Bryan Ferry

Bryan Ferry (ur. 26 września 1945 w Washington w Anglii) – brytyjski piosenkarz, muzyk i kompozytor. Był głównym wokalistą zespołu Roxy Music, od roku 1973 prowadzi karierę solową. Zespół odniósł ogromny sukces, a Ferry już w 1973 roku wydał pierwszy solowy album - "These Foolish Things". Do 1978 roku artysta nagrał jeszcze 5 solowych płyt. Kolejną wydał dopiero w roku 1985 i był to jego pierwszy krążek po rozpadzie Roxy Music. Bryan ma na koncie jeszcze 11 solowych albumów, w tym najnowszy ("Dylanesque"), który ukazał się w roku 2007. Bryan Ferry, twórca przebojów "Slave to Love" czy "Don't Stop the Dance" w 2017 roku zagrał serię koncertów w Europie. Charyzmatyczny muzyk wystąpił też w Polsce i 28 maja 2017 w ICE Kraków.

źródło: wikipedia  

Maciej Nowak

Maciej Nowak (ur. 17 grudnia 1964 w Warszawie) – polski krytyk teatralny i kulinarny, animator kultury. Swoje pierwsze recenzje zaczął publikować od 1983 na łamach „Sztandaru Młodych”, miesięcznika „Teatr”. W latach 1988–1989 w redakcji „Pamiętnika Teatralnego”. W latach 1990–1992 twórca i redaktor naczelny „Gońca Teatralnego”, w latach 1994–2005 „Ruchu Teatralnego” oraz wortalu e-teatr.pl (2003-2013). Od 1995 publikuje na łamach „Gazety Wyborczej”, w latach 1997–2000 kierownik działu kultury, w stołecznym dodatku „Co Jest Grane?” prowadzi rubrykę kulinarną. W programie Dzień Dobry TVN prowadził cotygodniowy cykl „Podróżnik kulinarny” (2007-2013), a w TVP2 program Wszystko o kulturze (2011-2014). Od 2013 juror programu „Top Chef” w Polsacie.

źródło: wikipedia 

Stéphane Antiga

Stéphane Antiga (ur. 3 lutego 1976 w Suresnes) – francuski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego. W latach 2014-2016 selekcjoner reprezentacji Polski siatkarzy. W 2017 roku został trenerem reprezentacji Kanady. Karierę zaczynał w 1994 roku w barwach akademickiego klubu sportowego Paris UC, z którego sekcji siatkówki powstał w 1998 roku klub Paris Volley. 27 kwietnia 2014 roku po meczu finałowym o mistrzostwo Polski z Asseco Resovią Rzeszów wygranym 3:0, który dał Skrze mistrzostwo Polski, Antiga zakończył karierę siatkarska. 10 stycznia 2015 roku Stephane Antiga i Łukasz Kruczek zostali zwycięzcami 80. Plebiscytu Przeglądu Sportowego i Telewizji Polskiej w kategorii trener roku 2014. 30 marca 2015 otrzymał statuetkę Wiktora 2014 w kategorii „Odkrycie Roku”.

