Zac Brazenas

Zac Brazenas (ur. 27 września 1978 Australia) - Zac Brazenas to jeden z najpopularniejszych i najbogatszych tancerzy. Najbardziej znany ze swoich występów na scenie w Las Vegas z Britney Stars. Mieszkając w Los Angeles przez ostatnie 15 lat, pracował szeroko, od telewizji, przez film, po teledyski, a także koncertował z największymi artystami nagrywającymi naszych czasów. Przed sławą zaczął tańczyć w wieku siedmiu lat.  W 2012 roku, kiedy podczas występu powietrznego złamał wiele kości. Następnie wyruszył w drogę ku wyzdrowieniu, dokumentując swoją podróż w mediach społecznościowych. Otworzył w Australii własne studio szkoleniowe o nazwie Global Dance Pro.

Young Leosia

 

Young Leosia, dawniej Sara, właśc. Sara Leokadia Sudoł (ur. 13 sierpnia 1998 w Szczecinie) – polska piosenkarka, raperka, autorka tekstów, realizatorka dźwięku i DJ-ka. Grała jako DJ-ka w klubach, takich jak m.in. Prozak 2.0, Miłość Kredytowa, Mewa Towarzyska czy Newonce Bar. Pierwsze piosenki nagrywała od 2015 roku jako Sara. 6 sierpnia 2020 zadebiutowała z singlem „Wyspy”, który jednak przeszedł niezauważony, podobnie jak kolejny – „Zakochałam się, ale zryłeś”, który nagrała z zespołem B24. 16 października 2020 wraz z Żabsonem, Beteo i Boruccim wydała singel „Ulala”, który dostał się na polskie streamingowe listy przebojów Apple Music, iTunes i Spotify. Również w 2020 zaśpiewała gościnnie w utworze rapera Nik Tendo „Loyal”, który był wysoko notowany na czeskich i słowackich listach przebojów. Największą popularność zyskała w 2021 dzięki singlowi „Szklanki”, który dostał się na szczyt polskiej listy Apple Music oraz Spotify. Do utworu nakręciła teledysk, który do września 2021 został wyświetlony ponad 32 mln razy w serwisie YouTube. W czerwcu zagrała główną rolę w teledysku Maty do utworu „Kiss cam (podryw roku)”. 6 sierpnia wydała singel Jungle Girl, który nagrała we współpracy z Żabsonem. Piosenka znalazła się na jej debiutanckim albumie pt. Hulanki, który został wydany 23 września nakładem wytwórni Internaziomale. 24 września opublikowała teledysk do utworu „Baila Ella”, który w ciągu miesiąca od premiery przekroczył 8 mln wyświetleń w serwisie YouTube. W duecie z Matą, występującym pod pseudonimem Skute Bobo, nagrała maxisingiel pt. #fundacja420 zawierający utwory Cicho wyspa nadziei oraz KC. 20 listopada zapowiedziała wydarzenie Baila Ella by Young Leosia: First Night Out, wraz z cyklem imprez organizowanych przez Baila Ella. 25 listopada wydała singiel Crowd, własnym nakładem, tym samym kończąc współpracę z Żabsonem i odchodząc z wytwórni Internaziomale. Wcześniej artystka pojawiła się na wydarzeniu club2020: Początek w roli gościa specjalnego, co sugerowało dalszą współpracę z kolektywem wydawniczym 2020. Wzięła udział w projekcie club2020, w ramach którego udzieliła się w utworach: „Malibu Barbie”, opublikowanym 19 stycznia 2023 roku, nagranym z raperami: Taco Hemingway, Otsochodzi, OKI, Dwa Sławy, Gruby Mielzky; Cypher2022, opublikowanym 9 lutego, nagranym z udziałem: Taco Hemingway, OKI, Otsochodzi, Young Igi, Łajzol, Gruby Mielzky, Hałastra, Kukon, Dwa Sławy, CatchUp, Margaret, schafter, Dziarma, Szczyl, Miły ATZ; No we, opublikowanym 16 lutego, nagranym z raperami: OKI, Taco Hemingway, Young Igi. W międzyczasie do jej wytwórni dołączyła raperka Bambi. Young Leosia zagrała rolę w teledysku do utworu „IRL”, autorstwa Bambi, opublikowanym 10 lutego. 

źródło: wikipedia   

Sebastian Karpiel - Bułecka

 

Sebastian Karpiel-Bułecka, właśc. Łukasz Sebastian Karpiel (ur. 14 maja 1976 w Zakopanem) – polski piosenkarz, muzyk i skrzypek. Członek formacji Zakopower. Ukończył studia na Wydziale Architektury na Politechnice Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. W latach 2005−2009 był związany z Kayah. Od 2014 jego życiową partnerką jest Paulina Krupińska, którą poślubił 26 lipca 2018. Mają dwoje dzieci: córkę Antoninę Hannę (ur. 2015) i syna Jędrzeja (ur. 2017). Jest miłośnikiem skoków narciarskich. Od 2021 często komentuje wydarzenia dotyczące zawodów Pucharu Świata w Skokach Narciarskich w studiu na antenie TVN i w serwisie Player. Również w 2021 zaangażował się w akcję reklamową grupy Discovery, która odpowiada za transmisję skoków narciarskich w Polsce. 

