Wanda Kwietniewska

Wanda Małgorzata Kwietniewska (ur. 8 lipca 1957 w Przywidzu) – polska piosenkarka, wokalistka zespołu Wanda i Banda. W roku 1979 w Poznaniu wspólnie ze słuchaczami tamtejszego Studia Sztuki Estradowej utworzyła grupę wokalną Vist w składzie: Bożena Krata, Wanda Kwietniewska, Małgorzata Ostrowska, Mira Roszkiewicz, Andrzej Sobolewski, Grzegorz Stróżniak. W roku 1981 zespół przekształcił się w grupę Skandal, a następnie w Lombard. Z tym zespołem Kwietniewska nagrała dwa albumy: Śmierć dyskotece! oraz z okazji jubileuszu 10-lecia jego istnienia ’81–’91 Największe przeboje. Po odejściu z grupy Lombard we wrześniu 1982, już w listopadzie tego samego roku wokalistka założyła nowy zespół – Banda i Wanda. Była nie tylko wokalistką grupy, ale także kompozytorką. Debiutancki album, zatytułowany Banda i Wanda, został wydany w 1984 roku. Zawierał takie przeboje jak „Hi-Fi” czy „Nie będę Julią”. Rok później ukazała się płyta Mamy czas, a zespół nagrał 9 piosenek do popularnego serialu Siedem życzeń. W 1986 roku Kwietniewska rozwiązała zespół i pod koniec lat osiemdziesiątych rozpoczęła solową karierę. W 1990 roku na rynku pojawił się jej debiutancki album, Własna California. Wzięła też udział w nagraniu składanki z coverami piosenek Anny Jantar. W 1993 wydała album Same szały, jeden wolny, będący kompilacją jej solowych nagrań oraz utworów Bandy i Wandy. Wtedy też zespół wznowił działalność, jednak po dwóch latach muzycy ponownie zakończyli współpracę. W roku 2000 zespół Banda i Wanda ponownie się reaktywował i od tego czasu regularnie nagrywa nowe utwory. Od 29 października 2007 prowadziła muzyczny program Singa Dinga emitowany w TV Puls. W lutym 2008 roku zastąpiła ją w tej roli piosenkarka Majka Jeżowska.

źródło: wikipedia                                                         

Steven Spielberg

Steven Allan Spielberg (ur. 18 grudnia 1946 w Cincinnati, Ohio) – amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Odznaczony Medalem Wolności. Pierwszy pełnometrażowy film – Firelight – nakręcił w wieku 18 lat. W wieku 21 lat nakręcił film Amblin'. Dzięki temu filmowi podpisał siedmioletni kontrakt ze studiem Universal, przerywając jednocześnie naukę w college’u. Początkowo kręcił filmy telewizyjne i seriale. W 1971 nakręcił Pojedynek na szosie. W 1974 roku do kin wszedł Sugarland Express, będący jego debiutem na dużym ekranie. Następnie powstały Szczęki. Film kosztował 10 milionów dolarów, a osiągnął wpływy przekraczające 470 mln dolarów. W 1977 roku na ekrany wszedł pierwszy film science fiction Spielberga - Bliskie spotkania trzeciego stopnia, który zdobył osiem nominacji i dwa Oscary. Sukces osiągnęły także dwa następne filmy: E.T. oraz Poszukiwacze zaginionej Arki z Harrisonem Fordem. Ten drugi film doczekał się trzech kontynuacji (wszystkie w reżyserii Spielberga). Pierwszy film o poważnej tematyce - Kolor purpury - Spielberg nakręcił w 1985 roku. Później zaczął coraz częściej podejmować ambitne tematy, co jakiś czas wracając do kina rozrywkowego (Park Jurajski, sequele Indiany Jonesa). Został dwukrotnie nagrodzony Oscarem za reżyserię Listy Schindlera (1993) i Szeregowca Ryana (1998). W 1987 roku otrzymał nagrodę im. Irvinga G. Thalberga. Międzynarodowa Kapituła nadała mu godność Kawalera Orderu Uśmiechu. Odznaczenie odebrał w krakowskim studiu TVP. 7 maja 2008 Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Spielberg od wielu lat współpracuje na planie filmowym z grupą tych samych współpracowników. John Williams dwadzieścia trzy razy tworzył oprawę muzyczną do pełnometrażowych filmów Spielberga, kilkakrotnie też współpracował z nim przy innych projektach, a Tom Hanks często występuje w jego fabułach i produkcjach. Także młodzi aktorzy rozpoczynali swoją karierę od filmów Spielberga, np. Drew Barrymore (E.T) czy Christian Bale (Imperium Słońca). Wybrana filmografia: Columbo (odcinek Morderstwo z książki, 1971) / Szczęki (1975) / Bliskie spotkania trzeciego stopnia (1977) / Poszukiwacze zaginionej Arki (1981) / E.T. (1982) / Indiana Jones i Świątynia Zagłady (1984) / Gremliny rozrabiają (1984) / Kolor purpury (1985) / Goonies (1985) / Indiana Jones i ostatnia krucjata (1989) / Hook (1991) / Park Jurajski (1993) / Lista Schindlera (1993) / Zaginiony świat: Jurassic Park (1997) / Szeregowiec Ryan (1998) / Raport mniejszości (2002) / Terminal (2004) / Indiana Jones i Królestwo Kryształowej Czaszki (2008) / Jurassic World (2015) /  BFG: Bardzo Fajny Gigant (2016) / Czwarta władza (2017) / Jurassic World: Upadłe królestwo (2018).

