Miley Cyrus

 

Miley Ray Cyrus (ur. 23 listopada 1992 we Franklin jako Destiny Hope Cyrus) – amerykańska piosenkarka, aktorka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka muzyczna, producentka filmowa, reżyserka i filantropka. Laureatka trzech nagród Grammy, jednej Brit i trzech MTV Video Music Awards. 

Zadebiutowała rolą Miley Stewart / Hannah Montany w młodzieżowym serialu telewizyjnym Hannah Montana (2006–2011) stacji Disney Channel i jego adaptacji filmowej Hannah Montana: Film (2009). Pod fikcyjną postacią Hannah Montany nagrała pięć ścieżek dźwiękowych, z których trzy dotarły do pierwszego miejsca amerykańskiej listy sprzedaży Billboard 200. Równolegle rozpoczęła solową działalność muzyczną z wytwórnią Hollywood Records, z którą wydała trzy albumy studyjne: Meet Miley Cyrus (2007), Breakout (2008) i Can’t Be Tamed (2010), a także minialbum The Time of Our Lives (2009), ponadto wylansowała przeboje takie jak „The Climb” (2009) i „Party in the U.S.A.” (2009). Po zakończeniu prac nad serialem podpisała kontrakt z RCA Records, zainagurowany albumem Bangerz (2013), którego promujący singel „Wrecking Ball” dotarł do pierwszego miejsca amerykańskiego notowania Hot 100. W kolejnych latach wydała albumy Miley Cyrus & Her Dead Petz (2015), Younger Now (2017) i Plastic Hearts (2020) oraz minialbum She Is Coming (2019). Po przeniesieniu do wytwórni Columbia Records wydała album Endless Summer Vacation (2023), za który otrzymała nominację do Grammy za album roku. Promujący go singel „Flowers” był największym przebojem 2023 w skali globalnej i przyniósł jej dwie pierwsze nagrody Grammy, w tym za nagranie roku. W 2025 wydała album Something Beautiful, któremu towarzyszył współreżyserowany przez nią film muzyczny pod tym samym tytułem. Wystąpiła między innymi w filmach Piorun (2008, dubbing), Ostatnia piosenka (2010) i LOL (2012) oraz serialach Crisis in Six Scenes (2016) i Czarne lustro (2019). Była trenerką talent show The Voice (2016, 2017) i reżyserowała kilka swoich teledysków. Jej działalność filantropijna obejmuje między innymi fundację Happy Hippie Foundation, którą założyła w 2015 w celu wsparcia bezdomnych i społeczności LGBT.

źródło: wikipedia     

Joanna Koroniewska

 

 

Joanna Magdalena Koroniewska-Dowbor (ur. 27 maja 1978 w Toruniu) – polska aktorka i prezenterka telewizyjna. 

 

 W okresie szkolnym grała w Spiętym Teatrze Spinaczy w Toruniu. Następnie współpracowała z warszawskimi teatrami Bajka i Komedia. Pracowała także w Teatrze Polskiego Radia. Powszecną rozpoznawalność zyskała dzięki roli Małgorzaty Mostowiak w serialu M jak miłość w TVP2, w którym grała w latach 2000–2013. W międzyczasie zagrała Magdę, główną bohaterkę filmu Mateusza Dymka Zwierzę powierzchni (2003), który był nagradzany na festiwalach filmów niezależnych i zakwalifikował się do konkursu Polskiego Kina Niezależnego podczas Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni w 2003. Jest aktorką dubbingową; użyczyła głosu np. Maggie Peyton w polskiej wersji językowej filmu Garbi: super bryka (2005), Daisy w filmie Krowy na wypasie (2006), Lorelai w filmie Hannah Montana: Film (2009) i Barbarze w filmie Janosik. Prawdziwa historia (2009). W 2021 weszła w skład kabaretu PanDemon. Wiosną 2006 w parze Robertem Kochankiem została półfinalistką trzeciej edycji programu rozrywkowego Taniec z gwiazdami w TVN. W 2010 uczestniczyła w programie Just the Two of Us. Tylko nas dwoje w Polsacie i była nominowana do tytułu najpiękniejszej Polki w plebiscycie Viva! Najpiękniejsi. W 2012 była kapitanką jednej z drużyn w teleturnieju TVP2 Kocham cię, Polsko!, prowadziła program Matka czy nastolatka i została ambasadorką linii kosmetycznej Avon Solutions. W 2013 wystąpiła w kampanii reklamowej lodów marki Koral i reklamowała obuwniczą firmę Wojas. W 2015 prowadziła program Tajemniczy składnik na antenie Polsatu i nagrała polską wersję audiobooka Pięćdziesiąt twarzy Greya. W 2021 zdobyła nagrodę #Hashtag Roku w kategorii Influencer roku na gali organizowanej przez See Bloggers. Prowadzi program Zróbmy sobie dom, który od 2025 jest emitowany na antenie stacji TVN. 26 grudnia 2014 poślubiła Macieja Dowbora, z którym ma dwie córki: Janinę (ur. 13 sierpnia 2009) i Helenę (ur. 10 lutego 2018). 

