. Jednak Lara Gessler dała się poznać z wielu innych stron. Prowadziła swój program śniadaniowy w ramach "Dzień dobry TVN" i gościła w polskiej edycji programu "MasterChef". Oprócz tego można było ją na kanapie u Kuby Wojewódzkiego, a także w programie "Ameryka Express" - wraz ze swoim towarzyszem Piotrem Sałatą zajęła 6 miejsce. Restauratorka jest bardzo aktywna w mediach społecznościowych, a jej konto na Instagramie obserwuje prawie 250 tys. osób. Jest też znana ze swoich odważnych zdjęć - do swojej sesji ciążowej pozowała nago. Wiadomo też, że nie je mięsa i prowadzi zdrowy tryb życia. Swoją miłość i podziw dla rodziców wyraziła m.in. tatuażem na plecach, który przedstawia nóż, widelec, serwetkę oraz inicjały Magdy Gessler i Piotra Gesslera. 

12 września 2025

Marcel Borowiec


 
Marcel Borowiec (ur. 25 września 1990 roku w Zielonej Górze) – aktor, model i lektor. Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (2014). 20 września 2002 roku zadebiutował na deskach Teatru Syrena w Warszawie, uczestnicząc w spektaklu Żołnierz Królowej Madagaskaru Juliana Tuwima w reżyserii Wojciecha Adamczyka, wcielając się w postać Kazia.  W 2013 roku został absolwentem wydziału aktorskiego PWST w Krakowie. Współpracuje z Krakowskim Teatrem Scena STU.  W latach 2016-2018 występował w serii reklam telewizyjnych sieci sklepów „Saturn” (obecnie MediaMarkt), wraz z Wojciechem Mannem.  Prywatnie jest synem znanego lektora filmowego i telewizyjnego, Piotra Borowca, z wykształcenia aktora. 

9 września 2025

Dawid Tyszkowski


 
 

Dawid Tyszkowski (ur. 11 lipca 2002 w Wołczynie) – polski piosenkarz, autor tekstów i kompozytor. Pochodzi z miejscowości Wołczyn w województwie opolskim. W 2022 roku zadebiutował singlem „Koszulka”, wydanym w wytwórni Fonobo. 10 czerwca 2022 wydał debiutancki minialbum, pt. Nadal nie śpię, a w 2023 debiutancki album Mój kot zaginął i już raczej nie wróci. 

źródło: wikipedia      

6 września 2025

Olga Tokarczuk


Olga Nawoja Tokarczuk (ur. 29 stycznia 1962 w Sulechowie) – polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, psycholożka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018 , laureatka The Man Booker International Prize 2018 za powieść Bieguni oraz dwukrotna laureatka Nagrody Literackiej „Nike” za powieści: Bieguni (2008) i Księgi Jakubowe (2015).

