Tanita Tikaram (ur. 12 sierpnia 1969 w Münsterze, Niemcy) – brytyjska piosenkarka i autorka piosenek popowo-folkowych.
Jej matka Fatimah Rohani pochodzi z Malezji, ze stanu Sarawak na wyspie Borneo, ojciec Pramod Tikaram ma hindusko-fidżyjskie pochodzenie, jest brytyjskim żołnierzem. Wychowywała się w Basingstoke w południowej Anglii. Jest młodszą siostrą aktora Ramona Tikarama. Mieszka w Londynie, w dzielnicy Primrose Hill.
źródło: wikipedia
Damian Zimoń (ur. 25 października 1934 w Niedobczycach) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych w zakresie liturgiki, biskup diecezjalny katowicki w latach 1985–2011 (od 1992 arcybiskup metropolita katowicki).
Święceń prezbiteratu udzielił mu 21 grudnia 1957 w Katowicach miejscowy biskup pomocniczy Juliusz Bieniek. Magisterium uzyskał w 1971 na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Licencjat z teologii w zakresie liturgiki otrzymał w 1973 na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Tamże w 1977 na podstawie dysertacji Uczestnictwo wiernych we Mszy św. na ziemiach polskich w XIX wieku w świetle modlitewników i podręczników liturgicznych. Studium historyczno-liturgiczne uzyskał doktorat z nauk teologicznych w zakresie liturgiki, praca powstała pod kierunkiem ks. Wacława Schenka. Pracował jako wikariusz w parafiach: św. Marii Magdaleny w Tychach (1958–1962), Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie (1962–1966), Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach (1966–1967). W latach 1967–1969 był wikariuszem adiutorem, a w latach 1975–1985 proboszczem w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. Równocześnie w latach 1975–1982 pełnił funkcję dziekana dekanatu Katowice-Północ. Brał udział w pracach I Synodu Diecezji Katowickiej (1972–1975), zasiadając w komisjach liturgicznej i doktrynalnej. W 1974 wszedł w skład kolegium redakcyjnego „Gościa Niedzielnego”. 3 czerwca 1985 został prekonizowany biskupem diecezjalnym diecezji katowickiej. 18 czerwca 1985 kanonicznie objął diecezję. Święcenia biskupie otrzymał 29 czerwca 1985 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Udzielił mu ich kardynał Józef Glemp, prymas Polski, w asyście kardynała Franciszka Macharskiego, arcybiskupa metropolity krakowskiego, Jerzego Stroby, arcybiskupa metropolity poznańskiego, i Józefa Kurpasa, biskupa pomocniczego katowickiego. 25 marca 1992, w związku z reorganizacją podziału administracyjnego Kościoła katolickiego w Polsce, w wyniku której utworzona została metropolia katowicka, został ustanowiony jej metropolitą. Paliusz metropolitalny odebrał 29 czerwca 1992 w bazylice św. Piotra w Rzymie. 29 października 2011 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity katowickiego. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Duszpasterstwa Ogólnego (1989–2006), a także podjął obowiązki opiekuna Duszpasterstwa Głuchych w Polsce. Uczestniczył w pracach Komisji Głównej II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego i Krajowego Komitetu Obchodów Wielkiego Jubileuszu 2000. W 1994 z nominacji papieża Jana Pawła II brał udział w IX Synodzie Biskupów w Rzymie, obradującego nad sprawami życia konsekrowanego i jego posłannictwa w Kościele i świecie. W 2002 odebrał Wielki Krzyż Pro Piis Meritis zakonu maltańskiego. W zakonie bożogrobców otrzymał rangę Komandora z Gwiazdą. Przyznano mu honorowe obywatelstwo: Rybnika (2000), Chorzowa (2004), Tychów (2004), Piekar Śląskich (2005), Katowic (2011) i Rudy Śląskiej (2011). W 2007 nadano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego.
źródło: wikipedia
źródło: wikipedia
Drupi, właśc. Giampiero Anelli (ur. 10 sierpnia 1947 w Pawii) – włoski piosenkarz.
