Alan Andersz

Alan Andersz (ur. 4 października 1988 roku w Warszawie) – polski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny oraz tancerz. Alan Andersz zadebiutował na ekranie w 1997 roku występami w grupie tanecznej w programie Mini Playback Show. W 1999 roku wystąpił w serialu Ja, Malinowski. Z dużego ekranu znany m. in. z filmów Pręgi i Obława. Największą popularność przyniosła mu rola Patryka Jankowskiego w serialu 39 i pół. W 2009 roku otrzymał Nagrodę Aktorską na Festiwalu w Brest za rolę „Tadka” w filmie Melodramat Filipa Marczewskiego. W 2008 roku brał udział w ósmej edycji programu Taniec z gwiazdami emitowanego w TVN. Jego partnerką była Blanka Winiarska, z którą zajął szóste miejsce. Od marca 2012 roku był jurorem w tanecznym programie telewizyjnym Got to Dance. Tylko taniec w telewizji Polsat. W 2014 roku zaczął trenować CrossFit. Ukończył międzynarodowy kurs trenerski CrossFit Trainer Level 1. Od 14 lutego 2017 do 25 kwietnia 2017 wziął udział w programie Agent – Gwiazdy 2. Ostatecznie zajął trzecie miejsce, odpadając w jedenastym odcinku. Wybrana filmografia: 2003–2007: Na Wspólnej jako Paweł / 2004–2005: Oficer jako Kajtek / 2005: Wiedźmy jako Tomek Struś / 2008–2009: 39 i pół jako Patryk Jankowski / 2011: Ojciec Mateusz jako Adrian / 2015: Na sygnale jako Adrian Devide.

źródło: wikipedia        

Paweł Domagała

Paweł Domagała (ur. 19 stycznia 1984 we Wrocławiu) – polski aktor i wokalista. W kwietniu 2016 ukazał się jego singiel i teledysk "Jestem tego wart" promujący debiutancką płytę. Od czerwca 2016 roku związany jest z warszawskim Teatrem Kwadrat. Jest członkiem Kabaretu na Koniec Świata. W 2009 założył w Warszawie wraz z Igorem Przebindowskim, Wojciechem Królem oraz Fryderykiem Młynarskim zespół muzyczny "Ginger". W listopadzie 2016 wydał swoją debiutancką płytę "Opowiem ci o mnie". Wybrana filmografia: 2006: Wszyscy jesteśmy Chrystusami – jako student Adaś / 2007: Na dobre i na złe – jako Marek Majewski / 2009: Ojciec Mateusz – jako Damian / 2010 – 2011: Świat według Kiepskich – jako Stefano / 2010: Ratownicy – jako ratownik Michał Barciok / 2014: Wkręceni – jako Tomek Zarówny „Szyja” / 2014: Dzień dobry, kocham cię! – jako Lucek / 2014: Wkręceni 2 – jako Szyja/Mikołaj „Miki” Mazur / 2016: Druga szansa – jako Igor Szot / 2016: Planeta Singli – jako Piotr / 2016: 7 rzeczy, których nie wiecie o facetach – jako Filip.

źródło: wikipedia        

Ryszard Wolny

Ryszard Marcin Wolny (ur. 24 marca 1969 w Raciborzu) – polski zapaśnik, uprawiający zapasy w stylu klasycznym, a także trener zapaśników i samorządowiec. Pięciokrotny olimpijczyk, złoty medalista Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w 1996. Pięciokrotnie występował na letnich igrzyskach olimpijskich (1988–2004), zdobywając m.in. złoty medal w 1996 w wadze kategorii do 68 kg. Był także mistrzem Europy (1989), dwukrotnie wicemistrzem Europy (1995, 1999), brązowym medalistą mistrzostw Europy (1990) i mistrzostw świata (1990). Dziesięć razy stawał na najwyższym podium mistrzostw Polski w swoich kategoriach wagowych. Po zakończeniu kariery sportowej zajął się działalnością trenerską. W 2007 został trenerem polskiej kadry narodowej zapaśników. W 1996, za wybitne osiągnięcia sportowe, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

