16 maja 2022

Marek Barbasiewicz

 

Marek Antoni Barbasiewicz (ur. 5 lutego 1945 w Przeworsku) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, malarz. Jego starszy kolega z poznańskiego liceum plastycznego, Jonasz Kofta i dyrektor Teatru Polskiego w Poznaniu – Marek Okopiński, zachęcili go, aby spróbował swoich sił na egzaminie do szkoły aktorskiej. Brał udział w kabaretach, śpiewał piosenki i otrzymał wyróżnienie w konkursie recytatorskim we Wrocławiu, który wygrał wówczas Janusz Gajos. Dostał się do szkoły aktorskiej za pierwszym razem, jednak jego decyzji o karierze aktorskiej nie zaakceptował jego ojciec, z którym nie miał dobrych relacji określając go jako człowieka z „pruskim systemem myślenia”. Odcięty od pieniędzy ojca w czasie studiów, musiał szukać pomocy u swojej matki i ciotek. Wziął nawet udział w modowej sesji zdjęciowej, przez którą niemal nie został wyrzucony ze studiów. W 1968 zdobył dyplom ukończenia Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. We wrześniu 1968 został zaangażowany przez Janusza Kłosińskiego do Teatru Nowego w Łodzi, gdzie zadebiutował jako żandarm w Rewizorze Gogola u boku Kłosińskiego (ówczesnego dyrektora teatru), Bohdany Majdy, Wandy Chwiałkowskiej, Zygmunta Zintela, Wandy Jakubińskiej, Tadeusza Szmidta i Andrzeja Maya. Na srebrnym ekranie pojawił się po raz pierwszy w filmie telewizyjnym Jerzego Hoffmana Ojciec (1967) z Tadeuszem Fijewskim, a następnie w serialach wojennych – Stawka większa niż życie (1968) i Czterej pancerni i pies (1970). Na kinowym ekranie zadebiutował jako kelner w dramacie fantasy Wojciecha Hasa Sanatorium pod Klepsydrą (1973) u boku Gustawa Holoubka. Grywał amantów, ojców rodziny i twarde charaktery. Powszechnie znany jest z takich produkcji jak: Lubię nietoperze (1985), Na kłopoty… Bednarski (1986), Magnat (1986), Zabij mnie glino (1987), Żegnaj, Rockefeller (1992), Psy II (1994), Miodowe lata (1998−2003), Na dobre i na złe (2000−2005), Fala zbrodni (2006−2007), Och, Karol 2 (2011) czy Prawo Agaty (2012−2015). Współpracował z takimi reżyserami jak: Jerzy Grzegorzewski (Hamlet), Andrzej Łapicki, Jan Englert (Kordian Juliusza Słowackiego), Kazimierz Kutz (Kartoteka Tadeusza Różewicza), Janusz Wiśniewski, Jerzy Jarocki (Błądzenie według Witolda Gombrowicza), Andrzej Seweryn (Ryszard II), Zygmunt Hübner czy Kazimierz Dejmek. Stał się cenionym aktorem drugiego planu, od ról amantów (seriale: Zaklęty dwór – 1976 – i Rodzina Połanieckich – 1978 – oraz film kinowy Czułe miejsca – 1980, rola awangardowego artysty Allana Kowalskiego obok Hanny Dunowskiej) i czarnych charakterów (rola młodego wychowawcy z więzienia dla nieletnich w serialu Ballada o Januszku, czy jako „Donald”, człowiek Stawskiego w sensacyjnym obrazie Zabij mnie glino 1987), do kreowania ról homoseksualistów (postać Jurka Zbierskiego, kochanka Conrada Heinricha (Jan Englert) w dramacie Magnat i serialu Biała wizytówka (1986) Filipa Bajona, którego losy związane są dramatycznie z dziejami książąt pszczyńskich, hrabiego Paszkowskiego w dramacie polsko-amerykańskim o okupacyjnej tragedii Cyganów I skrzypce przestały grać (And the Violins Stopped Playing, 1988) czy esesmana Totha w filmie Deborah (1995), miotającego się między miłością do mężczyzny a wiernością nazistowskim ideałom) i biseksualistów (Schodami w górę, schodami w dół – 1988 – jako hipnotyzer Ordęga). W latach 1998–2003, w serialu Miodowe lata grał Jana Marszałka, szefa Karola Krawczyka – głównego bohatera (w tej roli Cezary Żak). Tę rolę powtórzył także w 2004 roku, w spin-offie sitcomu, Całkiem nowe lata miodowe. W operze mydlanej TVP2 Na dobre i na złe (2000–2005) wcielił się w postać docenta Dariusza Depczyka, specjalisty ds. lecznictwa szpitalnego Mazowieckiej Kasy Chorych, ojca Macieja. Wystąpił gościnnie w popularnych sitcomach 13 posterunek (1998) i Lokatorzy (2002) oraz serialach kryminalnych Kryminalni (2004) i Fala zbrodni (2006). Wielokrotnie nagrywał także role dubbingowe. Jego najsłynniejszą rolą dubbingową jest złowrogi lew Skaza z filmu Walta Disneya Król Lew z 1994 roku. Użyczył również głosu Skazie w sequelu pt. Król Lew II: Czas Simby i w spin-offie Lwia Straż. Pozostałe postacie dubbingowane przez aktora to m.in.: Rourke z animacji Atlantyda – Zaginiony ląd (2001), profesor Robert Kaufman z filmu Scooby Doo i cyberpościg (2001) oraz Lord Milori z filmu Dzwoneczek i sekret magicznych skrzydeł (2012). 

źródło: wikipedia      

1 komentarz: