Boy George

Boy George, właściwie George Alan O’Dowd (ur. 14 czerwca 1961 w Londynie) – brytyjski piosenkarz i DJ irlandzkiego pochodzenia, wokalista zespołu Culture Club. Największe sukcesy odnosił w pierwszej połowie lat 80. jako wokalista zespołu Culture Club, z którym wylansował takie przeboje jak „Do You Really Want to Hurt Me” (1982) i „Karma Chameleon” (1983). Szokował wówczas swoim niekonwencjonalnym wyglądem i stylem bycia. W 1987 roku wydał debiutancki album, zatytułowany Sold. Okazał się on dużym sukcesem, podobnie jak pierwszy singel, „Everything I Own”. Rok później ukazał się drugi solowy album, lecz nie sprzedał się dobrze. Jego kariera ponownie nabrała tempa w 1992 roku, kiedy to nagrał piosenkę „The Crying Game” do filmu Gra pozorów. Wiosną 2010 wyruszył w brytyjską trasę koncertową, a w październiku wydał swój kolejny album, Ordinary Alien.

źródło: wikipedia                                                                                       

Alyssa Reid

Kiedy nie zajmuje się śpiewaniem uwielbia grać w Scrabble, ogląda seriale telewizyjne i bezkarnie objada się lodami truskawkowymi. Na te wszystkie przyjemności ma jednak dużo mniej czasu niż by chciała. Muzyka jest bowiem jej największą życiową pasją, która pochłania ją (prawie) całkowicie.  Alyssa Reid urodziła się w Kanadzie, dokładnie w połowie marca 1994 roku. Pierwsze doświadczenia z show biznesem przytrafiły się jej przy okazji udziału w telewizyjnym programie muzycznym "The Next Star" poszukującym muzycznych talentów. Niestety przy tej okazji nie odniosła znaczącego sukcesu co jednak nie zniechęciło Alyssy do dalszych prób.  Jesienią 2010 roku ukazał się singiel "Alone Again" w którym młoda wokalistka wykorzystała fragmenty wielkiego hitu "Alone" zespołu Heart z 1987 roku. To był prawdziwy strzał w dziesiątkę. Od momentu premiery utwór spędził łącznie 39 tygodni na kanadyjskiej liście przebojów a sama Alyssa z zupełnie nie znanej nikomu młodziutkiej dziewczyny próbującej swoich sił w przemyśle muzycznym stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych młodych wokalistek.

źródło: wikipedia                                                                                       

Maja Barełkowska

Maja Barełkowska, właśc. Marzena Barełkowska-Cyrwus, wyst. też jako Maja Barełkowska-Cyrwus (ur. 6 lipca 1962 w Poznaniu) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Pracę aktorki teatralnej zaczęła w 1989, w warszawskim Teatrze Polskim. W tym samym roku za rolę Maszy w spektaklu Trzy siostry otrzymała nagrodę za najlepszą rolę kobiecą przyznana przez Międzynarodowe Forum Młodej Krytyki na Przeglądzie Szkół Teatralnych w Łodzi. W 1986 przeniosła się do Łodzi, gdzie do 1989 występowała w Teatrze im. Stefana Jaracza. Następnie w latach 1989-1992 grała w krakowskim Teatrze STU, po czym do 1997 była bez stałego etatu. Od 1997 jest aktorką Teatru Ludowego w Krakowie (Nowa Huta).

źródło: wikipedia                                                                                       

Grzegorz Markowski

Grzegorz Bogusław Markowski (ur. 23 września 1953 w Józefowie) – polski piosenkarz i kompozytor. Od 1980 wokalista zespołu Perfect. Swoją karierę zaczynał od śpiewania w amatorskiej grupie Watabah, następnie jako wokalista w Studio Piosenki ZAKR. W latach 1974–1978 karierę kontynuował, występując w Teatrze na Targówku, jednocześnie pobierając lekcje śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej na Okólniku, oraz w grupie Victoria Singers, po jego odejściu przemianowanej na Vox. W 1976 wziął udział w Koncercie Debiutów festiwalu opolskiego. Wokalista nagrał również motyw do serialu 07 zgłoś się. W 1978 otrzymał nagrodę za interpretację utworu „Little Things” na festiwalu piosenki International Song Contest w Castlebar w Irlandii. W 1983 grupa Perfect została rozwiązana, a Grzegorz Markowski zaczął występować razem z formacjami Hazard i Samolot. W tym czasie również prowadził firmę budowlaną, w latach 80. pracował jako malarz przy budowie początkowych stacji warszawskiego metra. W 1987 Polskie Nagrania wydały jego solową płytę Kolorowy telewizor. W 1993 powrócił do grupy jako wokalista po tym, jak w 1992 Zbigniew Hołdys ostatecznie rozwiązał zespół ze sobą jako liderem. W 2010 wraz z Ryszardem Sygitowiczem wydał płytę Markowski & Sygitowicz. Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016. Ma syna Piotra i córkę Patrycję Markowską, także piosenkarkę. Jest starszym bratem Rafała Markowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej.

źródło: wikipedia                                                                                      

Michael Bolton

Michael Bolton, właściwie Michael Bolotin (ur. 26 lutego 1953 w New Haven, w stanie Connecticut, USA) – amerykański wokalista, kompozytor i autor tekstów, aktor. W 2013 r. wydał autobiografię noszącą tytuł „The Soul of it All”, opisuje w niej swoje dzieciństwo, drogę do sukcesu i proces tworzenia swoich największych hitów. W tym samym roku wydał również płytę „Ain't No Mountain High Enough”. Płyta jest hołdem dla znanej wytwórni płytowej „Hitsville”. Za wykonanie piosenki How Am I Supposed To Live Without You otrzymał nagrodę Grammy. Bolton jest autorem tekstów do piosenek m.in. dla: Barbry Streisand – We're Not Making Love Anymore, zespołu KISS – Forever, Joe Cockera – Living Without Your Love, Kenny Rogersa – Just The Thought Of Losing You, Cher – I Found Someone, Laury Branigan – How Am I Supposed To Live Without You. Występował z takimi sławami jak Plácido Domingo, Luciano Pavarotti, José Carreras, Lucia Aliberti, Renée Fleming, Zucchero, Patti LaBelle, Céline Dion, Ray Charles, Percy Sledge, Wynonna Judd i B.B. King, David Foster, Seal, Kenny G, Lara Fabian oraz Kelly Levesque. W 2010 roku nagrał piosenkę z Ireną Jarocką. Utwór nosi tytuł „Break Free” (Uwolnij się). 1 lipca 2011 r. wystąpił przed warszawską publicznością na wielkim koncercie inaugurującym polską prezydencję w UE. Nie był to jego pierwszy występ w Polsce – wcześniej artysta wystąpił dwukrotnie w Sali Kongresowej: na urodzinach Polsatu w grudniu 2007 oraz z regularnym koncertem w październiku 2008. 16 lipca 2011 wystąpił na Festiwalu Piosenki Rosyjskiej w Zielonej Górze. Ostatnie jak dotąd występy Boltona w Polsce miały miejsce w roku 2013: 8 maja w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu i 10 maja w Sali Kongresowej w Warszawie. Dyskografia: Michael Bolotin (1975) / Everyday of My Life (1976) / Michael Bolton (1983) / Everybody's Crazy (1985) / The Hunger (1987) / Soul Provider (1989) / Time, Love & Tenderness (1991) / Timeless: The Classics (1992) / The One Thing (1993) / This Is the Time: The Christmas Album (1996) / All That Matters (1997) / My Secret Passion (1998) / Timeless: The Classics Vol. 2 (1999) / Only a Woman Like You (2002) / Vintage (2003) / Til the End of Forever (2005) / Bolton Swings Sinatra (2006) / One World One Love (2009) / Gems: The Duets Collection / Duette (2011) / Ain't No Mountain High Enough–Tribute to Hitsville (2013) / Songs of Cinema (2017).

źródło: wikipedia                                                                                     

Katherine Kelly Lang

Katherine Kelly Lang, z domu Wegeman (ur. 25 lipca 1961 w Hollywood) – amerykańska aktorka i fotomodelka. Uczęszczała do szkoły średniej w Beverly Hills. Swoją karierę rozpoczęła reklamując stroje sportowe jako Dziewczyna Kalifornii lat 80., a także występując w teledyskach grupy Beach Boys. Później poszła w ślady matki, zostając aktorką i potem gwiazdą serialu CBS Moda na sukces (The Bold and the Beautiful), gdzie w 1987 roku przyjęła rolę Brooke Logan. Rola ta przyniosła jej w roku 2002 nominację do nagrody Daytime Emmy. Jej pasją jest jeździectwo i konie. Prowadzi własną stadninę i startuje w wyścigach. Ponadto jest wegetarianką i zachęca do prowadzenia zdrowego stylu życia.

źródło: wikipedia                                                                                     

Andrzej Mastalerz

Andrzej Mastalerz (ur. 27 października 1964 w Chorzowie) – polski aktor. Absolwent Studium Aktorskiego przy Teatrze Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie oraz Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filia we Wrocławiu (1990). Występował na deskach Teatru Studio w Warszawie, Teatru im. Jaracza w Łodzi i Teatru Powszechnego w Warszawie.Wybrana filmografia: 1988: Dekalog V – brat Jacka / 1989: Ostatni prom – Jurek, brat Ryśka / 1990: Życie za życie. Maksymilian Kolbe – Piotrek, więzień Auschwitz / 1991: Kroll – szeregowiec „Młody” / 1996: Odwiedź mnie we śnie – „Chudy” / 1999: Ja, Malinowski – listonosz / 2000: Przeprowadzki – stróż Ambroży Holtz / 2002: Dzień świra – wariat w przedziale pociągu / 2002–2010: Samo Życie – Czesław Jakoniewicz / 2006: Wszyscy jesteśmy Chrystusami – bezdomny zbierający butelki / 2006: Magda M. – Artur Garnicki / 2009: Londyńczycy 2 – Arkadiusz / 2011: Plebania – policjant Zygmunt / 2012: Prawo Agaty – Jerzy Bartosik / 2014: Komisarz Alex – Wiktor Bednarz, ojciec Adama / 2014: Kamienie na szaniec – więzień na Pawiaku / 2015: Ojciec Mateusz – Aleksander Szarek.

źródło: wikipedia                                                                                    

Anouk

Anouk Teeuwe (ur. 8 kwietnia 1975 w Hadze) – wokalistka holenderskiego pop-rocka, zdobywczyni ponad 30 różnych nagród muzycznych w Holandii i Belgii, m.in. holenderskiej MTV i prestiżowego Edisona. Reprezentantka Holandii podczas 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2013 roku. W 2014 roku premierę miał dwunasty album studyjny w dorobku Anouk zatytułowany Paradise and Back Again.

źródło: wikipedia                                                                                    

Shawn Mendes

Shawn Peter Raul Mendes (ur. 8 sierpnia 1998 w Toronto) – kanadyjski piosenkarz i autor tekstów, laureat czterech Europejskich Nagród Muzycznych 2017. W 2014 został dostrzeżony w aplikacji Vine przez Andrew Gertlera z wytwórni Island Records. W kwietniu 2015 wydał debiutancki album wokalisty, zatytułowany Handwritten, który zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200. W 2016 znalazł się na pierwszym miejscu listy „30 najbardziej wpływowych osób w branży muzycznej poniżej 30. roku życia” magazynu „Forbes”. 22 marca 2018 wydał utwór „In My Blood”, będący głównym singlem z jego trzeciego albumu, zatytułowanego po prostu Shawn Mendes, który ukazał się na rynku 25 maja. Drugim singlem z płyty został utwór „Lost in Japan”. Zaś trzecim singlem z tej płyty zostało „Youth” z gościnnym udziałem Khalida.

źródło: wikipedia                                                                                   

Marina Łuczenko-Szczęsna

Marina Łuczenko-Szczęsna, występująca na scenie jako MaRina (ur. 3 lipca 1989 w Winnicy) – polska piosenkarka, kompozytorka i aktorka. Wzięła również udział w programach Szansa na sukces i Droga do gwiazd. W 2004 wcieliła się w tytułową rolę żeńską w musicalu Janusza Józefowicza pt. Romeo i Julia w teatrze Studio Buffo. W 2007 wzięła udział w międzynarodowym konkursie „New Wave”, na którym zajęła trzecie miejsce, za co otrzymała nagrodę pieniężną w wysokości 20 tysięcy dolarów oraz możliwość podpisania kontraktu płytowego z niemieckim oddziałem wytwórni Universal Music Group. Ponadto otrzymała nagrodę specjalną w wysokości 50 tysięcy dolarów, ufundowaną przez Ałłę Pugaczową. Od 2 do 30 marca 2008 brała udział w siódmej edycji programu TVN Taniec z gwiazdami. W 2009 dołączyła do obsady serialu 39 i pół, w którym wcielała się w rolę Amandy, nieślubnej córki głównego bohatera Darka Jankowskiego (w tej roli Tomasz Karolak). 23 kwietnia otrzymała nagrodę Eska Music Awards w kategorii Debiut roku. 31 grudnia wystąpiła podczas koncertu sylwestrowego telewizji TVP2, na którym wykonała m.in. premierowy utwór „Wenus Mars” w duecie z Mrozem. W 2012 została twarzą marki Levi’s na sezon jesień-zima 2012/2013. 21 października 2014 wydała singel „Let Me Love the Lonely”, który nagrała w duecie z brytyjskim wokalistą Jamesem Arthurem na polskie wydanie jego drugiej studyjnej płyty pt. Back from the Edge. W 2013 związała się z piłkarzem Wojciechem Szczęsnym, 7 lipca 2015 para zaręczyła się a 21 maja 2016 wzięli ślub. W trakcie przyjęcia weselnego wystąpił James Arthur, który wykonał m.in. utwór „Roses” w duecie z Łuczenko-Szczęsną. W kwietniu 2018 potwierdziła, że spodziewa się narodzin pierwszego dziecka. 30 czerwca 2018 roku urodziła syna, Liama.

źródło: wikipedia                                                                                  

Ioan Gruffudd

Ioan Gruffudd (ur. 6 października 1973 w Cardiff) – walijski aktor filmowy i telewizyjny. W latach 1992-95 studiował w prestiżowej Royal Academy of Dramatic Art (RADA) w Londynie. Pierwszą rolę na angielskim srebrnym ekranie otrzymał w remake'u telewizyjnym Poldark (1996). Zadebiutował na kinowym ekranie rolą kochanka Oscara Wilde’a w dramacie biograficznym Wilde (1997). Pierwszą rolą hollywoodzką była postać piątego oficera Harolda Lowe w światowej sławy melodramacie Jamesa Camerona Titanic (1997). Stał się znany jest ze swego zaangażowania i niezwykle starannego przygotowywania ról, na potrzeby filmu Solomon i Gaenor (1999) nauczył się języka jidisz. Pojawił się jako elegancki klient w teledysku do covera „Uptown Girl” (2001) zespołu Westlife z udziałem Claudii Schiffer, Tima McInnerny i Jamesa Wilby. W filmie science-fiction Fantastyczna Czwórka (Fantastic Four, 2005) wystąpił jako Reed Richards, a w serialu ITV Kłamstwa (2017) jako Andrew Earlham. Wybrana filmografia: 1997: Wilde jako John Gray / 1997: Titanic jako Piąty Oficer Harold Godfrey Lowe / 2000: 102 Dalmatyńczyki jako Kevin / 2001: Helikopter w ogniu jako John Beales / 2004: Król Artur jako Lancelot / 2005: Fantastyczna Czwórka jako Reed Richards/Pan Fantastic / 2007: Fantastyczna Czwórka: Narodziny Srebrnego Surfera jako Reed Richards / Pan Fantastic / 2011: Sanctum 3D jako Carl / 2015: San Andreas jako Daniel Riddick.

źródło: wikipedia                                                                                  

Jan Jankowski

Jan Jankowski (ur. 2 czerwca 1961 w Zduńskiej Woli) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser. Studiował na wrocławskim Wydziale Aktorskim krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego, którą ukończył w 1984. Za rolę Władzia w sztuce Witolda Gombrowicza Ślub otrzymał nagrodę na II Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi. Występował w teatrach: Polskim we Wrocławiu (1982–1988), im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1991–1992), Powszechnym w Łodzi (1992–1993), Polskim w Bydgoszczy (1993–1994), Centrum Kultury Teatr w Grudziądzu (1998), Polskim w Bielsku-Białej (2000–2001) oraz warszawskich: Rozmaitości (1984–1987), „Scena Prezentacje” (1995–1997), na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (1996–1998), Studio Buffo (1996–1997), Komedia (2000–2007), Wielkim-Operze Narodowej (2000–2001), Dramatycznym (2005) i Syrena (2005–2007). Zadebiutował na dużym ekranie drugoplanową rolą w filmie muzycznym Pawła Karpińskiego To tylko rock (1983) jako Janek, lider i gitarzysta rockowy zespołu „Krzyk”, który odnosi sukces na festiwalu w Jarocinie. Po debiucie zagrał w dramacie Andrzeja Barańskiego Kobieta z prowincji (1984) jako Heniuś, syn Andzi (Ewa Dałkowska), serialu Trzy młyny (1984) i filmie kostiumowo-poetyckim Wojciecha Hasa Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (1985) w roli młodziutkiego hulaki. Większość kreowanych przez niego w tamtym czasie postaci uosabia chłopięcy, nieco infantylny, idealizm lub niedojrzałość. Za rolę uczciwego, rozsądnego i pełnego dobrej woli porucznika Andrzeja Kmity, pragnącego poznać świat i rządzące nim reguły, który pobiera gorzką lekcję historii w dramacie wojennym Wojciecha Wójcika Sam pośród swoich (1985) został uhonorowany nagrodą za pierwszoplanową rolę męską na 10. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku i Nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego przyznawaną przez tygodnik „Ekran”. W bajkowo-komiksowym obrazie Opowieść Harleya (1987) wcielił się w postać zakochanego motocyklisty, w serialu Mistrz i Małgorzata (1988) na podstawie powieści Michaiła Bułhakowa w reżyserii Macieja Wojtyszki wystąpił jako nadwrażliwy poeta Bezdomny, w dramacie Krzysztofa Kieślowskiego Dekalog IX (1988) zagrał postać niedoświadczonego kochanka Hanki (Ewa Błaszczyk). W latach 90. i później pojawiał się niemal wyłącznie w serialach telewizyjnych. Popularność zdobył dzięki roli Pawła Hanisza w pierwszej polskiej telenoweli W labiryncie. Zagrał także, m.in. w Radiu Romans, Złotopolskich, Czułości i kłamstwach, Samym Życiu, M jak miłość i Pensjonacie pod Różą. Od 2008 wciela się w postać Grzegorza w serialu obyczajowym Pierwsza miłość. Od 2011 gra również wiele postaci epizodycznych w sitcomie Świat według Kiepskich.

źródło: wikipedia                                                                                  

Nick Jonas

Nicholas "Nick" Jerry Jonas (ur. 16 września 1992 w Dallas) – amerykański aktor, wokalista, autor tekstów i piosenek, znany przede wszystkim z występów w zespole Jonas Brothers, który współtworzył wraz z braćmi Kevinem i Joe. W wieku 6 lat Nick został dostrzeżony przez agenta z Broadwayu (gdy razem z matką był u fryzjera, poproszono go o występ muzyczny). Efektem tego były jego liczne występy w musicalach, m.in. Piękna i Bestia oraz Opowieść wigilijna. Sześć lat później Jonas wydał solową płytę Nicholas Jonas. W 2008 roku zagrał w filmie Camp Rock jako Nate. Od 2014 roku występuje w serialu Kingdom jako zawodnik MMA Nate Kulina. Także w 2014 roku ukazał się drugi album solowy piosenkarza zatytułowany Nick Jonas. W 2015 roku wystąpił jako prowadzący Kids Choice Awards. Natomiast w 2016 roku do sprzedaży trafiła trzecia płyta Jonasa pt. Last Year Was Complicated.

źródło: wikipedia                                                                                 

Olivia Garcia

Olivia Garcia jest piosenkarką i autorką piosenek z Wigan w północno-zachodniej Anglii. Mocny wokal Olivii pozwala jej wykonywać szeroką gamę stylów muzycznych. Olivia występowała w salach każdej wielkości, aż po tysiące ludzi na Wembley Arena. Olivia była finalistką Open Mic UK 2014, a ostatnio trafiła do domów sędziów w X-Factor 2016. Ostatnie 14 miesięcy spędziliśmy na przygotowywaniu się do dzielenia się własną muzyką z szerszą publicznością, pracując nad pisaniem piosenek, występem i produkcją studyjną przy współpracy z Pip Cadmanem, wraz z zespołem produkcyjnym w Sugar House.

źródło: wikipedia                                                                                

Zakk Wylde

Zakk Wylde, właściwie Jeffrey Phillip Wielandt (ur. 14 stycznia 1967 w Bayonne) – amerykański muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów i multiinstrumentalista. Założyciel grupy muzycznej Black Label Society.  20 maja 1987 roku, po udanym przesłuchaniu, Zakk Wylde dołączył do zespołu Ozzy’ego Osbourne’a, wokalisty Black Sabbath. W 1990 zespół nagrał płytę No More Tears, uchodzącą za klasyk wśród muzyki heavymetalowej. Kolejny album, wydany w 1993 roku, zatytułowany Live and Loud, potwierdził kunszt gitarowy Zakka Wylde'a. W 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 8. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World. W tym samym roku Ozzy Osbourne ogłosił zakończenie swojej kariery. Zakk Wylde zdecydował się na założenie własnego zespołu Pride and Glory. W 1994 został wydany album Pride and Glory. Rok później Ozzy Osbourne powrócił na scenę, a Zakk Wylde ponownie dołączył do jego zespołu. W 1998 roku Zakk założył własny zespół Black Label Society, w którym grał równolegle z zespołem Ozzy’ego Osbourne’a. W 2009 roku opuścił wraz z perkusistą Michaelem Bordinem zespół Ozzyego i skupił się na Black Label Society. W 2010 roku gościnnie wystąpił w 2. odcinku 4. sezonu serialu Californication jako sprzedawca w sklepie z gitarami.

źródło: wikipedia                                                                               

Stanisława Celińska

Stanisława Maria Celińska-Mrowiec (ur. 29 kwietnia 1947 w Warszawie) – polska aktorka i wokalistka, dwukrotna laureatka Orła za najlepsze drugoplanowe role kobiece w filmach Pieniądze to nie wszystko (2001) i Joanna (2010). Zadebiutowała w teatrze w 1968 roku. Rok później ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie pod kierunkiem Ryszardy Hanin. Występowała w teatrach warszawskich: Współczesnym (1969–1974, 1981–1983, 2006–2011), Nowym (1983–1988), Dramatycznym (1989–1990), Studio (1995–2003) i Kwadrat, a także Teatrze Nowym w Poznaniu (1990–1991), . Brała udział w programach muzycznych i spektaklach Studenckiego Teatru Satyryków. W latach 2011–2015 była aktorką Nowego Teatru w Warszawie, gdzie występowała w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego. Wielokrotnie brała udział na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej, a jej występy otrzymywały zawsze pozytywne recenzje krytyków, dzięki jej tubalnemu głosowi, osobowości i umiejętnościom interpretacyjnym. Do klasyki przeszedł jej krótki, ale bardzo efektowny występ z piosenką „Uśmiechnij się! Jutro będzie lepiej!” w 1994 roku. W 2009 ukazał się jej singiel Atramentowa rumba w duecie Z Los Locos, natomiast w 2012 wydała wspólnie z pianistą Bartłomiejem Wąsikiem i Royal String Quartet płytę Nowa Warszawa. W 2015 premierę miał jej kolejny album Atramentowa....Wybrana filmografia: 1974: Nie ma róży bez ognia jako Lusia / 1975: Noce i dnie jako Agnieszka Niechcic / 1978: serial Noce i dnie jako Agnieszka Niechcic / 1983: Alternatywy 4 jako nauczycielka Bożena Lewicka, sąsiadka docenta Furmana / 1986: Zmiennicy Lusia Walicka / 1989: Galimatias, czyli kogel-mogel II jako Goździkowa / 1993: Rozmowa z człowiekiem z szafy jako listonoszka / 1994: Faustyna jako siostra Marcelina / 1996: Awantura o Basię jako „Czerwony Kapelusz”, pasażerka w pociągu Mława-Warszawa / 1996: Złote runo jako szwagierka Rysia / 1996: Panna Nikt jako matka Marysi / 1996: Nocne graffiti jako sąsiadka / 1997-1998: 13 posterunek jako Ciotka Czarka i Agnieszki / 1997-2003: Złotopolscy jako Kęsikowa / 1999: Fuks jako pani Poznańska / 2001: Pieniądze to nie wszystko jako pani Ala / 2003: Cud w Krakowie jako Ciotka Żura / 2007: Katyń jako Stasia, gospodyni w domu Generała / 2011: 1920 Bitwa warszawska jako pani Zdzisia / 2017: Listy do M. 3 jako pani Stasia.

źródło: wikipedia                                                                             

Ewelina Lisowska

Ewelina Monika Lisowska (ur. 23 sierpnia 1991 w Cerekwicy) – polska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka. W 2007 została wokalistką post hardcore’owego zespołu Nurth, w którym występowała pod pseudonimem Evelynn. Obok melodyjnego śpiewu wykorzystywała także growl. W 2011 wzięła udział w talent show telewizji TVN Mam talent!. Rok później dotarła do półfinału drugiej części polskiej adaptacji formatu X Factor, także emitowanego na antenie stacji telewizyjnej TVN. W efekcie Lisowska podpisała kontrakt wydawniczy z wytwórnią muzyczną HQT Music Group. 7 sierpnia 2012 wydała swój debiutancki minialbum, zatytułowany po prostu Ewelina Lisowska. 10 grudnia 2012 Lisowska zaprezentowała singiel „W stronę słońca”, który w serwisie YouTube odsłuchany został ponad dwa miliony razy w ciągu tygodnia i dzięki temu znalazł się na liście najchętniej odtwarzanych materiałów muzycznych na świecie. 26 kwietnia 2013 na antenie Radia Eska odbyła się premiera trzeciego singla piosenkarki, „Jutra nie będzie”, promującego jej debiutancki album studyjny Aero-Plan, który ukazał się 7 maja. 15 czerwca tego samego roku podczas 50. KFPP w Opolu otrzymała SuperJedynkę w kategorii SuperArtystka. We wrześniu Lisowska została nominowana do nagrody MTV Europe Music Awards 2013 w kategorii Najlepszy polski wykonawca. 26 maja 2014 odbyła się premiera nowego singla Lisowskiej – „We mgle". 28 października ukazał się drugi studyjny album Lisowskiej pt. Nowe horyzonty. W listopadzie 2014 piosenkarka wystąpiła w reklamie Media Expert. Od 11 września do 13 listopada 2015 brała udział w czwartej emitowanej przez telewizję Polsat edycji programu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Tomasz Barański. Ostatecznie para dotarła do finału, który odbył się 13 listopada, i wygrała go po zdobyciu 56% głosów telewidzów. Pod koniec lipca 2016 wydała singel „Prosta sprawa”, który zapowiadał jej trzecią płytę studyjną. Premiera albumu, zatytułowanego Ponad wszystko, odbyła się 4 listopada tego samego roku. 5 czerwca 2017 zaprezentowała teledysk do utworu „W sercu miasta”. 25 maja 2018 zaprezentowała teledysk do utworu „T-shirt”, zapowiadającego jej czwarty album studyjny, zatytułowany Cztery, który został wydany 22 czerwca.

źródło: wikipedia