źródło: wikipedia 

Krzysztof Kiersznowski

Krzysztof Kiersznowski (ur.* 26 listopada 1950 w Warszawie, zm.† 24 października 2021) – polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Wystąpił w filmach takich jak Vabank (1981), Wakacje z Madonną (1983), Vabank II, czyli riposta (1984), Kiler (1997), Kiler-ów 2-óch (1999), Cześć Tereska (2001) i Statyści (2006), Chwila nieuwagi, czyli drugi sztos (2011), a także w serialach: Samo życie, Twarzą w twarz, Barwy szczęścia i Blondynka. W wieku dwudziestu sześciu lat trafił do filmu Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976), gdzie jako towarzysz wręczał kwiaty i gratulował Birkutowi rekordu. W 1976 zadebiutował na scenie Ośrodka Kultury Teatralnej Teatru Ochoty w roli naczelnika w przedstawieniu Jana Pawła Gawlika Egzamin. W 1978 został dostrzeżony na XIX Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu i otrzymał wyróżnienie za rolę prokuratora w sztuce Krzywa płaska. Jana Szymańskiego w reżyserii Jana Machulskiego w warszawskim Teatrze Ochoty, z którym był związany w latach 1977–1980 i 1989–1990. Występował także w teatrach warszawskich: Studio (1979–1987), Sceny Prezentacje (1980–1981), Komedia (1999, 2011), Rampa (2003), Rozmaitości (2006), „Polonia” (2008, 2016), Capitol (2014), tm (2016), IMKA i Kamienica (2020) oraz Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1988–1989), Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze (2006), Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (2007) i Teatrze Nowym w Łodzi (2010). Stał się rozpoznawalny dzięki drugoplanowym rolom filmowym w produkcjach Juliusza Machulskiego: jako gangster nieudacznik „Nuta”, brat „Moksa” (Jacek Chmielnik) w Vabanku (1981) i Vabanku II (1984), gangster „Wąski” w Kilerze (1997) i Kiler-ach 2-óch (1999), porucznik Tarkowski, oficer Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Superprodukcji (2002) oraz ślusarz w Ile waży koń trojański? (2008). Kreacja ojca Tereski w dramacie psychologicznym Roberta Glińskiego Cześć Tereska (2001) przyniosła mu Polską Nagrodę Filmową Orła 2002. Wystąpił też w dramacie historycznym Volkera Schlöndorffa Strajk (2006) i Ballada o Piotrowskim (2007) w roli tytułowej życiowego nieudacznika. Za drugoplanową rolę Edwarda Gralewskiego w komedii Michała Kwiecińskiego Statyści (2006) zdobył nagrodę na 31. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni i Orła 2007. W 2007 przyjął rolę Stefana Górki, ojca Kasi (Katarzyna Glinka) w serialu TVP2 Barwy szczęścia. W serialu TVN Twarzą w twarz (2007) zagrał podinspektora Janusza Wnuka, który prowadzi śledztwo w sprawie śmierci policjanta. Wybrana filmografia: 1978: Bez znieczulenia – student Michałowskiego / 1981: Vabank – Nuta / 1988: Banda Rudego Pająka – porucznik w czasie wojny / 1995: Matki, żony i kochanki – były mąż Hanki / 1997: Sara – komisarz / 1997: Kiler – Wąski / 1999: Kiler-ów 2-óch – Wąski / 2006: Francuski numer – Bartkowiak / 2009: Nigdy nie mów nigdy – ochroniarz / 2010: Śniadanie do łóżka – Ludwik / 2012: Sztos 2 – Zdzisław „Bambaryła” / 2013: Drogówka – Oliwa / 2014: Pod Mocnym Aniołem – „Inżynier" / 2015: Moje córki krowy jako brat ojca / 2018: Pitbull. Ostatni pies jako Karwański / 2019: Underdog jako Cieślak / 2021: Kowalscy kontra Kowalscy jako bezdomny.