źródło: wikipedia                                                              

Pokahontaz

Pokahontaz – polska grupa muzyczna wykonująca hip-hop. Powstała w 2003 roku w Katowicach na kanwie rozwiązanego tego samego roku tria Paktofonika. W jej skład wchodzą raperzy Rahim i Fokus oraz DJ Bambus. Twórczość zespołu charakteryzuje odejście od typowego dla polskiej sceny hip-hopu, opartego na konfrontacji i nacisku na przekaz artystyczny. Muzyka Pokahontaz zawiera wpływy szeroko pojętej muzyki elektronicznej z tekstami skoncentrowanymi na warsztacie wykonawczym.

Rahim, właściwie Sebastian Salbert (ur. 17 listopada 1978 w Katowicach), znany również jako Straho – polski raper, producent muzyczny i inżynier dźwięku, przedsiębiorca. Właściciel agencji artystyczno-wydawniczej MaxFloRec. Były członek zespołów 3xKlan, MZD, Erka i Paktofonika. Od 2003 roku współtworzy projekt Pokahontaz. Wraz z Tomaszem "Siv" Łyko współtworzył krótkotrwały duet PFK Kombatanty. Prowadzi także solową działalność artystyczną.

Fokus, właściwie Wojciech Alszer (ur. 13 marca 1980 w Katowicach) – polski raper i producent muzyczny. Wojciech Alszer znany jest przede wszystkim z występów w zespole hip-hopowym Paktofonika, którego był członkiem w latach 1998–2003. Wcześniej był członkiem grupy Kwadrat Skład. Od 2001 roku współtworzy formację Pijani Powietrzem. W międzyczasie tworzył w ramach projektu Brak2Sensu. Natomiast od 2003 roku występuje w zespole Pokahontaz. Prowadzi także solową działalność artystyczną. Jego hypemanem był Adam „Aes” Szymura, koncertowy skład uzupełnia także DJ Bambus.

źródło: wikipedia                                                              

Zygmunt Malanowicz

Zygmunt Malanowicz (ur.* 4 lutego 1938 w Korkożyszkach, zm.† 4 kwietnia 2021 w Katowicach) – polski aktor, reżyser i scenarzysta. Chociaż Wydział Aktorski PWSFTviT w Łodzi Malanowicz ukończył w 1963 r., to zadebiutował zarówno w kinie, jak i w teatrze rok wcześniej. Na ekrany kinowe wkroczył rolą w filmie Nóż w wodzie (1962) w reżyserii Romana Polańskiego. Rola przyniosła mu co prawda rozgłos i popularność, ale – ze względu na nieprzychylność ówczesnych władz i nagonkę na twórców filmu – Malanowicz nie zagrał ani jednej pierwszoplanowej roli w kinie przez kolejnych siedem lat. Zajął się wówczas występowaniem w teatrze. Był jednak aktorem znanym i rozpoznawalnym dla szerokiej publiczności. Kolejną rolę filmową stworzył w Polowaniu na muchy (1969) Andrzeja Wajdy. U Wajdy zagrał też w Krajobrazie po bitwie (1970). Wystąpił również w Znakach na drodze (1970) Andrzeja Jerzego Piotrowskiego oraz w Trądzie (1971) Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego. Poza tym, w latach 70. i 80. grywał głównie w filmach Bohdana Poręby, m.in. w Hubalu (1973), Jarosławie Dąbrowskim (1975), Gdzie woda czysta i trawa zielona (1977), Polonia Restituta (1981), Penelopy (1989). W tym okresie zagrał Tomasza Ciećwierza w serialu Dom z 1982 roku, w którym stworzył sugestywną postać oficera LWP zniszczonego przez system komunistyczny. Powrotem do polskiego filmu były Tulipany (2004) Jacka Borcucha. Pojawiły się również sukcesy teatralne – w warszawskim Teatrze Dramatycznym (2000–2003), a następnie w Teatrze Rozmaitości (2003–2008). W 2008 roku Malanowicz dołączył do zespołu jednej z najbardziej oryginalnych stołecznych scen – Nowego Teatru Krzysztofa Warlikowskiego. Wybrana filmografia: 1961: Nóż w wodzie, jako chłopak / 1967–1968: Stawka większa niż życie jako Johann Streit / 1970: Krajobraz po bitwie, jako ksiądz Redaktor / 1971: Trąd, jako Stanisław Czermień / 1975: Jarosław Dąbrowski, jako Jarosław Dąbrowski / 1980–2000: Dom, jako Tomasz Ciećwierz / 1980: Zamach stanu, jako Kazimierz Bagiński / 1997: Pułapka, jako pianista / 2008: Londyńczycy, jako Władek / 2015: Córki dancingu, jako kierownik sali.