źródło: wikipedia        

Henryka Krzywonos

Henryka Krystyna Krzywonos-Strycharska (ur. 27 marca 1953 w Olsztynie) – polska działaczka opozycji w okresie PRL, sygnatariuszka porozumień sierpniowych, posłanka na Sejm VIII kadencji. Od 1973 do 1978 pracowała jako motornicza w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym Oddział Komunikacji Miejskiej Tramwajowej w Gdańsku. Później była zatrudniona w Stoczni Gdańskiej, na stanowisku operatora urządzeń dźwigowych, jednak już w 1979 powróciła do poprzedniego miejsca pracy. 15 sierpnia 1980 w pobliżu Opery Bałtyckiej zatrzymała prowadzony przez siebie tramwaj. Zdarzenie to bywa określane jako początek strajku gdańskiej komunikacji publicznej w okresie wydarzeń sierpniowych. 16 sierpnia, po podpisaniu w Stoczni Gdańskiej porozumienia z dyrekcją i ogłoszeniu przez Lecha Wałęsę końca strajku, wraz z Aliną Pienkowską, Anną Walentynowicz i Ewą Osowską zatrzymywała na bramach robotników opuszczających stocznię, co zapobiegło zakończeniu strajku. 31 sierpnia znalazła się wśród sygnatariuszy porozumień sierpniowych, wkrótce została odwołana z prezydium MKZ Gdańsk przez komitet założycielski NSZZ „Solidarność” w jej zakładzie pracy. W stanie wojennym zajmowała się pomocą internowanym, była też kolporterką wydawnictw podziemnych. Była represjonowana, objęta nakazem opuszczenia Gdańska i pozbawiona możliwości zatrudnienia. Korzystała wówczas ze wsparcia różnych osób, w tym księdza Henryka Jankowskiego. W 2015 wystartowała w wyborach parlamentarnych z listy PO w okręgu gdyńskim. Została wybrana na posłankę VIII kadencji, otrzymując 24 333 głosy. Henryce Krzywonos został poświęcony film dokumentalny Świat bez tajemnic – Oni zrywali Żelazną Kurtynę – Polska. Henryka Krzywonos i narodziny Solidarności w reżyserii Małgorzaty Buckiej (produkcja Francja 2008) oraz książka Agnieszki Wiśniewskiej Duża Solidarność, mała solidarność. Biografia Henryki Krzywonos (Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2010). Jej postać występuje również w filmie Wałęsa. Człowiek z nadziei z 2013, Henrykę Krzywonos zagrała w tej produkcji Dorota Wellman.

źródło: wikipedia        

Aleksy Awdiejew

Aleksy Awdiejew, również Alosza Awdiejew (ur. 18 lipca 1940 w Woroszyłowsku) – polski aktor filmowy, piosenkarz, językoznawca pochodzenia rosyjskiego. Do Polski przyjechał w 1967, a obywatelstwo polskie otrzymał w 1993. Mieszka w Bolechowicach pod Krakowem. Od 1975 związany jest z krakowskim kabaretem „Piwnica pod Baranami”, gdzie występuje w trio z Kazimierzem Adamczykiem (kontrabas) oraz Michałem Kaniewskim (gitara), śpiewając romanse rosyjskie i cygańskie oraz piosenki odeskie i żydowskie okraszone humorem. W latach 1975-1980 współpracował jako pianista z krakowskimi zespołami jazzowymi Beale Street Band i Playing Family. Jest stałym felietonistą miesięcznika psychologicznego „Charaktery” i członkiem Rady Naukowej tego magazynu.

źródło: wikipedia        

Małgorzata Ostrowska

Małgorzata Maria Ostrowska (ur. 2 maja 1958 w Szczecinku) – polska piosenkarka rockowa. Małgorzata Ostrowska zaczęła śpiewać w wieku 11 lat. Śpiewała wraz z grupą wokalną Vist (z Wandą Kwietniewską, Andrzejem Sobolewskim i Grzegorzem Stróżniakiem). Jest laureatką Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, gdzie w 1975 roku zdobyła główną nagrodę, Złoty Samowar, za interpretację piosenki „Słowiki”. W roku 1981 została wokalistką zespołu Lombard. Jej współpraca z grupą trwała kolejne dziesięć lat. W roku 1999 rozpoczęła karierę solową. W 2008 roku pojawiła się gościnnie na płycie KSU, a wcześniej nagrywała z takim wykonawcami jak: Lech Janerka, Dżem, Michał Urbaniak i Acid Drinkers. Z Lombardem zaprezentowała się m.in. na festiwalu w San Remo, z jazzową formacją Basspace nagrała płytę i koncertowała na Jazz Jamboree, zagrała tytułową rolę w musicalu „Pocałunek kobiety pająka”, a w Teatrze Muzycznym w Gdyni kreowała postać Marii Magdaleny w spektaklu „Jesus Christ Superstar”. W filmie „Podróże pana Kleksa” pojawiła się jako królowa Aba, śpiewając „Meluzynę”. W Sopocie (1999) otrzymała Bursztynowego Słowika za całokształt działalności, a w Opolu (2007) odcisnęła swoje dłonie w Alei Gwiazd. Jest żoną fotografika Jacka Gulczyńskiego, bratową Piotra „Gulczasa” Gulczyńskiego.

źródło: wikipedia        

Wojciech Fibak

Wojciech Fibak (ur. 30 sierpnia 1952 w Poznaniu) – polski tenisista, finalista Masters i czterokrotny ćwierćfinalista turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej, zwycięzca Australian Open w grze podwójnej, biznesmen. W latach 1982-1987 wygrał trzynaście turniejów deblowych, mając za partnerów m.in. Kevina Currena, Borisa Beckera, Sandy Mayera. W 1987 odniósł dwa ostatnie zwycięstwa turniejowe – w Hilversum (w parze z Miloslavem Mečířem) i Tuluzie (z Michielem Schapersem). W 1984 po pięciu latach przerwy zagrał w reprezentacji przeciwko Grecji i Izraelowi. W 1990 objął funkcję kapitana w Pucharze Davisa i jeszcze dwukrotnie wystawił samego siebie do gry w deblu – w meczu z Norwegią w 1990 i Węgrami w 1992. W 1990 poprowadził ekipę do awansu do grupy I Pucharu Davisa (odpowiednik II ligi, po Grupie Światowej), ale po porażce z Węgrami dwa lata później zrezygnował z pracy. Zespół polski, już pod kierownictwem Adama Królaka, przegrał w 1992 także z Norwegią i spadł do grupy II Pucharu Davisa. W latach 90. Fibak pełnił również funkcję prezesa Polskiego Związku Tenisowego. Prawdopodobnie najważniejszą jego zasługą dla polskiego tenisa jest popularyzacja dyscypliny, niemal nieobecnej w szerokim odbiorze w okresie powojennym. Dostrzeżony przez kibiców Fibak wielokrotnie zajmował miejsca w czołowej dziesiątce Plebiscytu "Przeglądu Sportowego" (w 1976 był 3., przegrywając jedynie z mistrzami olimpijskimi Ireną Szewińską i Jackiem Wszołą).

źródło: wikipedia       

Michał Bajor

Michał Bajor (ur. 13 czerwca 1957 w Głuchołazach) – polski aktor i piosenkarz. Od dzieciństwa związany ze środowiskiem scenicznym w Opolu. Pobierał lekcje tańca oraz gry na fortepianie. Dziecięcy debiut aktorski to rola wilka w Czerwonym Kapturku. W 1970 roku zadebiutował jako piosenkarz na eliminacjach Festiwalu Piosenki w rodzinnym Opolu. W 1973 wygrał na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze brawurowym wykonaniem piosenki Siemionowna, po czym został zaproszony do udziału w XIII Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. W latach 1975-1976 brał udział w koncertach razem z orkiestrami Henryka Debicha i Stefana Rachonia. Karierę filmową rozpoczął w 1975 roku u Agnieszki Holland w filmie Wieczór u Abdona razem z gwiazdą Beatą Tyszkiewicz. Został przyjęty na PWST w Warszawie. Podczas studiów w 1979 roku wystąpił w warszawskim Teatrze Ateneum w sztuce Equus Petera Shaffera. Z teatrem tym współpracował do 1994 roku. Studia aktorskie ukończył w 1980 roku. W następnych latach występował w filmach, współpracując z różnymi reżyserami: Filipem Bajonem, Barbarą Sass-Zdort, Edwardem Żebrowskim, Feliksem Falkiem, Krzysztofem Kieślowskim. W 1988 roku wziął udział w nominowanym do Oscara filmie Istvána Szabó Hanussen u boku Klausa-Marii Brandauera. W 1987 roku nagrał swoją pierwszą muzyczną płytę Michał Bajor Live. Wykonał tam utwory m.in. belgijskiego autora Jacques’a Brela, z którym powiązał swoją dalszą sceniczną karierę. W 1993 wystąpił w teatrze Studio Buffo u Janusza Stokłosy i Janusza Józefowicza. W 2000 roku wystąpił w filmie Quo vadis Jerzego Kawalerowicza, grając rolę Nerona. Na scenie muzycznej współpracuje z takimi kompozytorami, jak: Włodzimierz Korcz, Janusz Strobel, Jarosław Kukulski, Jerzy Satanowski, Hadrian Filip Tabęcki, Paweł Stankiewicz, Marcin Nierubiec i Piotr Rubik. Śpiewa teksty m.in.: Władysława Broniewskiego, Juliana Tuwima, Wojciecha Młynarskiego, Marka Grechuty czy Jonasza Kofty.

źródło: wikipedia      

Andrzej Rybiński

Andrzej Rybiński (ur. 30 października 1949 w Łodzi) – polski wokalista, gitarzysta i kompozytor. W 1970 roku z grupą Bumerang uczestniczył w nagraniu śpiewogry Na szkle malowane (muz. Katarzyna Gärtner, libr. Ernest Bryll). Na początku lat 70. współtworzył z Januszem Krukiem i Elżbietą Dmoch grupę 2 plus 1. W 1971 zespół wystąpił na festiwalu opolskim i otrzymał nagrodę za wykonanie piosenki Nie zmogła go kula . W czerwcu 1971 z żoną Elizą Grochowiecką i Zbigniewem Hołdysem założył własną grupę – Andrzej i Eliza. Od 1974 w zespole występował również brat artysty, Jerzy Rybiński. Po rozpadzie zespołu w lipcu 1981 Andrzej Rybiński rozpoczął karierę solową.

źródło: wikipedia     

Pink

P!nk (także Pink), właśc. Alecia Beth Moor (ur. 8 września 1979 w Doylestown, stan Pensylwania, USA) – amerykańska piosenkarka i autorka tekstów, sporadycznie aktorka. Rozgłos zdobyła na początku stycznia 2000 roku. Tworzy muzykę z gatunku pop-rock, choć w początkach działalności muzycznej jej utwory wpisywały się w nurt muzyki R&B. Zaczynając swoją karierę muzyczną, wzorowała się na jednej ze swoich idolek, Madonnie; preferuje również takich wykonawców, jak Janet Jackson i Janis Joplin. Na całym świecie sprzedała ponad 110 milionów płyt (w tym 40 milionów albumów i 70 milionów singli). Jej pierwszy album zatytułowany Can't Take Me Home utrzymany był w stylu R&B. Płyta osiągnęła status podwójnej platynowej płyty, a pochodzące z niego single – "Most Girls", "There You Go" i "You Make Me Sick". Tytuł drugiej płyty (M!ssundaztood) nie powinien więc dziwić. Zawierała bardziej rockowe utwory i w założeniu miała zmienić wizerunek artystki łączonej dotychczas wyłącznie z muzyką popularną. Album odniósł ogromny sukces, a piosenki "Don't Let Me Get Me", "Just Like a Pill" czy "Get the Party Started" osiągały pierwsze miejsca na listach przebojów w wielu państwach i były jednymi z najczęściej słyszanych piosenek w radio. Dużą popularność zdobyła też bardziej zaangażowana piosenka "Family Portrait", opowiadająca historię dysfunkcyjnej rodziny wokalistki. Try This – trzecia płyta Pink, wydana w czwartym kwartale roku 2003, zawierała piosenki zdecydowanie z pogranicza rocka i muzyki pop. Pomimo mniejszej, w porównaniu do poprzednich wydawnictw, popularności w USA, płyta odniosła stosunkowo duży sukces w Europie, a piosenka "Trouble" przyniosła piosenkarce drugą nagrodę Grammy. Czwartą płytą Pink jest wydana w 2006 roku I'm Not Dead. Z końcem października 2008 roku premierę miała piąta płyta wokalistki, zatytułowana Funhouse. Na piosenkę promującą płytę wytypowano "So What" – utwór, który okazał się wielkim hitem. Drugim singlem z płyty został "Sober", którego premiera odbyła się w listopadzie, zaś trzecim – "Please Don't Leave Me". Na początku 2012 roku P!nk powróciła do studia, aby nagrać swój szósty album. Płyta pt. The Truth About Love ukazała się 14 września 2012 roku. Pierwszy singiel zatytułowany „Blow Me (One Last Kiss)” miał premierę 3 lipca 2012, a oficjalny teledysk 27 lipca. B-side do tego singla nosi tytuł „The King Is Dead But the Queen Is Alive”. 6 września ukazał się kolejny singel „Try”. Trzeci singiel – „Just Give Me a Reason” – został wydany 12 kwietnia. 28 czerwca 2013 roku został wydany czwarty singiel „True Love”, który został nagrany w duecie z Lily Allen. W maju 2016 roku piosenkarka wydała singiel "Just like Fire", który został nagrany na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Alicja po drugiej stronie lustra. 13 października światło dzienne ujrzała ósma płyta pt "Beautiful Trauma" promowana singlami: "What About Us", "Beautiful Trauma" & "Whatever You Want".

źródło: wikipedia     

Monika Dryl

Monika Dryl (ur. 12 października 1979 w Białymstoku) – polska aktorka i wokalistka. Jest aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. W 2001 roku została laureatką III nagrody Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu oraz I nagrody festiwalu Pamiętajmy o Osieckiej w 2003. Grała w filmie Jasminum Jana Jakuba Kolskiego. Jest założycielką i wokalistką zespołu Themonika quintet. Wzięła udział w nagraniu płyty Herbaciane Nonsensy w radiowym studiu Trójki im. Agnieszki Osieckiej u boku m.in. Ewy Bem, Grażyny Łobaszewskiej, Anny Serafińskiej, Grzegorza Turnaua, Andrzeja Dąbrowskiego. W 2008 wzięła udział w trzeciej edycji programu Jak oni śpiewają, w którym zajęła 8. miejsce. Wybrana filmografia: 2002: Złotopolscy / 2003–2004: Plebania jako Iva / 2004: Rodzina zastępcza jako Jolanta Tomczak / 2006: Egzamin z życia jako Amelia Waśko / 2006: Jasminum jako fryzjerka Patrycja / 2007–2008: Na dobre i na złe jako dziennikarka Jonna Schmidt / 2011: Szpilki na Giewoncie jako Katarzyna Michowicz / 2014: Prawo Agaty jako farmaceutka Ewa Krajewska / 2016: Przyjaciółki jako Iwona Miśkiewicz.

źródło: wikipedia     

Waldemar Malicki

Waldemar Malicki (ur. 3 października 1958 w Lublinie) – polski pianista i satyryk. W 1982 ukończył Akademię Muzyczną w Gdańsku. Wydał 38 płyt i otrzymał 3 nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyki. Jest założycielem kwintetu wykonującego tanga Astora Piazzolli. Był prezesem Towarzystwa im. Ignacego Jana Paderewskiego. Od kwietnia 2008 Członek Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. W 2009 nawiązał wraz z Filharmonią współpracę z Zenonem Laskowikiem i jego grupą Kabareciarnia. Zaowocowało to serią wspólnych koncertów oraz emitowanym w TVP2 programem Laskowik & Malicki.

źródło: wikipedia     

Joanna Kołaczkowska

Joanna Dorota Kołaczkowska z domu Chuda, primo voto Matysik (ur.* 22 czerwca 1966 w Polkowicach,  zm.† 17 lipca 2025) – polska aktorka kabaretowa i teatralna, autorka tekstów i prezenterka radiowa. W latach 1988–1989 występowała w kabarecie Drugi Garnitur, przez kolejne 10 lat była aktorką Kabaretu Potem, z którego członkami stworzyła niezależną wytwórnię filmową A’Yoy. Od 2002 roku była aktorką Kabaretu Hrabi.Podczas studiów poznała Adama Nowaka, który w 1987 zachęcił ją do udziału w castingu do kabaretu Drugi Garnitur. Występowała w grupie do 1989, następnie była aktorką Kabaretu Potem i autorką tekstów do niektórych skeczów formacji. W latach 1991–1993 występowała z Potemami jako support przed spektaklami Stanisława Tyma w Teatrze Rampa. W 1999 grupa zakończyła działalność. Od 1993 występowała w roli Dorin Owens w improwizowanym programie Spadkobiercy. Od 2002 była aktorką Kabaretu Hrabi. Współtworzyła programy prezentowane przez formację i napisała wiele piosenek kabaretowych grupy, w tym utwory: „Song porzuconej”, „Bakteria w całusie”, „Nie ciąg”, „Krowa”, „Wątpliwości młodej”, „Rydwany ognia”, „Tango sromotnik”, „Szuszuszu”, „Cubana”, „Huzia na Józia”czy „Piosenka ciążowa”. W latach 2009–2010 występowała na scenie Teatru Polonia w Warszawie, w sztukach teatralnych reżyserowanych przez Stanisława Tyma: Dżdżownice wychodzą na asfalt (2009) i Kobieta z widokiem na taras (2010). W 2011 zagrała panią Zerżniewską w spektaklu Smuteczek, czyli ostatni naiwni (reż. Maciej Stuhr), wystawianym w stołecznym Teatrze Dramatycznym. W 2017 znalazła się w obsadzie sztuki Dzień świra Marcina Kołaczkowskiego, wystawianej w Teatrze Kamienica w Warszawie. W 2013 użyczyła głosu do nagrania audiobooka książki Barbary Stenki pt. „Masło przygodowe”. W 2010 została felietonistką bloga „Blog Partyzancki”. Od lipca 2020 wraz z Wojciechem Malajkatem prowadziła audycję Koncert życzeń na antenie Radia Nowy Świat. 24 grudnia 2024 roku wystąpiła w koncercie wigilijnym RNŚ m.in. razem z Adamem Nowakiem, Mery Spolsky, Wojciechem Waglewskim i Zbigniewem Zamachowskim. W latach 2021–2025 wraz z Szymonem Majewskim współtworzyła podcast Mówi się. W kwietniu 2025 członkowie Kabaretu Hrabi poinformowali, że Kołaczkowska zmaga się z chorobą nowotworową i zawiesza swoją aktywność publiczną. W maju, w ramach trasy „Potemowe piosenki”, odbyły się 3 koncerty specjalne dla Kołaczkowskiej, w których oprócz członków Hrabi wystąpili m.in. Hanna Śleszyńska, Artur Andrus, Maciej Stuhr, Adam Nowak, Janusz Radek, Władysław Sikora, Szymon Majewski, Maciej Miecznikowski. W czerwcu Hrabi, RNŚ i Teatr Współczesny w Warszawie zorganizowały koncert charytatywny „Dla Ciebie mógłbym zrobić wszystko” również poświęcony Kołaczkowskiej. 17 lipca 2025 roku członkowie Hrabi poinformowali o śmierci artystki. 

źródło: wikipedia      

Gorillaz

Gorillaz – wirtualny zespół tworzący muzykę będącą połączeniem hip-hopu, rocka i innych gatunków muzycznych. Stworzony został przez Damona Albarna i Jamie Hewletta w 1998. Zadebiutował minialbumem Tomorrow Comes Today, singlem „Clint Eastwood” i płytą LP Gorillaz.

Damon Albarn (ur. 23 marca 1968 w Leytonstone, w Londynie) – brytyjski wokalista, kompozytor i producent, zdobywca nagrody Grammy. Dzięki swoim rozpoznawalnym tekstom i muzyce, nawiązującej do wielu rozmaitych stylów, stał się jednym z najbardziej popularnych muzyków angielskich ostatnich 20 lat, zdobywając sobie uznanie nie tylko w ojczyźnie, ale i na całym świecie.

Jamie Christopher Hewlett (ur. 3 kwietnia 1968) – pochodzący z Wielkiej Brytanii rysownik komiksów; rozgłos zawdzięcza komiksowi pt. Tank Girl oraz członkostwu w zespole Gorillaz. W zespole Gorillaz jest odpowiedzialny za rysowanie komiksowych postaci, których zespół używa jako swojego wizerunku.

źródło: wikipedia    

Marek Siudym

Marek Siudym (ur. 24 października 1948 w Łodzi) – polski aktor filmowy, teatralny i kabaretowy, specjalizujący się w rolach komediowych i charakterystycznych, mający także na swoim koncie kilka pierwszoplanowych ról dramatycznych. Jeździec i zawodowy trener jeździectwa. W latach 70. grał kilka ról charakterystycznych i drugoplanowych w serialach TVP i filmach pełnometrażowych. Dużą popularność dała mu jednak dopiero rola woźnicy węglarki w filmie Miś Stanisława Barei (1980). W latach 80. grał kilka kolejnych ról w serialach i filmach pełnometrażowych. Pod koniec lat 90. wyspecjalizował się w charakterystycznych rolach w serialach telewizyjnych, m.in. grał Władysława Biernackiego, ojca Marcysi, w serialu Złotopolscy (1999–2010), Stasia Bogackiego w sitcomie Lokatorzy (1999–2003) i jego spin-offie Sąsiedzi (2003–2008) oraz majstra w Heli w opałach (2006–2007). Równolegle grał też „ambitniejsze” role pierwszoplanowe, m.in. w filmie Ubu Król Piotra Szulkina, gdzie wcielił się w postać Michała Fiodorowicza. Wybrana filmografia: Polskie drogi (1976) / Przepraszam, czy tu biją? (1976) / Miś (1980) / Życie Kamila Kuranta (1982) / Okruchy wojny (1985) / Zmiennicy (1986) / Rozmowa z człowiekiem z szafy (1993) / Klan (1997–2004) / Graczykowie (1999) / Złotopolscy (1999–2010) – Władysław Biernacki / Na dobre i na złe (2006) – Grzelkowski / Wojna żeńsko-męska (2011) – protestujący / Prawo Agaty (2012) – woźny Marcin Pietras / Lekarze (2014) – Maciej Dolny / Bogowie (2014) – pacjent.

źródło: wikipedia   

Sara Chmiel & Adrian Wieczorek (Łzy)

Sara Chmiel (ur. 14 lipca 1991 w Dąbrowie Tarnowskiej) – polska piosenkarka, aktorka musicalowa, kompozytorka i autorka tekstów. Od 1 stycznia 2011 wokalistka zespołu Łzy, zastąpiła Annę Wyszkoni. W tym samym roku zespół Łzy wydał z Sarą swoją siódmą płytą zatytułowaną "Bez słów". Zadebiutowała z zespołem 9 stycznia 2011 w Warszawie na finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Sara Chmiel jest absolwentką Szkoły Muzycznej I stopnia im. Krzysztofa Pendereckiego w Dębicy w klasie fortepianu, byłą wokalistka tercetu Mocha, z którym wystąpiła na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 2009 gdzie zdobyła II nagrodę oraz w III edycji programu "Mam talent!".

Adrian Wieczorek (ur. 11 września 1977 w Rybniku) – klawiszowiec, kompozytor, członek grupy Łzy, Lady Frau, organizator imprez masowych, elektronik oraz informatyk. Do zespołu Łzy dołączył w 1996 roku. Jest kompozytorem wielu utworów zespołu ŁZY, między innymi takich przebojów jak Trochę wspomnień, tamtych dni, oraz Gdybyś był. W roku 2010 wraz z trzema kolegami z zespołu ŁZY Arkadiusz Dzierżawa, Dawid Krzykała oraz Rafał Trzaskalik założył rockową grupę o nazwie Lady Frau.

źródło: wikipedia