Anna Szymańska

 

Anna Szymańska (ur. 5 grudnia 1988 w Szczecinie) – piłkarka nożna występująca na pozycji bramkarza, reprezentantka Polski i trener drugiej klasy piłki nożnej. Była asystentem trenera kadry województwa zachodniopomorskiego dziewcząt do lat 16 (2009-2010). Była trenerem kadry województwa wielkopolskiego do lat 13. 

         źródło: wikipedia             

Jimmy Somerville

James William „Jimmy” Somerville (ur. 22 czerwca 1961 w Glasgow w Szkocji) – szkocki piosenkarz, wokalista i założyciel zespołów Bronski Beat i The Communards, nagrywający również solowe płyty, znany z charakterystycznego falsetu oraz z zaangażowanych społecznie i politycznie tekstów. Działalność muzyczną rozpoczął zakładając w Londynie w 1983 roku grupę Bronski Beat. Muzycy z tej grupy poznali się podczas tworzenia dokumentalnego projektu filmowego pt. Framed Youth: The Revenge of the Teenage Perverts traktującego o nastoletnich gejach i lesbijkach. Popularność przyniosły mu początkowo covery przebojów disco, później zaangażowane społecznie przeboje takie jak Smalltown Boy, Why?, Junk i For a Friend. Utwór Smalltown Boy mówiący o prowincjonalnym ostracyzmie wobec młodego geja, jest jego najbardziej rozpoznawalnym przebojem. W czerwcu 1985 Somerville opuścił zespół, by razem z klawiszowcem Richardem Colesem założyć duet The Communards. Działalność w nowym zespole była dla Somerville'a wyrazem potrzeby śpiewania bardziej zaangażowanych politycznie utworów. Duet wydał dwie płyty długogrające, jednak rozpadł się po niespełna trzyletniej działalności. Okres działalności w obydwu zespołach, mimo że krótki, był czasem, w którym Somerville zdobył największą popularność i nagrał swoje najbardziej znane utwory. W 1988 roku Somerville rozpoczął karierę solową po rozpadzie swojego drugiego zespołu. W 1989 ukazał się pierwsza solowa płyta Somerville'a pt. Read My Lips. Zawierała m.in. takie przeboje, jak Comment Te Dire Adieu z repertuaru Françoise Hardy i You Make Me Feel Mighty Real z dorobku Sylvestra. Niestety nowa solowa płyta nie trafiła już w gusta szerszej publiczności. 1989 i 1991 Somerville brał udział w charytatywnym projekcie Band Aid, z którego dochód wspomagał fundusz dla Etiopii. W roku 1991 dla fanów wydana została przekrojowa płyta The Singles Collection 1984-1990 wspominająca dawne hity obu zespołów Jimmy’ego. Po wydaniu płyty Jimmy Sommerville bardziej angażuje się w projekty filmowe niż działalność stricte muzyczną, czego efektem był m.in. udział w filmach Orlando, Mensonge i Postcards from America – jako twórca i wykonawca muzyki, czasem jako aktor w epizodach. Film Postcards from America wyprodukowany został przez wytwórnię filmową Normal Films założoną przez Somerville'a i Isaaca Juliena na potrzeby jego realizacji. Działalność koncertową wznowił w 1995 roku wydając pop-dance'owy album Dare To Love z tekstami na tematy gejowskie. Promocyjna trasa koncertowa albumu w 1996 objęła USA, Liban, Estonię, Kazachstan, Rosję, Kanadę, Europę Zachodnią. W tym samym roku Jimmy zaangażował się w projekt Respect przeprowadzony w ramach kampanii pt. „Zjednoczmy się przeciwko Rasizmowi” (Unite Against Racism). Rok 1997 to rozstanie się z wytwórnią London Records. Kolejne nagrania, począwszy od singla Dark Sky powstały w studiach Gut Records. Intensywna działalność koncertowa tego roku to udział kolejno w Europride w Paryżu, CSD w Kolonii, Summer Rites w Londynie, Mardi Gras w Manchesterze, koncercie dobroczynnym na rzecz ośrodka dla nosicieli HIV i chorych na AIDS w Hanowerze, obchodach 10-lecia brytyjskiego pisma „The Pink Paper” oraz w koncercie w Royal Albert Hall z okazji rocznicy Stonewall riots. Rok 1998 to kilkutygodniowy pobyt i koncerty w Australii, m.in. w Sydney na „Mardi Gras” i w Melbourne oraz współpraca z Sally Herbert przy nagraniu płyty duetu Banderas. Tego samego roku Somerville rozpoczął nagrania do swojej czwartej płyty pt. Manage The Damage wyprodukowanej wspólnie z Ashem Howesem. Płyta wyszła w maju 1999 w którym to odbył się również szereg koncertów takich jak „Scotland Rocks For Kosovo” oraz tournée po Niemczech, Francji, Włoszech, Grecji, Danii i Szwecji (w tym CSD w Berlinie, Europride w Sztokholmie i Mermaid Pride w Kopenhadze). W listopadzie 1999 Jimmy Somerville wystąpił w Royal Albert Hall w Londynie na „Equality Show” dla uczczenia 30. rocznicy wydarzeń w Stonewall Inn (razem z George’em Michaelem, Boyem George’em i Eltonem Johnem). Tego samego roku nagrał cover francuskiej piosenki Francoise Hardy Comment Te Dire Adieu. W roku 2000 trasa koncertowa przebiegała przez Austrię, Szwajcarię i wschodnie Niemcy (Drezno, Miśnia, Wiedeń, Oldenburg). Promując album Manage The Damage koncertował krótko w USA i Kanadzie, nawiązując przy okazji współpracę z Fundacją im. Matthew Sheparda w Nowym Jorku. W sierpniu 2000 roku wydał na singlu nową wersję przeboju Why?. W 2001 Somerville wystąpił przed kilkunastotysięcznym tłumem podczas CSD w Berlinie, obchodząc też swoje czterdzieste urodziny w klubie „Matrix”. W roku 2002 pracował nad nagraniami w studiach niemieckich i włoskich oraz koncertował w Moskwie i Petersburgu. Przed 35-tysięczną publicznością wystąpił podczas targów Expo w Hanowerze. Tego samego roku dał koncert w Australii: na „Gay pride” w Perth oraz na ceremonii otwarcia „Gay Games” w Sydney. Od roku 2003 ulubionym miejscem działalności muzycznej Somerville'a stają się Niemcy. To tutaj pracuje nad nową płytą wraz z Paulem Makiem, Sebastianem i Marcelem Kriegami, Tillmannem Uhrmacherem, Felixem Gauderem oraz Rosenstolz. Sukcesem był koncert przed Bramą Brandenburską podczas CSD, w którym uczestniczyło pół miliona widzów. W Niemczech również miały miejsce premiery kolejnych singli Somerville'a. Podczas „Mardi Gras” w 2003 w Londynie po prawie 20 latach Somerville zaśpiewał w duecie z Markiem Almondem ich wspólny przebój I Feel Love. W 2004 roku wyszła kolejna płyta, zatytułowana Home Again. Obecnie po stare przeboje Bronski Beat i Somerville'a sięgają od czasu do czasu twórcy house i techno-mixów (m.in. Why? remiksowany przez Guya Garretta i Supermode, w Polsce grupa Milkshop – Smaltown Boy na płycie Marzyciele). Jimmy Somerville pozostaje wciąż najbardziej znaną postacią gejowskiej kontrkultury. 

         źródło: wikipedia             

Weronika Zawistowska

 

Weronika Zawistowska (ur. 17 grudnia 1999 w Warszawie) – polska piłkarka, występująca na pozycji pomocnika w Bayernie Monachium oraz reprezentacji Polski. Weronika Zawistowska rozpoczęła treningi w 2007 roku, a jej pierwszym klubem był UKS Bródno Warszawa. Była jedyną dziewczynką w drużynie chłopców. Po kilku miesiącach przeniosła się do MUKS Praga Warszawa. W lipcu 2015 roku związała się z GKS Górnik Łęczna. W pierwszych dwóch sezonach spędzonych na Lubelszczyźnie dwukrotnie wywalczyła wicemistrzostwo Polski 2015/16 i 2016/17 oraz dwa razy dotarła do finału Pucharu Polski. W kolejnych dwóch latach Górnik z Zawistowską w składzie świętował zdobycie mistrzostwa Polski 2017/18, 2018/19, a w sezonie 2017/2018 triumfował również w Pucharze Polski. W sierpniu 2018 roku poleciała z Górnikiem do Szkocji, gdzie wzięła udział w turnieju kwalifikacyjnym UEFA Women’s Champions League, wystąpiła w 3 meczach i strzeliła jednego gola. Górnik zajął 3 miejsce grupie. W lipcu 2019 roku piłkarka przeniosła się do KKS Czarni Sosnowiec. W sezonie 2019/2020 przerwanym przez COVID-19 zajęła z drużyną z Sosnowca trzecie miejsce w ligowej tabeli i dotarła do finału Pucharu Polski, w którym jej drużyna przegrała z GKS Górnik Łęczna 0:1. W kwietniu 2021 roku podpisała 3-letni kontrakt z Bayernem Monachium. W pierwszym sezonie zostanie wypożyczona do innego klubu Bundesligi. W seniorskiej reprezentacji Polski zadebiutowała pod wodzą Miłosza Stępińskiego, w towarzyskim spotkaniu rozegranym 31 sierpnia 2018 roku w Mińsku Białoruś – Polska 1:4. 23 października 2020 roku strzeliła swoje dwie pierwsze bramki dla reprezentacji w meczu Polska – Azerbejdżan 3:0. Mecz został rozegranym w Warszawie na stadionie przy ulicy Konwiktorskiej 6 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy. 

         źródło: wikipedia             

Cody Saintgnue

 

Cody Lee Saintgnue. Cody Saintgnue (ur. 15 czerwca 1993 w Dayton, Ohio, Stany Zjednoczone) - amerykański aktor, urodzony w 1993, znany z Teen Wolf: Nastoletni Wilkołak, All Cheerleaders Die, Preservation. Cody Lee Saintgnue urodził się 15 czerwca 1993 roku w Dayton, Ohio. W wieku dziewięciu lat został umieszczony w rodzinie zastępczej. W młodym wieku zaczął karierę modela i wygrał kilka konkursów. Ponadto wystąpił w kilku spektaklach teatralnych. W wieku 14 lat przeniósł się wraz z matką do Los Angeles. Ze względu na swoją ciężką przeszłość jest zaangażowany w pomoc dzieciom i nastolatkom z biednych rodzin. Swoją karierę aktorską rozpoczął w 2009 roku, zdobywając swoją pierwszą niewielką rolę w serialu Gliniarze z Southland. Później wystąpił w kilku innych serialach. Pojawił się również w filmach All Cheerleaders Die oraz Preservation. W 2014 roku dołączył do obsady serialu Teen Wolf: Nastoletni wilkołak, gdzie wcielił się w rolę Bretta Talbota. 

         źródło: wikipedia             

Dominika Łakomska

 

Dominika Łakomska (ur. 7 września 1977 w Poznaniu) – polska aktorka filmowa i teatralna, wokalistka. Debiutowała na III roku na deskach teatru telewizji w spektaklu Waldemara Krzystka Transfer jako Sandra. Na IV roku debiutowała w Teatrze Rampa w Warszawie jako Seneka w spektaklu Siódme – mniej kradnij. W 2003 ukończyła wrocławską PWST. Wybrana filmografia: 2002−2003  Gorący temat / 2005−2008 Egzamin z życia / 2010 Klub szalonych dziewic / 2012−2013 Prawo Agaty / 2012–2015 M jak miłość / 2013 Na dobre i na złe / 2017 Druga szansa / 2018 Blondynka.