Zadebiutowała w 1979 na łamach pisma „Na przełaj”, gdzie pod pseudonimem „Natasza Borodin”. Jako powieściopisarka zadebiutowała w 1993 wydaną wówczas Podróżą ludzi Księgi. Książka uzyskała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Publikowała m.in. w „Mandragorze”. W latach 1997–2000 była stałą współpracowniczką czasopisma „Charaktery”, pisząc dlań eseje. W 1995 ukazała się jej druga powieść, E.E. Książka opowiada o dojrzewaniu dziewczynki, która nagle uzyskuje zdolności parapsychiczne. Dużym sukcesem Tokarczuk okazała się wydana w 1996 powieść Prawiek i inne czasy. Rok 1997 przyniósł zbiór opowiadań zatytułowany Szafa, a w 1998 pisarka opublikowała powieść pt. Dom dzienny, dom nocny. W 2004 ukazały się Ostatnie historie. Jest twórczynią opowiadania Bardo. Szopka, zawierającego opis ruchomej szopki z klasztoru redemptorystów w Bardzie. W 2006 roku ukazała się jej powieść Anna In w grobowcach świata. W pierwszej połowie października 2007 ukazała się jej powieść Bieguni. W rankingu tygodnika Wprost, obejmującym najlepiej zarabiających pisarzy w Polsce w 2019, zajęła 3. miejsce. Do sierpnia 2020 była członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, następnie przystąpiła do stowarzyszenia Unia Literacka. W latach 2019–2021 asystentką Olgi Tokarczuk była ukraińska poetka Iryna Wikyrczak, następnie asystentką została tłumaczka i dziennikarka Jana Karpienko. W 2019 roku brytyjski dziennik The Guardian umieścił powieść Prowadź swój pług przez kości umarłych na liście 100 najlepszych książek XXI wieku na miejscu 75. W 2023 roku niemiecki tygodnik Die Zeit opublikował listę 100 najlepszych książek literatury światowej, znalazła się na niej książka Bieguni. W 2024 roku amerykański dziennik The New York Times umieścił powieść Empuzjon na liście 100 najlepszych książek roku, a amerykański tygodnik Time umieścił Prowadź swój pług... na miejscu 73 na liście 100 najlepszych thrillerów opublikowanych po 1800 roku. W 2025 roku niemiecki tygodnik Der Spiegel opublikował listę 100 najlepszych książek z lat 1925-2025, znalazły się na niej Księgi Jakubowe. Der Spiegel wyróżnił jeszcze Sklepy cynamonowe Brunona Shulza, w pozostałych przypadkach książki Olgi Tokarczuk były jedynymi wyróżnionymi pozycjami z Polski. 2 grudnia 2019 we Wrocławiu zapowiedziała powołanie fundacji, z siedzibą w willi Tymoteusza Karpowicza przy ul. Krzyckiej 29, która za swoje cele obierze m.in. wspieranie i promocję polskiej kultury, w tym pisarzy i tłumaczy; działanie na rzecz praw człowieka, w tym przeciwdziałanie dyskryminacji i ograniczaniu swobód obywatelskich oraz ochronę środowiska, w tym walkę o prawa zwierząt. Pisarka na fundusz założycielski przekaże 350 tys. zł z nagrody Nobla. W 2025 została wybrana na zastępczynię przewodniczącego międzynarodowego stowarzyszenia pisarzy PEN International. Według Instytutu Książki do października 2019 ukazały się 193 tłumaczenia książek Olgi Tokarczuk. Następnych 12 pojawiło się pod koniec 2019 i w 2020, m.in. w Bułgarii, Egipcie, Izraelu, Korei Południowej, Serbii i na Ukrainie. 90 tłumaczy przełożyło jej książki na 37 języków, w tym na najczęściej używane na świecie, m.in.: angielski, arabski, chiński, hindi, hiszpański, japoński, niemiecki, perski, portugalski i rosyjski. 

źródło: wikipedia      

4 września 2025

Przemysław Skowron

 
Przemysław Jan Skowron (ur. 4 marca 1974 w Rzeszowie) – polski dziennikarz radiowy, od 1997 związany z RMF FM. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Rzeszowie, student Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej i dziennikarstwa w Instytucie Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. 
 
Pracę w radiu rozpoczął w sierpniu 1997, w krakowskim radiu Wanda, gdzie trafił po wielomiesięcznej podróży po Ameryce Północnej. W listopadzie 1997 poprowadził w RMF FM pierwszy ze swoich, nocnych programów, stanowiących cykl poświęcony szeroko rozumianej tematyce UFO, duchów i wszelkiego rodzaju zjawisk paranormalnych. W 1998 pracował jako wydawca informacyjnego serwisu lokalnego, a w 1999 objął nocne pasmo – Kobranocka FM; popularną audycję w ramach której prezentował i czytał najlepsze opowiadania literatury kryminalnej, SF i horrory. W ramach audycji przeczytał również powieść „Czterej pancerni i pies”. W 2000 został wydawcą, autorem i współprowadzącym programu Misja Specjalna dotyczącego historii i tajemnic XX wieku. Od roku 2001 współprowadził z Witoldem Lazarem popołudniowy magazyn naukowy Świat na żółto i na niebiesko. Jest autorem licznych pozycji satyrycznych pojawiających się na antenie RMF FM; „Krzyżacy”, „Kanon Lektur Szkolnych”, „Czerwone Słoneczko – fanklub Leszka Millera”, „Słownik damsko-męski”, „Wiadomości z przyszłości”, „Polska Kronika Radiowa”, „Mobilki” i wiele innych. W 2003 był jednym z pierwszych prowadzących radia RMF Classic, a w 2004 został, wraz z Tomaszem Olbratowskim, Marcinem Ziobro i Witoldem Lazarem prowadzącym porannego pasma RMF FM – Wstawaj szkoda dnia. W latach 2005–2006 można go było usłyszeć na antenie radia RMF Maxxx, gdzie prezentował efekty swojej poetyckiej twórczości. W latach 2013–2015 poranny program prowadził wraz z Robertem Karpowiczem, w latach 2015–2016 z Mariuszem Kałamagą, w latach 2016–2017 z Kamilem Baleją, a od września 2017 z Tomaszem Olbratowskim i Mariuszem Kałamagą. W latach 2006–2007 związany był z krakowskim ośrodkiem Telewizji Polskiej, prowadząc programy o tematyce kulturalnej; „Regiony kultury. Nowości” oraz „Wejściówka”. Współpracował również ze stacją przy innych programach o tematyce kulturalnej i społecznej. 