źródło: wikipedia                                                             

Stephanie Beacham

Stephanie Beacham (ur. 28 lutego 1947 w Barnet) – angielska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna. Początkowo myślała o zostaniu instruktorką tańca i ruchu dla dzieci głuchoniemych. Rozpoczęła jednak karierę jako modelka i pojawiła się w sitcomie BBC Handel odzieżą (1961). Wzbudziła zainteresowanie historyczną rolą Marii, królowej Szkocji w dramacie telewizyjnym BBC Zdrajca królowej (1967). Zadebiutowała na dużym ekranie w dramacie Gry (The Games, 1970) u boku Ryana O’Neala i Charles’a Aznavoura. Po gościnnym udziale w serialach, w tym Święty (1967) i Jason King (1972), wystąpiła w roli Georginy Layton w operze mydlanej Wyraźnie osobisty (1973). W mrocznej opowieści o manipulacji, chorej namiętności i zbrodni Koszmary (The Nightcomers, 1972) z Marlonem Brando zagrała kochankę demonicznego ogrodnika, która jest przez niego upokarzana. Występowała także na scenie Nottingham Playhouse, m.in. jako Nora w sztuce Henrika Ibsena Dom lalek (A Doll's House). Sławę międzynarodową zawdzięcza roli przebiegłej matriarchalnej Sable Colby w operze mydlanej ABC Dynastia (1985, 1988-89) i spin–off Dynastia Colbych (1985-87). Dla kontrastu wystąpiła jako tytułowa bohaterka sitcomu NBC Siostra Kate (Sister Kate, 1989-90), a za tę postać w 1990 roku była nominowana do nagrody Złotego Globu. Pojawiła się w roli matki Dylana McKay'a (Luke Perry), jednego z głównych bohaterów opery mydlanej ABC Beverly Hills, 90210 (1991, 1993-95, 1998). W serialu fantasy NBC SeaQuest (1993-94) zagrała postać Dr Kristin Westphalen, oceanograf i lekarki.

źródło: wikipedia                                                             

Radosław Gilewicz

Radosław Gilewicz (ur. 8 maja 1971 w Chełmie Śląskim) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski oraz komentator sportowy (w Orange Sport, nSport, Eurosport, TVP). 21 czerwca 2009 odbył się na Stadionie Miejskim w Tychach mecz pożegnalny Gilewicza. Naprzeciw siebie stanęły reprezentacje Gwiazd Ligi Polskiej i Europy. W spotkaniu tym Gilewicz po raz ostatni pokazał się na murawie w roli czynnego zawodnika.

źródło: wikipedia                                                            

Kate Ryan

Kate Ryan, właściwie Katrien Verbeeck (ur. 22 lipca 1980 w Tessenderlo w Belgii) – belgijska piosenkarka muzyki pop i eurodance. Laureatka nagrody World Music Awards w kategorii Najlepiej Sprzedający się Artysta z Beneluxu, za sprzedaż ponad 3,5 miliona płyt na świecie. Reprezentantka Konkursu Piosenki Eurowizji w 2006r. z utworem „Je t’adore”, który w kilka tygodni po premierze pokrył się złotem. Profesjonalnie muzyką zajęła się od 2000 roku, kiedy to rozpoczęła współpracę z producentami: Philem Wildem i Andym Jenseensem, której efektem jest debiutancki album Ryan – Different. Płytę wydaną w 2003 roku promowały covery z repertuaru francuskiej piosenkarki Mylène Farmer – „Désenchantée” i „Libertine”. 29 marca 2004 roku premierę miał drugi album wokalistki, zatytułowany Stronger. Wydawnictwo promowały single „Only If I”, „La Promesse” (francuskojęzyczny cover utworu „The Promise You Made” z repertuaru Cock Robin) oraz „Goodbye”. 11 sierpnia premierę miał najnowszy singel wokalistki – „Alive”, promujący trzeci album o tym samym tytule, wydany 15 września w Belgii. Na płycie znalazły się również single „All for You” oraz „That Kiss I Miss” (dedykowany zmarłej matce artystki). W 2007 roku Ryan wydała dwa nowe single: „Voyage Voyage”, będący coverem przeboju Desireless, oraz „Ella, elle l'a” (z repertuaru France Gall). Rok później premierę miał czwarty album studyjny wokalistki – Free, oraz pierwsza płyta kompilacyjna – Essential.Ella elle l`a była hitem w całej Europie. 8 sierpnia artystka wzięła udział w Sopot Hit Festiwal, podczas którego odebrała złotą płytę za album Free. Po ponadrocznej przerwie, w kwietniu 2011 roku ukazał się nowy singel Ryan – „Lovelife”, w której użyty został podkład muzyczny z utworu „Narcotic” grupy Liquido, a później – „Broken” , w którym wystąpił gościnnie raper Narco. Rok później wokalistka wydała singel "Robots", który zawierał sample z utworu "Living On Video" grupy Trans-X, oraz singel „Little Braveheart” , który artystka nagrała w duecie ze szwedzką piosenkarką Charlotte Perrelli. 25 czerwca tego samego roku wydany został piąty album studyjny artystki – Electroshock, który w dniu premiery znalazł się na 4. miejscu rankingu sprzedaży belgijskiego iTunes. Wokalistka poinformowała także, że Electroshock jest jej ostatnim albumem, a od tej pory planuje wydawania jedynie singli. Zgodnie z obietnicą Kate Ryan 18 stycznia wydała nowy singiel Gold, piosenka jest wynikiem współpracy z holenderskim Dj-em Samem Feldtem. "Gold" utrzymany jest w znanym stylu holenderskiego DJ-a i producenta. Singiel już w pierwszej dobie został odsłuchany ponad ćwierć miliona razy w serwisie Spotify.

źródło: wikipedia                                                           

Kevin Aiston

Kevin Aiston (ur. 25 maja 1969 w dzielnicy Chelsea w Londynie, Wielka Brytania) – prezenter telewizyjny i radiowy, osobowość telewizyjna, wystąpił między innymi w talk-show Europa da się lubić, nadawanym przez TVP2. W 2002 roku wygrał casting do programu Europa da się lubić, w którym występował do końca jego emisji i któremu zawdzięcza swoją popularność. Przez trzy lata pracował w Radiu Dla Ciebie i w Programie III Polskiego Radia, gdzie prowadził codzienny program Kevin sam w Polsce. W TVP2 prowadził Euroquiz wraz z Maciejem Dowborem. Jest stałym gościem programu Pytanie na śniadanie nadawanego przez TVP2. Zagrał Andy’ego w serialu Święta wojna, strażaka Sama w serialu Na dobre i na złe i Richarda Peacocka w serialu Codzienna 2 m. 3. Od kilku lat występuje też jako artysta kabaretowy. Zajmuje się też działalnością charytatywną, zwłaszcza skierowaną do dzieci z domów dziecka, gdyż sam również wychowywał się bez rodziców. M. in. nagrał wspólnie z Lerkiem, Nowatorem i Martą Wiśniewską kolędę dla Caritasu. W 2005 roku ukazał się jego kalendarz pomyślany jako pomoc do nauki języka angielskiego. W 2007 roku wydano jego podręcznik Angielski z Kevinem. W 2004 roku, wraz ze Steffenem Möllerem, otrzymał (po zdobyciu 118 tys. głosów) Telekamerę „Tele Tygodnia” w kategorii Osobowość w rozrywce. W latach 2009–2010 występował w Ziarnie w TVP1. Od 2009 roku prowadzi przeciwpożarowe rozmowy prewencyjne z dziećmi w przedszkolach w całej Polsce. Od września 2011 roku prowadzi na antenie telewizji TVR swój autorski program Strażak z OSP.

źródło: wikipedia                                                          

Włodek Pawlik

Włodek Pawlik, właśc. Włodzimierz Jacek Pawlik (ur. 4 października 1958 w Kielcach) – polski kompozytor, pianista jazzowy. W 2014 roku został laureatem nagrody Grammy w kategorii Best Large Jazz Ensemble Album za płytę Night in Calisia, nagraną wspólnie z trębaczem Randy Breckerem, Orkiestrą Filharmonii Kaliskiej i Włodek Pawlik Trio. Jest to pierwsza nagroda Grammy w historii polskiego jazzu. W jego dorobku kompozytorskim, obok utworów jazzowych, znajdują się ścieżki dźwiękowe do filmów fabularnych i dokumentalnych, teatrów telewizji, muzyka do poezji, opera, kantata, utwory na orkiestrę kameralną i symfoniczną, muzyka baletowa, muzyka do spektakli teatralnych, muzyka do słuchowisk radiowych. Od lat 90. lider Włodek Pawlik Trio – zespołu, w którym na przestrzeni lat współpracował z muzykami takimi jak m.in.: Zbigniew Wegehaupt, Cezary Konrad, Paweł Pańta. Współpracował z wieloma znakomitościami polskiego i amerykańskiego jazzu, takimi jak m.in.: Janusz Muniak, Randy Brecker, Scott Hamilton, Billy Hart, Richie Cole, Mike Stern, Tom Kennedy oraz z amerykańskim zespołem Western Jazz Quartet. Występował także z gwiazdami polskiej muzyki pop, takimi jak m.in.: Kayah, Margaret. Jego dyskografia obejmuje 30 autorskich albumów wydanych w Polsce i w USA. Płyta „Night In Calisia” uzyskała status podwójnej platyny za sprzedaż ponad 20 tysięcy egzemplarzy w Polsce. W 2014 skomponował na zamówienie Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego suitę „Wolność” na chór, orkiestrę i trio jazzowe, która została wykonana 4 czerwca 2014 na Placu Zamkowym w Warszawie z okazji Święta Wolności w obecności wielu głów państw, w tym Prezydenta USA Baracka Obamy. W lutym 2017 był jednym z jurorów w finale krajowych eliminacji do 62. Konkursu Piosenki Eurowizji.

źródło: wikipedia                                                         

Agnieszka Cegielska

Agnieszka Cegielska, z domu Gołąbiewska (ur. 27 czerwca 1979 w Malborku) – prezenterka telewizyjna, wcześniej modelka, była radna Malborka. Od 2004 roku pracuje w TVN jako prezenterka pogody. Wystąpiła gościnnie, jako prezenterka pogody, w serialu Magda M. W 2009 roku rozpoczęła pracę w Radiu Kolor – wspólnie z Tomaszem Siołkiem prowadziła audycję Testosteron.fm. Laureatka Telekamer „Tele Tygodnia” w latach: 2013, 2014 i 2015 w kategorii Prezenter pogody. W 2016 za trzykrotne zwycięstwo w poprzednich latach w swojej kategorii otrzymała specjalną statuetkę – Złotą Telekamerę. 30 stycznia 2017 roku wraz z Arturem Orzechem poprowadziła jubileuszową, 20. galę wręczenia Telekamer.

źródło: wikipedia                                                         

Michael Bublé

Michael Steven Bublé (ur. 9 września 1975 w Burnaby) – kanadyjski piosenkarz jazzowy i popowy oraz aktor. W 2003 nagrał album Michael Bublé, który zdobył sporą popularność na całym świecie. Bublé dysponuje oryginalną, ciepłą barwą głosu. Wykonuje głównie covery (m.in. Franka Sinatry, The Beatles, Raya Charlesa, Bee Gees, Elvisa Presleya), współpracował m.in. ze Stevie Wonderem, Nelly Furtado i Laurą Pausini, Davidem Fosterem, Chrissem Botti. Piosenka „Me and Mrs. Jones” zaśpiewana przez Bublé na płycie Call Me Irresponsible zajęła 1. miejsce podsumowania Listy Przebojów Programu Trzeciego za rok 2007. 23 kwietnia 2012 roku po raz pierwszy wystąpił w Polsce, grając koncert na gdańskiej Ergo Arenie. Drugi występ Buble miał miejsce w Krakowie 4 listopada 2014 roku w ramach trasy koncertowej To Be Loved Tour. Był to pierwszy koncert zagranicznego artysty w Kraków Arenie. W 2018 r. wydał płytę Love. Żona piosenkarza, Luisana Lopilato, jest argentyńską aktorką. Para poznała się w 2008 roku po tym, jak zakończył się związek piosenkarza z brytyjską aktorką Emily Blunt. Bublé poprosił Lopilato o rękę w listopadzie 2009 roku. Ślub pary odbył się w marcu 2011 roku w Buenos Aires. 27 sierpnia 2013 roku na świat przyszedł ich syn Noah Bublé.

źródło: wikipedia                                                         

Zbigniew Stryj

Zbigniew Stryj (ur. 2 stycznia 1968 w Zabrzu) – polski aktor filmowy i teatralny, reżyser. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Zabrzu. Jest autorem kilku tomików poetyckich, utworów dramatycznych i scenariuszy teatralnych. Rozpoznawalność dała mu rola mecenasa Adama Roztockiego w serialu Na Wspólnej.Występuje w Teatrze Nowym w Zabrzu, w którym pełni również funkcję zastępcy dyrektora ds. artystycznych. Laureat nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego podczas 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (za rolę w filmie Benek). Wybrana filmografia: 2005–2015: Na Wspólnej − jako mecenas Adam Roztocki / 2010: Hotel 52 − jako właściciel hotelu / 2011: Na dobre i na złe − jako Jan Koliński / 2012: Prawo Agaty − jako Artur Matysek / 2013: Drogówka − jako policjant z Częstochowy / 2014: Jack Strong – jako Jerzy Skalski / 2014: Ojciec Mateusz – jako Tadeusz Sławkowski / 2014-2017: M jak miłość – jako Robert Bilski / od 2017: Lekarze na start - jako Artur Sobiech, dyrektor szpitala.

źródło: wikipedia                                                       

Hanna Banaszak

Hanna Banaszak (ur. 24 kwietnia 1957 w Poznaniu) – polska piosenkarka i wokalistka jazzowa. Wykonuje standardy muzyki jazzowej i rozrywkowej lat 20. i 30. oraz nowe piosenki, nierzadko pisane specjalnie dla niej. Jest również poetką. Na początku lat 70. śpiewała w lokalnym amatorskim zespole, a także w duecie z gitarzystą i wokalistą Piotrem Żurowskim (Hanna i Piotr). Na scenie ogólnopolskiej zadebiutowała w 1976 roku na XIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w konkursie „Młode Talenty”. Rok później zdobyła trzecie miejsce w konkursie wokalistów jazzowych LSWJ. W latach 1977–1979 współpracowała z zespołem Sami Swoi, z którym koncertowała w Polsce i Europie. Karierę solową rozpoczęła w 1980 roku. Współpracowała m.in. z Jeremim Przyborą, Jerzym Wasowskim, Zbigniewem Górnym, Jonaszem Koftą, Wojciechem Młynarskim. Zrealizowała też kilka recitali telewizyjnych. W 1986 roku zdobyła Grand Prix belgijskiego festiwalu piosenki Europopstar. Użyczyła swego głosu postaci Hanki Ordonówny w filmie Miłość ci wszystko wybaczy (1981), zaśpiewała arię ze Stabat Mater Vivaldiego w filmie Siekierezada (1985). Artystka brała udział w wielu przedsięwzięciach telewizyjnych i scenicznych. Do ważniejszych należą: Nieszpory Ludźmierskie Jana Kantego Pawluśkiewicza, czy Zanim będziesz u brzegu - spektakl zrealizowany wspólnie z Mirosławem Czyżykiewiczem. Dwa razy była gościem w telewizyjnym programie Szansa na sukces - pierwszy raz w 1999 roku, drugi raz w odcinku po raz pierwszy emitowanym 3 lutego 2008 roku. Jest autorką tomiku wierszy pt. Zamienię Samolubie na Szczodruchy, wydanego nakładem Oficyny Konfraterni Poetów w Krakowie. Ponad pięćdziesiąt wierszy jest zapisem osobistych przeżyć autorki. Jest członkiem stowarzyszenia działającego przy klubie Muzyczna Owczarnia w Jaworkach. W 2009 roku wystąpiła gościnnie na płycie TPWC To prawdziwa wolność człowieka w utworze Organizm.

źródło: wikipedia                                                       

Drew Barrymore

Drew Blythe Barrymore (ur. 22 lutego 1975 w Culver City) – amerykańska aktorka, autorka, reżyserka, modelka i producentka filmowa. Zdobywczyni Złotego Globu za rolę w filmie telewizyjnym Szare ogrody. W wieku pięciu lat wzięła udział w biograficznym dramacie telewizyjnym CBS Bogie (1980) z Kevinem O’Connorem i thrillerze sci-fi Kena Russella Odmienne stany świadomości (Altered States, 1980) z Williamem Hurtem. Mając sześć lat stała się znana dzięki roli Gertie w filmie Stevena Spielberga E.T. (1982), za którą otrzymała Young Artist Award w kategorii najlepsza młoda aktora drugoplanowa. Jako 7-latka była najmłodszą osobą, która kiedykolwiek pełniła funkcję gospodarza Saturday Night Live. Dwa lata później Mark L. Lester zaangażował ją do filmu Podpalaczka (1984) u boku Davida Keitha i Heather Locklear. Za rolę Casey Brodsky w komediodramacie Charlesa Shyera Różnice nie do pogodzenia (1984) z Shelley Long i Ryanem O’Nealem została nominowana do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Dostała główną rolę w thrillerze Trujący bluszcz (1992) z Cheryl Ladd. Jej rola Anity Minteer w Guncrazy - Zawsze strzelaj dwa razy (1992) po raz drugi przyniosła nominację do Złotego Globu. Po występie w Batman Forever (1995) Joela Schumachera jako Sugar, moll dla Dwie Twarze (Tommy Lee Jones) i Chłopaki na bok (1995) z Whoopi Goldberg i Mary-Louise Parker, wcieliła się w rolę psychicznie chorej Casey Roberts w melodramacie Szalona miłość (1995) z Chrisem O’Donnellem. Za rolę licealistki Casey Becker, terroryzowanej serią telefonów od zabójcy w masce, w slasherze Wesa Cravena Krzyk (1996) była nominowana do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. Zaczęła również angażować się w produkcję filmów; założyła agencję produkcji Flower Films, w tym Aniołki Charliego (2000), sequel Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (2003) i Starsza pani musi zniknąć (2003). Wybrana filmografia: 1982: E.T. (E.T. the Extra-Terrestrial) – Gertie / 1984: Podpalaczka (Firestarter) – Charlene 'Charlie' McGee / 1992: Trujący bluszcz (Poison Ivy) – Ivy / 1994: Wystrzałowe dziewczyny (Bad Girls) – Lilly Laronette / 1995: Batman Forever – Sugar / 1995: Chłopaki na bok (Boys on the Side) – Holly Pulchik-Lincoln / 1996: Krzyk (Scream) – Casey Becker / 2000: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) – Dylan Sanders / 2002: Niebezpieczny umysł (Confessions of a Dangerous Mind) – Penny / 2003: Starsza pani musi zniknąć (Duplex) – Nancy Kendricks / 2003: Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (Charlie’s Angels: Full Throttle) – Dylan Sanders / 2004: 50 pierwszych randek (50 First Dates) – Lucy Whitmore / 2007: Prosto w serce (Music and Lyrics) – Sophie Fisher / 2012: Na ratunek wielorybom (Big Miracle) − Rachel Kramer / 2014: Rodzinne rewolucje (Blended) – Lauren / 2015: Już za tobą tęsknię (Miss You Already) – Jess.

źródło: wikipedia                                                      

Mariusz Krzemiński

Mariusz Krzemiński (ur. 19 stycznia 1975 w Warszawie) – polski aktor filmowy. W 1998 ukończył studia aktorskie w Akademii Teatralnej w Warszawie. Od 1998 roku jest aktorem stołecznego Teatru Ateneum. Zadebiutował w teatrze 12 grudnia 1998 roku w przedstawieniu Tak daleko, tak blisko według Tadeusza Konwickiego w reż. Krzysztofa Zaleskiego na scenie Teatru Ateneum. Głos aktora pojawia się na początku oraz przed blokami reklamowymi w programie Szymon Majewski Show.

źródło: wikipedia                                                     

Inger Nilsson

Inger Nilsson (ur. 4 maja 1959 w Kisa) – szwedzka aktorka, odtwórczyni roli Pippi Långstrump w serii niemiecko-szwedzkich filmów dziecięcych pod tym samym tytułem. Pod koniec lat 60- tych Inger Nilsson była absolutną ulubienicą publiczności. Kiedy przyjmowała pracę w wieku dziewięciu lat, nikt się nie spodziwał tak olbrzymiego powodzenia serialu i dwóch filmów kinowych o Pippi z roku 1968 i 1969, ostatni film był wyprodukowany w 1973. Skończyła szkołę nie mając zamiaru zostać aktorką. Opanowała natomiast zawód sekretarki. A jednak od 1987 roku pracowała dla małych teatrów w prowincji Szwecji i grała bardzo różnorodne role. Na ekran powróciła mając 30 lat w roli Juliany w półgodzinnej noweli filmowej "Kajsa Kavat" (1989). Pięć lat potem zagrała rolę Jessiki Werstén w komedii telewizyjnej "Panik kliniken" (1994). Na dużym ekranie pojawiła się jako Frau Andersson w melodramacie "Gripsholm" (2000).