         źródło: wikipedia             

Piotr Rogucki

 Piotr Rogucki (ur. 5 maja 1978 w Łodzi) – polski wokalista, autor tekstów i piosenek, a także aktor. Członek zespołu rockowego Coma. Prowadzi również solową działalność artystyczną. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Karierę sceniczną rozpoczął, śpiewając piosenki swojego autorstwa na przeglądach i festiwalach. Wygrał „Oranżerię” (2000), „Wrzosowisko” (2000), „Piostury” (2002) oraz „Spotkania Zamkowe w Olsztynie” (2003). W 2003, podczas studiów na PWST, zadebiutował na scenie w roli Micky'ego w przedstawieniu Grzegorza Jarzyny Zaryzykuj wszystko w TR Warszawa (dawniej Teatr Rozmaitości), gdzie grał potem w spektaklach Jarzyny: 2007: Macbeth (2005) z Cezarym Kosińskim w roli tytułowej jako oficer i Giovanni (2006) w roli Ziomala, a także wziął udział w nadawanym „na żywo” ze sceny i widowni programie specjalnym „Listy osobistej” radiowej Trójki (2012) i nagraniach wideo do sztuki Doroty Masłowskiej Inni ludzie (2020). W 2001 zdobył II nagrodę na 37. Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie. W 2004 wraz z zespołem Coma otrzymał Grand Prix, nagrodę im. Agnieszki Osieckiej i wyróżnienie na 25. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu za interpretację piosenki „Underground” Toma Waitsa i „100 tysięcy jednakowych miast” własnego autorstwa. Jest też laureatem nagrody im. Grzegorza Ciechowskiego dla wszechstronnego młodego twórcy 2004. Wraz z zespołem Coma otrzymał w 2007 nagrodę „Złotego Bączka” na XIII Przystanku Woodstock. Uczestniczył w nagraniach wszystkich albumów zespołu. W 2013 pojawił się gościnnie na albumie Nie myśl o mnie źle rapera Mam Na Imię Aleksander w utworze „Zaufanie”. Rok później wystąpił gościnnie na polskiej edycji płyty Hydra zespołu Within Temptation w utworze „Whole World is Watching”, a także na drugim albumie polskiej piosenkarki Marceliny – Wschody / Zachody w utworze „Karmelove”. W latach 2014–2015 był jurorem programu talent show telewizji Polsat – Must Be the Music. Tylko muzyka, w którym zastąpił piosenkarza Wojciecha Łozowskiego. Zasiadał w jury przez 4 edycje (7–10), po czym zrezygnował ze sprawowanej funkcji. W 2016, w 11. edycji zastępował go Tymon Tymański. Na gali Antyradia „Płyta Rocku 2014” otrzymał nagrodę w kategorii „Polski Wokalista Rocku”. W 2019 Rogucki wraz z zespołem Coma zawiesił działalność w polskiej muzyce i wraz z producentem i muzykiem Jakubem Karasiem założył duet pod nazwą Karaś/Rogucki. W lutym 2020 ukazała się na polskim rynku płyta duetu pt.: Ostatni Bastion Romantyzmu. Trasa koncertowa promująca album obejmowała kilka polskich miast.

         źródło: wikipedia             

Ewa Kuzyk - Florczak

 