źródło: wikipedia 

Cher

Cher, właśc. Cherilyn Sarkisian (ur. 20 maja 1946 w El Centro w Kalifornii) – amerykańska piosenkarka, aktorka, reżyserka i producentka muzyczna, określana jako „Bogini Popu” (ang. Goddess of Pop). Szacuje się, że Cher sprzedała dotąd ponad 200 milionów płyt na całym świecie. Podczas pobytu w Hollywood spotkała 12 lat od siebie starszego Sonny’ego Bono, byłego kelnera i kierowcę ciężarówki, początkującego kompozytora i producenta nagrań. Po dwóch latach wyszła za niego. Przybrała pseudonim artystyczny Cher i razem ruszyli na podbój Ameryki. Początkowo krążyli po nocnych klubach, bezskutecznie próbując zwrócić na siebie uwagę. Przełom nastąpił po nagraniu hitu „I Got You Babe”, który podbił Amerykę lat 60. XX w. Utwór ten wyrażał bunt dzieci-kwiatów, mówił o miłości wbrew otoczeniu. Pierwsza płyta z nagraniami Sonny’ego i Cher rozeszła się w nakładzie czterech milionów egzemplarzy. Następne cieszyły się równie dużą popularnością. Po częstych i głośnych kłótniach, o których pisała prasa, w 1975 para rozwiodła się. Owocem tego małżeństwa jest córka Chastity (w 2008 roku poddaje się operacji zmiany płci przyjmując imię Chaz). Następnie Cher pozostawała przez kilka lat w związku pozamałżeńskim z Gene Simmonsem (gitarzystą i założycielem grupy KISS). Wyjechała do Las Vegas. Małżeństwo z wkrótce poznanym Greggiem Allmanem (liderem The Allman Brothers Band) trwało 4 lata. Dzieckiem z tego związku jest syn Elijah Blue Allman. W tym samym czasie nagrywała płyty i była wziętą modelką. Pozowała dla „Vogue’a”, miała własny show telewizyjny. Śpiewała w rewii w Caesars Palace w Las Vegas z gażą 350 tys. dolarów tygodniowo. Skończyła też kursy aktorskie w Nowym Jorku. W 1983 Mike Nichols zaproponował Cher rolę w filmie Silkwood. Zagrała w nim lesbijkę. Za tę rolę otrzymała nominację do Oscara. W połowie lat 80. zagrała w filmach: Maska, za który otrzymała Złotą Palmę w Cannes, Czarownice z Eastwick i Podejrzany. Za rolę w filmie Wpływ księżyca dostała Oscara za najlepszą rolę kobiecą w 1987. W tym roku nagrała też kolejny album, zatytułowany Cher. Większy sukces odniósł jednak następny, Heart of Stone, a szczególnie singel „If I Could Turn Back Time”. Podobnie piosenka „The Shoop Shoop Song” nagrana do kolejnego filmu – Syreny. W 1996 powstała komedia 20 lat... i ani dnia dłużej z Cher w roli głównej, oraz dramat Gdyby ściany mogły mówić, gdzie wystąpiła nie tylko jako aktorka, ale była również reżyserem ostatniej z trzech historii o kobietach w obliczu aborcji. W grudniu 2007 Cher podpisała trzyletni kontrakt z Caesars Palace w Las Vegas. W marcu 2008 odbył się pierwszy z serii ponad 300 zaplanowanych koncertów. Cher zastąpiła na scenie Coloseum Céline Dion, która występowała w Vegas przez ponad 5 lat dając blisko 800 koncertów. Cher zarobi na tym kontrakcie 60 mln dolarów. Na początku 2009 w wywiadzie dla Ellen DeGeneres Cher zapowiedziała rozpoczęcie prac nad swym kolejnym filmem, którego premierę zaplanowano na koniec 2010. W owym projekcie, filmie muzycznym Burleska, wystąpiła przy boku innej artystki muzycznej, Christiny Aguilery. Niedługo po premierze Burleski Cher zapowiedziała, że nagrywa nowy album studyjny. Płyta Closer to the Truth ukazała się jesienią 2013 i promowana była przez dwa single, w tym „Woman's World” i „I Hope You Find It”. 22 marca 2014 roku odbył się pierwszy koncert piosenkarki w ramach trasy Dressed to Kill Tour promującej album. W 2017 roku ruszyła w trasę koncertową pt. 'Classics Cher. Wybrana filmografia: 1983: Silkwood jako Dolly Pelliker / 1985: Maska jako Rusty Dennis / 1990: Syreny jako Pani Flax / 1999: Herbatka z Mussolinim jako Elsa / 2010: Burleska jako Tess.

