Pedro Almodóvar Caballero (ur. 25 września 1949, choć niektóre źródła podają rok 1951w Calzada de Calatrava) – hiszpański reżyser i scenarzysta filmowy. Podwójny zdobywca Oscara, jeden z najbardziej znanych i cenionych na świecie reżyserów kina autorskiego. Zasiadał w jury konkursu głównego na 45. MFF w Cannes (1992). Przewodniczył obradom jury na 70. MFF w Cannes (2017). Urodził się w Calzada de Calatrava, w prowincji Ciudad Real, Kastylia-La Mancha. W wieku 16 lat z rodzinnego miasta przeprowadził się do Madrytu. Były to czasy autorytarnej dyktatury Francisca Franco, ograniczenia wolności wypowiedzi. Kontrast między tamtym światem a dzisiejszą Hiszpanią można zobaczyć w filmie Drżące ciało.
Żyjąc na marginesie tamtego systemu, Almodóvar przez wiele lat
utrzymywał się z prac dorywczych, aż w końcu, na okres 12 lat, został
zatrudniony w największej hiszpańskiej firmie telekomunikacyjnej – Telefónica. Stała praca umożliwiła mu zakup pierwszej kamery. Był jedną z czołowych postaci hiszpańskiego la movida madrileña, kulturalnego renesansu po śmierci generała Franco. Opublikował powieść Fuego en las entrañas oraz zwierzenia fikcyjnej gwiazdy porno Patty Diphusa, drukowane w czasopiśmie „La Luna de Madrid”. Już od roku 1972 tworzył filmy krótkometrażowe, jego pierwszy pełnometrażowy film został jednak wyświetlony dopiero w roku 1980. Zdjęcia do Pepi, Luci, Bom i innych dziewczyn z dzielnicy
trwały ponad 18 miesięcy. Film, który kosztował około 13 tysięcy
funtów, stał się przebojem i pozwolił Almodóvarowi założyć wraz z bratem
wytwórnię filmową El Deseo (1985). Almodóvar, mający wyrazisty, autorski styl reżyserii, jest jednym z
najbardziej znanych hiszpańskich i europejskich reżyserów. To on odkrył
talent aktorski Antonia Banderasa i Penélope Cruz. Do swoich filmów sam pisze scenariusze, reżyseruje je, a w większości występuje w epizodycznych rolach i jest ich producentem. Filmy Almodóvara to najczęściej melodramatyczne, pełne nieprawdopodobnych sytuacji historie, z elementami czarnego humoru i swobodnie wplatające do tematyki obyczajowej wątki homoseksualne.
Bohaterami są często postaci z nizin społecznych, marginesu społecznego
(dilerzy narkotyków, prostytutki, kryminaliści). Jego motywy są takie
jak w przypadku surrealistów: oburzenie drobnomieszczańskiej moralności. W swej twórczości Almodóvar przeszedł ewolucję od skandalizujących, utrzymanych w estetyce punkowej filmów z lat osiemdziesiątych i początku lat dziewięćdziesiątych (np. Kika) do psychologicznych komedii o kobietach (np. Wszystko o mojej matce).
Jest zdobywcą ponad 90 prestiżowych nagród filmowych m.in. Oscarów w kategorii najlepszy film zagraniczny za Wszystko o mojej matce (2000) oraz za scenariusz do filmu Porozmawiaj z nią (2003). W Polsce Remigiusz Grzela dokonał adaptacji teatralnej zbioru felietonów Pedra Almodóvara pt. Patty Diphusa (jedynej w Polsce autoryzowanej przez Almodóvara), w której zagrała Ewa Kasprzyk, najpierw w Teatrze Rozmaitości, a później w Teatrze „Polonia”.
źródło: wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz