Jello Biafra, właśc. Eric Boucher (ur. 17 czerwca 1958 w Boulder) – amerykański muzyk, wokalista, autor tekstów, poeta, najbardziej znany jako lider punkowo-hardcore’owego zespołu Dead Kennedys. Pseudonim Jello Biafra pochodzi od nazwy produktu spożywczego Jell-O i nazwy dotkniętego klęską głodu państwa Biafra. Założyciel niezależnej wytwórni płytowej Alternative Tentacles. Pod koniec lat 70. pod wpływem koncertu Ramones zainteresował się punk rockiem. W 1978 odpowiedział na ogłoszenie zamieszczone przez East Bay Raya, który poszukiwał wokalisty do tworzonego zespołu punkowego. Tak powstał Dead Kennedys, który wywarł ogromny wpływ na muzykę niezależną lat 80. W 1979 Biafra zgłosił swoją kandydaturę na burmistrza San Francisco, przedstawiając prowokacyjny program wyborczy (m.in. zapowiedział przebranie polityków i biznesmenów w stroje klaunów). Zdobył ok. 4% głosów. W 1981 założył własną wytwórnię płytową Alternative Tentacles, zajmującą się wydawaniem i promowaniem szeroko pojętej muzyki alternatywnej. Ożenił się 31 października 1981 z Theresą Soder, wokalistką punkowego zespołu The Situations. Ceremonia odbyła się na cmentarzu komunalnym w San Francisco, a ślubu udzielił wokalista zespołu Flipper, Bruce Loose. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1986. Po słynnym procesie o obrazę moralności i rozwiązaniu Dead Kennedys, Biafra zajął się prowadzeniem Alternative Tentacles oraz wydawaniem płyt ze swoimi przemówieniami na tematy polityczne i społeczne (m.in. na temat swojego procesu). Udziela się też jako wokalista w rozmaitych projektach muzycznych, współtworzonych przez znanych muzyków z innych zespołów (np. wspólnie z Alem Jourgensenem z Ministry tworzy zespół Lard). Porusza się swobodnie w różnych stylach muzycznych, osadzonych w muzyce alternatywnej, od jazz-core’a, przez industrial do noise’a. Nie stroni przy tym od prowokacji artystycznych, wymierzonych we własnych fanów, np. w 1994 nagrał wraz z Mojo Nixonem płytę w stylu country. Wtedy też zarzucano mu zdradę ideałów – wpływowy zine „Maximum Rock’n’Roll” odmówił w związku z tym zamieszczania reklam Alternative Tentacles. Biafra nazwał to zachowanie „punkowym fundamentalizmem”. Został też zaatakowany i ciężko pobity przez osoby, które określiły go jako „sprzedajną gwiazdę rocka”. W 1998 odmówił reaktywowania Dead Kennedys, co zaowocowało wytoczeniem mu procesu przez pozostałych członków zespołu, w którym oskarżyli go m.in. o przywłaszczenie sobie praw autorskich do nagrań. Biafra zarzucał im natomiast używanie muzyki Dead Kennedys w celach komercyjnych, co uznał za sprzeczne z ideałami głoszonymi przez zespół (chodziło głównie o wykorzystanie piosenki „Holiday in Cambodia” w reklamie jednej z wielkich korporacji produkujących odzież). Ostatecznie zespół został reaktywowany w 2001 bez Biafry. W 2000 Green Party wysunęła jego kandydaturę w wyborach na prezydenta USA. Biafra określa swoje poglądy jako anarchistyczne, jednak uważa, że ludzkość nie jest jeszcze gotowa na taką organizację społeczeństwa. Po raz pierwszy wystąpił w Polsce 1 lipca 2010 (jako Jello Biafra and The Guantanamo School of Medicine). Koncert miał miejsce w łódzkim klubie muzycznym Dekompresja. W lipcu 2012 zagrał wraz z The Guantanamo School of Medicine na Jarocin Festiwal i został bardzo gorąco przyjęty przez publiczność, która żywiołowo reagowała na jego charyzmatyczne zapowiedzi poszczególnych utworów.
źródło: wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz