28 lipca 2022

Gentleman


 

Gentleman, właściwie Tilmann Otto (ur. 19 kwietnia 1975 w Osnabrück) – niemiecki muzyk reggae i dancehall. Jego kariera rozpoczęła się współpracą z niemieckim zespołem Freundeskreis przy utworze Tabula Rasa. Duży wpływ na jego muzykę wywarły przede wszystkim utwory Boba Marleya, ale także muzyka takich wykonawców jak: Peter Tosh, Dennis Brown, Sizzla, Anthony B. i Tracy Chapman. Śpiewa przeważnie po angielsku bądź w patois, który jest językiem kreolskim używanym na Jamajce. Po raz pierwszy Gentleman wystąpił w Polsce w 2002 roku (wraz z didżejem, bez udziału zespołu), w 2004 roku zawitał pierwszy raz z zespołem The Far East Band do Poznania w ramach trasy promującej krążek "Journey to Jah". 21 sierpnia 2006 artysta wystąpił w Polsce na reggae dub festival w Bielawie. W roku 2008 był jednym z artystów festiwalu muzycznego Open’er a rok później również Coke Live Music Festival. W roku 2010 koncertował 30 kwietnia w Warszawie, 1 maja w Poznaniu, a 20 listopada wystąpił we Wrocławiu na One Love Sound Fest. W 2011 r. gościł na 'Kortowiadzie' (olsztyńskich juwenaliach 20 maja 2011 r.) i w finałowy dzień XVII Przystanku Woodstock. 7 lipca 2012 r. wystąpił w Płocku na Festiwalu Reggaeland a 1 września 2012 r. w opolskim amfiteatrze. 28 czerwca 2013 wystąpił na Lemon Festival w Łowiczu. Do Lublina Gentleman przybył 22 listopada 2013r. i wraz z Daddy Rings i The Evolution dał koncert w Globusie, a dzień później pojawił się na festiwalu One Love we Wrocławiu. Swoją trasę promującą album "New Days Dawn" Gentleman w Polsce zakończył na Gdańsku, gdzie 24 listopada 2013r. zagrał koncert z zespołem. 8 grudnia 2017 roku, w warszawskim klubie Progresja, zagrał koncert promujący trasę MTV Unplugged. 

źródło: wikipedia     

26 lipca 2022

Kwiat Jabłoni


Kwiat Jabłoni – polski zespół muzyczny z Warszawy wykonujący muzykę folkową, popową, folk pop, bluegrass, indie folk, indie pop i elektronikę. Nazwa zespołu pochodzi od piosenki Kwiat Jabłoni, granej pierwotnie przez grupę Trash Budda, zaś sama piosenka opowiada o marce jabola. Zespół tworzy rodzeństwo Katarzyna Sienkiewicz i Jacek Sienkiewicz (dzieci Kuby Sienkiewicza, a sama grupa oficjalnie funkcjonuje od marca 2018. Wcześniej rodzeństwo występowało w grupie Hollow Quartet, z którą wydali dobrze przyjęty album Chodź ze mną i wystąpili w telewizyjnym talent show Must Be the Music. Tylko muzyka. Do sierpnia 2018 ich debiutancki utwór „Dziś późno pójdę spać” zanotował dwa miliony wyświetleń w serwisie YouTube, do lutego 2019 uzyskał blisko pięć milionów wyświetleń, a do września 2021 teledysk odtworzono ponad 31 milionów razy. W październiku 2018 ukazał się drugi singel zespołu „Niemożliwe”. 1 lutego 2019 ukazał się ich debiutancki album studyjny Niemożliwe, który w ciągu pierwszego tygodnia uplasował się na 7. pozycji list sprzedaży OLiS. Ich utwory znalazły się także między innymi na listach przebojów Programu III Polskiego Radia oraz Radia Warszawa. W marcu 2019 zespół uplasował się na 3. miejscu w drugiej edycji plebiscytu Sanki 2019 na najciekawsze nowe twarze polskiej sceny muzycznej organizowanym przez „Gazetę Wyborczą”, a w lipcu wystąpił na małej scenie na Pol’and’Rock Festival, gdzie ich koncertu słuchało kilka tysięcy osób. Występ na festiwalu zaowocował 29 listopada 2019 wydaniem albumu Live Pol’and’Rock Festival 2019 z zapisem ich koncertu. W czerwcu 2020 Kwiat Jabłoni został zwycięzcą plebiscytu Złotego Bączka, co zagwarantowało im udział w internetowej odsłonie Pol’and’Rock Festival na przełomie lipca i sierpnia 2020. W listopadzie wydali singel „Mogło być nic”, który w trakcie jednego tygodnia zdobył ponad milion wyświetleń w serwisie internetowym YouTube. Promował on, wydany 5 lutego 2021, drugi album studyjny o tym samym tytule. W sierpniu 2021 zespół wziął udział w akcji promocyjnej „Wszystko mi mówi” Tymbarku. W ramach tego przedsięwzięcia wraz z Sanah, Vito Bambino i Arturem Rojkiem nagrali teledysk, w którym śpiewają swoje wersje utworu Skaldów pt. „Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał”. W marcu 2022 wydali wspólny singel z Sanah pt. „Szary świat”. W 2022 wraz z Bedoesem i Krzysztofem Zalewskim stworzyli supergrupę Męskie Granie Orkiestra 2022, w ramach której nagrali singiel „Jest tylko teraz”. W tym samym roku nagrali (z gościnnym udziałem innych artystów) płytę Wolne serca dla Muzeum Powstania Warszawskiego. 