Ewa Kuzyk-Florczak (ur. 1 maja 1949 w Katowicach) – polska aktorka. W 1975 roku ukończyła studia na PWST w Warszawie. Grała w Teatrze na Woli oraz w latach 1986–1992 w Teatrze Komedia (Teatr Komedia: 1986–1990, Teatr Północny: 1990–1992) w Warszawie. Popularność zdobyła rolą Ewy Olszańskiej w serialu "07 zgłoś się".Jej mężem był aktor Sławomir Orzechowski, rozwiedli się. Mają dwoje dzieci. W 1981 została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi. Wybrana filmografia: 1978, 1981, 1984: 07 zgłoś się jako sierżant Ewa Olszańska / 1986: Zmiennicy jako kobieta chcąca zatankować na stacji benzynowej / 1986: Zmiennicy jako kobieta chcąca zatankować na stacji benzynowej / 1999–2000, 2002: Lokatorzy jako Renata Drewnowska, matka Krysi / 2002: Jak to się robi z dziewczynami jako mama Bogiego / 2005: Skazany na bluesa – obsada aktorska / 2005: Pensjonat pod Różą jako Lucyna Niemiło, matka Grzegorza / 2006: Magda M. jako Janeczka Lewkowicz, przyjaciółka Krystyny Zander / 2008: Teraz albo nigdy! jako kobieta sprzatająca w klubie Andrzeja / 2009: Siostry jako klientka Marioli / 2011: Plebania jako Elwira / 2011: Listy do M. jako kuzynka Wladiego / 2012: Prawo Agaty jako gospodyni Moniki Górskiej / 2014: To nie koniec świata jako kwiaciarka / 2015: Na dobre i na złe jako Liliana Korzeb / 2015–2018, 2020–2021: Barwy szczęścia jako Marianna Tomala, matka Andrzeja / 2016: Smoleńsk jako kasjerka w sklepie.

         źródło: wikipedia             

Marcin Maciejczak

Marcin Maciejczak (ur. 16 stycznia 2006 w Bartochowie) – polski piosenkarz popowy. Zwycięzca trzeciej edycji programu rozrywkowego TVP2 The Voice Kids (2020). Jest synem Eweliny i Dominika Maciejczaków. Ma starszą siostrę Aleksandrę. Mając sześć lat, został zapisany na lekcje muzyki. Uczęszczał na lekcje śpiewu do Jarosława Miłka w Warckim Centrum Kultury. W 2020 ukończył szkołę podstawową w Jakubicach. W grudniu 2015 założył kanał w serwisie YouTube, gdzie publikował covery. Utwory, które opublikował – nagrywał w zaciszu własnego domu, w czym pomagała mu siostra. Klipy nagrywał telefonem, sam tworzył do nich scenografie i samodzielnie je montował. W 2016 wystąpił na Open Hair Festiwal 2016. W 2018 wziął udział w castingu do 11. edycji programu Mam talent!, podczas przesłuchania wykonał przed jurorami utwór Zbigniewa Wodeckiego „Zacznij od Bacha". W połowie 2019 pomyślnie przeszedł przesłuchania do trzeciej edycji programu TVP2 The Voice Kids i przeszedł do kolejnego etapu, dołączając do drużyny Dawida Kwiatkowskiego. Ostatecznie dotarł do finału rozgrywanego 22 lutego 2020, w którym zwyciężył. W ramach nagrody podpisał kontrakt płytowy z Universal Music Polska, a po finale premierę miał teledysk do singla „Jak gdyby nic”, który zaprezentował premierowo w finale The Voice Kids. 20 czerwca 2020 odebrał złotą płytę za wysoką sprzedaż singla. 26 czerwca wydał teledysk do singla „Deszcz i bez”. 3 lipca wziął udział w charytatywnym projekcie „Nadzieja All Stars”, będącym wsparciem ośrodków pomocy dla seniorów podczas pandemii COVID-19 i wraz z grupą innych artystów wystąpił w teledysku do piosenki „Ponad tęczą", będącej coverem utworu „Over the Rainbow”. 20 lipca opublikował piosenkę „Jeśli powiem”, którą nagrał na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Tarapaty 2. 16 września 2020 zaprezentował singiel „Marzenie”. 27 września 2020 w programie Dzień dobry TVN odebrał platynową płytę za sprzedaż singla „Jak gdyby nic”. 22 października zaprezentował teledysk do singla „Kaj”. 11 czerwca 2021 ukazała się jego debiutancki album pod tytułem Tamte dni.

         źródło: wikipedia