Goran Bregović & Kayah

 

 

 

Goran Bregović (w zapisie cyrylicą: Горан Бреговић; ur. 22 marca 1950 w Sarajewie) – kompozytor muzyki rockowej, elektronicznej i etnicznej. W swojej twórczości łączy m.in. tradycyjne brzmienia ludowe z męskimi chórami i dźwiękami z syntezatora, chociaż zasłynął jako lider i autor muzyki zespołu rockowego Bijelo dugme. Jest synem Serbki i Chorwata. Wychował się w Sarajewie, stolicy i centrum kulturalnym Bośni. Ma brata Predraga, który mieszka w Nowym Jorku, i siostrę Dajanę, która mieszka w Splicie. W latach 70. i 80. XX wieku był liderem popularnego jugosłowiańskiego zespołu rockowego Bijelo dugme. Współpracował m.in. z reżyserem Emirem Kusturicą, tworząc ścieżkę dźwiękową do filmów Arizona Dream, Czas Cyganów, czy Underground. Współpracował także z Patrice’em Chereau, pisząc muzykę do filmu Królowa Margot. Pracował także nad muzyką dla potrzeb teatru, m.in. do sztuki multimedialnej pt. Silence of the Balkans. Do udziału w nagraniach zapraszał wielu znanych wokalistów, takich jak Cesária Évora, Iggy Pop, Sezen Aksu, Jorgos Dalaras, Ofra Haza, Scott Walker. W Polsce nagrał płyty z Kayah i Krzysztofem Krawczykiem. Był też autorem muzyki do polskiego filmu „Operacja Samum” oraz kilkudziesięciu innych filmów. Bregović unika zagłębiania się w politykę. „Jugosławia to skrzyżowanie wielu światów: prawosławnego, katolickiego, muzułmanów”, mówił Bregović. „Z muzyką, nie mam do reprezentowania nikogo oprócz siebie – bo mówię pierwszym językiem świata, w którym każdy rozumie słowo muzyka”. Jednak w 2015, z powodu występu na terenie zaanektowanego przez Rosję Krymu, anulowano jego koncerty na Ukrainie i w Polsce. 

 

Kayah, właśc. Katarzyna Magda Rooijens z domu Szczot (ur. 5 listopada 1967 w Warszawie) – polska wokalistka, autorka tekstów, producentka muzyczna, prezenterka radiowa i osobowość telewizyjna. Członkini Rady Polskiej Fundacji Muzycznej. Założycielka wytwórni płytowej Kayax. 

          źródło: wikipedia           

Desireless

 Desireless, właściwie Claudie Fritsch-Mentrop (ur. 25 grudnia 1952 roku w Paryżu) – francuska piosenkarka oraz projektantka mody. Wychowywała się w le Tréport (departament 76 – Seine-Maritime). Na początku lat siedemdziesiątych została projektantką mody. Na początku lat osiemdziesiątych zaczęła śpiewać w różnych zespołach jazz, new wave i R&B. Piosenkarka ta zasłynęła między innymi piosenką „Voyage Voyage”, która w latach 1986–1988 była wielkim hitem i numerem jeden w wielu europejskich i azjatyckich krajach. 

            źródło: wikipedia           

Wiktor Zborowski

  

Wiktor Zborowski (ur. 10 stycznia 1951 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, radiowy (Teatr Polskiego Radia) i dubbingowy. Jest absolwentem XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja w Warszawie (1969) oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1973). Od 1972 roku członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której wystąpił na początku lat 80. Ma 198 cm wzrostu. W młodości trenował koszykówkę w Polonii Warszawa, był członkiem juniorskiej reprezentacji Polski w koszykówce mężczyzn. W klasie maturalnej doznał kontuzji, która przerwała jego karierę. Jest autorem hasła „Teraz Polska”. Wybrana filmografia: 1980: Miś – Mężczyzna wnoszący do kiosku łysą kobietę na noszach / 1984: Kobieta w kapeluszu – Aktor grający sędziego w „Balu manekinów” / 1987: Misja specjalna – Zdzisio mechanik / 1988: Kogel-mogel – Naczelnik / 1989: Sztuka kochania – Roman Zabiełło, przyjaciel Pasikonika / 1989: Galimatias, czyli kogel-mogel II – Naczelnik / 1993: Goodbye Rockefeller – Matros, człowiek Namolnego / 1999: Ognim i mieczem – Longinus Podbipięta / 2003: Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem – Wiking Tłumacz / 2007: Ryś – Klemens / 2011: Och, Karol 2 – Ojciec Marysi / 2017: Pokot – Matoga / 2019: Pan T. – Przewodniczący KMD / 2019: Miszmasz, czyli kogel-mogel 3 – Starosta Maciejak / 2019: Czarny mercedes – Major, dowódca „Sępa”. 