źródło: wikipedia     

Jacek Wójcicki

 

Jacek Wójcicki (ur. 21 stycznia 1960 w Krakowie) – polski aktor, śpiewak (tenor) i muzyk.

Dorastał na krakowskim Zwierzyńcu z rodzicami i siostrą Małgorzatą. Gdy był dzieckiem, śpiewał w chórze Filharmonii Krakowskiej, z którym koncertował po świecie. Jako nastolatek grał epizodyczną rolę w spektaklu Dziady w Starym Teatrze w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W latach 1982–1991 był aktorem Teatru Słowackiego w Krakowie, w którym zagrał m.in. główną rolę w spektaklu Niebieski ptak. W 1986 został laureatem Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W 1987 za wykonanie utworu „Wiersz gazetowo-miłosny” odebrał nagrodę za interpretację na 24. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W latach 1992–1997 występował w Kabarecie Olgi Lipińskiej, poza tym wcielał się w Pana Tenorka w telewizyjnym programie dla dzieci Budzik w TVP1. Wykonuje piosenki filmowe i serialowe (Szpital na perypetiach, Konie apokalipsy, Ostatni dzwonek). 9 września 2016 prezydent Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz polskiej kultury oraz za osiągnięcia w pracy artystycznej. 

źródło: wikipedia     

Wiktor Waligóra

Wiktor Waligóra to młody wokalista z Krakowa, który zwrócił na siebie uwagę coverami piosenek publikowanymi na YouTube, na tyle, że gościnnie na jego kanale zaśpiewali m.in. Natalia Przybysz, Dawid Tyszkowski czy Ignacy. W 2023 roku Wiktor Waligóra wydał pierwszy singiel – „Przypomnieć nas”. A kilka miesięcy temu dołączył do niego „Ikar”. To niezwykle poruszający utwór, który celnie trafia w czułe struny. Płynące z niego melancholia i subtelność kontrastują z wyrazistą barwą artysty. Te poszczególne elementy tworzą ultra ciekawą mieszankę. Największy rozgłos Wiktor Waligóra zawdzięcza jednak piosence „Zagrajmy", która trafiła do zestawienia TOP 10 najczęściej granych utworów w polskich radiach, a także do telewizji. Została ona wykorzystana w oficjalnym spocie promującym ramówkę TVN7. Wspomniane single pochodzą z debiutanckiego albumu Wiktora Waligóry, który został zatytułowany „Czekam na świt”. Warto wspomnieć, że ujrzała ona światło dzienne 23 sierpnia 2024 roku. I została doskonale przyjęta przez słuchaczy i słuchaczki, jak również przez rodzimą branżę muzyczną. Był odkryciem zeszłorocznego Męskiego Grania, gdzie pojawił się zarówno w ramach projektu Wodecki Twist, jak i z orkiestrą Miousha. Nagranie z jego występu obejrzano na kanale festiwalu już ponad 3 miliony razy! Wiktor Zaczął 2024 rok z przytupem. Jego utwory „ZAGRAJMY” znajduje się na listach przebojów radia RMFfm i Radio ZET, oraz został użyty do Promesa kanału TVN7.

Mia Wasikowska

Mia Wasikowska (ur. 25 października 1989 w Canberze) – australijska aktorka pochodzenia polskiego. 

Urodziła się 25 października 1989 roku w Canberze. Jej matka, Marzena Wasikowska – z zawodu fotografka – pochodzi z Polski, natomiast jej ojciec, John Reid jest australijskim fotografem i kolażystą. Mia jest drugim z trojga dzieci – ma starszą siostrę i młodszego brata. W 1998 roku, kiedy miała 8 lat, Wasikowska i jej rodzina mieszkała w Szczecinie przez prawie rok. Od czasu do czasu aktorka odwiedza Polskę. W wolnym czasie jest zapaloną fotografką. Wasikowska trenowała balet od 9 do 15 roku życia. Przez dwa lata tego okresu treningi trwały 35 godzin tygodniowo. W wieku 14 lat zrezygnowała z baletu. Powiedziała: „zbyt dużą wagę przywiązywano do zdobywania fizycznej perfekcji, moje nastawienie stało się wtedy negatywne – twoje poczucie własnej wartości może w takiej sytuacji po prostu upaść”. Stała się popularna dzięki roli Sophie w amerykańskim serialu telewizyjnym Terapia. Po nim podjęła próbę w filmach zza oceanu. Seria mniejszych ról poprowadziła ją do pojawienia się w dziełach Tima Burtona Alicja w Krainie Czarów (główna rola), oraz w adaptacji Cary’ego Fukunagi Jane Eyre (2011). W tych dwóch filmach wcieliła się w postać tytułową. Za rolę w filmie Wieczorne słońce została nominowana do Independent Spirit Awards 2009. W wywiadach Mia Wasikowska podkreśla, że jest Polką z Australii i kocha kino Kieślowskiego. Wybrana filmografia: 2006: Szatański plan (Suburban Mayhem) jako Lilya / 2007: Zabójca (Rogue) jako Sherry / 2009: Amelia Earhart (Amelia) jako Elinor Smith / 2010: Alicja w Krainie Czarów (Alice in Wonderland) jako Alicja Kingsleigh / 2011: Jane Eyre jako Jane Eyre / 2011: Albert Nobbs jako Helen / 2012: Gangster (Lawless) jako Bertha Minnix / 2013: Stoker jako India Stoker / 2013: Tylko kochankowie przeżyją (Only Lovers Left Alive) jako Ava / 2014: Mapy gwiazd (Maps to the Stars) jako Agatha Weiss / 2014: Pani Bovary jako Emma Bovary / 2015: Crimson Peak. Wzgórze krwi (Crimson Peak) jako Edith Cushing / 2016: Alicja po drugiej stronie lustra jako Alicja Kingsleigh / 2017: Kryptonim HHhH (HHhH) jako Anna Novak / 2020: Bergman Island jako Ami. 

źródło: wikipedia     

Mika Urbaniak

 

Mika Urbaniak, właśc. Michelle Urbaniak (ur. 8 stycznia 1980 w Nowym Jorku) – polska wokalistka, najczęściej łącząca takie gatunki muzyczne jak jazz, R&B i hip-hop. Jest córką Michała Urbaniaka i Urszuli Dudziak.

 

Gdy miała siedem lat, wystąpiła w teledysku promującym film Dziennik sierżanta Fridaya (1987). W wieku 11 lat skomponowała swoją pierwszą piosenkę – „Cool Wave”. Jej muzycznymi idolami byli m.in. Lauryn Hill, Quest, Michael Jackson, Janet Jackson, Madonna i Prince. Gdy miała 15 lat, występowała z matką, Urszulą Dudziak, podczas rejsów po Morzu Bałtyckim żaglowcem STS Fryderyk Chopin. Występowała z wieloma artystami, m.in. z Mietkiem Szcześniakiem, O.S.T.R–em, Liroyem, Wzgórzem Ya-Pa 3, Grzegorzem Markowskim, Kayah, Natalią Kukulską, Bolcem i Sławkiem Jaskułke. Była główną wokalistką wspierającą Andrzeja Smolika, z którym nagrała kilka płyt oraz występowała podczas koncertów. W 2007 zajęła czwarte miejsce na Vena Festivalu, na którym wystąpiła pod pseudonimem Miss Mika. W 2010 za swój debiutancki album pt. Closer (2009) otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego „Fryderyk” w kategorii „album roku pop”. W 2011 zaśpiewała w utworze „Nas dwoje nas troje” na płycie Jarosława Wasika pt. Nie dotykaj. W duecie z Victorem Daviesem nagrała trzy albumy: Follow You, Once in a Lifetime i Art Pop. W 2023 we współpracy z dziennikarką Magdaleną Adaszewską wydała książkę autobiograficzną pt. „Będzie lepiej. Mika Urbaniak szczerze o uzależnieniu, chorobie i miłości”.  

źródło: wikipedia     

Grzegorz Guzik

Grzegorz Guzik (ur. 20 sierpnia 1991 w Suchej Beskidzkiej) – polski biathlonista. Trzykrotny olimpijczyk (2014, 2018 i 2022). Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. 

Pierwsze punkty pucharu IBU zdobył podczas zawodów we włoskiej miejscowości Martell w marcu 2014 roku. Największym sukcesem w dotychczasowej karierze zawodnika było zdobycie w 2016 roku brązowego medalu mistrzostw świata w mieszanym biegu sztafetowym w biathlonie na nartorolkach oraz piątego miejsca w rozgrywanych w Rumunii mistrzostwach świata w biathlonie na nartorolkach w 2015 roku. 5 stycznia 2017, jako pierwszy Polak po blisko 5 latach przerwy i siódmy reprezentant Polski w XXI wieku, zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując 26. miejsce w biegu sprinterskim w Oberhofie. 22 sierpnia 2023 ogłosił zakończenie swojej zawodowej kariery sportowej. 

źródło: wikipedia     

Wojciech Mann

 

 

Wojciech Piotr Mann (ur. 25 stycznia 1948 w Świdnicy) – polski dziennikarz muzyczny, satyryk, aktor, pedagog, autor tekstów piosenek, prezenter telewizyjny i radiowy. Przez ponad pięćdziesiąt lat związany z Programem Trzecim Polskiego Radia, w 2020 współzałożyciel Radia Nowy Świat. 

W 1965 związał się z dziennikarstwem radiowym, zostając redaktorem Rozgłośni Harcerskiej. W 1967 dołączył do redakcji Programu III Polskiego Radia, na którego antenie prowadził autorskie programy: Magazyn 4/4, Mój magnetofon, Poranek z radiem, Baw się razem z nami, Muzyczna poczta UKF, W tonacji Trójki, Zapraszamy do Trójki, Bielszy odcień bluesa, Między dniem a snem, Radio Mann, Manniak niedzielny, Manniak po ciemku, Pół perfekcyjnej płyty, Tanie granie (na śniadanie) oraz Piosenki bez granic. W latach 70. rozpoczął współpracę z Telewizją Polską; początkowo prowadził Sobotnie Studio Młodych, a następnie autorski Magazyn pana Manna w ramach audycji Studio 2, której był kierownikiem ds. rozrywki. W latach 1981–1982 przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako pomocnik w klinice Stanisława Burzyńskiego w Houston. W drugiej połowie lat 80. prowadził program rozrywkowy Kanał oraz współprowadził z Janem Chojnackim program Non stop kolor. W latach 1983–1988 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Non Stop”, jednocześnie współtworzył na antenie TVP2 programy: 5-10-15, Mądrej głowie…, Za chwilę dalszy ciąg programu i Bardzo ostry dyżur. W latach 1985–1986 jako „druh zastępowy” poprowadził osiem wydań Listy Przebojów Programu Trzeciego. Należał do twórców nadawanego w latach 1986–1990 programu rozrywkowego Nie tylko dla orłów. W latach 90. z Krzysztofem Materną opracował formułę stacji radiowej Radio Kolor, obaj prowadzili w niej autorskie audycje, a ich podobizny były elementem ówczesnego logo stacji. W 1993 zaczął prowadzić Szansę na sukces na antenie TVP2. W 1994 z Krzysztofem Materną stworzył telewizyjny talk-show MdM, który był prezentowany na antenie TVP1. W 1995 razem opublikowali książkę Podróże małe i duże, wydaną przez „Twój Styl”. W 1997 z Krzysztofem Materną i Janem Chojnackim współtworzył muzyczną stację Radio Pogoda. W latach 2001–2002 z Krzysztofem Materną prowadził talk-show M kwadrat w TV Puls. W 2007 z Krzysztofem Materną poprowadził program MC², czyli Maszyna czasu Manna i Materny. W 2012 zakończył współpracę przy Szansie na sukces, która po jego odejściu została zdjęta z anteny TVP2. W marcu 2020 odszedł z Trójki. W kwietniu zaangażował się w projekt stworzenia stacji radiowej Radio Nowy Świat, zainicjowany przez spółkę Ratujmy Trójkę. Stacja zaczęła nadawać w lipcu 2020, Wojciech Mann zaczął prowadzić w niej programy: Poranna Manna, Mała kawa i Bez kolejki. Od października 2023 z Krzysztofem Materną zaczął prowadzić podcast Dziady z szuflady w portalu Onet. Jest autorem tekstów do piosenek , m.in. „Znajdziesz mnie znowu” Zbigniewa Wodeckiego, „Bright Days Will Come” Urszuli Sipińskiej (nagrodzoną na festiwalu im. Augustina Lary w Meksyku) oraz „Ja nie mogłam mieć serc dwóch” Anny Jantar. Był też lektorem filmów dokumentalnych, przedstawiających historię muzyki rozrywkowej. Sporadycznie pojawiał się jako aktor, zagrał m.in. w filmach Cudowne dziecko, Uprowadzenie Agaty, Świąteczna przygoda i Serce na dłoni, a także w serialach Czterdziestolatek. 20 lat później i Bank nie z tej ziemi. W filmach Shrek 2 i Shrek Trzeci dubbingował Doris, siostrę Kopciuszka. Wystąpił gościnnie na wydanym w 2006 albumie Grzegorza Turnaua Historia pewnej podróży. Udzielał się również jako konferansjer, m.in. w spektaklach estradowych Janusza Józefowicza. Wraz z Krzysztofem Materną założył przedsiębiorstwo MM Communications, działające w branży promocyjnej. 

źródło: wikipedia