źródło: wikipedia 

Barbara Horawianka

Barbara Horawianka, właściwie Barbara Teresa Horawa (ur.* 14 maja 1930 w Katowicach, zm.† 20 września 2024 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa. Pracę aktorską rozpoczęła 8 grudnia 1951 w Teatrze Rapsodycznym w Krakowie, ukończyła Studio Dramatyczne Teatru, będąc m.in. uczennicą prof. Józefa Gaczyńskiego. Występowała w krakowskim Starym Teatrze (1954–1955) i w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1955–1957), następnie w zespole Kazimierza Dejmka w Teatrze Nowym w Łodzi (1957–1963 i 1974–1976). W 1957 zdała aktorski egzamin eksternistyczny. Od 1963 występowała na deskach teatrów warszawskich: Narodowego (1963–1966), Dramatycznego (1966–1974 i 1976–1979), Na Woli (1979–1985), Na Targówku (1985–1988) i Polskiego (1988–1990). Żona aktora Mieczysława Voita. Wybrana filmografia: Zobaczymy się w niedzielę (1959) – Wanda / Godzina pąsowej róży (1963) – wychowawczyni Felicja / Kochankowie z Marony (1966) – Ola Czekaj, nauczycielka w Maronie / Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – Anna-Maria Elken / W labiryncie (serial telewizyjny) (1988–1990) – Maria Jarosz, laborantka w pracowni / Pułkownik Kwiatkowski (1996) – właścicielka pensjonatu w Spale / M jak miłość (serial telewizyjny) 2000–2004) – Jadwiga Zduńska, matka Krzysztofa / Trzy siostry (2012) – Anfisa / Obywatel (2014) – matka Jana / Na dobre i na złe (2016) – babcia Agaty.

źródło: wikipedia 

Pogoń Szczecin

Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin – polski klub piłkarski z siedzibą w Szczecinie. W debiucie pierwszoligowym drużyna Portowców przegrała u siebie z Gwardią Warszawa 0:1. Pierwsze sezony w ekstraklasie nie były udane. W 1959 roku Pogoń zajęła 10. miejsce (na 12 zespołów), zaś w kolejnym – ostatnie, co oznaczało spadek do II ligi. Spowodowało to wyprzedaż zawodników klubowych i od 1961 r. w klubie postawiono na pracę z młodzieżą. Sukcesy młodzieżowe, a później seniorskie, wiążą się z osobami szczególnie zasłużonymi dla Pogoni: Zbigniewem Ryziewiczem i Florianem Krygierem. W 1962 roku Pogoń powróciła do I ligi, gdzie zagościła na trzy sezony. Później jeden sezon spędziła na zapleczu pierwszego frontu, aby znowu awansować, tym razem na długo (13 sezonów). Był to najdłuższy nieprzerwany okres gry Pogoni w I lidze. Lata 80 XX w. to czasy największych sukcesów klubu. Zachodniopomorska jedenastka dwa razy walczyła w finale Pucharu Polski, w obu przypadkach jednak minimalnie uległa rywalom: w roku 1981 Legii Warszawa 0:1 (po dogrywce), a w 1982 Lechowi Poznań 0:1. W 2013 roku klub obchodził także swoje 65-lecie. Z tej okazji 10 lipca zorganizowano towarzyski mecz z Olympique Lyon, który zakończył się wynikiem 0:0.

źródło: wikipedia 

Sophia Loren

Sophia Loren, właśc. Sofia Villani Scicolone (ur. 20 września 1934 w Rzymie) – włoska aktorka filmowa. Jedna z największych gwiazd włoskiego i światowego kina, występująca z powodzeniem zarówno w filmach europejskich, jak i amerykańskich. Zasłynęła z ról krzykliwych, nieco wulgarnych bohaterek z włoskich przedmieść, biednych dziewczyn z ludu. Pierwszy wielki sukces odniosła rola w filmie Złoto Neapolu w 1954 roku. Choć w 1958 przyjechała do Hollywood i występowała w wielu amerykańskich produkcjach, kluczową rolę w jej karierze odegrała współpraca z włoskim reżyserem Vittorio De Siką. Za rolę w jego Matce i córce (1960) otrzymała Oscara (jako druga Włoszka i pierwsza w historii aktorka za rolę filmie nieanglojęzycznym) oraz nagrodę aktorską w Cannes. Następnie wystąpiła w wielokrotnie nagradzanych komediach De Siki: Wczoraj, dziś, jutro (1963) i Małżeństwo po włosku (1964, nominacja do Oscara). W obydwu filmach partnerował jej Marcello Mastroianni, z którym Loren stworzyła stały ekranowy duet. Zagrali razem w 13 filmach na przestrzeni 40 lat. W czasie swojej kariery, trwającej już 60 lat, współpracowała z wieloma znanymi reżyserami zarówno z Włoch, jak i z Hollywood. Byli wśród nich m.in. Mario Monicelli, Ettore Scola, Dino Risi, Mario Camerini, Charlie Chaplin, Sidney Lumet, George Cukor, Michael Curtiz, Anthony Mann i André Cayatte. W 1991 otrzymała Oscara honorowego za całokształt twórczości.      