Z zawodu hydraulik, w latach 60. jako nastolatek występował w amatorskich zespołach, naśladujących The Beatles i Adriano Celentano. Karierę solową rozpoczął na początku lat 70. Wystąpił na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo w 1973 z piosenką Vado Via, z którą zajął ostatnie, 32. miejsce. Jednak piosenkę zakupiło wydawnictwo muzyczne Ricordi i w tym samym roku wydało ją na singlu. Piosenka stała się przebojem i była codziennie prezentowana przez Radio Monte Carlo oraz rozgłośnię Europe 1. Francuski oddział RCA Victor wydał płytę, która osiągnęła w ciągu lata 1973 nakład 200 000 sprzedanych egzemplarzy. Wkrótce Drupi zaczął być znany i modny za granicą (mniej we Włoszech). Miesięcznik muzyczny „Musica e Dischi” wybrał Drupiego „piosenkarzem roku 1975”, a jego piosenki prezentowane w telewizyjnym plebiscycie „Festivalbar” zajmowały czołowe miejsca list przebojów. W 1975 piosenka Piccola e fragile, w 1976 roku Due i Sambario, w 1977 Come va, w 1978 Provincia, w 1979 Buona notte, w 1980 Sera. Pod koniec lat 70. cieszył się bardzo dużą popularnością w Polsce, której szczyt przypadł na 1978 rok, kiedy wystąpił na festiwalu w Sopocie z przebojem Sereno é. 6 sierpnia 2013 wydano dwupłytowy album Ho sbagliato secolo. Na pierwszej płycie znajdują się nowe piosenki, natomiast druga to zestaw największych przebojów Drupiego.
źródło: wikipedia
Marek Wojciech Niedźwiecki (ur. 24 marca 1954 w Sieradzu) – polski dziennikarz muzyczny, najbardziej znany jako redaktor w Programie III Polskiego Radia w latach 1982–2007 i 2010–2020.
We wczesnej młodości grał w szkolnej orkiestrze akordeonistów i brał udział w konkursach recytatorskich i należał do drużyny harcerskiej. W 1973 ukończył II Liceum Ogólnokształcące w Zduńskiej Woli, a w 1979 – Wydział Budownictwa Politechniki Łódzkiej ze specjalnością w zakresie technologii i organizacji budownictwa. Tuż po rozpoczęciu studiów w 1973 rozpoczął karierę radiową jako redaktor Studenckiego Radia „Żak”, w którym działał do 1981. 1 maja 1978 rozpoczął pracę jako spiker w Radiu Łódź, później został redaktorem Programu I Polskiego Radia, dla którego współprowadził Listę przebojów Studia Gama. 5 kwietnia 1982 rozpoczął stałą pracę w Trójce. 24 kwietnia 1982 zadebiutował jako prowadzący Listę Przebojów Programu Trzeciego. Był pomysłodawcą audycji Top wszech czasów oraz serii płytowej Smooth Jazz Cafe, jak też gospodarzem audycji: Zapraszamy do Trójki, W tonacji Trójki, Markomania, Trzeci do pary, Pół perfekcyjnej płyty, Frutti di Marek i Chillout Cafe. W 1985 i 1986 współprowadził Międzynarodowy Festiwal Piosenki w Sopocie. W 1987 występował w programie Magazyn 102. Od 1988 do 1996 prowadził w TVP2 Wzrockową Listę Przebojów. W 1992, 1994 i 1999 ponownie współprowadził MFP w Sopocie, a w 1995 i 1996 współprowadził galę rozdania Fryderyków. W 1998 prowadził program Ulubione kawałki w RTL 7. W późniejszych latach prowadził Listę wszech czasów w MTV Classic, W tonacji Premium na kanale nPremium HD i W tonacji+ w Canal+, a także prowadził Festiwal w Jarocinie. 31 lipca 2007 odszedł z Trójki, a w styczniu 2008 rozpoczął pracę w Radiu Złote Przeboje, dla którego prowadził Listę przebojów Marka Niedźwieckiego oraz audycje Złote, słodsze, najsłodsze i Top wszech czasów. 1 kwietnia 2010 wrócił do pracy w Trójce, ponownie podejmując się współprowadzenia Listy przebojów Programu Trzeciego, a także audycji: Markomania, LP Trójka, W tonacji Trójki, Do południa i ABC Listy. W 2010 prowadził także Muzyczną Jedynkę w Programie I PR. 1 kwietnia 2012 z okazji 50-lecia Trójki współprowadził główne wydanie Wiadomości. Jest jednym z bohaterów „Ballady o Baronie, Niedźwiedziu i Czarnej Helenie” nagranej przez Artura Andrusa z okazji 1500. wydania Listy przebojów Programu Trzeciego. Po odejściu z Trójki w maju 2020 został jednym z założycieli i dziennikarzy internetowego Radia 357. Okazjonalnie współpracuje z prasą jako autor artykułów w „Non Stop”, „Tylko Rock”, „Playboyu”, „Machinie” i innych czasopismach.
źródło: wikipedia