            źródło: wikipedia            

Aura Dione

 

Aura Dione, właśc. Maria Louise Joensen (ur. 21 stycznia 1985 w Kopenhadze) – duńska piosenkarka i autorka tekstów. Aura to pseudonim, który nadali jej przyjaciele po zagranym koncercie w klubie o takiej nazwie, a Dione to nazwisko panieńskie jej matki. Po jej powrocie na scenę w 2016 roku zmieniła swój pseudonim artystyczny z Aura Dione na Aura. Natomiast jej trzeci album Can't Steal the Music miał premierę 19 maja 2017 roku. Jako dziecko często spędzała wakacje w Polsce. Aura zadebiutowała latem 2007 roku z singlem „Something From Nothing”, ale sukces odniosła utworem „Song for Sophie” z albumu Columbine, która została wydana w 2008 roku. Singel „I Will Love You Monday” był hitem w Europie, gdzie został wydany w rozszerzonej wersji pod tytułem „I Will Love You Monday (365)”. Jej hitem z 2011 roku jest „Geronimo”, a z 2012 „Friends” z albumu Before the Dinosaurs. Czterokrotnie występowała w Polsce: 26 czerwca 2010 podczas koncertu Siła Muzyki Radia Zet i TVN w Zielonej Górze, 28 sierpnia 2010 podczas Orange Warsaw Festival i tego samego dnia w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej oraz 20 lipca 2012 w Kołobrzegu podczas Eska Music Awards 2012. W czerwcu 2016 roku na kanale Aury na Youtube pojawiła się piosenka Love Somebody, która zwiastowała nową erę piosenkarki. Następnie we wrześniu tego samego roku została wydana druga już piosenka nosząca tytuł Indian Giver, dopiero wieść o nowym albumie zapewniła piosenka Can't Steal the Music, która została wydana wraz z teledyskiem 10 lutego 2017 roku. Po oficjalnym ogłoszeniu premiery trzeciego albumu studyjnego na 19 maja 2017 roku został również dodany tytuł płyty noszący nazwę Can't Steal the Music. 3 maja 2017 roku został ogłoszony czwarty singiel z albumu King of Pain. 29 września 2017 roku wydała kolejną piosenkę będącą coverem i jednocześnie unowocześnieniem piosenki Dolly Parton pt. Jolene wraz z Alexandrem Brownem. Obecnie artystka pracuje nad nowym albumem. 

            źródło: wikipedia            

Liber

 