 źródło: wikipedia

Piotr Grabowski

Piotr Grabowski (ur. 8 lipca 1968 w Szczecinie) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. W 1991 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Występował w teatrach krakowskich: im. Juliusza Słowackiego (1991–97, 2000), Narodowym Starym im. Heleny Modrzejewskiej (od 1997), Ludowym (1998), na Scenie Fundacji Starego Teatru (2003). Grał także w Teatrze Współczesnym (2005) oraz Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (1994–95). Od 2008 aktor Teatru Dramatycznego w Warszawie. Na dużym ekranie zadebiutował w melodramacie komediowym Waldemara Szarka Oczy niebieskie (1994) u boku Gustawa Holoubka. Później występował głównie w serialach. Był żonaty z aktorką Martą Konarską (ur. 1966), z którą ma dwoje dzieci: Aleksandrę i Macieja. Wziął z nią rozwód w 2008 roku. 30 kwietnia 2008, jego ówczesna partnerka, aktorka Anna Dereszowska urodziła ich wspólną córkę Lenę. Wybrana filmografia: 2000, 2005, 2006: Na dobre i na złe, jako Marcin / 2004, 2005, 2012: M jak miłość, jako doktor nauk prawnych, Wiktor / 2005: Kryminalni, jako Artur Dobiecki / 2007–2008: Egzamin z życia, jako Marek Weber / 2010–2012: Barwy szczęścia, jako Borys Sacewicz / 2011: Życie nad rozlewiskiem, jako Konrad / 2012–2014, 2016: M jak miłość, jako Wiktor Żak / 2013: Prawo Agaty, jako mecenas Tuliński / 2017: Ojciec Mateusz − jako Popielak.

źródło: wikipedia

Kasia Cerekwicka

Kasia Cerekwicka, właśc. Katarzyna Elżbieta Cerekwicka (ur. 17 marca 1980 w Koszalinie) – polska piosenkarka, autorka tekstów. Swoją karierę muzyczną rozpoczęła w 1997 roku, występem oraz wygraną w programie Szansa na sukces z piosenką Ewy Bem „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. Zdobyła także 1. miejsce w IV koncercie finałowym Szansy w Sali Kongresowej w Warszawie. W międzyczasie występowała w zespole towarzyszącym Edycie Górniak. W marcu 1999 roku związała się z firmą Sony Music, która w 2000 wydała jej debiutancki album pt. Mozaika. Wiosną 2007 roku wzięła udział w piątej edycji programu Taniec z gwiazdami transmitowanego w TVN. Wtedy też ukazała się jej kolejna płyta, zatytułowana Pokój 203. 31 maja 2010 odbyła się premiera jej czwartego albumu studyjnego – Fe-Male. 26 maja 2015 roku ukazał się piąty studyjny album piosenkarki zatytułowany Między słowami. Wydawnictwo promował singel tytułowy oraz „Puls” – duet z Grzegorzem Hyżym, i „Szczęście”. „Między słowami” i „Szczęście” notowane były na liście najczęściej odtwarzanych utworów w polskich rozgłośniach radiowych AirPlay – Top, kolejno na 17. i 16. miejscu. Jesienią 2017 roku ukaże się jej nowa płyta studyjna, którą zwiastuje singiel „Bez Ciebie”. Dyskografia: Mozaika (2000) / Feniks (2006) / Pokój 203 (2007) / Fe-Male (2010) / Między słowami (2015) / Kolędy (2016).

źródło: wikipedia

Rafał Bryndal

Rafał Tadeusz Bryndal (ur. 8 stycznia 1960 w Kościanie) – polski satyryk, autor tekstów, dziennikarz, twórca zespołów kabaretowych, sztuk teatralnych oraz scenariuszy sitcomów. W latach 2010–2012 roku redaktor naczelny miesięcznika kulturalnego „Bluszcz”, od 2013 roku redaktor naczelny magazynu literacko-kulturalnego „Chimera”. Jest najstarszym z czwórki rodzeństwa, ma trzech braci-muzyków: Jacka Bryndala – współzałożyciela zespołu Kobranocka, Michała Bryndala – byłego perkusisty zespołu SOFA, oraz aktualnego perkusistę zespołu Staff i Jakuba Bryndala – freestylowca i producenta muzycznego. Po powrocie z Kanady pisał teksty, wykorzystywane w programach telewizyjnych, m.in. w talk-show Alicji Resich-Modlińskiej, a także był autorem felietonów do miesięcznika „Twój Styl” i magazynu pop-kulturalnego „Chimera”, którego został dyrektorem muzycznym. Wraz z Anną Popek prowadził program Załóż się w Radio Zet. W latach 1998–2006 prowadził wraz z Rafałem Sławoniem, Martą Lipińską i Edytą Jungowską program Rozmowy Rolowane w Radiu Zet (wznowiony w 2007), a następnie Szyc z Bryndalem, czyli o dwóch takich, co mogą ukraść wszystko. Wystąpił w roli prowadzącego talk show w filmie Bogusława Lindy Jasne błękitne okna (2006). Wcielił się też w postać Taty w serialu kabaretowym TVP2 Rodzina Trendych. Wystąpił w VI edycji Tańca z gwiazdami. Jego partnerką była Magdalena Soszyńska-Michno. Odpadł w 10. odcinku i zajął 4. miejsce.

źródło: wikipedia

Whoopi Goldberg

Whoopi Goldberg właśc. Caryn Elaine Johnson (ur. 13 listopada 1955 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka dramatyczna i komediowa oraz piosenkarka. Laureatka Oscara za rolę drugoplanową w filmie Uwierz w ducha. Wybrała pseudonim Whoopi Cushion (tłum. Poduszka Pierdzioszka), jednak za poradą matki zaczęła używać nazwiska Goldberg, twierdząc że ma żydowskich przodków. Jej kariera filmowa rozpoczęła się od roli Celie w filmie Stevena Spielberga Kolor purpury. Za tę rolę nominowano ją w 1986 do nagrody Oscara jako najlepszą aktorkę. W większości swoich ról filmowy z lat 80. XX w. grała kobiety o wyrazistych i mocnych charakterach. Były to głównie role komediowe, jak we Włamywaczce, Śmiercionośnej ślicznotce, Jumpin’ Jack Flash, ale także role w dramatach, jak w Sercu Klary. Miejsce liczącej się aktorki potwierdziła rolą w filmie Uwierz w ducha jako wróżka-oszustka, nawiązująca kontakty z duchami zmarłych. Za tę rolę otrzymała Oscara w 1990. Aktorka od 2006 do 2008 prowadziła w Stanach Zjednoczonych poranną audycję radiową Wake up with Whoopi. Od 2007 jest prezenterką w programie The View w stacji telewizyjnej ABC Network. Whoopi zagrała do 2006 w stu sześćdziesięciu czterech filmach i serialach. Dnia 17 września 2003 nadano jej tytuł honorowy ambasadorki dobrej woli UNICEF. Jest właścicielką hotelu w Nowym Jorku o nazwie Le Mont Hotel. Wybrana filmografia: 1985: Kolor purpury jako Celie / 1986: Jumpin’ Jack Flash jako Terry Doolittle / 1987: Włamywaczka jako Bernice Rhodenbarr / 1988: Serce Klary jako Clara Mayfield / 1990: Uwierz w ducha jako Oda Mae Brown / 1991: Babka z zakalcem jako Rose Schwartz / 1992: Zakonnica w przebraniu jako Deloris Van Cartier / Siostra Mary Clarence / 1993: Zakonnica w przebraniu 2: Powrót do habitu  jako Deloris Van Cartier / Siostra Mary Clarence / 1994: Star Trek: Pokolenia jako Guinan / 1995: Chłopaki na bok jako Jane / 1996: Duchy Mississippi jako Myrlie Evers / 1996: Bogus, mój przyjaciel na niby jako Harriet Franklin / 1996: Partner jako Laurel Ayres / 1999: Alicja w Krainie Czarów jako Kot Cheshire / 1999: Przerwana lekcja muzyki jako siostra Valerie / 2001: Zawód święty Mikołaj jako Lucy Cullins / 2001: Wyścig szczurów jako Vera Baker / 2002: Absolutnie fantastyczne (Absolutely Fabulous) jako Goldie / 2011: A Little Bit of Heaven jako Bóg.