źródło: wikipedia   

Kaśka Sochacka

 

Kaśka Sochacka, właśc. Katarzyna Sochacka (ur. 15 kwietnia 1990 w Pradłach) – polska wokalistka, autorka tekstów i kompozytorka. W 2010 wzięła udział w trzeciej edycji telewizyjnego talent show Mam talent! gdzie zakwalifikowała się do finału. Następnie w 2013 zaprezentowała dwie swoje pierwsze autorskie piosenki „Czasu części pierwsze” i „Drzazga”. W tym samym roku brała udział w programie „Przeszłość jest to dziś tylko cokolwiek dalej” w Teatrze Ludowym w Krakowie, benefisie Dariusza Domańskiego. Śpiewała wówczas piosenkę Marka Grechuty. Wystąpiła obok znanych polskich artystów, takich jak Zbigniew Wodecki, Anna Szałapak, Joanna Słowińska czy Franciszek Pieczka, Jana Nowickiego, Barbary Krafftówny, Marty Stebnickiej. W 2014 wzięła udział w siódmej edycji talent show Must Be the Music. Tylko muzyka, dzie dotarła do półfinału. W 2017 wydała utwór pt. „Trochę tu pusto”, który dwa lata później został wykorzystany jako zapowiedź serialu obyczajowego telewizji Polsat – Zawsze warto. W listopadzie 2019 nakładem wytwórni muzycznej Jazzboy Records ukazała się jej debiutancka EPka pt. Wiśnia. Tytułowa piosenka miała swoją premierę w audycji Piotra Stelmacha w radiowej Trójce, gdzie 17 stycznia 2020 zajęła pierwsze miejsce w 1981. notowaniu listy przebojów. Jesienią 2019 Sochacka wykonała ten utwór wspólnie z Kortezem w czasie jednego z jego koncertów. W 2021 jej nagrany rok wcześniej utwór „Jeszcze” użyto w czołówce serialu TVN – Tajemnica zawodowa. 26 marca 2021 Sochacka wydała debiutancki album studyjny pt. Ciche dni, który zajął 28. miejsce w rocznym podsumowaniu sprzedaży w Polsce. 26 listopada ukazał się jej drugi minialbum pt. Ministory.

 

źródło: wikipedia   

Al Jardine

 

 

Alan Charles Jardine (ur. 3 września 1942) to amerykański muzyk, który był współzałożycielem Beach Boys. Najbardziej znany jest jako gitarzysta rytmiczny zespołu, wokalista wspierający i okazjonalnie śpiewający główny wokal w takich singlach jak „Help Me, Rhonda” (1965), „Then I Kissed Her” (1965), „Cottonfields” (1970), i „Chodź ze mną” (1978). Jego piosenka „Lady Lynda” znalazła się także na liście 10 największych przebojów grupy w Wielkiej Brytanii w 1978 r. Inne piosenki Beach Boys, w których występuje Jardine na czele, to „I Know There's an Answer” (1966), „Vegetables” (1967) i „From Z powrotem tam” (2012).  Po śmierci innego członka zespołu Carla Wilsona w 1998 roku Jardine opuścił koncertujący Beach Boys i od tego czasu występował jako artysta solowy, dołączając ponownie do zespołu tylko podczas trasy koncertowej z okazji 50. rocznicy powstania w 2012 roku. Od 2013 roku Jardine koncertuje jako członek zespołu The Brian Wilson, założyciela Beach Boys, Briana Wilsona. Wydał jeden solowy album studyjny, A Postcard from California (2010). Jardine został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame jako członek Beach Boys w 1988 roku.

źródło: wikipedia  

Tomasz Kot

 

 