Liber, właściwie Marcin Piotrowski (ur. 10 lipca 1981 w Obornikach) – polski raper i autor tekstów, były członek hip-hopowej grupy Ascetoholix. Współpracował z wykonawcami, takimi jak m.in. Sylwia Grzeszczak, Agnieszka Włodarczyk, Mezo, Slums Attack, Gosia Andrzejewicz i Natalia Szroeder. Działalność artystyczną rozpoczął w 1999 w zespole Ascetoholix, którego był współzałożycielem. W październiku 2001 ukazał się pierwszy oficjalny album zespołu pt. A. Na płycie znalazł się m.in. utwór „Już dawno”, wykorzystany na ścieżce dźwiękowej do filmu Sylwestra Latkowskiego Blokersi. W międzyczasie Liber, razem z pozostałymi członkami Ascetoholix, gościł na głośniej produkcji Slums Attack – Na legalu?. Raperzy wystąpili w piosence „Moje miasto”. W marcu 2003 ukazał się kolejny album zespołu pt. Apogeum. Na płycie znalazł się m.in. utwór „Suczki”, z udziałem Meza i Szada, członka formacji Trzeci Wymiar. 1 marca 2006 ukazał się trzeci oficjalny materiał Ascetoholix pt. Adsum. W 2011 opuścił skład zespołu. 1 marca 2004 nakładem UMC Records wydał pierwszy, solowy album studyjny pt. Bógmacher. Płyta dotarła do 13. miejsca zestawienia OLiS. Podczas promocji, do pochodzących z płyty utworów „Skarby”, „Gdzie indziej”, „Pomnik” i „Jedna z dróg” zostały zrealizowane teledyski. Wśród gości na płycie znaleźli się m.in.: zespół 52 Dębiec, raperzy Doniu, Mezo, Owal/Emcedwa, Nullo, Kriss i Mariusz „Marian” Krzyśka, były wokalista gothic metalowej formacji Aion. W 2006, wspólnie z Kubą Mańkowskim i Sylwią Grzeszczak, założył projekt pod nazwą Rio Boss. 18 czerwca 2007 do sprzedaży trafił album Libera i Donia pt. Moderato. Płyta ukazała się nakładem firmy My Music. Gościnnie w nagraniach wzięli udział: Sylwia Grzeszczak, Vitows, Evayah, Vitows, Dima i Lejery. Następnie raper podjął współpracę z piosenkarką i aktorką Agnieszką Włodarczyk. Napisał pięć tekstów na jej debiutancki album pt. Nie dla oka.... 21 listopada 2008, ponownie nakładem My Music, ukazał się jego kolejny album studyjny pt. Ona i on, nagrany we współpracy z Sylwią Grzeszczak. Nagrania uplasowały się 27. miejscu listy OLiS. Materiał był promowany teledyskami do utworów „Nowe szanse”, „Co z nami będzie” i „Mijamy się”. 6 marca 2009 ukazała się kompilacja nagrań Libera pt. Wczoraj i dziś. W 2011 ukazał się pierwszy album Grzeszczak, zatytułowany Sen o przyszłości, na którym znalazło się m.in. sześć piosenek z tekstami autorstwa Libera. 22 maja 2012 nakładem EMI Music Poland ukazał się jego pierwszy minialbum pt. Magia futbolu. Płyta dotarła do 11. miejsca listy OLiS. Na płycie znalazły się piosenki m.in. z gościnnym udziałem Tomasza Zimocha, Rafała Brzozowskiego i zespołu InoRos. Wydawnictwo było promowane teledyskami do utworów „Czyste szaleństwo” i „Pola karnego lis”. Pod koniec roku Liber wziął udział w programie telewizyjnym TVP2 Bitwa na głosy. 21 maja 2013 ukazał się jego kolejny album studyjny pt. Duety. W nagraniach płyty muzyka wspomogli m.in. wokalista zespołu De Mono – Andrzej Krzywy, śpiewaczka Alicja Węgorzewska-Whiskerd i wokalista zespołu Video – Wojciech Łuszczykiewicz. Piosenka „Wszystkiego na raz” nagrana wspólnie z Natalią Szroeder była notowana m.in. na 1. miejscu na POPLiście. W czasie promocji wydawnictwa zrealizowane zostały teledyski do utworów: „Winny”, w którym zaśpiewał Mateusz Mijal i „Nie patrzę w dół”, ponownie z udziałem Natalii Szroeder. 28 lipca 2014 roku, ożenił się z Sylwią Grzeszczak. 

            źródło: wikipedia            

Alicja Szemplińska

Alicja Maria Szemplińska, występująca jako Alicja (ur. 29 kwietnia 2002 w Ciechanowie) – polska piosenkarka. Zwyciężczyni trzech programów typu talent show: Hit, Hit, Hurra! (2016), The Voice of Poland (2019) oraz Szansa na sukces. Eurowizja 2020 (2020). W 2016 zwyciężyła w finale pierwszej edycji programu rozrywkowego TVP1 Hit, Hit, Hurra!, w nagrodę otrzymała zaproszenie do udziału w zajęciach śpiewu u Setha Riggsa. W 2019 uczestniczyła w przesłuchaniach do 10. edycji programu rozrywkowego TVP2 The Voice of Poland. Dołączyła do drużyny prowadzonej przez Tomsona i Barona, pod których kierownictwem pomyślnie przeszła przez wszystkie rundy eliminacyjne i dotarła do finału, w którym zwyciężyła po zdobyciu największego poparcia telewidzów. W nagrodę otrzymała czek na 50 tys. zł i podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Universal Music Polska. Po udziale w programie wydała teledysk do debiutanckiego singla „Prawie my”, który to w ciągu 10 dni od premiery przekroczył próg 1 mln wyświetleń na YouTube. W styczniu 2020 wzięła udział w programie Szansa na sukces. Eurowizja 2020, wyłaniającym reprezentanta Polski w 65. Konkursie Piosenki Eurowizji. Po zaśpiewaniu coveru piosenki „To nie ja!” Edyty Górniak zakwalifikowała się do finału, w którym wykonała m.in. autorski utwór „Empires”, za który otrzymała największe poparcie telewidzów oraz jurorów, dzięki czemu została reprezentantką Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji, który jednak 18 marca został odwołany z powodu pandemii COVID-19. Do końca roku wydała jeszcze kilka singli: „Gdzieś”, „Pusto”, „Kolęda dla nieobecnych” (we współpracy z Piotrem Walickim) i „Na pamięć”. 29 listopada wystąpiła gościnnie z utworem „Empires” podczas finału 18. Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci w Warszawie. W kwietniu 2021 wydała akustyczną wersję piosenki „Pusto (#OnePerformeSession)”. 14 maja zaśpiewała gościnnie w piosence „Growing Up” Fiedlerskiego. 21 maja wraz z Walt Disney Records wydała singiel „Każda z nas”. 

            źródło: wikipedia            

Weronika Nowakowska

 

Weronika Nowakowska (ur. 7 lipca 1986 w Kłodzku) – polska biathlonistka, dwukrotna medalistka mistrzostw świata. Występowała w barwach AZS-AWF Katowice. W lutym 2005 roku została wicemistrzynią Europy juniorów w sztafecie. W tym samym roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti, gdzie indywidualnie plasowała się w trzeciej i czwartej dziesiątce, a w sztafecie była dziewiąta. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, zajmując między innymi 14. miejsce w sztafecie i 18. w biegu indywidualnym podczas mistrzostw świata juniorów w Martell w 2007 roku. W Pucharze Świata zadebiutowała 7 grudnia 2007 roku w Hochfilzen, gdzie zajęła 51. miejsce w sprincie. W startach inaugurujących sezon 2008/2009, 4 grudnia 2008 roku w szwedzkim Östersund, zajęła 20 miejsce, zdobywając swoje pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 7 marca 2015 roku w Kontiolahti, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W kolejnych startach jeszcze jeden raz znalazła się w czołowej trójce: dzień później była trzecia w biegu pościgowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2014/2015, kiedy zajęła 13. miejsce w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w Kontiolahti w 2015 roku wywalczyła dwa medale. Najpierw zajęła drugie miejsce w sprincie, rozdzielając Francuzkę Marie Dorin Habert i Wałentynę Semerenko z Ukrainy. Był to pierwszy w historii medal dla Polski w tej konkurencji. Dzień później Nowakowska była trzecia w biegu pościgowym, ulegając tylko Dorin Habert i Niemce Laurze Dahlmeier. Blisko kolejnego medalu była podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Oslo, gdzie razem z Magdaleną Gwizdoń, Moniką Hojnisz i Krystyną Guzik zajęła czwarte miejsce w sztafecie. Była też między innym dziewiąta w biegu masowym na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 2012 roku. W 2010 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie zajęła piąte miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi zajęła między innymi siódme miejsce w sprincie i dziesiąte w szafecie. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, zajmując 21. miejsce w biegu indywidualnym, 34. w sprincie, 30. w biegu pościgowym oraz siódme w sztafecie. Zdobyła również dwa medale mistrzostw Europy, oba w sprincie: brązowy podczas ME w Osrblie (2012) oraz srebrny podczas ME w Otepää (2015). Jest też mistrzynią Polski w biegu na dochodzenie oraz srebrną medalistką w sprincie. Współpracuje z Polsat Sport jako komentator biathlonu.