źródło: wikipedia                                                    

Grzegorz Krychowiak

Grzegorz Krychowiak (ur. 29 stycznia 1990 w Gryficach) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w rosyjskim klubie Lokomotiw Moskwa, do którego jest wypożyczony z Paris Saint-Germain. Reprezentant Polski. Uczestnik Mistrzostw Europy 2016 i Mistrzostw Świata 2018. Karierę piłkarską zaczynał w klubie Orzeł Mrzeżyno. Następnie występował również w takich zespołach jak: Żaki 94 Kołobrzeg, Stal Szczecin oraz Arka Gdynia. Przed sezonem 2006/2007 trafił do akademii francuskiego Girondins Bordeaux. 21 lipca 2014, za ok. 5,5 mln euro, podpisując 4-letni kontrakt, przeszedł do hiszpańskiego klubu Sevilla FC. 27 maja 2015 zdobył wraz z klubem puchar Ligi Europy. W meczu finałowym rozgrywanym na Stadionie Narodowym w Warszawie, Sevilla wygrała z Dnipro Dniepropetrowsk 3:2, a on sam strzelił bramkę wyrównującą stan meczu, na 1:1, w 28. minucie spotkania. 8 listopada 2015 podczas wygranego 3:2 meczu z Realem Madryt, po raz pierwszy wyprowadził drużynę Sevilli na boisko jako kapitan. Krychowiak stał się wówczas pierwszym w historii Polakiem pełniącym funkcję kapitana drużyny w Primera División. Łącznie w barwach Sevilli, rozegrał 90 meczów, w których strzelił 5 goli i zanotował 6 asyst. 3 lipca 2016 podpisał 5-letni kontrakt z Paris Saint-Germain. Kwota transferu pomocnika wyniosła francuski klub około 30 mln euro, a on sam stał się na tamtą chwilę najdroższym polskim zawodnikiem w historii. 14 grudnia 2008 Krychowiak zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski. 11 października 2015 strzelił bramkę z dystansu dając reprezentacji Polski prowadzenie 1:0 w meczu z Irlandią. Mecz zakończył się zwycięstwem Polski (2:1), dzięki czemu biało-czerwoni awansowali na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji. Począwszy od spotkania towarzyskiego z Islandią (13.11.2015) w reprezentacji Polski występuje on z numerem "10" na koszulce. 4 czerwca 2018, selekcjoner Adam Nawałka oficjalnie powołał go do składu na Mistrzostwa Świata 2018.

źródło: wikipedia                                                   

Suzanne Vega

Suzanne Nadine Vega (ur. 11 lipca 1959 w Santa Monica w Kalifornii) – amerykańska piosenkarka folkowa i folkrockowa, kompozytorka i autorka tekstów piosenek. Karlheinz Brandenburg z Fraunhofer Institute, podczas pracy nad algorytmem MP3, wykorzystywał śpiewaną a cappella piosenkę Vegi Tom's Diner jako utwór trudny do kompresji przy zachowaniu odpowiedniej jakości dźwięku. Jej pierwszy występ miał miejsce w połowie lat 70. w Nowym Jorku. W latach 80. stała się piosenkarką światowej sławy dzięki swym poetyckim balladom nawiązującym do tradycji folkloru i jazzu. W tych ciepło wykonywanych, pozornie prostych balladach nierzadko opowiada o problemach, z którymi borykają się ludzie. Jej styl przypomina nieco utwory Leonarda Cohena, wystąpiła zresztą na specjalnej płycie poświęconej jego twórczości w piosence Story of Isaac.

źródło: wikipedia                                                   

Rafał Kwietniewski

Rafał Kwietniewski (ur. 28 maja 1981 w Katowicach) – polski aktor telewizyjny i teatralny. Pochodzi z rodziny aktorów z województwa śląskiego. Ukończył szkołę podstawową nr 26 im. Romualda Traugutta w Katowicach. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego filia we Wrocławiu – wydz. aktorski (2004). Debiutował w Pułkowniku-Ptaku w sierpniu 2002 roku jako głuchoniemy Czaczo. Wybrana filmografia: od 2005: Pierwsza miłość - Bartosz Miedzianowski / 2005: Fala zbrodni - mężczyzna / 2007: Świat według Kiepskich - uczestnik / 2012-2014: Galeria (serial telewizyjny) - policjant Marian / 2016: Świat według Kiepskich / 2016: Ojciec Mateusz - asesor Janusz Równy / 2017: Świat według Kiepskich / 2018: Fuga (film) - mężczyzna na boisku.

źródło: wikipedia