Tomasz Kot (ur. 21 kwietnia 1977 w Legnicy) – polski aktor teatralny, filmowy, dubbingowy i telewizyjny. Laureat Orłów w kategorii najlepsza główna rola męska za postać Zbigniewa Religi w filmie Bogowie (2014), za którą był także nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej dla najlepszego aktora. Ponadto był dwukrotnie nominowany do Orłów za role w filmach: Skazany na bluesa (2005) jako Ryszard Riedel (nagroda prezydenta Gdyni za debiut aktorski na 30. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni i Nagroda Publiczności w ramach Nagrody im. Zbigniewa Cybulskiego) i Zimna wojna (2018) jako Wiktor. Zwycięzca Wiktora 2014 w kategorii aktor roku. Telewidzom najczęściej kojarzy się z rolami w takich serialach jak Camera Café (2004), Na dobre i na złe (2004–2005), Kryminalni (2005) i Niania (2005–2009). W 1995 zadebiutował w sztuce Narkotyki Witkacego w reżyserii Pawła Kamzy na scenie Teatru Dramatycznego w Legnicy. W latach 2001–2006 był związany z krakowskim Teatrem Bagatela. W 2012 odbył tournée jako stand-uper ze spektaklem Jak zostać sex-guru w 247 łatwych krokach Wolfganga Weinbergera w reż. Gabriela Gietzky’ego z Teatru Palladium w Warszawie. W Teatrze Telewizji grał Szymona Pogana w Wyborze (1999) Jacka Włoska w reż. Jerzego Stuhra oraz wystąpił jako „Młody” w Balladzie o Zakaczawiu (2002) Macieja Kowalewskiego i Jacka Głomba w reż. Waldemara Krzystka. Wystąpił gościnnie jako Kazek w widowisku estradowo-kabaretowym z udziałem publiczności Spotkanie z Balladą (2003). W filmie dokumentalnym Mariana Marzyńskiego Ja, Gombro (2003) wcielał się w postacie z dramatów Witolda Gombrowicza. Po raz pierwszy został dostrzeżony na małym ekranie w roli milionera, który do Leśnej Góry trafił jako pacjent w serialu TVP2 Na dobre i na złe (2004-2005). W sitcomie Polsat Całkiem nowe lata miodowe (2004) pojawił się jako doktor Nowicki. W sitcomie TVN Camera Café (2004) grał postać handlowca Jacka Darewicza. W serialu sensacyjnym Kryminalni (2005) w reż. Ryszarda Zatorskiego i Piotra Wereśniaka był komisarzem Andrzejem Grudzińskim. W serialu Wiedźmy (2005) wystąpił jako Marcyś Goliński, pracownik Agaty (Małgorzata Lewińska). Zadebiutował na kinowym ekranie w głównej roli legendarnego wokalisty i lidera Dżemu - Ryszarda Riedla w dramacie biograficznym Jana Kidawy-Błońskiego Skazany na bluesa (2005), za którą został uhonorowany nagrodą prezydenta Gdyni za debiut aktorski na 30. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, Nagrodą Publiczności w ramach Nagrody im. Zbigniewa Cybulskiego, a także otrzymał Super Jantar za najlepszy debiut aktorski ostatniego dziesięciolecia na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” i był nominowany do nagrody Orła w kategorii najlepsza główna rola męska. Do roli przygotowywał się przez trzy miesiące, podczas których uczył się schematu działania narkotyków, przebywał z ludźmi z Monaru, poznawał ludzi, przesłuchiwał płyty Dżemu i chodził na koncerty. Popularność wśród telewidzów zdobył w sitcomach TVN: Niania (2005–2009) jako bogaty producent telewizyjny Maksymilian „Maks” Skalski i Hela w opałach (2006–2007) jako Adrian Iskra. Trafił do obsady komedii romantycznej Ryszarda Zatorskiego Dlaczego nie! (2007) oraz dwóch komedii Tomasza Koneckiego i Andrzeja Saramonowicza: Testosteron (2007) w roli magistra Miśkiewicza „Robala”, mocno zdezorientowanego w sprawach damsko-męskich przyjaciela pana młodego (Piotr Adamczyk) oraz Lejdis (2008). Za kinową kreację Zbigniewa Religi w dramacie biograficznym Łukasza Palkowskiego Bogowie (2014) zdobył nagrodę za rolę męską i Gwiazdę Gwiazd „Elle” na 39. Festiwalu Filmowym w Gdyni, nagrodę Orła w kategorii najlepsza główna rola męska, nagrodę Jańcia Wodnika na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” za najlepszą rolę męską, Nagrodę im. Elżbiety Czyżewskiej dla najlepszego aktora, został laureatem Wiktora 2014 w kategorii aktor roku, Różę „Gali” w kategorii film oraz był nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej dla najlepszego aktora. W postać Zbigniewa Religi wcielił się też w komediodramacie biograficznym Marii Sadowskiej Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej (2017). Rola Wiktora Warskiego w melodramacie Pawła Pawlikowskiego Zimna wojna (2018) przyniosła mu nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej dla najlepszego aktora i nagrody Orła za najlepszą główną rolę męską. W 2018 był kandydatem do roli rosyjskiego przeciwnika brytyjskiego agenta 007 w 25. filmie o Jamesie Bondzie pt. Nie czas umierać (No Time to Die) w reżyserii Danny’ego Boyle’a, który ostatecznie zrezygnował z pracy nad filmem. Wystąpił w serii reklam TVN Player w usłudze Netii (2009) jako DJ Anatolij Kaszpirowski i był twarzą kampanii reklamowej T-Mobile (2015) jako ojciec. Wziął udział w teledyskach do utworów rapera L.U.C.-a „Kompromisy” (2018) i „Lucki Film” (2019), piosenki Dawida Podsiadły – „Najnowszy klip” (2019) oraz duetu Martin Lange - „Kłamiesz” (2021). Użyczył swojego wizerunku w projekcie brytyjskiego duetu The Chemical Brothers (2019). W czerwcu 2019 wziął udział w sesji zdjęciowej do amerykańskiej edycji magazynu „Vogue”. Był też na okładkach magazynów takich jak „Magazyn Futbol” (w marcu 2010), „MaleMen” (we wrześniu 2010), „Logo” (w marcu 2011 i w październiku 2014), „Sens” (we wrześniu 2011), „Zwierciadło” (w październiku 2014), „Tele Magazyn” (we wrześniu 2019) i „Twój Styl Man” (listopad 2020-luty 2021). 