            źródło: wikipedia            

Dieter Bohlen

 

Dieter Günther Bohlen (ur. 7 lutego 1954 w Berne) – niemiecki muzyk, kompozytor, wokalista i producent muzyczny. Znany przede wszystkim jako założyciel i członek duetu Modern Talking, śpiewającego w języku angielskim, a także założyciel zespołu Blue System (również śpiewającego wyłącznie po angielsku). Z wykształcenia jest ekonomistą. W 1984 wraz Thomasem Andersem założył zespół Modern Talking, z którym odniósł międzynarodowy sukces. W tym samym czasie komponował i produkował też płyty dla takich artystów jak C.C. Catch czy Chris Norman. W 1987 działalność Modern Talking została zawieszona, a Dieter założył własną grupę Blue System. W 1989 stworzył płytę ze ścieżką dźwiękową do serialu telewizji ZDF „Rivalen der Rennbahn”, która rozeszła się w ponad milionowym nakładzie. W 1991 nagrał utwór It's All Over w duecie z Dionne Warwick i wydał go pod szyldem zespołu Blue System. W tym samym roku rozpoczął trwającą do 1994 roku i obfitującą w sukcesy współpracę z Bonnie Tyler. W 1997 wydany został ostatni album Blue System, Here I Am. Na początku 1998 wraz z Thomas Andersem reaktywowali Modern Talking i wydali zawierający remiksy starych przebojów album Back for Good, który na całym świecie znalazł 10 milionów nabywców. Do 2003 nagrał z Modern Talking jeszcze 5 albumów, po czym definitywnie zakończył działalność grupy poprzestając na 12 albumach zespołu. W tym samym czasie zaangażował się w niemiecką edycję programu „Idol” (Deutschland sucht den Superstar). Płyty produkowane przez Dietera dla jego uczestników rozchodziły się w platynowych nakładach, rozwinięta została też współpraca ze zwycięzcą Alexandrem Klawsem oraz finalistą Danielem Küblböckiem. Planowana była współpraca także z drugą w programie Juliette Schoppmann, jednak po jej odmowie Dieter z sukcesami komponował i produkował dla Yvonne Catterfeld. W 2004 roku wydane zostały ostatnie płyty tych wykonawców z premierowym materiałem od Dietera. W 2005 roku była przerwa w działalności muzycznej i czas większego zaangażowania w życie rodzinne, przyjaciółka Estefania Küster (ostatecznie rozstali się w sierpniu 2006) urodziła Dieterowi syna Maurice’a Cassiana. W 2006 roku telewizja RTL zdecydowała się na emisję kreskówki opartej na biografii Dietera o tytule Dieter – Der Film, a sam Dieter równolegle wydał pierwszy album podpisany własnym nazwiskiem. 24 listopada Dieter wystąpił podczas festiwalu Diskoteka-80 w Moskwie, wykonując trzy utwory Blue System oraz miks największych przebojów Modern Talking. Przez kolejne lata zajmował się komponowaniem i produkcją piosenek, współpracując między innymi z wywodzącym się z Deutschland sucht den Superstar niemieckim wokalistą Markiem Medlockiem oraz zasiadając w jury niemieckiej edycji programu Das Supertalent znanej w Polsce jako Mam Talent. Jesienią 2007 roku Dieter wydał wraz z Markiem Medlockiem wspólny album, Dreamcatcher. 5 lipca 2019 roku artysta powrócił na rynek muzyczny, wydając nowy solowy album, Das Mega Album!. 

 

            źródło: wikipedia