Jimmy Somerville

James William „Jimmy” Somerville (ur. 22 czerwca 1961 w Glasgow w Szkocji) – szkocki piosenkarz, wokalista i założyciel zespołów Bronski Beat i The Communards, nagrywający również solowe płyty, znany z charakterystycznego falsetu oraz z zaangażowanych społecznie i politycznie tekstów. Działalność muzyczną rozpoczął zakładając w Londynie w 1983 roku grupę Bronski Beat. Muzycy z tej grupy poznali się podczas tworzenia dokumentalnego projektu filmowego pt. Framed Youth: The Revenge of the Teenage Perverts traktującego o nastoletnich gejach i lesbijkach. Popularność przyniosły mu początkowo covery przebojów disco, później zaangażowane społecznie przeboje takie jak Smalltown Boy, Why?, Junk i For a Friend. Utwór Smalltown Boy mówiący o prowincjonalnym ostracyzmie wobec młodego geja, jest jego najbardziej rozpoznawalnym przebojem. W czerwcu 1985 Somerville opuścił zespół, by razem z klawiszowcem Richardem Colesem założyć duet The Communards. Działalność w nowym zespole była dla Somerville'a wyrazem potrzeby śpiewania bardziej zaangażowanych politycznie utworów. Duet wydał dwie płyty długogrające, jednak rozpadł się po niespełna trzyletniej działalności. Okres działalności w obydwu zespołach, mimo że krótki, był czasem, w którym Somerville zdobył największą popularność i nagrał swoje najbardziej znane utwory. W 1988 roku Somerville rozpoczął karierę solową po rozpadzie swojego drugiego zespołu. W 1989 ukazał się pierwsza solowa płyta Somerville'a pt. Read My Lips. Zawierała m.in. takie przeboje, jak Comment Te Dire Adieu z repertuaru Françoise Hardy i You Make Me Feel Mighty Real z dorobku Sylvestra. Niestety nowa solowa płyta nie trafiła już w gusta szerszej publiczności. 1989 i 1991 Somerville brał udział w charytatywnym projekcie Band Aid, z którego dochód wspomagał fundusz dla Etiopii. W roku 1991 dla fanów wydana została przekrojowa płyta The Singles Collection 1984-1990 wspominająca dawne hity obu zespołów Jimmy’ego. Po wydaniu płyty Jimmy Sommerville bardziej angażuje się w projekty filmowe niż działalność stricte muzyczną, czego efektem był m.in. udział w filmach Orlando, Mensonge i Postcards from America – jako twórca i wykonawca muzyki, czasem jako aktor w epizodach. Film Postcards from America wyprodukowany został przez wytwórnię filmową Normal Films założoną przez Somerville'a i Isaaca Juliena na potrzeby jego realizacji. Działalność koncertową wznowił w 1995 roku wydając pop-dance'owy album Dare To Love z tekstami na tematy gejowskie. Promocyjna trasa koncertowa albumu w 1996 objęła USA, Liban, Estonię, Kazachstan, Rosję, Kanadę, Europę Zachodnią. W tym samym roku Jimmy zaangażował się w projekt Respect przeprowadzony w ramach kampanii pt. „Zjednoczmy się przeciwko Rasizmowi” (Unite Against Racism). Rok 1997 to rozstanie się z wytwórnią London Records. Kolejne nagrania, począwszy od singla Dark Sky powstały w studiach Gut Records. Intensywna działalność koncertowa tego roku to udział kolejno w Europride w Paryżu, CSD w Kolonii, Summer Rites w Londynie, Mardi Gras w Manchesterze, koncercie dobroczynnym na rzecz ośrodka dla nosicieli HIV i chorych na AIDS w Hanowerze, obchodach 10-lecia brytyjskiego pisma „The Pink Paper” oraz w koncercie w Royal Albert Hall z okazji rocznicy Stonewall riots. Rok 1998 to kilkutygodniowy pobyt i koncerty w Australii, m.in. w Sydney na „Mardi Gras” i w Melbourne oraz współpraca z Sally Herbert przy nagraniu płyty duetu Banderas. Tego samego roku Somerville rozpoczął nagrania do swojej czwartej płyty pt. Manage The Damage wyprodukowanej wspólnie z Ashem Howesem. Płyta wyszła w maju 1999 w którym to odbył się również szereg koncertów takich jak „Scotland Rocks For Kosovo” oraz tournée po Niemczech, Francji, Włoszech, Grecji, Danii i Szwecji (w tym CSD w Berlinie, Europride w Sztokholmie i Mermaid Pride w Kopenhadze). W listopadzie 1999 Jimmy Somerville wystąpił w Royal Albert Hall w Londynie na „Equality Show” dla uczczenia 30. rocznicy wydarzeń w Stonewall Inn (razem z George’em Michaelem, Boyem George’em i Eltonem Johnem). Tego samego roku nagrał cover francuskiej piosenki Francoise Hardy Comment Te Dire Adieu. W roku 2000 trasa koncertowa przebiegała przez Austrię, Szwajcarię i wschodnie Niemcy (Drezno, Miśnia, Wiedeń, Oldenburg). Promując album Manage The Damage koncertował krótko w USA i Kanadzie, nawiązując przy okazji współpracę z Fundacją im. Matthew Sheparda w Nowym Jorku. W sierpniu 2000 roku wydał na singlu nową wersję przeboju Why?. W 2001 Somerville wystąpił przed kilkunastotysięcznym tłumem podczas CSD w Berlinie, obchodząc też swoje czterdzieste urodziny w klubie „Matrix”. W roku 2002 pracował nad nagraniami w studiach niemieckich i włoskich oraz koncertował w Moskwie i Petersburgu. Przed 35-tysięczną publicznością wystąpił podczas targów Expo w Hanowerze. Tego samego roku dał koncert w Australii: na „Gay pride” w Perth oraz na ceremonii otwarcia „Gay Games” w Sydney. Od roku 2003 ulubionym miejscem działalności muzycznej Somerville'a stają się Niemcy. To tutaj pracuje nad nową płytą wraz z Paulem Makiem, Sebastianem i Marcelem Kriegami, Tillmannem Uhrmacherem, Felixem Gauderem oraz Rosenstolz. Sukcesem był koncert przed Bramą Brandenburską podczas CSD, w którym uczestniczyło pół miliona widzów. W Niemczech również miały miejsce premiery kolejnych singli Somerville'a. Podczas „Mardi Gras” w 2003 w Londynie po prawie 20 latach Somerville zaśpiewał w duecie z Markiem Almondem ich wspólny przebój I Feel Love. W 2004 roku wyszła kolejna płyta, zatytułowana Home Again. Obecnie po stare przeboje Bronski Beat i Somerville'a sięgają od czasu do czasu twórcy house i techno-mixów (m.in. Why? remiksowany przez Guya Garretta i Supermode, w Polsce grupa Milkshop – Smaltown Boy na płycie Marzyciele). Jimmy Somerville pozostaje wciąż najbardziej znaną postacią gejowskiej kontrkultury. 

         źródło: wikipedia