źródło: wikipedia  

Daria Zawiałow

Daria Barbara Zawiałow (ur. 18 sierpnia 1992 w Koszalinie) – polska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka, a także dziennikarka muzyczna Radia 357 w latach 2021–2022. Za sprzedaż swoich albumów i singli odebrała jeden certyfikat podwójnie diamentowej płyty, jedną potrójnie platynową płytę, pięć podwójnie platynowych, trzynaście platynowych i pięć złotych. W 2000 wystąpiła w programie TVP1 Od przedszkola do Opola, gdzie zaśpiewała piosenkę „Rzeka” z repertuaru Wolnej Grupy Bukowina. Brała udział w wielu konkursach i festiwalach dziecięcych i młodzieżowych. Jako nastolatka uczęszczała na zajęcia muzyczne w Mini Studiu Poezji i Piosenki w koszalińskim Centrum Kultury. Po ukończeniu gimnazjum wyjechała do Warszawy, aby tam od września 2008 podjąć naukę w liceum o profilu muzycznym. Na swoje utrzymanie zarabiała, śpiewając w zespole na weselach. W 2007 zdobyła nagrodę Tukan Junior za pierwsze miejsce w konkursie Dziecięcego Konkursu Aktorskiej Interpretacji Piosenki w ramach 28. Przeglądu Piosenki Aktorskiej (PPA) we Wrocławiu. W 2009 zwyciężyła w programie Szansa na sukces, dzięki czemu wzięła udział w koncercie „Debiuty” na Festiwalu w Opolu, gdzie wykonała piosenkę „Era retuszera” Katarzyny Nosowskiej. Po udziale w programie dowiedziała się o przesłuchaniach do chórków Maryli Rodowicz; ostatecznie wygrała castingi, a w chórkach artystki śpiewała przez kolejne dwa lata. W 2011 wzięła udział w czwartym sezonie programu TVN Mam talent!. Dotarła do półfinału. W 2012, pod pseudonimem D.A.R.I.A., opublikowała utwory „Half Way to Heaven” i „Dwa światy”, które zapowiadały jej niewydany album Half Way to Heaven. W 2013 i 2014 wzięła udział w trzeciej i czwartej edycji programu X Factor, w tej ostatniej dotarła do finałowej dwunastki. W październiku 2014 wygrała konkurs Pejzaż bez Ciebie, dwa lata później (wiosną 2016) zwyciężyła w konkursie Byłaś serca biciem. W kwietniu 2016 wystąpiła na Scenie na Piętrze w Poznaniu w ramach Festiwalu Enea Spring Break. Została okrzyknięta „objawieniem festiwalu”. W czerwcu wzięła udział z piosenką „Malinowy chruśniak” w konkursie „Debiuty” w ramach LIII Krajowego Festiwalu Piosenki w Opolu, na którym zdobyła Nagrodę im. Anny Jantar oraz Nagrodę Polskiego Radia. 3 czerwca wydała teledysk do festiwalowej piosenki. Wideoklip uzyskał ponad 5 milionów wyświetleń w serwisie YouTube (stan na styczeń 2020). Sam utwór przez 11 tygodni z rzędu utrzymywał się na liście przebojów Programu Trzeciego Polskiego Radia. Jesienią wydała drugi singel, „Kundel bury”. Teledysk do utworu uzyskał ponad 8 milionów wyświetleń na YouTube (stan na styczeń 2020). Piosenka przebywała 27 tygodni na liście przebojów Programu Trzeciego Polskiego Radia. 30 stycznia wydała trzeci singel „Miłostki”. W lutym 2017 po raz pierwszy wykonała na żywo debiutancki materiał podczas koncertu w Studiu im. Agnieszki Osieckiej. Całość koncertu została nadana na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia, w koncercie gościnnie wystąpili Piotr Rogucki, Gaba Kulka i Bela Komoszyńska. 3 marca nakładem wytwórni płytowej Sony Music wydała debiutancki album studyjny pt. A kysz!, na którym umieściła 11 utworów. Z albumem zadebiutowała na 7. miejscu polskiej listy sprzedaży OLiS. Płytę promowała trasą koncertową o nazwie A kysz! Tour. 3 czerwca wystąpiła na dużej scenie Orange Warsaw Festival. 6 października wydała rozszerzoną wersję debiutanckiego albumu, wzbogaconą o utwory nagrane z Piotrem Roguckim, Gabą Kulką i Belą Komoszyńską, a także singel „Na skróty”. Nawiązała również współpracę z managementem Kayax, a pod koniec listopada wydała cover utworu Wojciecha Młynarskiego „Jeszcze w zielone gramy”, który nagrała na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Kingi Dębskiej Plan B. 28 września 2018 wydała singel „Nie dobiję się do Ciebie”, będący pierwszym utworem z jej drugiego albumu studyjnego pt. Helsinki. Płyta uplasowała się na 1. miejscu listy pięćdziesięciu najlepiej sprzedających się płyt w Polsce i uzyskała status podwójnej platynowej płyty za sprzedaż w nakładzie przekraczającym 60 tysięcy egzemplarzy. Singel „Hej Hej!” zajął 1. miejsce na liście AirPlay – Top, najczęściej granych utworów w polskich rozgłośniach radiowych. W czerwcu 2019 wydała utwór „Czy Ty słyszysz mnie?” z gościnnym udziałem schaftera i Ralpha Kaminskiego, który powstał na potrzeby projektu „Talent Is Not a Crime” marki odzieżowej Puma. W październiku została nominowana do nagród MTV Europe Music Awards 2019 w kategorii Najlepszy polski wykonawca. W kwietniu 2020 ukazał się utwór z gościnnym udziałem artystki u rapera Quebonafide pt. „Bubbletea”, natomiast w maju, w trakcie trwania pandemii COVID-19 wzięła udział razem z Michałem Kush w akcji #hot16challenge2, promującej zbiórkę funduszy na rzecz personelu medycznego. W 2020 wspólnie z Królem i Igo weszła w skład Męskie Granie Orkiestry 2020 odpowiedzialnej za stworzenie singla promującego trasę Męskiego Grania. Od stycznia 2021 do stycznia 2022 prowadziła autorską audycję muzyczną pt. Pewex na antenie Radia 357. W styczniu 2021 wydała singel „Kaonashi”, będący pierwszym utworem z jej trzeciego albumu studyjnego. Singel dotarł do 4. miejsca na liście AirPlay – Top i uzyskał status złotej płyty. 8 kwietnia wydała drugi utwór zapowiadający album – „Za krótki sen”, który nagrała z Dawidem Podsiadło. Singel uzyskał status podwójnej platynowej płyty, poza tym dotarł do 7. miejsca listy AirPlay – Top. 11 czerwca wydała album pt. Wojny i noce, którego premierę poprzedziła wydaniem tytułowego singla. W 2021 wspólnie z Dawidem Podsiadło oraz Vito Bambino utworzyła supergrupę Męskie Granie Orkiestra 2021, w ramach której nagrali singel „I Ciebie też, bardzo” promujący trasę Męskie Granie 2021, a w listopadzie odebrała Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego polskiego wykonawcy.

