Edyta Górniak

                                                       

Edyta Anna Górniak (ur. 14 listopada 1972 w Ziębicach) – polska piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka, reżyserka, aktorka musicalowa i osobowość telewizyjna. Honorowa obywatelka gminy Ziębice oraz Honorowy Ambasador Stolicy Polskiej Piosenki Opole. Debiutowała w 1986 r., śpiewając w założonym przez siebie zespole System B. W 1990 otrzymała wyróżnienie w koncercie „Debiuty” podczas 27. Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Następnie rozpoczęła karierę jako aktorka musicalowa, występując na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie w musicalu Metro, wystawianym w teatrze Studio Buffo oraz na Broadwayu. W 1994, reprezentując Polskę z piosenką „To nie ja!”, zajęła drugie miejsce w finale 39. Konkursu Piosenki Eurowizji. Wydała siedem albumów studyjnych: Dotyk (1995), Edyta Górniak / Kiss Me, Feel Me (1997), Perła / Invisible (2002), E·K·G (2007) i My (2012), a także jeden album koncertowy pt. Live ’99 (1999) i jeden świąteczny pt. Zakochaj się na Święta w kolędach (2008). Za sprzedaż płyt i singli, łącznie w nakładzie 3 mln egzemplarzy, otrzymała jedną poczwórnie platynową płytę, cztery platynowe i dwie złote. Z singlem „One & One” trafiła na listę European Radio Top 50 pisma „Music & Media” (uplasowała się na 28. miejscu), zostając pierwszym polskim wokalistą, który tego dokonał. W okresie 2004–2007 wycofała się z mediów z powodu częstych ataków tabloidów na jej życie prywatne. Dwukrotna laureatka nagrody Fryderyka, a także Wiktora, Eska Music Award, Platynowej Telekamery, Viva Comet Awards, Bursztynowym Słowikiem i Złotą Karolinką. Czterokrotnie nominowana do nagród Viva! Najpiękniejsi i Viva Comet Awards oraz nominowana do Superjedynek i Telekamer. Uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużonym Kulturze Gloria Artis”. Uznawana za jedną z najsłynniejszych i najbardziej utalentowanych postaci w historii polskiej sceny muzycznej. Znana przede wszystkim z niesłychanej wrażliwości artystycznej, charyzmy i szerokiej skali głosu, wyliczonej na cztery oktawy. Niejednokrotnie porównywana była z najważniejszymi wokalistkami w historii muzyki, tj. Whitney Houston, Mariah Carey czy Céline Dion. Była jurorką, trenerką bądź uczestniczką w kilku programach rozrywkowych, wzięła udział w kilku ogólnopolskich kampaniach reklamowych oraz zagrała gościnnie w dwóch serialach telewizyjnych. Od 1986 prowadziła zespół muzyczny System B, z którym występowała na dyskotekach oraz na imprezach studenckich. Podczas przeglądu zespołów w opolskim domu kultury jej talent dostrzegła Elżbieta Zapendowska. W 1990 z piosenką „Stop” z repertuaru Sam Brown zadebiutowała w programie telewizyjnym Zbigniewa Górnego Śpiewać każdy może. W tym samym roku otrzymała wyróżnienie za wykonanie piosenki „Zły chłopak” z repertuaru Lory Szafran w koncercie „Debiuty” w ramach 27. Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W tym czasie przerwała edukację w prószkowskim Zespole Szkół Ogrodniczych im. Józefa Warszewicza, aby rozpocząć karierę muzyczną i przeprowadzić się do Warszawy, gdzie wzięła udział w przesłuchaniach do musicalu Metro, reżyserowanego przez Janusza Józefowicza. Ostatecznie znalazła się w głównej obsadzie musicalu. W 1992, razem z resztą obsady, pojechała ze spektaklem na Broadway. W 1994 przyjęła zaproszenie Telewizji Polskiej do reprezentowania Polski w 39. Konkursie Piosenki Eurowizji w Dublinie, zostając pierwszą polską reprezentantką w konkursie. W finale zdobyła łącznie 166 punktów, dzięki czemu zajęła drugie miejsce, przegrywając jedynie z przedstawicielami gospodarzy, irlandzkim duetem Charlie McGettigan i Paul Harrington. Po udziale w konkursie podpisała kontrakt z niezależną wytwórnią fonograficzną ORCA, której właścicielem był Wiktor Kubiak, późniejszy menedżer Górniak. Dzięki niemu zadebiutowała singlem „Once in a Lifetime/To nie ja!”, który sprzedawany był jesienią 1994 w Polsce, Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Sukces odniosły także kolejne hity Górniak, „Jestem kobietą” oraz „Dotyk”, wydany w 1995. W maju 1995 wydała swój pierwszy album studyjny, zatytułowany Dotyk, który rozszedł się w nakładzie ponad milion egzemplarzy. Za album odebrała nagrodę polskiego przemysłu płytowego Fryderyk 1995 w kategorii Fonograficzny debiut roku. W 1996 podpisała w Londynie kontrakt z wytwórnią EMI International na nagranie pięciu albumów, kontynuowała jednak nagrywanie dla polskiego rynku, lansując wówczas trzy następne przeboje: „Kolorowy wiatr” (polską wersję utworu „Colors of the Wind” do filmu Disneya Pocahontas), „Love Is on the Line” (klubowy hit podarowany Górniak przez Kylie Minogue) oraz „To Atlanta” (polski hymn Igrzysk Olimpijskich 1996). W listopadzie 1997 wydała pierwszy anglojęzyczny