źródło: wikipedia      

1 września 2025

Andrzej Poniedzielski


 

Andrzej Poniedzielski (ur. 4 lipca 1954 w Iwaniskach) – polski poeta, pieśniarz, konferansjer, autor tekstów piosenek, satyryk, humorysta, gitarzysta, twórca scenariuszy, reżyser, artysta kabaretowy i aktor. Członek Akademii Fonograficznej Związek Producentów Audio-Video (ZPAV). 

Jest autorem łącznie ponad 400 wierszy i piosenek, w tym tekstów ponad 20 piosenek Elżbiety Adamiak. W 1984 roku opublikował tomik swoich wierszy pt. Chyba już można..., zawierający kilkadziesiąt tekstów, wierszy i piosenek z lat 1977–1982, m.in. Bawitko, Kardiogram, Koń, szabelka i butelka, Nos Kościuszki oraz Piosenkę o chyba jeszcze miłości. Pisał także teksty dla Edyty Geppert, Anny Marii Jopek, Seweryna Krajewskiego, Maryli Rodowicz, Lory Szafran, Anny Treter, Grzegorza Turnaua i Tadeusza Woźniaka. Pisał teksty do muzyki Elżbiety Adamiak, Seweryna Krajewskiego, Włodzimierza Nahornego, Janusza Strobla, Jerzego Satanowskiego. W 1987 nakładem wytwórni Pronit wydał album muzyczny pt. Elżbieta Adamiak & Andrzej Poniedzielski - Live.W latach 90. zajmował się biznesem związanym z artykułami motoryzacyjnymi. W 1995 założył kabaret literacki Przechowalnia. W 1999 wspólnie z Arturem Andrusem zaczął prowadzić wieczory kabaretowe w „Przechowalni”. 4 lipca 2002 roku w ramach Olsztyńskich Spotkań Zamkowych „Śpiewajmy Poezję” wydał album pt. 13 łatwych utworów tanecznych, za który otrzymał nominację do Fryderyków w kategorii „piosenka poetycka”. Od 2001 roku pisze felietony dla łódzkiego miesięcznika kulturalnego „Kalejdoskop”. Od kwietnia 2003 do 2009 roku pisał „Felietony z wierszem” dla miesięcznika „Zwierciadło”. W marcu 2007, przyjmując propozycję Gustawa Holoubka, objął kierownictwo literackie „Sceny na dole” w warszawskim Teatrze Ateneum. 24 kwietnia 2012 roku wydał album koncertowy pt. Chyba już można... będący zapisem jego występu w Teatrze Małym w Łodzi. W 2014 roku miał premierę program jubileuszowy z okazji 60 urodzin pt. „Monday-Day, czyli Sing, Spring & Drink” w warszawskim Teatrze Ateneum, w którym Poniedzielski prezentował swoje najlepsze piosenki z całej swojej twórczości. W październiku 2016 roku nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka ukazało się najpełniejsze wydanie wierszy i piosenek Andrzeja Poniedzielskiego pod tytułem Dla duszy – gram. W 2017 wydał album Melo Nie Dramat, który nagrał z Sylwią Różycką. Od lipca 2020 do lutego 2025 na antenie internetowego Radia Nowy Świat prowadził w niedzielne wieczory muzyczną audycję pt. Piosennik. 

źródło: wikipedia