źródło: wikipedia  

Tomasz Raczek

Tomasz Raczek (ur. 15 czerwca 1957 w Warszawie) – polski teatrolog, krytyk filmowy i publicysta, autor programów telewizyjnych i radiowych, wydawca Instytutu Wydawniczego Latarnik im. Zygmunta Kałużyńskiego, w latach 2012–2013 redaktor naczelny miesięcznika „Film”. Od 2017 redaktor naczelny miesięcznika „Magazyn Filmowy” wydawanego przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich. Laureat Wiktora (1986) oraz nagród za osiągnięcia w dziedzinie krytyki artystycznej. Jako krytyk współpracował ze stacjami telewizyjnymi: TVP1, TVP2, Canal+, Kino Polska, nFilm HD, nFilm HD 2; a także stacjami radiowymi: Polskie Radio, Tok FM, RMF FM. Prowadzi swój autorski kanał Wideorecenzje Tomasza Raczka na portalu YouTube oraz cotygodniową audycję Raczek Movie w internetowym Radiu Nowy Świat. Publikował na łamach „Polityki”, „Rzeczpospolitej”, „Przeglądu Tygodniowego”, „Teatru”, „Kina”, „Cinema”, „The European”, „Wprost”, „Kina Domowego”. Jest laureatem Nagrody Klubu Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL za publicystykę teatralną (1985), ex aequo z Bożeną Frankowską. Szerzej rozpoznawalny stał się dzięki cyklowi telewizyjnemu „Perły z lamusa” emitowanemu w latach 1990–2000, w którym wraz z Zygmuntem Kałużyńskim recenzował najbardziej znane dzieła kinematografii. W 1991 redagował ukazujące się w Sopocie czasopismo „Pawie Oko: satellite TV Europe”. W 1992 stworzył od podstaw polską edycję „Playboya” i został jego pierwszym redaktorem naczelnym. W 1998 pojawił się gościnnie w jednym z odcinków serialu Matki, żony i kochanki. W 1999 jako redaktor naczelny miesięcznika „Voyage” stworzył jego nową formułę, a w 2001 jako dyrektor programowy wydawnictwa Gruner+Jahr Polska wprowadził na polski rynek prasowy tygodnik „Gala”. Był recenzentem teatralnym i filmowym, kierownikiem literackim Teatru Muzycznego w Gdyni i Teatru Rozrywki w Chorzowie oraz Zespołu Filmowego „Oko”, wicedyrektorem TVP2, wykładowcą w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza, a także zawodowym oficerem rozrywkowym na TS/S „Stefan Batory”. W 2002 założył własne wydawnictwo specjalizujące się w wydawaniu książek o mediach i pisanych przez ludzi mediów – Instytut Wydawniczy Latarnik (noszący od 2005 imię Zygmunta Kałużyńskiego). W 2008 został laureatem Elle Style Award w kategorii „Postać Roku”. W 2009 stworzył dwa telewizyjne kanały filmowe premium nFilm HD i nFilm HD2 oraz radio cyfrowe z muzyką filmową na platformie n, których był dyrektorem do stycznia 2011. Prowadził tam programy Perły i wieprze, Hot Spot, Bilet do kina, Idę do kina z ... Jest współtwórcą (wraz z Maciejem Ejsmondem-Mechowskim) Stowarzyszenia Przyjaciół Mireille Mathieu – Loża MM. Od września 2011 do czerwca 2015 prowadził nadawany w soboty w TVP1 Weekendowy Magazyn Filmowy. Nagroda Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Od września 2012 do czerwca 2013 roku był redaktorem naczelnym miesięcznika „Film”. Od października 2012 prowadzi w Tok FM audycję Szczerotok. Od września 2013 do grudnia 2016 prowadził w TVP3 Kultowe rozmowy. Od 1 marca 2017 jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Magazyn Filmowy” wydawanego przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich. Prowadzi także swój autorski kanał Wideorecenzje Tomasza Raczka na portalu YouTube. Od 12 lipca 2020 na antenie Radia Nowy Świat prowadzi audycję Raczek Movie, w której recenzuje wybrane filmy oraz przedstawia muzykę z bardziej lub mniej znanych produkcji kinowych. 