źródło: wikipedia     

22 lipca 2022

Maciej Musiałowski

 

 

Maciej Musiałowski (ur. 5 grudnia 1993 w Warszawie) – polski aktor. Nominowany do Orła za najlepszą główną rolę męską w filmie Sala samobójców. Hejter (2020). Pochodzi z rodziny artystów. Absolwent LXXV Liceum Ogólnokształcącego im. Jana III Sobieskiego w Warszawie. Otrzymał stypendium studenckie od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia. W 2015 zdobył Grand Prix w konkursie Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Na szklanym ekranie debiutował rolą Ksawerego Kryńskiego w serialu TVN Druga szansa (2016–2018), za co był nominowany do Telekamery 2017 w kategorii Nadzieja telewizji. W 2018 uczestniczył w trzeciej edycji programu rozrywkowego TVN Ameryka Express oraz ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W kolejnych latach zagrał w serialach Ultraviolet (2019) i Kod genetyczny (2020). Uznanie krytyków zdobył rolą Tomasza Giemzy w filmie Jana Komasy Sala samobójców. Hejter (2020), za którą otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego Off Camera oraz nominację do Orła za najlepszą główną rolę męską. Swoją karierę artystyczną zaczynał od śpiewania w popularnym zespole „Fasolki”. Nie było to zbyt trudne, bo przecież tradycje muzyczne wyniósł z rodzinnego domu. Następnym etapem w rozwoju była aktywność w szkolnym chórze Tutti Cantamus. Aktor nie tylko śpiewa, ale też gra na fortepianie. W 2015 roku zdobył zaszczytne wyróżnienie podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Za wykonanie utworu „Mamo moja” został uhonorowany Grand Prix, czyli Złotym Tukanem. W 2021 r. z Julią Wieniawą nagrał singiel „Zabierz tę miłość”.

źródło: wikipedia     

18 lipca 2022

Alicja Bachleda-Curuś


 



Alicja Bachleda-Curuś, zapis bez łącznika respektuje pisownię nazwisk z przydomkami góralskimi: Alicja Bachleda Curuś (ur. 12 maja 1983 w Tampico) – polska aktorka i piosenkarka. Urodziła się 12 maja 1983 w Tampico, w Meksyku, jako córka Lidii i Tadeusza Bachledy-Curusia. Przez kilka pierwszych miesięcy dzieciństwa wychowywała się w Meksyku, gdzie pracował jej ojciec, z zawodu geolog. Ma starszego brata, Tadeusza, który jest pilotem. Jej stryjem jest Adam Bachleda-Curuś, były burmistrz Zakopanego. Uczęszczała do Szkoły Podstawowej im. Piotra Michałowskiego i ukończyła krakowskie V LO w klasie o profilu ogólnym z rozszerzoną nauką języka hiszpańskiego i angielskiego. Ukończyła Lee Strasberg Theatre and Film Institute w Nowym Jorku. Po raz pierwszy wystąpiła publicznie mając sześć lat. Pierwsze kroki związane z karierą wokalno-aktorską stawiała w Studiu Teatru Muzyki i Tańca Elżbiety Armatys. Jest laureatką wielu polskich festiwali piosenki dziecięcej: I miejsce na festiwalu w Krakowie (1994), Grand Prix na festiwalach w Częstochowie (1994) i Tucholi (1996), Główna Nagroda na przeglądzie wojewódzkim Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego w kategorii poezji śpiewanej w Krakowie (1997), I Nagroda na Festiwalu Piosenki Angielskiej „Eurosong” w Krakowie (1997) oraz na Ogólnopolskim Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie (1998). Wielokrotnie reprezentowała Telewizję Polską na festiwalach zagranicznych: w Chorwacji (1995), Niemczech (1995), Bułgarii (1995), Włoszech (1996) i na Łotwie (1996). Występowała także na koncertach UNICEF-u w Sali Kongresowej w Warszawie. W 1995 została uznana za najbardziej uzdolnioną solistkę dziecięcą roku (Grand Prix TVP1 – Tęczowy Music Box). Nagrała kilka teledysków oraz dwie samodzielne kasety (Sympatyczne sny i Nie załamuj się / Minuta fantazji). 22 października 2001 ukazała się jej debiutancka płyta pt. Klimat, której zapowiedzią był wydany w 1999 singiel „Marzyć chcę”. Album promowała również tytułowym singlem i piosenką „Nie pytaj, nie pytaj mnie”. W 2008 w duecie ze swoim kuzynem Andrzejem nagrała piosenkę „It’s Gonna Be Fine” na jego płytę pt. Time Ruines. W 2011 gościnnie pojawiła się w pierwszej edycji programu X Factor w etapie „domy jurorów”, gdzie pomogła Kubie Wojewódzkiemu wybrać jego finałową trójkę. Najbardziej znana z roli Zosi w Panu Tadeuszu Andrzeja Wajdy, gdzie zagrała u boku Michała Żebrowskiego. W Niemczech zagrała główne role w młodzieżowych filmach Z miłością nie wygrasz, Letnia burza i Krew templariuszy. Kolejne filmy z jej udziałem to szwajcarska produkcja Na wschód i amerykański Handel, w którym u boku Kevina Kline’a zagrała jedną z głównych ról – Veronicę, Polkę porwaną przez gang handlarzy ludźmi. Kiedy rolę tę odrzuciła Milla Jovovich, niemiecki reżyser Marco Kreuzpaintner, który pracował wcześniej z Bachledą-Curuś przy filmie Letnia burza, powierzył jej tę rolę. Rola została doceniona przez „The New York Times”, a następnie artykuł o aktorce zamieścił magazyn „O, The Oprah Magazine”. Bachleda-Curuś została również przyjęta do Stowarzyszenia Aktorów Amerykańskich oraz stała się członkiem Europejskiej Akademii Filmowej. W 2009 u boku Colina Farrella zagrała główną rolę w Ondine Neila Jordana. Wystąpiła również w koprodukcji amerykańsko-niemieckiej Przyjaźń! w reżyserii Markusa Gollera. Film opowiada perypetie dwóch Niemców w Stanach Zjednoczonych; Bachleda-Curuś wciela się w filmie w Amerykankę Zoey. Film wyprodukował Til Schweiger. Podczas 35. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, odbywającego się w dniach 24–29 maja 2010, zasiadała w Jury Konkursu Głównego. W 2011 zagrała w The Girl Is in Trouble. Obok niej w rolach głównych wystąpili m.in. Columbus Short, Wilmer Valderrama i Jesse Spencer. W 2013 za rolę w Bitwie pod Wiedniem otrzymała dwie nominacje do filmowych antynagród Węży (polski odpowiednik Złotych Malin). W 2014 wcieliła się w postać Ani Oliwy w grze komputerowej Wolfenstein: The New Order, użyczając jej głosu i odgrywając ją podczas sesji performance capture. Również w 2014 odbyła się premiera filmu The Absinthe Drinkers w reżyserii Johna Jopsona, w którym wcieliła się w główną bohaterkę filmu, malarkę Artemisię von Rach. W 2016 zagrała w polskim filmie 7 rzeczy, których nie wiecie o facetach, wcielając się w rolę Basi, narzeczonej Tomasza i trzeciej części filmu Pitbull pt. Pitbull. Niebezpieczne kobiety, gdzie wcieliła się w rolę „Drabiny”. W 2018 otrzymała angaż do głównej roli w nowym serialu TVN pt. Pod powierzchnią. Z powodów osobistych aktorka zrezygnowała z pracy przy produkcji. W 2022 zagrała rolę Basi w filmie 8 rzeczy, których nie wiecie o facetach, będącym kontynuacją filmu sprzed sześciu lat. W listopadzie 2008 związała się z aktorem Colinem Farrellem. 7 października 2009 urodził się ich syn Henry Tadeusz Farrell, który został ochrzczony 29 grudnia 2009 w karmelickim kościele pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie. W styczniu 2011 Bachleda-Curuś oficjalnie potwierdziła swoje rozstanie z Farrellem. 12 maja 2008 została honorowym obywatelem miasta Tampico (Meksyk). 1 grudnia 2010 otrzymała pamiątkowy klucz do bram miasta Krakowa z rąk prezydenta Jacka Majchrowskiego. 