źródło: wikipedia

Hubert Stanisław Centkowski (Bisto)

Hubert Stanisław Centkowski (Bisto) Wokalista popowy urodzony w Rzeszowie w 1980 roku. Od najmłodszych lat śpiewał. Laureat wielu ogólnopolskich i międzynarodowych festiwali. Zwycięzca Festiwalu Junge Talente w Austrii. Zdobywca złotej płyty za album "Hubert Bisto śpiewa Bukartyka". Za tę płytę Hubert otrzymał nagrodę słuchaczy Polskiego Radia "Werbel 2009". Jego wspólny duet z Moniką Urlik "Picture of Our Love" walczył o możliwość reprezentowania Polski w Konkursie Eurowizji. Debiutancki album tego artysty został zgłoszony do nagrody "Fryderyki" w sześciu kategoriach, w tym dla najlepszego wokalisty. Hubert miał także okazję zaśpiewać w duecie z legendarną polską wokalistką Edytą Górniak.

źródło: http://hubertscentkowski.wixsite.com/hubertmusic

Isabel Allende Llona

Isabel Allende Llona (ur. 2 sierpnia 1942 w Limie) – chilijska pisarka. W 1981 roku, kiedy Allende dowiedziała się, że jej 99-letni dziadek jest na łożu śmierci, zaczęła pisać do niego list, który później przekształcił się w rękopis książki Dom duchów (1982). Celem tej powieści była chęć uwolnienia się od ducha dyktatury Pinocheta. Książka okazała się wielkim sukcesem, a jej autorkę zaliczono – podobnie jak Gabriela Garcię Márqueza - do nurtu realizmu magicznego. Dom Duchów był pierwszą ekranizowaną powieścią Allende ze znakomitymi rolami Meryl Streep, Jeremi Ironsa, Antonio Banderasa (w Polsce film rozpowszechniany pt. Dom dusz). Powieści Isabel Allende zostały przetłumaczone na ponad 30 języków i sprzedane w ponad 56 milionach egzemplarzy. Obecnie powstają trzy filmy, oparte na jej powieściach - m.in. Afrodyta i Eva Luna. W 2008 roku wydana została jej książka Suma naszych dni - to wspomnienia, koncentrujące się na ostatnich latach życia najbliższej rodziny, często adresowane do nieżyjącej córki Pauli. Wiele miejsca poświęca najbliższym, w tym synowi Nicolásowi, drugiemu mężowi, Williamowi Gordonowi i wnukom. Najnowsza powieść Podmorska wyspa, której akcja toczy się w Nowym Orleanie, została opublikowana w 2010 r.