źródło: wikipedia  

Grzegorz Skawiński

 

 

Grzegorz Bogdan Skawiński, znany również jako Skawa (ur. 6 lipca 1954 w Mławie) – polski muzyk, kompozytor, piosenkarz, autor tekstów, gitarzysta i producent muzyczny. Były członek zespołów Kameleon, Horoskop, Akcenty i Kombi. W latach 1991–2003 lider grup muzycznych Skawalker i O.N.A. Od 2003 stale występujący w zespole Kombii. W trakcie nauki w liceum poznał Waldemara Tkaczyka, z którym założył zespół Kameleon i z którym zwyciężył na Festiwalu Piosenki Harcerskiej w Siedlcach. Następnie został członkiem formacji Horoskop (1974–1975), którą tworzył z Tkaczykiem i Janem Plutą. W 1975 dołączył do zespołu Akcenty założonego przez Sławomira Łosowskiego. Następnie, w 1976 zespół przekształcił się w grupę Kombi. W 1992 odszedł z zespołu, a w międzyczasie w 1991 razem z Waldemarem Tkaczykiem, Zbigniewem Kraszewskim i Piotrem Łukaszewskim powołał do życia grupę Skawalker. W 1994 po przyjęciu do zespołu wokalistki Agnieszki Chylińskiej zmienił nazwę grupy na O.N.A. Zespół oficjalnie zakończył działalność w 2003, z powodu „rozbieżnych wizji artystycznych”. Po rozpadzie zespołu, w tym samym roku wraz z dwoma byłymi muzykami Kombi – Waldemarem Tkaczykiem i Janem Plutą – założył zespół Kombii, w którym występuje do dnia dzisiejszego. Pod koniec lat 80. rozpoczął karierę solową. W 1989 wydał debiutancki album, zatytułowany po prostu Skawiński. Promował ją singlami „Dziś tracisz mnie” i „Z tobą czy bez ciebie”, które były notowane na Liście przebojów Programu Trzeciego. W 2000 ukazała się ścieżka dźwiękowa do filmu Ostatnia misja, którą skomponował. W marcu 2012 wydał drugi, solowy album studyjny pt. Me & My Guitar, który dotarł do 7. miejsca oficjalnej listy sprzedaży. Jesienią zagrał krótką trasę koncertową. Kilkukrotnie brał udział w Gitarowym Rekordzie Świata we Wrocławiu, gdzie grał m.in. utwory z repertuaru Jimiego Hendrixa. Uczestniczył w nagraniach płyt takich wykonawców, jak Wanda Kwietniewska, Vader, Acid Drinkers, Ira, Golden Life, Liroy, Robert Janson, Tede i innych. Pracował w Radiu Plus, gdzie prowadził autorską audycję Guitar Mania, którą następnie prezentował w Radiu Gdańsk. Odrzucił zaproszenie do udziału w programach Taniec z gwiazdami i Gwiazdy tańczą na lodzie. W 2013 utworzył studio nagraniowe funkcjonujące pod nazwą Maska.

źródło: wikipedia  

Sara James

 

 

Sara James, właśc. Sara Zofia Egwu-James (ur. 10 czerwca 2008 w Słubicach) – polska piosenkarka popowa. Zwyciężczyni czwartej edycji programu The Voice Kids (2021). Reprezentantka Polski w 19. Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci (2021), w którym zajęła drugie miejsce. Finalistka 17. edycji talent show America’s Got Talent (2022). Jest córką Polki i Nigeryjczyka, Arlety Dancewicz i Johna Jamesa. Jej ojciec również jest piosenkarzem: wystąpił w Bitwie na głosy jako członek chóru Mezo i stworzył duet Loui & James, z którym wystąpił m.in. w Dzień dobry TVN. Ma troje rodzeństwa: Michelle James, Johna Jamesa Juniora oraz Jakuba Dancewicza. Zaczęła śpiewać publicznie w wieku sześciu lat. Brała udział w Festiwalu Kolęd, Pastorałek i Piosenek Bożonarodzeniowych w Szczecinku, na którym zwyciężyła w swojej kategorii wiekowej. W 2020 stanęła na podium World Talent Show oraz zdobyła Srebrny Mikrofon w finale Lubuskiego Festiwalu Piosenki Pro Arte. W 2021 wzięła udział w czwartej edycji programu The Voice Kids; dołączyła do drużyny prowadzonej przez Tomsona i Barona, pod których kierownictwem pomyślnie przeszła przez wszystkie rundy eliminacyjne i dotarła do finału, w którym zwyciężyła po zdobyciu największego poparcia telewidzów. We wrześniu 2021 uczestniczyła w programie Szansa na sukces, wyłaniającym reprezentanta Polski w 19. Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci; zakwalifikowała się do finału, w którym wykonała m.in. autorski utwór „Somebody”, za który otrzymała największe poparcie telewidzów oraz jurorów, dzięki czemu została reprezentantką Polski w konkursie. Jeszcze przed występem w finale konkursu, 18 listopada wydała minialbum pt. Jak co roku. 19 grudnia wystąpiła w finale Eurowizji Junior i zajęła w nim drugie miejsce po zdobyciu 218 punktów, w tym 102 pkt od widzów (2. miejsce) i 116 pkt od jury (2. miejsce). 19 lutego 2022 wystąpiła jako gość specjalny w widowisku TVP Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję!, wykonując piosenkę „Somebody” oraz eurowizyjny utwór Netty „Toy”. 17 marca wydała singel pt. „Nie jest za późno”, który dotarł na 18. miejsca listy AirPlay – Top najczęściej odtwarzanych utworów w polskich rozgłośniach radiowych. Wiosną wzięła udział w programie America’s Got Talent; po występie w przesłuchaniach otrzymała tzw. złoty przycisk, tym samym zakwalifikowała się do półfinału konkursu. W czerwcu została globalną ambasadorką programu Spotify EQUAL, a następnie wydała singel „My Wave” pod szyldem wytwórni płytowej Polydor Records. Na początku sierpnia wydała singiel „Taka sama”, a pod koniec miesiąca wystąpiła w półfinale America’s Got Talent i zakwalifikowała się do finału programu. 26 lutego 2023 wystąpiła jako gość specjalny w widowisku TVP Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję!, wykonując piosenkę „Somebody”. W tym samym roku użyczyła głosu postaci Ariel w filmie Mała Syrenka będącym aktorską wersją animacji Disneya z 1989 roku pod tym samym tytułem. 

źródło: wikipedia  

Xentrix

 

 

Xentrix to angielski zespół thrash metalowy z Preston w Lancashire. Zespół powstał w 1984 roku pod nazwą Sweet Vengeance. W 1988 zmienili nazwę na Xentrix i wydali cztery albumy – Shattered Existence (1989), For Whose Advantage? (1990), Kin (1992) i Scourge (1996) – przed rozstaniem w 1997. Po krótkim ponownym połączeniu w latach 2005–2006, Xentrix ponownie połączył siły w 2013 i od tego czasu wydali dwa kolejne albumy: Bury the Pain (2019) i Siedem słów (2022). Będąc częścią podziemnej sceny metalowej końca lat 80. i początku do połowy 90., Xentrix był określany jako jedna z „wielkiej czwórki” angielskiego thrash metalu, obok Acid Reign, Onslaught i Sabbat.

źródło: wikipedia  

John Sebastian

 John Benson Sebastian (ur 17 marca 1944) to amerykański piosenkarz, autor tekstów i muzyk, który założył zespół rockowy Lovin' Spoonful. Zaimprowizował występ na festiwalu w Woodstock w 1969 r. a w 1976 r. utworem „Welcome Back” zdobył pierwsze miejsce w USA.  Sebastian został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 2000 roku jako członek Lovin' Spoonful.

źródło: wikipedia  

Oskar Cyms

 

 

Oskar Cyms (ur. 26 lipca 2000 w Nowem) – polski piosenkarz i autor tekstów. Pochodzi z miejscowości Nowe w województwie kujawsko-pomorskim. W dzieciństwie uczęszczał na zajęcia chóru oraz uprawiał karate, jednak z czasem porzucił sport na rzecz muzyki. W okresie nauki w liceum śpiewał w zespole kościelnym i dorabiał, pracując w drogerii i na infolinii szczepionkowej oraz zbierając winogrona we Francji. Absolwent II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Grudziądzu. Ukończył studia na kierunku informatyka i ekonometria. W 2020 wziął udział w konkursie Talentobranie. Na początku kariery śpiewał zarobkowo na ulicach Sopotu. Poza tym nagrywał autorskie covery piosenek innych wykonawców, które publikował na własnym kanale na platformie YouTube. Wkrótce zaczął publikować treści także w aplikacji TikTok, na której zaczął zdobywać rozpoznawalność. Za sprawą nagrań został dostrzeżony przez menedżera muzycznego Dominika Borkowicza, który zaproponował mu współpracę. W 2021 roku wydał swój debiutancki singiel „Tyle bym dał”. W 2022 roku wydał singiel „My Girl”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu 365 dni: Ten dzień. Ogólnopolską rozpoznawalność zdobył po wydaniu singla „Daj mi znać”, za który w lipcu 2023 roku odebrał certyfikat złotej płyty. W tym samym roku zwyciężył w finale 18. edycji programu rozrywkowego telewizji Polsat Twoja twarz brzmi znajomo, a w sierpniu wystąpił z utworem „Niech mówią” podczas koncertu #Great Moments na Top of the Top Sopot Festival 2023 i podczas koncertu Magiczne zakończenie wakacji 2023 w Kielcach, na którym zwyciężył w plebiscycie na przebój lata Radia Zet i Polsatu. 17 listopada ukazał się jego pierwszy album pt. Nigdy wcześniej. 

źródło: wikipedia  

Giancarlo Erra

 

Giancarlo Erra (ur. 7 lipca 1978 Rzym, Włochy) - Mieszkający w Wielkiej Brytanii włoski kompozytor, producent, piosenkarz, multiinstrumentalista i artysta wizualny. Założyciel Widescreen Studio Limited. Astrofotograf. Od wczesnych eksperymentów z gitarą elektryczną i trackerem Amiga 500 w latach 90. po trwającą 20 lat historię z zespołem Nosound, karierę solową w świecie muzyki elektronicznej i ścieżki dźwiękowej, uznany projekt współpracy i kilka gościnnych występów. Giancarlo Erra oficjalnie rozpoczął karierę muzyczną w 2003 roku w jednoosobowym studyjnym projekcie Nosound. W 2008 roku podpisał kontrakt z uznaną brytyjską eksperymentalną wytwórnią Kscope i przeniósł się do Wielkiej Brytanii. Jako kompozytor i producent w swojej muzyce w pomysłowy sposób łączy elementy ambientowej elektroniki i ścieżki dźwiękowej, często aranżowane w minimalistycznym formacie seryjnym z wpływami postrockowymi, gdy gra w swoim zespole.  Wydał kilka uznanych płyt, współpracował z wybitnymi artystami i grał na ważnych scenach w całej Europie. Z biegiem lat jego muzyka wykroczyła poza elementy rocka i skierowała się w stronę wpływów bardziej współczesnych i elektronicznych.  Ends to debiutancki solowy album wydany w 2019 roku nakładem Kscope i stanowi pierwsze pełnoprawne podejście Erry do współczesnej muzyki klasycznej/minimalistycznej i elektronicznej.  Departure Tapes to drugi solowy album Kscope wydany w 2021 roku, napisany podczas podróży między Wielką Brytanią a Włochami w trudnym czasie, kiedy jego ojciec zmarł na nowotwór. Wydanie bardziej osobiste, eksperymentalne i bezpośrednie, w którym większość utworów została nagrana na żywo w studiu.  Giancarlo prowadzi własne studio produkcji muzycznej i firmę konsultingową Widescreen Studio Limited, produkującą wszystkie jego dzieła i innych artystów oraz oferującą usługi informatyczne dostosowane do branży muzycznej. Jako kreatywny przedsiębiorca jest zaangażowany w kilka innych projektów, w tym w sztuczną inteligencję.  

źródło: wikipedia  

Purple Disco Machine

 

Tino Piontek (ur 12 lutego 1980), znany również jako Tino Schmidt i najbardziej znany pod pseudonimem Purple Disco Machine , to niemiecki producent muzyki disco i house oraz DJ. W 1996 roku rozpoczął produkcję programu Cubase i kilku syntezatorów; w tym samym czasie odkrył muzykę house na drezdeńskiej scenie nocnego życia. Sam zaczął aktywnie działać jako DJ, a w 2012 roku ukazały się jego pierwsze produkcje. Od tego momentu rozpoczęły się międzynarodowe występy DJ-skie, a w 2017 roku nakładem wytwórni Sony Music Entertainment ukazał się jego debiutancki album. Swój największy jak dotąd sukces świętował w sierpniu 2020 roku piosenką „Hypnotized”, którą nagrał na wokale wraz z Sophie and the Giants, która zajęła drugie miejsce na włoskiej liście przebojów singli, zdobywając podwójną platynę. W tym samym roku wyprodukował oficjalne remiksy „Don't Start Now” Duy Lipy, „Magic” Kylie Minogue i „Rain on Me” Lady Gagi. W piątki ma swój własny program SiriusXM w Studio 54 zatytułowany „Purple Disco Tales”. W 2023 roku zdobył nagrodę Grammy w kategorii Najlepsze zremiksowane nagranie nieklasyczne za remiks utworu „About Damn Time” Lizzo. 

źródło: wikipedia  

Jerzy Skrzypczyk

 

 

Jerzy Zbigniew Skrzypczyk (ur. 4 stycznia 1946 w Wandalinie) – perkusista, kompozytor, wokalista. Był uczniem Liceum Muzycznego w Gdańsku w klasie fortepianu i perkusji. W latach 1964–1965 występował w zespole Pięciolinie, który został przekształcony w Czerwone Gitary (był w jego pierwszym składzie). Brał udział we wszystkich nagraniach płytowych i wszystkich koncertach Czerwonych Gitar. Autor muzyki popularnych piosenek tego zespołu: „Jeśli tego chcesz”, „Uwierz mi Lili”, „Najpiękniejsze są polskie dziewczyny”,„Gdy ktoś kogoś pokocha”, „Słońce za uśmiech”. Od 1997 r. lider Czerwonych Gitar. Współautor książek: Czerwone Gitary to właśnie my!, Warszawa 1992 (razem z B. Dornowskim, J. Kosselą, S. Krajewskim) oraz Czerwone Gitary to właśnie my! Część 2, Warszawa 1993 (razem z B. Dornowskim i S. Krajewskim). W 2010 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 14 stycznia 2014 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za osiągnięcia artystyczne. Medal wręczył Maciej Klimczak, podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP. Na płycie Czerwonych Gitar Jeszcze raz, wydanej w marcu 2015 roku, znajdują się jego trzy kompozycje – „Tak jak wtedy”, „Te dwie chwile” oraz „Raz lepiej, raz gorzej”. 

źródło: wikipedia  

Daria

 

Daria Marx Marcinkowska, występująca jako Daria (zapis stylizowany: DARIA) (ur. 25 października 1995 w Mikołowie) – polska piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów piosenek i producentka muzyczna. Pochodzi z Łazisk Górnych. W wieku siedmiu lat zapisała się do przykościelnej scholi. W wieku 18 lat wyjechała do Londynu na pięcioletnie studia w London College of Music. W trakcie nauki zaśpiewała m.in. przed szwedzką rodziną królewską. Jesienią 2019 uczestniczyła w 10. edycji talent show TVP2 The Voice of Poland, odpadła na etapie tzw. bitew. Po udziale w programie podpisała kontrakt płytowy z niemiecką wytwórnią Pelican Songs. W kwietniu 2020 wydała singiel „Leave a Sign”, który nagrała z Carsky’im. 26 marca 2021 wydała utwór „Love Blind”, który podbił polskie listy przebojów, a także dostał się do streamingowych list m.in. w Brazylii, Norwegii czy Belgii. 8 października 2021 wydała singiel „Paranoia”, który już w pierwszym tygodniu dostał się do listy AirPlay – Top i który był wielokrotnie grany także w rosyjskich i macedońskich radiostacjach. 19 lutego 2022 wystąpiła z tym utworem w programie TVP2 Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję! i zajęła drugie miejsce, uzyskując 39% głosów. 25 marca 2022 z niemieckim duetem DJ-skim Kush Kush wydali singiel „Never Ending Story”, który dotarł do pierwszego miejsca zestawienia AirPlay – Top. Wiosną 2023 wzięła udział w osiemnastej edycji programu rozrywkowego telewizji Polsat Twoja twarz brzmi znajomo, po dziewięciu odcinkach dotarła do finału, w którym zajęła drugie miejsce.

źródło: wikipedia