źródło: wikipedia     

16 lipca 2022

Zenon Laskowik


Zenon Laskowik (ur. 26 marca 1945 w Rekściu) – polski satyryk, aktor i artysta kabaretowy, twórca słynnego w okresie PRL poznańskiego kabaretu „Tey”. W latach 2005–2009 dyrektor artystyczny Platformy Artystycznej O.B.O.R.A. W trakcie studiów stworzył kabaret „Klops”, był również kierownikiem radiowęzła. W 1970 razem z Krzysztofem Jaślarem założył kabaret „Tey”. Przez wiele lat występował w duecie najpierw z Januszem Rewińskim, a następnie Bohdanem Smoleniem. Na Festiwalu w Opolu w 1980 wraz z kabaretem przedstawił minispektakl „S tyłu sklepu”, który stał się symbolem kabaretu „Tey”. Na początku lat 90. wycofał się z życia estradowego i został listonoszem w Poznaniu. 18 listopada 2003 powrócił na estradę. W tym dniu odbyła się premiera pierwszego spektaklu kabaretowego przygotowanego przez Platformę Artystyczną O.B.O.R.A. pt. „Niespodziewane powroty, czyli twórzmy klimacik”. Powrót Laskowika na scenę kabaretową spotkał się z dobrym przyjęciem publiczności. Drugi program przygotowany na scenie Platformy Artystycznej O.B.O.R.A. nosił tytuł „O'Pyra za 3 grosze plus VAT”. Użyczył również swojego głosu jednemu z bohaterów filmu animowanego „Mój brat niedźwiedź” (2003) – w polskiej wersji językowej (łoś Tuke). Do czerwca 2010 występował na scenie odnowionego kino-teatru Apollo, gdzie w Kabareciarni Laskowika prezentował program Co się dzieje, co się dzieje... 3 lipca 2009 wystąpił na XI Mazurskiej Nocy Kabaretowej w Mrągowie, gdzie zaprezentował trzy skecze, w tym typowy dla niego monolog przez telefon. Po doskonałym przyjęciu wspólnego koncertu „Filharmonii Dowcipu” Waldemara Malickiego i „Kabareciarni” Zenona Laskowika obaj artyści postanowili zorganizować cykl koncertów dla TVP, gdzie znalazły się zarówno tradycyjne skecze „Filharmonii Dowcipu” jak i najnowsze skecze Zenona Laskowika i Jacka Fedorowicza. Kontynuacją tego cyklu była trasa koncertowa Laskowika i Fedorowicza zrealizowana z nowym programem w 2009. Od listopada 2013 występuje na scenie Teatru Polskiego w Poznaniu raz w miesiącu prezentuje swój program „W blasku jubileuszu”. 28 września 2015 r. w poznańskim Teatrze Muzycznym odbyła się premiera programu „Będą zmiany...”. Występuje również na scenach w Polsce i za granicą. 

źródło: wikipedia     

9 lipca 2022

C.C. Catch



C.C. Catch, właściwie Caroline Catherina ‘Caro’ Müller (ur. 31 lipca 1964 w Oss) – niemiecka piosenkarka holenderskiego pochodzenia, której największa popularność przypada na drugą połowę lat 80. XX wieku. Najbardziej znana z przebojów takich jak „I Can Lose My Heart Tonight”, „’Cause You Are Young” czy „Heartbreak Hotel”. W 1985 roku, podczas występu grupy Optimal w Hamburgu, zainteresował się nią Dieter Bohlen z zespołu Modern Talking. Muzyk postanowił nawiązać współpracę i dał jej do wykonania utwór „I Can Lose My Heart Tonight” (anglojęzyczną wersję piosenki „Keine Träne Tut Mir Leid” wykonywaną przez Mary Roos). Pierwotnie utwór ten miał znaleźć się w repertuarze Modern Talking. W lipcu 1985 ukazał się singel z tą piosenką. Zdobyła powodzenie w dyskotekach, a na listach przebojów uplasowała się na 13. pozycji. Kolejne dwa single („’Cause You Are Young”, „Strangers by Night”) oraz debiutancki album Catch the Catch ukazały się w pierwszej połowie 1986 roku. Na fali popularności artystki, Dieter Bohlen napisał dla niej utwory na kolejny album, Welcome to the Heartbreak Hotel, który ukazał się jeszcze w tym samym roku wraz z kolejnymi dwoma singlami („Heartbreak Hotel”, „Heaven and Hell”). Niedługo później nakładem wytwórni Amiga w NRD ukazał się minialbum (EP), Amiga Quartett: C.C. Catch, zawierający cztery nagrania z wydanego wcześniej drugiego LP artystki. W 1987 roku, na rynku pojawił się trzeci album piosenkarki, Like a Hurricane. Promowały go dwa single międzynarodowe: „Are You Man Enough” i „Soul Survivor”. W 1988 roku, wydano dwa kolejne albumy: Diamonds – Her Greatest Hits (będący w sporym stopniu składanką) i Big Fun. Przy ich promocji wydano pięć singli: „House of Mystic Lights” promowało wydaną wcześniej kompilację Diamonds – Her Greatest Hits, zaś cztery kolejne w kolejności „Backseat of Your Cadillac”, „Nothing But a Heartache”, „Summer Kisses” i „Baby I Need Your Love” promowały płytę Big Fun. W 1989 roku, wytwórnia Hansa Records wydała kolejny album kompilacyjny pt. Classics. Promowano go wydanymi już wcześniej „Baby I Need Your Love” (promował zarówno wydany wcześniej Big Fun i tę kompilację) i „Good Guys Only Win in Movies” (reedycja międzynarodowa, wcześniej na singlu ten utwór ukazał się wyłącznie w Hiszpanii i Danii promując płytę Like a Hurricane). We współpracy z Dieterem Bohlenem wydała razem 5 albumów, jednak ich współpraca zmierzała do schyłku. Müller chciała brać udział w tworzeniu nagrań dostarczając własne materiały, jednak kompozytor nie zgadzał się na to. Pod koniec dekady lat 80. artystka zakończyła współpracę z Bohlenem i wyjechała do Wielkiej Brytanii, aby tam kontynuować karierę muzyczną, zmieniając styl. Skutkiem tej zmiany był wydany w 1989 przez wytwórnię Metronome album Hear What I Say (częściowo wyprodukowany przez muzyka Duran Duran, Andy’ego Taylora), który nie cieszył się już taką popularnością, jak poprzednie. Tak samo było z promującymi go singlami „Big Time” i „Midnight Hour”. Piosenkarka powróciła na rynek muzyczny w 1998, kiedy to ukazał się album Best of ’98. Znalazły się na nim dwa jej wielkie przeboje w nowych wersjach: „Soul Survivor ’98” i „I Can Lose My Heart Tonight ’99” (wraz z raperem Krayzee), składanka największych przebojów „C.C. Catch Megamix ’98” oraz stare przeboje w oryginalnych aranżacjach. Po paru latach przerwy, w 2010 na rynku pojawił się nowy singel artystki: „Unborn Love” we współpracy z hiszpańskim producentem Juanem Martinezem. Podczas występu w Moskwie w listopadzie 2011 roku C.C. Catch zapowiedziała, że w roku 2012 zakończy karierę muzyczną. O zakończeniu kariery Müller poinformowała także na swojej stronie internetowej. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom dotyczącym końca kariery, rok później, w 2014, pojawił się singel „Another Night in Nashville” w duecie z Chrisem Normanem (byłym wokalistą grupy Smokie). 

źródło: wikipedia     

7 lipca 2022

Maja Hyży


Maja Hyży z domu Krygier (ur. 3 grudnia 1989 w Kołobrzegu) – polska piosenkarka, półfinalistka trzeciej edycji programu X Factor. W 2013, wraz z ówczesnym mężem, Grzegorzem Hyżym, wzięła udział w przesłuchaniach do trzeciej edycji programu TVN X Factor. Odpadła w odcinku półfinałowym, zajmując czwarte miejsce. 24 marca 2015 wydała debiutancki album studyjny W chmurach, który został wydany nakładem wytwórni muzycznej QL City. Krążek promowała singlem „Będę kochać”, do którego ukazał się teledysk w reżyserii Michała Kwiatka. W czerwcu z piosenką wzięła udział w koncercie SuperPremier na 52. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W lutym 2018 z piosenką „Błysk/Skin” zakwalifikowała się do finału krajowych eliminacji do 63. Konkursu Piosenki Eurowizji. W koncercie finałowym, rozgrywanym 3 marca, zajęła siódme miejsce w głosowaniu jurorów i telewidzów. W styczniu 2020 wzięła udział w programie Szansa na sukces. Eurowizja 2020, wyłaniającym reprezentanta Polski w 65. Konkursie Piosenki Eurowizji. W 2021 została finalistką czternastej edycji programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo, w którym zajęła czwarte miejsce.

źródło: wikipedia     

3 lipca 2022

London Grammar

London Grammar – brytyjski zespół muzyczny grający synth pop i rock, założony w 2009. Hannah Reid i Dan Rothman spotkali się na uniwersytecie w Nottingham. W 2009 założyli zespół muzyczny, do którego później dołączył Dominic Major. Ich muzyka nie zdobywała początkowo dużej popularności, zazwyczaj grali dla niewielkiej publiczności. Stali się bardziej rozpoznawalni po umieszczeniu w Internecie utworu Hey Now. W lutym 2013 wydali swój pierwszy minialbum Metal and Dust, a we wrześniu 2013 na rynku ukazała się ich pierwsza płyta If you wait. Kolejną wydali cztery lata później, poprzedziły ją, wypuszczony w styczniu 2017 r. singiel Rooting for You oraz w lutym Big Picture. Drugi album studyjny zespołu Truth Is a Beautiful Thing został wydany w czerwcu 2017 roku, osiągając pierwsze miejsce na brytyjskiej liście albumów. 

źródło: wikipedia