album, zatytułowany po prostu Edyta Górniak. Pierwszy z singli, „When You Come Back to Me”, stał się przebojem szczególnie w Skandynawii, Portugalii (gdzie wykorzystano go w czołówce popularnego serialu telewizyjnego) i w krajach azjatyckich (zrealizowany do niego klip osiągnął trzecie miejsce na liście przebojów azjatyckiej MTV). Następny singel, „Anything”, odniósł sukces głównie w Polsce. W grudniu 1997 wystąpiła w warszawskiej Sali Kongresowej na wspólnym koncercie z tenorem José Carrerasem. W 1998 nagrała kolejne dwa polskojęzyczne przeboje: „Lustro” (polską wersję przeboju „Reflection” z filmu Disneya Mulan) i „Dumka na dwa serca” (temat przewodni filmu Ogniem i mieczem), który zaśpiewała w duecie z Mietkiem Szcześniakiem. 8 kwietnia wyruszyła w trwającą miesiąc pierwszą biletowaną trasę koncertową, obejmującą jedenaście koncertów w jedenastu polskich miastach. Zapis audiowizualny zarejestrowany podczas koncertów w Krakowie, Warszawie i Łodzi ukazał się we wrześniu na albumie koncertowym pt. Live ’99, który sprzedał się w nakładzie około 50 tysięcy egzemplarzy. W marcu 2002 wypuściła na rynek polską edycję albumu pt. Perła, z której pochodzą przeboje „Jak najdalej” czy „Nie proszę o więcej”. Również w 2002 wystąpiła gościnnie w jednym z odcinków serialu Na dobre i na złe. W marcu 2003 zaprezentowała anglojęzyczną część Perły pt. Invisible, na której umieściła m.in. klubowy hit „Impossible”, wybrany później na singiel promujący wydawnictwo. W 2004 nagrała piosenkę „Nie było” z metalową formacją Sweet Noise, a następnie wraz z Dariuszem Krupą założyła własną wytwórnię płytową, EG.Production. W styczniu 2006 jej zdjęcia ukazały się na łamach magazynu „Playboy”, którego nakład wyniósł 130 tysięcy egzemplarzy i ukazał się w dwóch wersjach okładkowych. Wiosną 2007 została jurorką w pierwszej edycji programu rozrywkowego Polsatu Jak oni śpiewają, w kolejnych latach jurorowała jeszcze w pięciu edycjach programu. W październiku 2007 wydała pierwszy od pięciu lat album studyjny pt. E·K·G. Płytę promowała singlem „List”, będącym polskojęzyczną wersją utworu „I Surrender” z repertuaru Céline Dion. W listopadzie zaprezentowała utwór „To nie tak, jak myślisz”, który nagrała na potrzeby ścieżki dźwiękowej polskiej komedii romantycznej To nie tak, jak myślisz, kotku.
Jesienią 2010 uczestniczyła w dwunastej edycji programu rozrywkowego Taniec z gwiazdami, w parze z Janem Klimentem zajęła trzecie miejsce, odpadając w odcinku półfinałowym. Zaprezentowała również swój premierowy singel „Teraz – tu”, zapowiadający nowy album pt. My. W październiku zaprezentowała singiel „Oj... kotku”, który nagrała na potrzeby filmu Pokaż, kotku, co masz w środku. 14 lutego wydała album pt. My, stanowiący zwrot ku muzyce electropopowej, wydany przez jej nową własną wytwórnię płytową. Po singlach „Teraz – tu” i „On the Run” promowanych w 2011, album promowany był przez single: „Nie zapomnij”, „Consequences”. 21 listopada 2014 zaprezentowała singiel „Glow On”. 19 kwietnia 2015 wystąpiła podczas koncertu Top Music Wembley w londyńskiej Wembley Arena. Cztery dni później piosenki „Glow On” i „Your High” ukazały się na wspólnym winylowym maxisinglu, zawierającym dodatkowo remiks „Glow On” (zrealizowany przez Dustplastic) oraz wykonanie a capella „Your High”. 24 czerwca 2015 wydała singiel „Oczyszczenie”. 14 października odebrała Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W styczniu 2019 potwierdziła zgłoszenie się z balladą „Grateful” do udziału w krajowych eliminacjach do 61. Konkursu Piosenki Eurowizji. Z piosenką zakwalifikowała się do finału selekcji, który odbył się 5 marca, i zajęła w nim trzecie miejsce w głosowaniu telewidzów. 6 września wystąpiła wspólnie z Davidem Fosterem podczas koncertu z okazji Dnia Niepodległości Indonezji, organizowanego w Warszawie przez polską ambasadę tego kraju. 24 listopada 2017 wydała singel „Andromeda” nagrany we współpracy z Donatanem. 6 marca 2018 wydała utwór „Dom dobrych drzew”, promujący serial telewizyjny Leśniczówka. Uczestniczyła w czwartej edycji programu TVN Agent – Gwiazdy. 27 sierpnia zaprezentowała singiel „Tylko Ty”, będący nową wersją utworu „Bei Mir Bistu Shein” z 1932, który nagrała na potrzeby filmu Dywizjon 303. Historia prawdziwa. 11 listopada wzięła udział w koncercie „Sto lat dla Polski”, zorganizowanym w londyńskiej sali Royal Albert Hall z okazji 100. rocznicy odzyskania niepodległości. 14 sierpnia wokalistka w trakcie drugiego dnia festiwalu Top of the Top w Sopocie wykonała przedpremierowo stworzony we współpracy z Gromeem utwór „Król”. Jesienią była bohaterką reality show TVN My Way, w którym uczyła się jeździć samochodem. 24 lipca w serwisach streamingowych został opublikowany utwór „Lime (TeQuila-ila)”, zwiastujący nowy album artystki, który ma się ukazać jesienią.

źródło: wikipedia