Grace Jones

 

 

Grace Beverly Jones (ur. 19 maja 1948 w Spanish Town) – jamajska piosenkarka, autorka tekstów i aktorka, była modelka; ikona światowej popkultury lat 70. i 80., znana ze swojego oryginalnego stylu i androgynicznego wizerunku. Karierę rozpoczęła jako modelka na początku lat 70., pozując dla takich projektantów jak Yves Saint Laurent i Kenzō Takada oraz pojawiając się na okładkach m.in. „Elle” i „Vogue”. W roku 1977 wydała swój pierwszy album muzyczny. Początkowo nagrywała w stylistyce disco, jednak w latach 80. ukierunkowała swoją twórczość na reggae i muzykę nowofalową, a następnie na bardziej komercyjny pop. Jej najbardziej znane przeboje to „Pull Up to the Bumper”, „Slave to the Rhythm”, „I’m Not Perfect (But I’m Perfect for You)” oraz covery „I’ve Seen That Face Before (Libertango)”, „La vie en rose”, „Love Is the Drug” i „Private Life”. W 1984 zadebiutowała w roli Zuli w dużej produkcji filmowej Conan Niszczyciel u boku Arnolda Schwarzeneggera i Sarah Douglas. Następnie zagrała May Day w filmie o przygodach Jamesa Bonda Zabójczy widok (1985). Była muzą takich artystów jak Andy Warhol i Jean-Paul Goude. Grace Jones wywarła silny wpływ na twórczość takich artystów jak m.in. Annie Lennox, Róisín Murphy, La Roux, Lorde, Lady Gaga i Rihanna. Kanał muzyczny VH1 umieścił ją w swoim rankingu stu najlepszych piosenkarek, a magazyn Billboard uznał ją za jedną z czterdziestu najlepszych wykonawców muzyki klubowej wszech czasów.

Mając 18 lat przeprowadziła się do Nowego Jorku i rozpoczęła karierę jako modelka z agencją Wilhelmina Modelling. Zamieszkała w Paryżu, gdzie pracowała dla takich projektantów mody i stylistów jak m.in. Yves Saint Laurent, Kenzō Takada i Claude Montana. Dzieliła paryski apartament z Jerry Hall i Jessicą Lange. Po powrocie do USA podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Island Records i nagrała swój debiutancki album Portfolio, wydany w 1977 roku. Nagrała później jeszcze dwa albumy utrzymane w stylu disco: Fame (1978) i Muse (1979). Wystylizowana przez ówczesnego partnera, francuskiego kreatora mody Jean-Paula Goude, jej nowy image był prowokujący, ambiwalentna seksualnie i androgyniczny. Jej czwarta płyta, wydana w 1980 roku Warm Leatherette, zawierała własne wersje utworów z repertuaru takich wykonawców jak m.in. The Pretenders, Roxy Music i Tom Petty. W 1981 roku artystka wydała album Nightclubbing, który zawierał covery piosenek takich wykonawców jak Iggy Pop, Flash and the Pan czy Bill Withers. Album spotkał się z pozytywnym przyjęciem krytyków oraz sukcesem komercyjnym, a single „I’ve Seen That Face Before (Libertango)” i „Pull Up to the Bumper” stały się jednymi z największych przebojów Jones. Następna płyta, Living My Life, ukazała się w 1982 roku i również okazała się sukcesem, przynosząc kolejne przeboje: „Nipple to the Bottle” i „My Jamaican Guy”. Pierwszą dużą rolę aktorską w hollywoodzkiej produkcji Jones zagrała w filmie Conan Niszczyciel (1984) z odtwarzającym rolę tytułową Arnoldem Schwarzeneggerem. Następnie wcieliła się w postać demonicznej May Day w czternastym z kolei oficjalnym filmie z cyklu o Jamesie Bondzie – Zabójczy widok (1985) u boku Rogera Moore’a. Jej ekranowy duet z Christopherem Walkenem uchodził za jedną z najwyrazistszych par czarnych charakterów w historii filmów o przygodach Jamesa Bonda, a dzięki m.in. spektakularnej scenie skoku ze spadochronem z Wieży Eiffla, swoją rolą Jones przyćmiła prawdziwą dziewczynę Bonda graną przez Tanyę Roberts. Razem ze swoim ówczesnym chłopakiem Dolphem Lundgrenem pozowała do sesji zdjęciowej dla Helmuta Newtona, która ukazała się w lipcowej edycji magazynu Playboy. Jones nawiązała współpracę z producentem Trevorem Hornem, z którym zrealizowała płytę Slave to the Rhythm, wydaną jesienią 1985. W 1986 roku Jones zagrała dobrze przyjętą rolę w filmie Wamp. Jej kolejna płyta, Inside Story, została wydana pod koniec 1986 przez Manhattan Records. W 1989 roku nakładem Capitol Records ukazała się kolejna płyta Jones, Bulletproof Heart. Jones nagrała też piosenkę „Storm” do filmu Rewolwer i melonik. W roku 2006 artystka pierwszy raz w swojej karierze wystąpiła w Polsce (3 lutego w Sali Kongresowej w Warszawie). Jesienią 2008 roku, piosenkarka otrzymała Q Idol Award. Wtedy też wydała swój pierwszy od 19 lat album studyjny, Hurricane. W 2012 roku Jones wystąpiła podczas koncertu z okazji diamentowego jubileuszu panowania brytyjskiej królowej Elżbiety II, wzbudzając sensację wykonaniem utworu „Slave to the Rhythm”, podczas którego nieprzerwanie obracała biodrami hula-hoop. W 2014 roku nagrała utwór „Original Beast” na scieżkę dźwiękową do filmu Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 1.

źródło: wikipedia