źródło: wikipedia

Wiesław Komasa

Wiesław Komasa (ur. 15 stycznia 1949 w Nowym Wiśniczu) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy, także reżyser teatralny, lektor i recytator. Absolwent PWST w Krakowie (1971). Ojciec Jana Komasy, reżysera. Od 1988 pedagog warszawskiej PWST. Na dużym ekranie zadebiutował w roku 1975 w filmie historycznym Kazimierz Wielki w roli księdza Dobiegniewa. Wystąpił m.in. także w Thais, Odjeździe i Nocnych ptakach. Zagrał też niewielką rolę w filmie Stevena Spielberga Lista Schindlera. Szerszej publiczności dał się poznać sporą rolą w serialu telewizyjnym Egzamin z życia. Wcielił się w nim w rolę Tomasza Oleszuka, człowieka stopniowo zapadającego na chorobę psychiczną. Jego żoną jest Gina, solistka zespołu Spirituals and Gospel Singers. Mają czworo dzieci: Jana (filozof i reżyser), bliźnięta Szymona (śpiewak operowy) i Marię (wokalistka, modelka) oraz Zofię. Wybrana filmografia: 1989: 300 mil do nieba – jako komornik / 1993: Lista Schindlera – jako strażnik SS w Płaszowie / 2005: Harry Potter i Czara Ognia – jako Lord Voldemort (Głos) / 2011: Sala samobójców – jako dyrektor / 2007: Harry Potter i Zakon Feniksa – jako Lord Voldemort (Głos) / 2010: Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część I – jako Lord Voldemort (Głos) / 2011: Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część II – jako Lord Voldemort (Głos) / 2012: Hobbit: Niezwykła podróż – jako Radagast Bury (Głos) / 2013: Hobbit: Pustkowie Smauga – jako Radagast Bury(Głos).

źródło: wikipedia 

Marta Kuligowska

Marta Kuligowska (urodziła się 4 marca 1976 roku w Warszawie) - Jest absolwentką warszawskiej Akademii Filmu i Telewizji i Wyższej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi. Jest dziennikarką stacji TVN 24 gdzie prowadzi serwisy informacyjne a w przeszłości rownież magazyn "Zdrowie". Jednocześnie jest prezenterką stacji TVN Med. Wcześniej pracowała także w TVN STYLE oraz TVN gdzie prowadziła program "Wizjer TVN" oraz była lektorką programu "Jestem jaki jestem". Kiedy schodzi z wizji, tuż przed południem, zamienia eleganckie szpilki na buty do biegania. Twierdzi, że sport daje jej energię do stawania o nieludzkiego porze, czyli 4 rano. Prywatnie jest związana z Pawłem Hoffmanem, który jest fotoreporterem i któremu w październiku 2007 roku urodziła bliźniaki : Helenę i Franciszka.

źródło: wikipedia 

Charles Dance

Charles Dance, właśc. Walter Charles Dance (ur. 10 października 1946 w Redditch) − angielski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta i reżyser. Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego (2006). W 1975 zaczął grać w sztukach szekspirowskich, pozostawał związany z Royal Shakespeare Company. Występował w adaptacjach Hamleta, Ryszarda III, Henryka V i innych. W telewizji zadebiutował w 1974 w serialu Father Brown. Grał następnie m.in. w sitcomie BBC Absolutnie fantastyczne. Popularność uzyskał dzięki roli Guya Perrona w serialu Klejnot w koronie, poświęconemu ostatniemu okresowi brytyjskiego panowania w Indiach. Otrzymał wówczas nominację do nagrody BAFTA. W 1989 zagrał Iana Fleminga w poświęconym pisarzowi telewizyjnym filmie biograficznym Goldeneye. W 2004 zadebiutował jako reżyser i scenarzysta dramatu Lawendowe wzgórze z udziałem m.in. Maggie Smith i Judi Dench. W grze komputerowej Wiedźmin 3: Dziki Gon podłożył głos postaci Emhyra var Emreis. Wybrana filmografia: 1981: Tylko dla twoich oczu jako Claus / 1986: Złote Dziecko jako Sardo Numspa / 1992: Obcy 3 jako Jonathan Clemens / 1998: Hilary i Jackie jako Derek / 2008: Przygody Merlina / 2011: Gra o tron (serial TV) jako Tywin Lannister / 2014: Gra tajemnic jako Alastair Denniston.

źródło: wikipedia